Την 4η Αυγούστου 1936 η Ελλάδα αποκτούσε ηγέτη αντάξιό της και ξημέρωνε η παραμονή της 28ης Οκτωβρίου 1940
O Ιωάννης Μεταξάς δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι ο πατέρας του «ΟΧΙ», ο αρχιτέκτονας της νίκης έναντι των θρασύδειλων Ιταλών, που τορπίλισαν εν καιρώ ειρήνης και ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο την «Ελλη».....
Είναι ο προστάτης της ελληνικής εργατικής τάξης, ο σαλπιγκτής της εθνικής αντεπίθεσης σε όλα τα μέτωπα. Ο Μεταξάς κατά τη διάρκεια της θητείας του δεν είχε ανάγκη από δικαιολογίες, επειδή, αφενός, δεν το επέτρεπε ο αγέρωχος και έντιμος χαρακτήρας του, σφυρηλατημένος στο καμίνι του τότε εμπειροπόλεμου Ελληνικού Στρατού και, αφετέρου, δεν τις χρειάστηκε, διότι έφερε αποτελέσματα. Στις δικαιολογίες καταφεύγουν οι ψεύτες και όσοι αποτυγχάνουν. Το όνομα Μεταξάς και, κατά συνέπεια, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου ταυτίστηκαν και με τα θετικά αποτελέσματα τον καιρό της ειρήνης και με τη νίκη στον πόλεμο.
Περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε έναν Μεταξά τώρα. Να βγει μπροστά, να διεκδικήσει την εξουσία και οι Ελληνες να τον εκλέξουμε, αφήνοντας στην άκρη τους γκρίζους, τους ανήμπορους, τους μη έχοντες την πρόθεση και τις ικανότητες να σηκώσουν στις πλάτες τους έναν λαό, έναν τόπο και μια πολυχιλιετή ιστορική κληρονομιά.
Στο βιβλίο του Μάνου Ν. Χατζηδάκη «Ιωάννης Μεταξάς - Πορεία προς τη δόξα 1940-1941», το οποίο είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα που έχουν γραφτεί για τον Ιωάννη Μεταξά και έχει συνοδεύσει έκδοση της εφημερίδας μας, ο συγγραφέας αναφέρει: «Η 4η Αυγούστου θα μπορούσε κάλλιστα να προσομοιασθεί περισσότερο με μια Πεφωτισμένη Δεσποτεία στα πρότυπα του 19ου αιώνος, παρά με ένα σύγχρονο με την εποχή του καθεστώς.
Γι’ αυτό και ο Ι. Μεταξάς συχνά έφερνε στους λόγους του το πρότυπο-παράδειγμα του Ιωάννου Καποδίστρια, που επεδίωξε να δημιουργήσει ένα καθεστώς “πεφωτισμένης δεσποτείας”, που θα εξάλειφε το χάσμα τεσσάρων αιώνων Τουρκοκρατίας».
Οι νόσοι της Τουρκοκρατίας υποτροπίασαν στη σάπια Μεταπολίτευση. Αν δεν αλλάξουμε άμεσα πορεία, θα ξαναπέσουμε στην ίδια άβυσσο που μας «κατάπιε» το 1453, όταν η Πόλη αλώθηκε από τη μάστιγα της Ασίας. Χρειαζόμαστε τύχη και ωριμότητα για να βρούμε και να επιλέξουμε έναν νέο Μεταξά.
Στο βιβλίο του Μάνου Ν. Χατζηδάκη «Ιωάννης Μεταξάς - Πορεία προς τη δόξα 1940-1941», το οποίο είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα που έχουν γραφτεί για τον Ιωάννη Μεταξά και έχει συνοδεύσει έκδοση της εφημερίδας μας, ο συγγραφέας αναφέρει: «Η 4η Αυγούστου θα μπορούσε κάλλιστα να προσομοιασθεί περισσότερο με μια Πεφωτισμένη Δεσποτεία στα πρότυπα του 19ου αιώνος, παρά με ένα σύγχρονο με την εποχή του καθεστώς.
Γι’ αυτό και ο Ι. Μεταξάς συχνά έφερνε στους λόγους του το πρότυπο-παράδειγμα του Ιωάννου Καποδίστρια, που επεδίωξε να δημιουργήσει ένα καθεστώς “πεφωτισμένης δεσποτείας”, που θα εξάλειφε το χάσμα τεσσάρων αιώνων Τουρκοκρατίας».
Οι νόσοι της Τουρκοκρατίας υποτροπίασαν στη σάπια Μεταπολίτευση. Αν δεν αλλάξουμε άμεσα πορεία, θα ξαναπέσουμε στην ίδια άβυσσο που μας «κατάπιε» το 1453, όταν η Πόλη αλώθηκε από τη μάστιγα της Ασίας. Χρειαζόμαστε τύχη και ωριμότητα για να βρούμε και να επιλέξουμε έναν νέο Μεταξά.
Παναγιώτης Λιάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου