Φίλιππος, Ἀμφίπολις καὶ ἱστορικὰ …«παράδοξα»!

Ἀρχαῖοι ἐν συγχύσει ἤ νέοι ἐν τρικυμίᾳ; 

Θά  μποροῦσε ὁ Φίλιππος στό δικό του νεκροκρέββατο, νὰ ἔδωσε ἐντολὴ τοποθετήσεως τοῦ δικοῦ του ἀγαλματιδίου; Τὸ ἴδιο καὶ τοῦ πιτσιρικᾶ ἕως τότε Ἀλεξάνδρου; Ἀλλὰ καὶ τῆς Ὀλυμπιάδος, πού ἦταν ἐν ζωῇ; Γιατί καὶ οἱ τρεῖς ἔχουν κλίση στὴν κεφαλή;

Ἐσεῖς ζητήσατε κουΐζ…

Φίλιππος ὁ Μακεδὼν 

Ὑπάρχει μία πτυχὴ τοῦ Φιλίππου, ποὺ μπορεῖ νὰ περνᾷ ἀπαρατήρητος. Ὑπῆρξε ὁ πρῶτος βασιλεύς, ποὺ ἐγέμισε τὸν ἀρχαῖο κόσμο μὲ χρυσᾶ νομίσματα. Ἦταν τόσο τεράστιος ὁ πλοῦτος ποὺ ἀπεκόμιζε ἀπὸ τὸ Παγγαῖο, ποὺ δὲν ἐχρειάζετο τοὺς θησαυροὺς τῆς ἀνατολῆς. Ξέρετε, αὐτοὺς ποὺ ἐπικαλοῦνται οἱ ἀνιστόρητοι καὶ ψεῦτες γιὰ τὸν Ἀλέξανδρο.
Τοὺς ἰδίους ποὺ περίμενε καὶ ἡ Ὀλυμπιὰς γιὰ νὰ κάνῃ ἔργο.
Ἄραγε τούς ἀμυθήτους θησαυρούς τοῦ Περσέως, ποῦ ἐλεηλάτησαν οἱ Ρωμαῖοι, ἀπό τήν ἀνατολή τούς ἔφερε; Ἁπλῶς, τὸ Παγγαῖον, ποὺ ἐστήριξε κατὰ περίπτωσιν ὅλους τους μεγάλους της ἀρχαιότητος, ἐστήριξε καὶ τὸν Φίλιππο.
Τὸ παράδοξο εἶναι ὅτι στὸν τάφο του, οὐδὲν νομισματάκι, ἐξ αὐτῶν, εὑρέθη!!! Οὔτε ἕνα γιά τήν ψυχὴ του βρέ παιδιά; Βάσει ποίου κανόνος ἐπέρασαν τήν ἀνυπαρξία νομισμάτων στόν τάφο;
Κανὼν δὲν ὑπάρχει, ὑπάρχει μόνον θράσος ἀπὸ μέρους τους. Εἶχε ἤ δέν εἶχε νομίσματα ὁ τάφος; Καλὸ ἐρώτημα. Ἄλλαξαν τήν ταφική τους ὑποχρέωση οἱ ἀρχαῖοι; Δὲν τὴν ἄλλαζαν στοὺς παρακατιανούς, στόν μεγιστάνα Φίλιππο θά τό ἔκαναν; Μήπως τὰ νομίσματα μέσα, ἦσαν μεταγενέστερα τοῦ Φιλίππου καὶ δέν …ἔδενε τό «γλυκό»; Βλέπετε στὶς χρονολογήσεις, τὰ νομίσματα δὲν κάνουν ἀστεία.

Τὸ μνημεῖον τῆς Ἀμφιπόλεως διὰ γραφῆς Φιλίππου 

Πέντε μόνον ἀρχικὰ λέξεων ἀποτελοῦσαν τὴν πεμπτουσία τοῦ μνημείου καὶ ἔτσι αὐτά, μέσα σὲ δάφνινα στεφάνια, ἀνῆκαν στὴν αἰωνιότητα.
Τὸ ἄλφα Α (5), ἀφοῦ ἐκεῖ ἦταν ἡ Ἀρχὴ τῶν πάντων (Οὐρανός, Γαία, Ῥέα) καὶ τὸ ὁποῖο ἐμπεριέχει τὸ ΔΙ (Δημιουργοῦ Ἱερό, σὲ πρόσφατο ἀνάρτηση).
Τὸ λάμβδα Λ τοῦ Ἡλίου βεβαίως (6), ποὺ ἐπειδὴ ὁ περίβολος τοῦ μνημείου σὲ αὐτὸν ἀφοροῦσε, μπῆκε καὶ μέσα σὲ αὐτὸν (7).
Τὸ μὶ (Μ) τῆς Ἱερᾶς Μονάδος (2) ἢ τὸ Ἕν ἀλλαιῶς ποὺ ἐκπορεύει ἐνέργεια στὸ Δελφικὸ ἔψιλον Ε (3), ὅπως μαζὺ τὰ συναντοῦμε σὲ μονόγραμμα ΜΕ σὲ παλαιωτέρα ἀνάρτηση. Στὸ σημεῖο αὐτό, σὲ μία πολὺ ἰδιαιτέρα κοπὴ (4), χαρακτηρίζει ὁ Φίλιππος τὸν χῶρο ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ. Στὴν θέση τοῦ ἥρωος ΤΗΜΕΝΟΥ μὲ τὴν ταινία στὸ κεφάλι, βάζει τὸν Ἀπόλλωνα μὲ τὸ δάφνινο στεφάνι καὶ κάτω ἀπὸ τὸν ἱππέα τὸν τρίποδα! Μᾶς δείχνει δηλαδή, ξεκάθαρα τὴν ὕπαρξη μαντείου στὸ μνημεῖο. Αἰώνια τέλος γιὰ τὸν Φίλιππο, ἦταν τὸ ταῦ Τ (1) τῆς δικῆς του δυναστείας τῶν ΤΗΜΕΝΙΔΩΝ, ποὺ ἦσαν καὶ οἱ κατασκευαστὲς τοῦ μνημείου.
Ἀστέριος Τσίντσιφος