Πέραν ἀπὸ τὰ νομίσματα ἐποχῆς ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν ταφὴ τοῦ Φιλίππου στὸν «Καστὰ» τῆς Ἀμφιπόλεως, ὑπάρχουν καὶ κάποια ποὺ ἐκόπησαν στὰ πλαίσια τῆς λατρείας ποὺ ἀπελάμβαναν, Ὀλυμπιὰς καὶ Ἀλέξανδρος στοὺς αἰῶνες ποὺ ἐπηκολούθησαν....
Τὸ νόμισμα τὸ παρουσίασα καὶ παλαιώτερα, ὅμως τώρα θὰ ἐπικεντρωθοῦμε καλλίτερα σὲ αὐτό. Στὸ ἐμπρὸς μέρος ὑπάρχει ταὔτισις τῆς Ὀλυμπιάδος μὲ τὴν Περσεφόνη καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς ΚΟΡΗ ΣΩΤΕΙΡΑ. Τὴν ταύτιση τὴν ἀντιλαμβανόμεθα στὸ στεφάνι ποὺ εἶναι δάφνινο καὶ καταλήγει σὲ δύο στάχυα. Στὸ πίσω μέρος ἀναπαρίσταται ἡ ταφὴ δύο θεοποιημένων, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρχαν στὸ προσκύνημα – μαντεῖο τοῦ μνημείου στὴν Ἀμφίπολη. Οἱ δύο θεοποιημένοι (σελήνη καὶ ἄστρο) ἦσαν καὶ πολυνίκεις (δέσμες κλάδων φοίνικος). Δύο ἱέρειες μὲ πυρσοὺς καὶ ἔξι ἐργάτες τοὺς κατεβάζουν σὲ ἱερὸ χῶρο (ἀναμμένοι βωμοί).
Ὁ ἕνας ποὺ ἀνταποκρίνεται στοὺς ὅρους ἦταν ὁ Φίλιππος. Ποιός ὅμως ἦταν ὁ ἄλλος; Ἄλλη σειρὰ νομισμάτων μας τὸν ὑποδεικνύει. Θεωρῶ ὅτι στὶς καρδιὲς τῶν Μακεδόνων, ὁ ἄλλος ἦταν παραπάνω ἀπὸ τὸν Φίλιππο.
«Ἄρωμα Ἀλεξάνδρου» στὴν Ἀμφίπολη
Ὑπάρχει κάτι πολὺ δυνατὸ ποὺ ἐκπέμπει τὸ προσκύνημα, κάτι ποὺ ἴσως γιὰ τοὺς περισσοτέρους εἶναι μεγαλύτερο καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς τοῦ τάφου τοῦ Φιλίππου ἐκεῖ. Καὶ ἐγὼ τὸ θεωρῶ σπουδαιότερο, γιατί ἁπλὰ εἶναι «ἄρωμα Ἀλεξάνδρου». Κάτι παραπάνω ἀπὸ «ἄρωμα» θὰ ἔλεγα. Κάτι ποὺ διετάχθη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἀλέξανδρο νὰ γίνῃ καὶ ἔγινε. Εἶναι ἐκεῖ καὶ μοιάζει νὰ κοροϊδεύῃ αὐτοὺς ποὺ μπαινοβγαίνουν χρόνια τώρα. Καὶ ἑκατὸ χρόνια νὰ περάσουν ἀκόμα, αὐτὸ θὰ εἶναι ἐκεῖ ἀσφαλὲς στὴν μὴ ἀναγνώριση. Δὲν μπαίνουν δὰ καὶ οἱ ἰκανότεροι ἐκεῖ.
Τὸ ὅριο τελικὰ γιὰ νὰ αἰσθανθῇ κάποιος ἀνίδεος (ἐγὼ ἤθελα ἀλλοιῶς νὰ τὸ γράψω) στὴν ἱστορία καὶ ἀρχαιολογία, χάνεται στὸ μακρινὸ σύμπαν
Ἡ Πυραμὶς καὶ τὰ Ἱερὰ τοῦ «Καστᾶ».
Ὁ Φίλιππος ἔρχεται στὴν πόλη του
Στὸ λίκνο τῶν τελευταίων Τημενιδῶν, τὴν Ἀμφίπολι
Ἡ βαρειὰ πόρτα ποὺ βλέπετε ἄνοιγε μίαν φορὰ τὸν χρόνο καὶ γιὰ αὐτὸ δίδει τὴν αἴσθηση τοῦ δυσκινήτου.
Στὸ δάπεδο, μέσα στὸν ναό, εἶναι ἕνας ζωδιακὸς κύκλος.
Ἡ εἴσοδος εἶναι «ῥάμπα».
Ἠ εἰκόνα δείχνει χῶρο ὑπαρκτὸ καὶ εἶναι ἀκριβῶς ἐκεῖ ποὺ ἀρνῶνται νὰ σκάψουν, μέσα στὸν περίβολο.
Θεωρία συνωμοσίας
Βασανίζομαι ἐδῶ καὶ πολλοὺς μῆνες ἀπὸ κάτι ἀνεξήγητο. Ἀναφερόμενος πολλὲς φορὲς στὶς μαινάδες καὶ τὸ ψηφιδωτὸ περιέγραφα κάτι ἀπολύτως ὁλοφάνερο. Ὅμως χωρὶς νὰ θέλω νὰ ἀδικήσω τὴν ὑπόλοιπη ὁμάδα, ἀπὸ τὴν κυρία Περιστέρη οἱ περιγραφὲς αὐτὲς οὐδέποτε ἔγιναν ἀποδεκτές. Καὶ ξαφνικά, μὲ ἀφορμὴ τὴν ὑπόθεση τοῦ τάφου – προσκυνήματος τοῦ Φιλίππου, κάτι ἄστραψε στὸ μυαλό μου. Σκέφθηκα ὅτι οἱ Καρυάτιδες καὶ ἡ ἁρπαγὴ τῆς Περσεφόνης ποὺ θέτει στὸν ἀντίποδα ἡ κυρία Περιστέρη, εἶναι ὅ,τι χρειάζεται γιὰ νὰ παραμείνῃ ὁ Φίλιππος στὸν ψευδοτάφο του στὴν Βεργίνα. Τὸ ψηφιδωτὸ ὁδηγεῖ ἄμεσα στὸν Φίλιππο, ἐνῶ οἱ μαινάδες μέσῳ τῆς Ὀλυμπιάδος, ἔμμεσα. Ἐὰν λοιπὸν αὐτὸ γινόταν ἀποδεκτό, ἕνα βῆμα θὰ χώριζε μετὰ τὴν ἀποκάλυψη τοῦ φιάσκου τῆς Βεργίνας.
Δὲν παύει βέβαια νὰ εἶναι μία θεωρία, ὅμως τὸ σκάνδαλο τῆς λανθασμένης περιγραφῆς ὑπάρχει. Θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι μόνο ἐγωϊσμὸς ἀπὸ μέρους τῆς ἀρχαιολόγου, ὅμως καὶ ἔτσι νὰ εἶναι, τὸ φιάσκο τῆς Βεργίνας πάλι συγκαλύπτεται. Τὸ θέμα εἶναι πολὺ σοβαρὸ καὶ τὸ ξεκαθάρισμα θὰ ἔλθη ἀπὸ τὴν μελλοντικὴ στάση τῆς κυρίας Περιστέρη, ὁποία κι ἐὰν εἶναι αὐτή. Πρὶν εἴκοσι μῆνες ἀκριβῶς, ἔγραψα κάτι τὸ ὁποῖο θὰ ἐπαναλάβω.
Ἡ δόξα καὶ ὁ ἐξευτελισμὸς κυρία Περιστέρη, περπατοῦν χέρι – χέρι……
Μέχρι πότε ὁ Φίλιππος στήν Βεργίνα;
Τέσσερεις ἀπὸ ἐσᾶς φίλοι μου, μόνο ἀπὸ τὴν πρόσφατό μου ἀνάρτηση μὲ τὰ ἀγαλματίδια, ἀνακαλύψατε τὴν ταυτότητα τοῦ νεκροῦ στὸν τάφο τῆς Βεργίνας!!! Δὲν τὸ περίμενα καὶ ἔτσι δὲν θὰ ἀνεβάσω τὴν δευτέρα ἀνάρτηση μὲ τὸ ἴδιο θέμα. Φοβᾶμαι ὅτι ἐὰν τὸ κάνω, τότε θὰ τὸν ἀνακαλύψετε ὅλοι. Δὲν εἶναι ἡ ὥρα ἀκόμα.
Ὄχι γιὰ πολὺ ἀκόμα Φίλιππος στὴν Βεργίνα λοιπόν. Εἶναι μοιραῖο νὰ γίνῃ ἔτσι. Ἔχω μία ἔκφραση ποὺ τὴν χρησιμοποιῶ τακτικά. «Θὰ γελάση καὶ τὸ παρδαλὸ κατσίκι». Ὅλοι μαζύ, ἄνθρωποι κατσίκια καὶ ἄλλα ζωντανά, θὰ γελάσουν μὲ ἐσᾶς. Ἐννοῶ ἐσᾶς, ποὺ θὰ ντρέπεσθε στὸ μέλλον νὰ λέτε τί δουλειὰ κάνετε. Σᾶς τὸ ἔγραψα, ὅπως καὶ ἄλλα, μήπως καὶ τὴν ἐσχάτη στιγμὴ εὐαισθητοποιηθεῖτε. Μάταιος κόπος ἀπεδείχθη. Ἡ βάρκα θὰ πάρη νερὸ καὶ θὰ βουλιάξη. Τότε μὲ ἁλυσιδωτὴ ἀντίδραση, ὅλα τὰ «μαργαριτάρια» σας θὰ βγοῦν στὴν φόρα.
Θὰ ἐγκατασταθοῦν οἱ νέοι ἔνοικοι στὸν τάφο στὴν Βεργίνα καὶ ὁ Φίλιππος θὰ μείνη ἀδιάθετος. Θὰ πάη στὴν Ἀμφίπολι, ἐκεῖ ποὺ πραγματικὰ ἀνήκει καὶ τὸ ὄνομα ΑΙΓΕΣ θὰ εἶναι ἀχρείαστο πλέον στὴν Βεργίνα. Ἡ ἀνίερος συντεχνία θὰ σπάση καὶ τὸ «ὁ Σώζων ἑαυτὸν σωθεῖτο» θὰ γίνη τὸ νέο σύνθημά σας.
Ἀστέριος Τσίντσιφος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου