43 χρόνια στα... καζάνια!

Γιατί πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; 

Εως το 2060 η Ελλάδα σε πιο σκληρό Μνημόνιο με αβάστακτες θυσίες

Ο ι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί περί «εθνικής επιτυχίας» δεν μπορούν να εξωραΐσουν την οδυνηρή πραγματικότητα, ότι μετά την απόφαση του Eurogroupη χώρα μας οδηγείται σε μια νέα μαρτυρική στενωπό, διάρκειας τουλάχιστον έως το 2060! ...

Για 43 και πλέον χρόνια οι Ελληνες καταδικάζονται να ζήσουν στα «καζάνια» της μνημονιακής λιτότητας, αφού τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το δημόσιο χρέος συνοδεύονται από καινούργιες, αβάστακτες θυσίες για το σύνολο της κοινωνίας.

Νέα φορολογικά μέτρα κι άλλες περικοπές στις συντάξεις, μειώσεις μισθών, ομαδικές απολύσεις και πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων συνθέτουν το πακέτο που η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να προωθήσει προς ψήφιση και εφαρμογή τις αμέσως επόμενες ημέρες, προκειμένου να ενεργοποιηθούν οι αλλαγές για μια σχετική ελάφρυνση του χρέους, η οποία όμως και πάλι δεν θα γίνει αισθητή πριν από το 2040. Το σίγουρο είναι ότι πολίτες δεν πρόκειται να δουν, εξ αυτού του λόγου, καμία θετική επίδραση στην καθημερινότητά τους.

Αντιθέτως η συμφωνία για διατήρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων στο επίπεδο του 3,5% για αρκετά χρόνια ύστερα και από το 2018 εξαφανίζει κάθε προοπτική για επιστροφή στην ανάπτυξη. Με αυτόν τον τρόπο καταδικάζονται και οι επόμενες γενιές στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση.
Προσδοκίες
Οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί ότι θα συμφωνηθεί μείωση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος μετά το 2018 προσέκρουσαν κατά βάση στην εμμονική στάση του κ. Σόιμπλε, με αποτέλεσμα να δρομολογείται η υλοποίηση «συμπληρωματικού Μνημονίου», ώστε να καλυφθούν οι απαιτήσεις του ΔΝΤ.

Η Ελλάδα μετατρέπεται σε θύμα αυτής της διαμάχης και -εκτός από τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν- εγκαθίσταται κόφτης διαρκείας «αποκεφαλίζοντας» κάθε ελπίδα εξόδου από τη μακροχρόνια κρίση...

Οι εμμονές για πλεονάσματα  3,5% του ΑΕΠ!
Κολλημένο στην παράλογη λογική του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παρέμεινε το Eurogroup, διατηρώντας τον στόχο για τα πρωτογενή πλεονάσματα στο δυσθεώρητο 3,5% του ΑΕΠ τουλάχιστον για την περίοδο 2018-2021 και προκαλώντας την έντονη αντίδραση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).

Την ίδια ώρα, στην κυβέρνηση έχουν... μπλέξει τις γραμμές τους: ενώ την περασμένη Παρασκευή υποστήριζαν ότι το ΔΝΤ ζητάει μέτρα 4,2 δισ. ευρώ για την περίοδο 2019-2020, αλλά όχι για το 2018, χθες ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης δήλωσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι η απαίτηση του Ταμείου για μέτρα αφορά το 2018!

Επιπλέον, ο κ. Χουλιαράκης ανέβασε το δημοσιονομικό κενό που εντοπίζουν οι Ευρωπαίοι για το 2018 από τα 360.000.000 στα 700.000.000 ευρώ περίπου! Αξιωματούχος του ΔΝΤ εμφανίστηκε χθες έντονα ενοχλημένος από τη στάση των Ευρωπαίων. «Εμείς ζητάμε στόχο που δεν απαιτεί λιτότητα. Αλλοι συμφωνούν σε μη ρεαλιστικούς στόχους που απαιτούν λιτότητα» ανέφερε. Ξεκαθάρισε, όμως, ότι, αν η ευρωζώνη επιμείνει σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ, θα απαιτηθούν παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό και το Φορολογικό.

Οι Ευρωπαίοι αποφεύγουν να ξεκαθαρίσουν τώρα το θέμα των μελλοντικών πρωτογενών πλεονασμάτων. Μάλιστα, ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ισχυρίστηκε προχθές ότι ούτε για το ΔΝΤ έχει σημασία πόσα χρόνια θα διατηρηθεί ο στόχος στο 3,5% του ΑΕΠ, «δεδομένου ότι θα πρέπει να επιτευχθεί το 2018 με διατηρήσιμο για τα επόμενα χρόνια τρόπο».

Λύση-κοροϊδία για το χρέος με μόνο 37,5 δισ. απομείωση (και όχι 45 δισ.)
Καταδικασμένη να βράζει για άλλα 43 χρόνια στα καζάνια του χρέους αφήνει τη χώρα μας η απόφαση του προχθεσινού Eurogroup, καθώς το σχήμα στο οποίο κατέληξαν οι Ευρωπαίοι για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους αποτελεί λύση-κοροϊδία και συνοδεύεται από πολλούς «αστερίσκους».

Μολονότι η κυβέρνηση πανηγυρίζει και με τα μαγικά κόλπα της ανεβάζει το όφελος από τη συμφωνία για το χρέος στα 45 δισ. ευρώ έως το 2060, πρόκειται για μια «μαγική εικόνα», η οποία λαμβάνει ως δεδομένο ότι η ελληνική οικονομία θα... καλπάζει τα επόμενα χρόνια, επιτυγχάνοντας σερί υψηλής ανάπτυξης, το οποίο όμως είναι αδύνατον να συμβαδίσει με την απαίτηση για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ επί πολλά χρόνια. Αν, λοιπόν, αυτές οι υπεραισιόδοξες προϋποθέσεις δεν επιβεβαιωθούν, τότε το όφελος δεν θα ξεπεράσει τα 37,5 δισ. ευρώ, ενώ είναι πιθανό να είναι ακόμα μικρότερο.

Ακόμα και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) σε χθεσινό αναλυτικό οδηγό για το ελληνικό χρέος τονίζει: «Ο αντίκτυπος ορισμένων μέτρων θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, πέρα από τον έλεγχό μας. Μεταξύ αυτών, είναι οι συνθήκες που θα επικρατούν στις αγορές όσον αφορά το επιτοκιακό περιβάλλον και τη δυνατότητα των υπόλοιπων συμμετεχόντων στην αγορά να ολοκληρώσουν ορισμένες συναλλαγές». Συνεπώς, ο υπολογισμός περί εξοικονόμησης 20,8% του ΑΕΠ έως το 2060 είναι στον αέρα!

Η προχθεσινή απόφαση του Eurogroup προβλέπει τρεις κατηγορίες βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος: (α) εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής, ώστε να αυξηθεί η μέση διάρκεια του ευρωπαϊκού δανείου του 2ου Μνημονίου από τα 28 στα 32,5 χρόνια, (β) μείωση του επιτοκιακού κινδύνου με ανταλλαγή μέρους του χρέους και επιβολή σταθερού επιτοκίου 1,5%, την ώρα που το σημερινό επιτόκιο όμως διαμορφώνεται ακόμα και στο 0,2%, (γ) ακύρωση επιτοκιακού προστίμου ύψους 200.000.000 ευρώ, που θα πλήρωνε το 2017 η Ελλάδα.

Με εξαίρεση το ποσό αυτό, οι Ευρωπαίοι δεν χαρίζουν ούτε δεκάρα στη χώρα μας. Αντιθέτως, ορίζουν ότι οποιοδήποτε κόστος για τις ανταλλαγές χρέους θα επιβαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο. Επιπλέον, η μετατροπή του σημερινού κυμαινόμενου επιτοκίου σε σταθερό επιτόκιο 1,5% αυξάνει το χρέος από το 2017 και για αρκετά χρόνια και αναμένεται να λειτουργήσει θετικά την περίοδο 2030-2060, ανάλογα όμως με την πορεία των επιτοκίων στις διεθνείς αγορές.

Μ. Ροζάκος
Πηγή