Το παιχνίδι του Τσίπρα με το χρόνο, το χαμένο όνειρο της μείωσης του χρέους, οι απαράδεκτοι ερασιτεχνισμοί και τα σενάρια της Οικουμενικής Κυβέρνησης
Εδώ και ένα χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας «παίζει» ένα περίεργο
παιχνίδι με το χώρο και το χρόνο, που ανάλογό του δεν έχουν επιχειρήσει
ούτε κορυφαίοι μαθηματικοί όπως ο Αινστάιν που κατάφεραν να «δαμάσουν»
το χωρόχρονο....
Ο κ. Τσίπρας αρνείται πεισματικά να κυβερνήσει, ενώ παράλληλα υπόσχεται τα πάντα στους πάντες.
Υπόσχεται στους δανειστές ότι θα εφαρμόσει στο ακέραιο όλες τις απαιτήσεις και τα προαπαιτούμενα και την ίδια ώρα διαβεβαιώνει το λαό ότι θα εφαρμόσει ένα δικό του πρόγραμμα που δεν θα έχει καμία σχέση με τις απάνθρωπες και σκληρές εντολές της τρόικας.
Μέχρι σήμερα με αυτή την τακτική, ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του, ακολουθώντας μεθόδους ενός κακώς νοούμενου ερασιτεχνισμού, κέρδιζαν απλά «χρόνο».
Κοινώς, καθυστερούν τα «μελούμενα» πιθανολογόντας ότι κάποια στιγμή, άγνωστο πότε, θα αλλάξουν οι συνθήκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα μπορέσουν να επιτύχουν το μέγα ζητούμενο όλων των κυβερνήσεων, την γενναία απομείωση του χρέους.
Σε απλά μαθηματικά, ο κ. Τσίπρας παίζει με τις πιθανότητες, όπως ακριβώς έκανε και ο Γιάνης Βαρουφάκης τους πρώτους μήνες της διαπραγμάτευσης.
Μέχρι στιγμής η «δημιουργική ασάφεια» και η «θεωρία των παιγνίων», στρατηγικές πάνω στις οποίες κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν έχουν επιφέρει κάποιο αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα οδηγούν τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς.
Ο κ. Τσίπρας έχει «κουράσει» και τους μέσα και τους έξω.
-Στο εσωτερικό η απογοήτευση του κόσμου καταγράφεται πλέον και δημοσκοπικά κάτι που έφερε στο φως της δημοσιότητας πριν μια βδομάδα η εταιρία prorata και η «Εφημερίδα των Συντακτών», με τον ΣΥΡΙΖΑ να συγκεντρώνει ποσοστό 20%, έναντι 19% της Ν. Δ.
Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι τραγικό αν αναλογιστεί κανείς ότι την περίοδο της δημοσκόπησης η ΝΔ ήταν σε κακό χάλι, εν μέσω εσωτερικού προεκλογικού αγώνος και στον απόηχο του φιάσκου των αναβληθεισών εκλογών.
Την κυβερνητική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ την επιβεβαίωσε και η πρόσφατη δημοσκόπηση της ΜΡΒ για την «Realnews»: Το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει το 17% των ψήφων και η αξιωματική αντιπολίτευση το 16,3%.
-Στο εξωτερικό έχουν πάψει να τον εμπιστεύονται ακόμα και οι «αρχικοί» συνομιλητές του, που πίστεψαν προς στιγμήν ότι έχει διάθεση να διαπραγματευθεί.
Οι δίοδοι επικοινωνίας του με την Μέρκελ, τον Γιούνκερ, τον Σούλτς, τον Τούσκ και τους υπόλοιπους ηγέτες της Ευρωζώνης είναι ανύπαρκτοι εδώ και πάρα πολλούς μήνες.
Ακόμα και η τελευταία του προσπάθεια επικοινωνίας με τον Ολάντ φαίνεται να ναυάγησε.
Ο Γάλλος πρόεδρος μετά την τελευταία του επίσκεψη στην Αθήνα είναι κι αυτός εξαφανισμένος παρά το γεγονός ότι του υποσχέθηκαν deals με εξοπλιστικά, με πετρέλαια και με μέσα μαζικής ενημέρωσης που ενδιαφέρουν σφόδρα γαλλικές εταιρείες!!!
Με το ΔΝΤ, δεν υπάρχει καμία απολύτως συνεννόηση.
Οι ξένοι ηγέτες τον έχουν εγκαταλλείψει και περιμένουν απλά να δουν μέχρι που θα φτάσει η αδράνεια του Έλληνα πρωθυπουργού.
Δυστυχώς οι ξένοι ηγέτες είναι πεπεισμένοι ότι θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις και τα εφιαλτικά σενάρια του Σόιμπλε που από την πρώτη στιγμή ήταν αντίθετος στη χορήγηση του τρίτου προγράμματος διάσωσης.
Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα σενάρια για αλλαγή της κυβέρνησης και για την ανάγκη ύπαρξης μιας οικουμενικής κυβέρνησης με άλλον πρωθυπουργό απορρέουν από τα ξένα κέντρα εξουσίας και συγκεκριμένα από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Οι ξένες πρεσβείες έχουν αρχίσει και καλλιεργούν σθεναρά το σενάριο παραιτήσεως του πρωθυπουργού και της δημιουργίας μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών που θα μπορέσει να χαράξει μια στρατηγική εξόδου από την ύφεση.
Το σενάριο «να κερδίσουμε επιπλέον χρόνο με συνεχείς υπεκφυγές και ασάφεια» που καλλιεργεί το Μαξίμου δεν έχει καμία απολύτως τύχη.
Όπως καμία τύχη δεν πρόκειται να έχει και η περιστασιακή, δήθεν «αντιμνημονιακή» μετάλλαξη που θα επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας τις επόμενες ημέρες προκειμένου να επιτύχει το άνοιγμα στο κοινωνικό κέντρο που, όπως πιστεύει, θα τον κρατήσει στην εξουσία.
Άπαντες γνωρίζουν ότι μετά τις γιορτές ο πρωθυπουργός θα «παίξει» το χαρτί της εξόδου του ΔΝΤ από το πρόγραμμα προκειμένου να δημιουργήσει τριγμούς στην συνοχή της τρόικας και να κερδίσει την εύνοια της ελληνικής κοινής γνώμης.
Ξαναζεσταμένη σούπα δηλαδή.
Το ίδιο χαρτί είχαν παίξει στο παρελθόν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος και απέτυχαν παταγωδώς.
Όπως αποδείχθηκε, σε τέτοιες αποπροσανατολιστικές κινήσεις οι δανειστές (ΔΝΤ και Ε.Ε.) γίνονται αμέσως μια γροθιά και δεν υποκύπτουν στους δήθεν εκβιασμούς των ελληνικών κυβερνήσεων.
Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα (και κατ’επέκταση για τη χώρα) οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν δείχνουν διάθεση να σπαταλήσουν νέα... δραματικά Eurogroup για να ακούσουν τις αμπελοφιλοσοφίες κάποιου Βαρουφάκη ή κάποιου Τσακαλώτου.
Έχουν να ασχοληθούν με τα ζητήματα της τρομοκρατίας και του προσφυγικού.
Από τον κ. Τσίπρα περιμένουν τα λεφτά που τους είχε υποσχεθεί από την πάταξη της φοροδιαφυγής, από τις λίστες Λαγκάρντ και από τους μεγαλοεφοπλιστές.
Και επειδή βεβαίως αυτά τα λεφτά δεν πρόκειται να τα δουν ποτέ ο κ. Τσίπρας θα έχει την τύχη των Σαμαροβενιζέλων... ίσως και χειρότερη.
Πηγή
Υπόσχεται στους δανειστές ότι θα εφαρμόσει στο ακέραιο όλες τις απαιτήσεις και τα προαπαιτούμενα και την ίδια ώρα διαβεβαιώνει το λαό ότι θα εφαρμόσει ένα δικό του πρόγραμμα που δεν θα έχει καμία σχέση με τις απάνθρωπες και σκληρές εντολές της τρόικας.
Μέχρι σήμερα με αυτή την τακτική, ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του, ακολουθώντας μεθόδους ενός κακώς νοούμενου ερασιτεχνισμού, κέρδιζαν απλά «χρόνο».
Κοινώς, καθυστερούν τα «μελούμενα» πιθανολογόντας ότι κάποια στιγμή, άγνωστο πότε, θα αλλάξουν οι συνθήκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα μπορέσουν να επιτύχουν το μέγα ζητούμενο όλων των κυβερνήσεων, την γενναία απομείωση του χρέους.
Σε απλά μαθηματικά, ο κ. Τσίπρας παίζει με τις πιθανότητες, όπως ακριβώς έκανε και ο Γιάνης Βαρουφάκης τους πρώτους μήνες της διαπραγμάτευσης.
Μέχρι στιγμής η «δημιουργική ασάφεια» και η «θεωρία των παιγνίων», στρατηγικές πάνω στις οποίες κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν έχουν επιφέρει κάποιο αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα οδηγούν τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς.
Ο κ. Τσίπρας έχει «κουράσει» και τους μέσα και τους έξω.
-Στο εσωτερικό η απογοήτευση του κόσμου καταγράφεται πλέον και δημοσκοπικά κάτι που έφερε στο φως της δημοσιότητας πριν μια βδομάδα η εταιρία prorata και η «Εφημερίδα των Συντακτών», με τον ΣΥΡΙΖΑ να συγκεντρώνει ποσοστό 20%, έναντι 19% της Ν. Δ.
Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι τραγικό αν αναλογιστεί κανείς ότι την περίοδο της δημοσκόπησης η ΝΔ ήταν σε κακό χάλι, εν μέσω εσωτερικού προεκλογικού αγώνος και στον απόηχο του φιάσκου των αναβληθεισών εκλογών.
Την κυβερνητική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ την επιβεβαίωσε και η πρόσφατη δημοσκόπηση της ΜΡΒ για την «Realnews»: Το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει το 17% των ψήφων και η αξιωματική αντιπολίτευση το 16,3%.
-Στο εξωτερικό έχουν πάψει να τον εμπιστεύονται ακόμα και οι «αρχικοί» συνομιλητές του, που πίστεψαν προς στιγμήν ότι έχει διάθεση να διαπραγματευθεί.
Οι δίοδοι επικοινωνίας του με την Μέρκελ, τον Γιούνκερ, τον Σούλτς, τον Τούσκ και τους υπόλοιπους ηγέτες της Ευρωζώνης είναι ανύπαρκτοι εδώ και πάρα πολλούς μήνες.
Ακόμα και η τελευταία του προσπάθεια επικοινωνίας με τον Ολάντ φαίνεται να ναυάγησε.
Ο Γάλλος πρόεδρος μετά την τελευταία του επίσκεψη στην Αθήνα είναι κι αυτός εξαφανισμένος παρά το γεγονός ότι του υποσχέθηκαν deals με εξοπλιστικά, με πετρέλαια και με μέσα μαζικής ενημέρωσης που ενδιαφέρουν σφόδρα γαλλικές εταιρείες!!!
Με το ΔΝΤ, δεν υπάρχει καμία απολύτως συνεννόηση.
Οι ξένοι ηγέτες τον έχουν εγκαταλλείψει και περιμένουν απλά να δουν μέχρι που θα φτάσει η αδράνεια του Έλληνα πρωθυπουργού.
Δυστυχώς οι ξένοι ηγέτες είναι πεπεισμένοι ότι θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις και τα εφιαλτικά σενάρια του Σόιμπλε που από την πρώτη στιγμή ήταν αντίθετος στη χορήγηση του τρίτου προγράμματος διάσωσης.
Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα σενάρια για αλλαγή της κυβέρνησης και για την ανάγκη ύπαρξης μιας οικουμενικής κυβέρνησης με άλλον πρωθυπουργό απορρέουν από τα ξένα κέντρα εξουσίας και συγκεκριμένα από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Οι ξένες πρεσβείες έχουν αρχίσει και καλλιεργούν σθεναρά το σενάριο παραιτήσεως του πρωθυπουργού και της δημιουργίας μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών που θα μπορέσει να χαράξει μια στρατηγική εξόδου από την ύφεση.
Το σενάριο «να κερδίσουμε επιπλέον χρόνο με συνεχείς υπεκφυγές και ασάφεια» που καλλιεργεί το Μαξίμου δεν έχει καμία απολύτως τύχη.
Όπως καμία τύχη δεν πρόκειται να έχει και η περιστασιακή, δήθεν «αντιμνημονιακή» μετάλλαξη που θα επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας τις επόμενες ημέρες προκειμένου να επιτύχει το άνοιγμα στο κοινωνικό κέντρο που, όπως πιστεύει, θα τον κρατήσει στην εξουσία.
Άπαντες γνωρίζουν ότι μετά τις γιορτές ο πρωθυπουργός θα «παίξει» το χαρτί της εξόδου του ΔΝΤ από το πρόγραμμα προκειμένου να δημιουργήσει τριγμούς στην συνοχή της τρόικας και να κερδίσει την εύνοια της ελληνικής κοινής γνώμης.
Ξαναζεσταμένη σούπα δηλαδή.
Το ίδιο χαρτί είχαν παίξει στο παρελθόν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος και απέτυχαν παταγωδώς.
Όπως αποδείχθηκε, σε τέτοιες αποπροσανατολιστικές κινήσεις οι δανειστές (ΔΝΤ και Ε.Ε.) γίνονται αμέσως μια γροθιά και δεν υποκύπτουν στους δήθεν εκβιασμούς των ελληνικών κυβερνήσεων.
Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα (και κατ’επέκταση για τη χώρα) οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν δείχνουν διάθεση να σπαταλήσουν νέα... δραματικά Eurogroup για να ακούσουν τις αμπελοφιλοσοφίες κάποιου Βαρουφάκη ή κάποιου Τσακαλώτου.
Έχουν να ασχοληθούν με τα ζητήματα της τρομοκρατίας και του προσφυγικού.
Από τον κ. Τσίπρα περιμένουν τα λεφτά που τους είχε υποσχεθεί από την πάταξη της φοροδιαφυγής, από τις λίστες Λαγκάρντ και από τους μεγαλοεφοπλιστές.
Και επειδή βεβαίως αυτά τα λεφτά δεν πρόκειται να τα δουν ποτέ ο κ. Τσίπρας θα έχει την τύχη των Σαμαροβενιζέλων... ίσως και χειρότερη.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου