Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η επιβάρυνση των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο μπορεί να φτάσει και το 130%. Για παράδειγμα, αν ένας δανειολήπτης έχει λάβει στεγαστικό δάνειο ύψους 100.000 ευρώ, θα κληθεί να καταβάλει στην τράπεζα περισσότερα από 230.000 ευρώ. Τέτοιου είδους δάνεια είχαν δώσει την περίοδο 2006-2009 οι περισσότερες ελληνικές τράπεζες, όπως η Eurobank, που έχει και το μεγαλύτερο μερίδιο, η Πειραιώς, η Εθνική κ.ά., καθώς και κάποιες κυπριακές.
Το πρόβλημα, όπως αναφέρει στη «δημοκρατία» ο Δημήτρης Σπυράκος, διδάκτωρ Νομικής - δικηγόρος, πρώην γενικός γραμματέας Καταναλωτή, είναι ότι η επιλογή ενός δανείου σε ξένο νόμισμα συνεπάγεται και ανάληψη του συναλλαγματικού κινδύνου.
Η εκτίμηση του κινδύνου προϋποθέτει γνώσεις τόσο για τον μηχανισμό λειτουργίας των εν λόγω δανείων όσο και για την εξέλιξη συναλλαγματικών ισοτιμιών. Ετσι ο καταναλωτής μετατρέπεται, δίχως να έχει επίγνωση, σε επενδυτή, μοχλεύοντας το ίδιο το κεφάλαιο που δανείζεται για την αγορά της κατοικίας του. Οι τράπεζες οφείλουν να ενημερώνουν, να διαφωτίζουν, ακόμη και να συμβουλεύουν τον πελάτη, όταν είναι πιθανό αυτός να μην αντιλαμβάνεται τους κινδύνους που έχει η συναλλαγή, αναφέρει ο Δ. Σπυράκος.
Δικαστική απόφαση
Να σημειωθεί ότι υπάρχει και απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναφορικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις καταχρηστικές ρήτρες συμβάσεων.
«Οι ευθύνες των ελληνικών τραπεζών που επέλεξαν να προωθήσουν τα προϊόντα αυτά είναι τεράστιες. Βομβαρδίζοντας με διαφημιστικά μηνύματα τους καταναλωτές, έδιναν έμφαση στο χαμηλό επιτόκιο των συγκεκριμένων δανείων, παραλείποντας να ενημερώσουν για τους κινδύνους από μια τέτοια υπηρεσία» αναφέρει η ΕΚΠΟΙΖΩ (Ενωση Καταναλωτών Ποιότητα Ζωής), ζητώντας από την κυβέρνηση που θα αναλάβει μετά τις επερχόμενες εκλογές να λάβει δραστικά μέτρα για την προστασία των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο, στην κατεύθυνση ακριβώς της αναδρομικής αποκατάστασης της αποπληρωμής και εξόφλησης του δανείου τους με βάση το κεφάλαιο που πραγματικά έλαβαν σε ευρώ.
Σε ό,τι αφορά τις ομαδικές αγωγές, οι καταναλωτικές οργανώσεις δεν έχουν προβεί σε κάποια τέτοια κίνηση -να σημειωθεί ότι είναι οι μόνες που μπορούν να το πράξουν-, ενώ ο Σύλλογος Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου διατείνεται ότι έχει ενταχθεί στο ΙΝΚΑ ΓΟΚΕ (πράξη 5/14-11-2014) ως συνεργαζόμενο σωματείο και όλα τα μέλη του είναι μέλη της καταναλωτικής ένωσης ΙΝΚΑ ΚΡΗΤΗΣ από τις 15/12/2014, όπως προβλέπεται από τον Ν. 2251/94.
Η λύση του Αντώνη Σαμαρά και οι υποσχέσεις του Αλέξη Τσίπρα
Δέσμευση για την προστασία των 70.000 Ελλήνων δανειοληπτών, κυρίως στεγαστικών δανείων, που επλήγησαν από την αλλαγή ισοτιμίας ελβετικού φράγκου ανέλαβαν Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο δεν δεσμεύτηκαν ότι θα φροντίσουν να αναληφθεί το σύνολο της ζημίας, παρότι οι τράπεζες είχαν ασφαλισμένο τον συναλλαγματικό τους κίνδυνο.
Ειδικότερα, ο Αντώνης Σαμαράς δεσμεύτηκε ότι αμέσως μετά τις εκλογές ένας από τους πρώτους νόμους που θα κατατεθεί στη Βουλή θα είναι αυτός που «θα ρυθμίζει το ζήτημα που προέκυψε από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες σε βάρος 70.000 δανειοληπτών, μετά τις εξελίξεις με το ελβετικό φράγκο».
Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται ότι θα εξετάσει την εφαρμογή ειδικού προγράμματος ρύθμισης σε ελβετικά φράγκα, στο πλαίσιο του ενδιάμεσου φορέα, μελετώντας χωριστά την κάθε περίπτωση και με την κατεύθυνση ότι οι τράπεζες πρέπει να συμμετέχουν στη νέα ζημία των δανειοληπτών. Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, «ο ΣΥΡΙΖΑ, με το δεδομένο ότι ήδη πολλοί δανειολήπτες σε ισοτιμία ελβετικού φράγκου που προσφεύγουν στα δικαστήρια (κάτι που αναμένεται να λάβει μαζική έκταση το αμέσως προσεχές διάστημα), δικαιώνονται, παρακολουθεί τις εξελίξεις με προσοχή και επιφυλάσσεται να επιλύσει το θέμα νομοθετικά, εναρμονίζοντας την ελληνική νομοθεσία με τις δικαστικές αποφάσεις, ώστε να ανακουφίσει τους Ελληνες πολίτες σε αυτές τις τόσο δραματικές οικονομικές συνθήκες».
Εν τω μεταξύ, επιστολή απέστειλε ο αντιπρόεδρος των Ευρωπαίων Αντιφεντεραλιστών και επικεφαλής του πολιτικού κινήματος Αντιμνημονιακοί Πολίτες, ευρωβουλευτής καθηγητής Νότης Μαριάς, προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ.Κλ. Γιούνκερ, ζητώντας του να λάβει μέτρα για την προστασία των δανειοληπτών στεγαστικών σε ελβετικό φράγκο. Ο κ. Μαριάς είχε στείλει από τον περασμένο Σεπτέμβριο επιστολή για το ίδιο θέμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά απάντησε δεν πήρε.
Παραδείγματα που δείχνουν την επιβάρυνση
Τα παρακάτω παραδείγματα μας δείχνουν την επιβάρυνση των δανειοληπτών:
*Εστω ότι ένας δανειολήπτης έλαβε στεγαστικό δάνειο 100.000 ευρώ το 2007, με ρήτρα ελβετικού φράγκου για την αγορά ακινήτου. Η ισοτιμία την περίοδο εκείνη ήταν 1 ευρώ=1,65 ελβετικά φράγκα. Το ισόποσο του κεφαλαίου, δηλαδή, σε ελβετικό φράγκο ήταν 165.000 ευρώ, το επιτόκιο 2% και η διάρκεια του δανείου 20 έτη.
Με βάση την πρόσφατη ανατίμηση του ελβετικού φράγκου και τη νέα ισοτιμία 1 ευρώ=1 ελβετικό φράγκο, το σύνολο της οφειλής μαζί με τους τόκους σε ξένο νόμισμα είναι 231.054 ελβετικά φράγκα, ήτοι 231.054 ευρώ.
Η τεράστια διαφορά έχει προκύψει από την τεράστια αύξηση της ισοτιμίας του ελβετικού φράγκου σε σχέση με το ευρώ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ξένο νόμισμα ανατιμήθηκε περίπου 40% έναντι του ευρώ.
*Υπάρχουν άλλες περιπτώσεις, οι οποίες είχαν καταγγελθεί από το 2012, καθώς το ελβετικό φράγκο είχε ανατιμηθεί και την περίοδο 2007-2011. Ενας δανειολήπτης είχε λάβει δάνειο 166.279,63 ευρώ ή 267.710,20 ελβετικών φράγκων, με ισοτιμία 1,61, τον Απρίλιο του 2008. Είχε επιτόκιο 2,77%, η δε μηνιαία τοκοχρεολυτική δόση ξεκίνησε με 550 ευρώ.
Τον Ιανουάριο του 2009, η δόση ανήλθε στα 612,25 ευρώ, για να φτάσει στα 640 ευρώ στο τέλος Δεκεμβρίου του 2010 και στα 700,38 ευρώ τον Δεκέμβριο του 2011. Τότε ο δανειολήπτης προχώρησε σε αγωγή κατά της τράπεζας, διότι δεν μπορούσε να πληρώνει την κατά 27% αυξημένη δόση.
Ξανθή Γούναρη
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου