Τη στιγμή που οι ερευνητές αναζητούν εκείνα τα γενετικά «κλειδιά» που θα τους επιτρέψουν να παρατείνουν το προσδόκιμο ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, ένα άρθρο των New York Times το 2012 είχε δώσει μια εξήγηση για ένα παράξενο φαινόμενο που συμβαίνει στην Ελλάδα: στην Ικαρία οι κάτοικοι έχουν καταφέρει με το δικό τους τρόπο να ζουν περισσότερο.
Εκείνο το άρθρο φέρνει ξανά στην επιφάνεια ο αρθρογράφος των Irish Times, Γουίλιαμ Ρεβίλ, καθηγητής βιοχημείας στο πανεπιστήμιο UCC.
Σημειώνει πως στην Ικαρία ζουν περίπου 10.000 κάτοικοι, 30 μίλια από τις τουρκικές ακτές. Με τον τρόπο ζωής του ζουν περίπου ως τα 90, ηλικία που οι Αμερικανοί δεν μπορούν να φανταστούν. Επιπλέον μόνο το 1/4 των ηλικιωμένων κατοίκων πάσχουν από άνοια, επίσης ζουν 10 φορές περισσότερο από τους Αμερικανούς ακόμα και αν έχουν προσβληθεί από καρδιακές παθήσεις ή καρκίνο, ενώ πάσχουν λιγότερο από κατάθλιψη.
Στο άρθρο των NY Times συμπεριλαμβανόταν και η συνέντευξη ενός Ικαριώτη κατοίκου, του Σταμάτη Μωραΐτη που έπασχε από καρκίνο και οι γιατροί του είχαν δώσει μόλις εννέα μήνες ζωής. Το πρώτο διάστημα ο κ. Μωραΐτη έμεινε στο κρεβάτι και είχε τη γυναίκα του να τον συντρέχει. Όταν οι φίλοι έμαθαν τα νέα, άρχισαν να τον επισκέπτονται κάθε απόγευμα, μιλώντας και γελώντας μαζί του, ενώ παράλληλα «έβρεχαν» τις κουβέντες με τοπικό κρασί.
Αίφνης, ο Μωραΐτης άρχισε να συνέρχεται – σηκώθηκε από το κρεβάτι του και άρχισε να ασχολείται με τον κήπο του. Όσο περνούσαν οι μήνες, όχι μόνο δεν κατέρρεε, αλλά αναλάμβανε τις δυνάμεις του σιγά-σιγά. Ακολούθησε τη συνήθη ρουτίνα του, πήγαινε στο καφενείο για να παίξει ντόμινο. Σήμερα, είναι ήδη 99 ετών και ο καρκίνος του έχει εξαφανιστεί. Αυτό που άλλαξε τη ροή της ζωής του ήταν η απόφασή του να ζήσει στην Ικαρία.
Μάλιστα, ο κ. Μωραΐτης γελώντας είχε πει πως οι γιατροί δεν μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο, καθώς όλοι τους έχουν πεθάνει! Τι συμβαίνει λοιπόν με την Ικαρία; Ποιο είναι το μυστικό που κρύβεται σε αυτό το νησί; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μυστικό.
«Εδώ όλοι μένουμε ξύπνιοι ως αργά, ξυπνάμε επίσης αργά και δεν ξεχνάμε να παίρνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας έναν υπνάκο. Κανένας μας δεν φοράει ρολόι, δεν μας ενδιαφέρει η ώρα. Μόλις 15 χιλιόμετρα από εδώ υπάρχει η Σάμος και εκεί η ζωή είναι τελείως διαφορετική. Ενδιαφέρονται για το χρήμα, εδώ δεν μας ενδιαφέρουν. Δεν είμαστε ένα μέρος για το ''εγώ'', αλλά για το ''εμείς''», αναφέρει ένας κάτοικος του νησιού.
Από την άλλη, αναφέρει το άρθρο, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ο παράγοντας της διατροφής που είναι πλούσια σε λαχανικά, όσπρια, κατσικίσιο γάλα και ψάρι. Το φαγητό στην Ικαρία έχει μια κοινωνική διάσταση, είναι μια ευκαιρία για να μαζευτούν οι κάτοικοι και να περάσουν όμορφα.
Οι συνήθειες των κατοίκων ως προς τον ύπνο και το σεξ αυξάνουν τη μακροβιότητά τους στον μέγιστο βαθμό. Αυτού του είδους η καθημερινότητα μειώνει στο ελάχιστο τα καρδιακά νοσήματα. Η ξεκούραση, η αίσθηση της κοινότητας, η έλλειψη σοβαρής εγκληματικότητας και η πλούσια διατροφή και η καθημερινή άσκηση -πράγματα κοινά στην Ικαρία-, μετατρέπει το νησί σε τόπο ανθρώπων που... ξεχνούν να πεθάνουν.
iefimerida
Σημειώνει πως στην Ικαρία ζουν περίπου 10.000 κάτοικοι, 30 μίλια από τις τουρκικές ακτές. Με τον τρόπο ζωής του ζουν περίπου ως τα 90, ηλικία που οι Αμερικανοί δεν μπορούν να φανταστούν. Επιπλέον μόνο το 1/4 των ηλικιωμένων κατοίκων πάσχουν από άνοια, επίσης ζουν 10 φορές περισσότερο από τους Αμερικανούς ακόμα και αν έχουν προσβληθεί από καρδιακές παθήσεις ή καρκίνο, ενώ πάσχουν λιγότερο από κατάθλιψη.
Στο άρθρο των NY Times συμπεριλαμβανόταν και η συνέντευξη ενός Ικαριώτη κατοίκου, του Σταμάτη Μωραΐτη που έπασχε από καρκίνο και οι γιατροί του είχαν δώσει μόλις εννέα μήνες ζωής. Το πρώτο διάστημα ο κ. Μωραΐτη έμεινε στο κρεβάτι και είχε τη γυναίκα του να τον συντρέχει. Όταν οι φίλοι έμαθαν τα νέα, άρχισαν να τον επισκέπτονται κάθε απόγευμα, μιλώντας και γελώντας μαζί του, ενώ παράλληλα «έβρεχαν» τις κουβέντες με τοπικό κρασί.
Αίφνης, ο Μωραΐτης άρχισε να συνέρχεται – σηκώθηκε από το κρεβάτι του και άρχισε να ασχολείται με τον κήπο του. Όσο περνούσαν οι μήνες, όχι μόνο δεν κατέρρεε, αλλά αναλάμβανε τις δυνάμεις του σιγά-σιγά. Ακολούθησε τη συνήθη ρουτίνα του, πήγαινε στο καφενείο για να παίξει ντόμινο. Σήμερα, είναι ήδη 99 ετών και ο καρκίνος του έχει εξαφανιστεί. Αυτό που άλλαξε τη ροή της ζωής του ήταν η απόφασή του να ζήσει στην Ικαρία.
Μάλιστα, ο κ. Μωραΐτης γελώντας είχε πει πως οι γιατροί δεν μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο, καθώς όλοι τους έχουν πεθάνει! Τι συμβαίνει λοιπόν με την Ικαρία; Ποιο είναι το μυστικό που κρύβεται σε αυτό το νησί; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μυστικό.
«Εδώ όλοι μένουμε ξύπνιοι ως αργά, ξυπνάμε επίσης αργά και δεν ξεχνάμε να παίρνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας έναν υπνάκο. Κανένας μας δεν φοράει ρολόι, δεν μας ενδιαφέρει η ώρα. Μόλις 15 χιλιόμετρα από εδώ υπάρχει η Σάμος και εκεί η ζωή είναι τελείως διαφορετική. Ενδιαφέρονται για το χρήμα, εδώ δεν μας ενδιαφέρουν. Δεν είμαστε ένα μέρος για το ''εγώ'', αλλά για το ''εμείς''», αναφέρει ένας κάτοικος του νησιού.
Από την άλλη, αναφέρει το άρθρο, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ο παράγοντας της διατροφής που είναι πλούσια σε λαχανικά, όσπρια, κατσικίσιο γάλα και ψάρι. Το φαγητό στην Ικαρία έχει μια κοινωνική διάσταση, είναι μια ευκαιρία για να μαζευτούν οι κάτοικοι και να περάσουν όμορφα.
Οι συνήθειες των κατοίκων ως προς τον ύπνο και το σεξ αυξάνουν τη μακροβιότητά τους στον μέγιστο βαθμό. Αυτού του είδους η καθημερινότητα μειώνει στο ελάχιστο τα καρδιακά νοσήματα. Η ξεκούραση, η αίσθηση της κοινότητας, η έλλειψη σοβαρής εγκληματικότητας και η πλούσια διατροφή και η καθημερινή άσκηση -πράγματα κοινά στην Ικαρία-, μετατρέπει το νησί σε τόπο ανθρώπων που... ξεχνούν να πεθάνουν.
iefimerida
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου