Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΦΟΡΗΤΗ ΠΙΕΣΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΑΛΛΑ Η ΜΕΡΚΕΛ ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ...Αυτή τη φορά τα γεγονότα κύλησαν διαφορετικά.
Και όχι όπως συνέβη τότε, όταν στις 14 Ιουλίου του 1789 η πτώση της Βαστίλης σηματοδότησε το ξέσπασμα τη Γαλλικής Επανάστασης, ρίχνοντας τίτλους τέλους στον παλαιό καθεστώς.
Αυτή τη φορά στο Παρίσι οι φωνές αντίδρασης που υψώθηκαν απέναντι σε όσα επιτάσσει η...
γερμανική μπουρζουαζία καταπνίγηκαν χωρίς δεύτερη κουβέντα, με τον σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, «οχυρωμένο» πίσω από τη γραμμή λιτότητας της Ανγκελα Μέρκελ, να απαιτεί χθες από τον Γάλλο πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς την παραίτηση του υπουργικού συμβουλίου. Στόχος; Να συσταθεί «μία (κυβερνητική) ομάδα με συνοχή και προσανατολισμό στην κατεύθυνση που έχει ορίσει (ο πρόεδρος) για τη χώρας μας», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η ανακοίνωση που εξέδωσε το πρωί της Δευτέρας η γαλλική προεδρία.
Στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας όμως εδώ και πέντε μήνες υπήρχαν φωνές που ηχηρά αμφισβητούσαν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Ολάντ· φωνές προερχόμενες κυρίως από την «αριστερή πτέρυγα» του κυβερνώντος κόμματος, οι οποίες πολύ συχνά στις δημόσιες τοποθετήσεις τους έκαναν τον Γάλλο πρόεδρο να αισθάνεται ιδιαιτέρως άβολα. Αυτή τη φορά επικεφαλής της ανταρσίας τέθηκε ο υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης Αρνό Μοντεμπούρ, στηριζόμενος από τον υπουργό Παιδείας Μπενουά Αμόν, αλλά -περισσότερο διακριτικά- κι από την υπουργό Πολιτισμού Ορελί Φιλιπετί.
Οι δύο άνδρες με συνεντεύξεις που παραχώρησαν το Σάββατο στον Τύπο και με την κοινή εμφάνισή τους την Κυριακή στην εκλογική περιφέρεια του Μοντεμπούρ ζήτησαν να πραγματοποιηθεί «στροφή 180 μοιρών» στην οικονομική πολιτική, ενώ κατήγγειλαν ότι έχει επιβληθεί στην Ευρώπη «η ακραία ορθοδοξία της γερμανικής Δεξιάς»!
Αντίσταση στα «γεράκια»
Πιο συγκεκριμένα, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική «Le Monde» το Σάββατο, ο Μοντεμπούρ έστειλε σαφές μήνυμα λέγοντας ότι η Γαλλία δεν προτίθεται να συμπράξει άλλο σε αυτές τις πολιτικές, αλλά, αντίθετα, θα προβάλει αντίσταση στα «γεράκια του πληθωρισμού». Μάλιστα, αναφερόμενος ξεκάθαρα στη Μέρκελ και την «πολιτική της λιτότητας» που επιβάλλει το Βερολίνο συνολικά στην Ευρώπη, τόνισε ότι «η Γαλλία δεν μπορεί πλέον να άγεται και να φέρεται».
Ο πρώην πια υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας «ξαναχτύπησε» όμως χθες το απόγευμα, όταν με νέες σύντομες δηλώσεις του τόνισε ότι «οι πολιτικές μείωσης των ελλειμμάτων (...) είναι ένας οικονομικός παραλογισμός, καθώς, αφού καταπνίγουν την ανάπτυξη, δεν επιτυγχάνουν τους ίδιους τους στόχους τους, εξαιτίας της μείωσης της δραστηριότητας».
Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης της Γαλλίας αναμένεται να ανακοινωθεί σήμερα. Ωστόσο ο Φρανσουά Ολάντ, όπως όλα δείχνουν, δεν θα μπορέσει να γλιτώσει τόσο εύκολα από τους επικριτές της «made in Berlin οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί». Ο λόγος; Ο Μοντεμπούρ ανέκαθεν υπήρξε υπέρμαχος του λεγόμενου «οικονομικού πατριωτισμού», που ειδικά σε εποχές κρίσης όπως αυτή που διανύει η Γαλλία, «γράφει» στο συλλογικό υποσυνείδητο.
Πως περιγράφει ο ξένος Τύπος τις νέες εξελίξεις
Πρώτο θέμα στις διαδικτυακές εκδόσεις των μεγάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων έγινε χθες η παραίτηση της κυβέρνησης του Μανουέλ Βαλ στη Γαλλία. «Η πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλει το Βερολίνο στην Ευρώπη και στη Γαλλία βρίσκεται στο επίκεντρο της κυβερνητικής κρίσης στο Παρίσι» εκτιμούσε η ιταλική «La Stampa», η οποία στο ρεπορτάζ της, αφού εξηγούσε τους λόγους της παραίτησης της κυβέρνησης Βαλ, σχολίαζε ότι ο Ολάντ, αντί να υψώσει τους τόνους προς τη Γερμανία, προτίμησε να «τιμωρήσει» πολιτικά τους επικριτές της πολιτικής του.
«Ο κόμπος έφτασε στο χτένι» υπογράμμιζε, στον αντίποδα, η γερμανική «Frankfurter Allgemeine Zeitung» τονίζοντας ότι ο Βαλ «δεν μπορεί να ανέχεται έναν υπουργό ο οποίος θέτει υπό αμφισβήτηση την οικονομική πολιτική» της Γαλλίας. Και υπερασπιζόμενη ουσιαστικά την πολιτική Μέρκελ, η συντηρητική εφημερίδα πρόσθετε ακόμη ότι ο Μοντεμπούρ «βάδιζε από αποτυχία σε αποτυχία και δεν έβρισκε τίποτε καλύτερο να κάνει από να επιτίθεται συνεχώς στην πολιτική που χάραζε ο Φρανσουά Ολάντ».
Σύμφωνα με την ισπανική «El Pais» -που θύμιζε τις αλλεπάλληλες δημοσκοπικές «βουτιές» του Φρανσουά Ολάντ αλλά και του Μανουέλ Βαλ-, ο Γάλλος πρωθυπουργός «τώρα θα πρέπει να ανανεώσει μια κυβέρνηση, η οποία στάθηκε ιδιαίτερα κριτικά απέναντι στην πολιτική του».
Κατρακυλά (17%) η δημοτικότητα του προέδρου
Βουτιά στα βαθιά χωρίς να πιάνει πάτο κάνει ο Φρανσουά Ολάντ, συμπαρασύροντας αυτή τη φορά και τον «χαρισματικό» πρωθυπουργό της κυβέρνησής του Μανουέλ Βαλ. Η νέα δημοσκόπηση του ινστιτούτου IFOP για το «Journal du Dimanche» έδειξε ότι η δημοτικότητα του Βαλς κατέγραψε νέο, ιστορικό χαμηλό στο 36% αυτόν τον μήνα, ενώ ο Φρανσουά Ολάντ είναι ο λιγότερο δημοφιλής πρόεδρος της Γαλλίας των τελευταίων 50 και πλέον ετών. Ο Βαλ διορίστηκε επικεφαλής της κυβέρνησης στον ανασχηματισμό του Μαρτίου, μετά την ήττα των Σοσιαλιστών στις τοπικές εκλογές. Το ποσοστό δημοτικότητάς του μειώθηκε κατά 9% μέχρι στιγμής τον Αύγουστο, ύστερα από αλλεπάλληλες μειώσεις 6% τον Ιούλιο και 5% τον Ιούνιο, κάτι που σημαίνει ότι η πτώση έχει φτάσει τις 20 εκατοστιαίες μονάδες μέσα σε μόλις τρεις μήνες. Ο Ολάντ, το ποσοστό δημοτικότητας του οποίου βρίσκεται στο 17%, παραμένει ο λιγότερο δημοφιλής πρόεδρος στην ιστορία της πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας, από το 1958 και μετά.
«Πυρ ομαδόν» στην καγκελάριο από 17 οικονομολόγους !
Μπορεί οι 17 νομπελίστες οικονομολόγοι που έδωσαν το «παρών» στην 5η Συνάντηση του Λιντάου να διαφωνούν σχεδόν σε όλα τα μεγάλα οικονομικά θέματα, σε ένα, ωστόσο, συμφωνούν: στην κριτική τους προς την Ανγκελα Μέρκελ. Η Γερμανίδα καγκελάριος δέχεται ολομέτωπη επίθεση από την ελίτ της παγκόσμιας οικονομικής έρευνας για τις πολιτικές λιτότητας, που έχουν φέρει σε αδιέξοδο την Ευρώπη. «Φαίνεται ότι η Μέρκελ δεν έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης» παρατηρεί ο Εντμουντ Φελπς, κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας το 2006. Ο καθηγητής Μακροοικονομίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, όπως γράφει η Deutsche Welle, δεν είναι ο μόνος επικριτής της ισχυρής γυναίκας της Ευρώπης. Συντηρητικοί, οπαδοί της «θεωρίας των παιγνίων», ακόμη και φιλελεύθεροι οικονομολόγοι, όλοι, εκφράζουν τη διαφωνία τους με την πολιτική της λιτότητας.
Απόρριψη
«Με συλλογική απόρριψη αντιμετωπίζει η ελίτ της παγκόσμιας οικονομικής έρευνας τις προτάσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου για την επίλυση της κρίσης του ευρώ» παρατηρεί η «Welt am Sonntag». «Η Μέρκελ ακολουθεί στην Ευρώπη μια εντελώς εσφαλμένη πολιτική. Η πορεία λιτότητας που έχει επιβάλει θα οδηγήσει την ευρωζώνη σε βαθιά ύφεση» εκτιμά ο νομπελίστας οικονομολόγος Ερικ Μάσκιν, που διδάσκει στο Χάρβαρντ.
«Δεν είχα ιδιαίτερα θετική άποψη για το ευρώ και εξεπλάγην όταν διαπίστωσα πόσο ισχυρή είναι η πολιτική βούληση για το κοινό νόμισμα, ωστόσο, εφόσον έχετε ταχθεί υπέρ του ευρώ, θα πρέπει να κάνετε και κάτι υπέρ αυτού» λέει ο Λαρς Πέτερ Χάνσεν, νομπελίστας Οικονομικών το 2013, και προσθέτει: «Το να απειλείς μια χώρα που ήδη έχει καταρρεύσει με περαιτέρω κυρώσεις δεν το βρίσκω τόσο καλή ιδέα». Το ίδιο επικριτικός έναντι της καγκελαρίου είναι και ο Τζέιμς Μίρλες, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ. Ο κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας το 1996 εκτιμά ότι η Μέρκελ δέχεται «εσφαλμένες συμβουλές». Η ίδια η καγκελάριος, σε ομιλία της στη συνάντηση, υπεραμύνθηκε της πολιτικής της, τονίζοντας ότι τα «κατασκευαστικά σφάλματα» του οικονομικού και νομισματικού συστήματος θα πρέπει να αρθούν με την επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων.
Η Λαγκάρντ (του ΔΝΤ) παίρνρι αποστάσεις από το «λάθος φάρμακο»
Νέες πιέσεις για αλλαγή πλεύσης και απομάκρυνση από τις πολιτικές λιτότητας που ακολουθήθηκαν έως σήμερα ασκεί το ΔΝΤ στο Βερολίνο. Η Κριστίν Λαγκάρντ εξέφρασε την ελπίδα ότι η Γερμανία θα διαδραματίσει ρόλο κινητήρα στην «επίπονη», όπως τη χαρακτήρισε, οικονομική ανάκαμψη στην Ευρώπη. Σε συνέντευξή της στην Ελβετική Ραδιοτηλεόραση (RTS), η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είπε: «Αυτό που είναι, πιστεύω, πολύ σημαντικό για τη Γερμανία είναι να συμμετέχει με εντατικό τρόπο στην κίνηση ανάκαμψης. Εχει τα μέσα για να το πράξει».
Η Γερμανία διαθέτει πράγματι περιθώρια ελιγμών όπως έδειξαν οι μισθολογικές διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν στη χώρα, σχολίασε η Λαγκάρντ. «Διαπιστώνει κανείς ότι κατά τις μισθολογικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις συνδικαλιστικές και τις εργοδοτικές οργανώσεις προέκυψαν περιθώρια ελιγμών. Πρέπει να ελπίζουμε ότι αυτή η κίνηση θα διευρυνθεί και θα επιτρέψει να δοθεί ώθηση στην ευρωπαϊκή ανάκαμψη» πρόσθεσε. Ερωτηθείσα από την RTS για τη σχέση ανάμεσα στη λιτότητα και την ανάκαμψη, η Κριστίν Λαγκάρντ απάντησε: «Εφαρμόζεται πολλή λιτότητα. Είχαμε μια πολύ ισχυρή διαδικασία δημοσιονομικής σταθεροποίησης στη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών. Ευτυχώς το 2014, το 2015 αυτή η δημοσιονομική σταθεροποίηση είναι πολύ πιο ασθενής. (...) Αυτή η ρύθμιση μας φαίνεται ικανοποιητική αυτήν τη στιγμή. Δεν πρέπει να κάνουμε περισσότερα γι' αυτό».
Αρνό Μοντεμπούρ: Ενας μακροχρόμιος «πονοκέφαλος»για τους Σοσιαλιστές
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ο... αριστερός πονοκέφαλος του Φρανσουά Ολάντ. Ο λόγος, βέβαια, για τον Αρνό Μοντεμπούρ (φωτό), το πρόσωπο της χθεσινής ημέρας -αλλά και των επόμενων εικοσιτετραώρων- στη Γαλλία, καθώς εξαιτίας του παραιτήθηκε σύσσωμη η κυβέρνηση της χώρας, αναγκάζοντας τον Γάλλο πρόεδρο να διατάξει τον σχηματισμό νέας. Και όλα αυτά σε μια καυτή περίοδο κατά την οποία το Παρίσι εν μέσω οικονομικής κρίσης προσπαθεί να βρει αναπτυξιακές διεξόδους.
Βασικός εκπρόσωπος της «αριστερής πτέρυγας» του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο Μοντεμπούρ «μιλούσε πάντα έξω από τα δόντια» σημείωνε χθες ο γαλλικός Τύπος, υπογραμμίζοντας τα πολιτικά χαρακτηριστικά του πρώην πια υπουργού Οικονομίας της χώρας: Οπαδός του «συναινετικού καπιταλισμού», υμνητής της «αποπαγκοσμιοποίησης» και «κρατιστής».
Ομως οι δηλώσεις του στη σαββατιάτικη «Le Monde» που προκάλεσαν τη μεγαλύτερη πολιτική κρίση της προεδρίας Ολάντ, δεν ήταν οι μοναδικές που άναψαν φωτιές στη γαλλική κυβέρνηση. Ηταν Ιούλιος του 2012, όταν ο Μοντεμπούρ -ο οποίος μόλις είχε διοριστεί υπουργός- επιτέθηκε στα αφεντικά της PSA Peugeot - Citroen με αφορμή την επιθυμία τους να απολύσουν 8.000 εργαζομένους. Το περιβάλλον Ολάντ ενοχλείται από τη στάση του, η υπόθεση της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης - εταιρίας περνά στα χέρια του τότε πρωθυπουργού Ζαν-Μαρκ Ερό και οι απολύσεις γίνονται.
Λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο, έρχεται σε σύγκρουση και με τον Ερό (τον οποίο τον Φεβρουάριο του 2013 χαρακτηρίζει μέσα από τις σελίδες βιβλίου του «τοπικό βουλευτάκο»), όταν προσπαθεί να εθνικοποιήσει την εταιρία Florange, και μόνο χάρη στην «πυροσβεστική» παρέμβαση Ολάντ ο Μοντεμπούρ δεν υποβάλλει τελικά την παραίτησή του. Τέλος, ο Μοντεμπούρ δεν δίστασε να συγκρουστεί ακόμη και με τον Μορίς Τέιλορ, το αφεντικό της Titan, όταν εκείνος χαρακτήρισε τους εργαζομένους του εργοστασίου Goodyear της περιοχής Αμιέν στη Γαλλία «δήθεν εργαζομένους, οι οποίοι δουλεύουν τρεις ώρες την ημέρα».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου