Είναι τόσο απογοητευτικά τα στοιχεία που προέρχονται από διεθνείς οργανισμούς, αλλά και από μεταδόσεις συμβάντων των ειδησεογραφικών πρακτορείων, που δεν γνωρίζεις αν κάποια στιγμή θα επέλθει κορεσμός στη θέα του αίματος, ή πρόκειται για προάγγελο ακόμη χειροτέρων καταστάσεων.
Προ καιρού δημοσίευσα ένα σημείωμα, για την Μεσόγειο που φλέγεται, με τίτλο από ομώνυμη ταινία, αλλά με διαφορετικό περιεχόμενο. Εκδήλωσα μάλιστα την απορία, πώς δεν γίνεται αντιληπτό ότι όλες οι βορειοαφρικανικές χώρες σπαράσσονται από συγκρούσεις, που εμφανίζονται μεν ως εμφυλιοπολεμικές, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για κατευθυνόμενες έξωθεν, και μάλιστα με την χρησιμοποίηση επαγγελματιών πολεμιστών, μεταφερόμενων από χώρα σε χώρα.
Όλες δε οι νοτιοευρωπαϊκές χώρες (στη σειρά, Κύπρος, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, με την Γαλλία να βρίσκεται εν αναμονή στον προθάλαμο) ανακαλύφθηκε αιφνιδίως πως είναι καταχρεωμένες, παρόλο που αυτό ήταν γνωστό από καιρό, και δεν εμπόδισε τους δανειστές να δανείζουν περισσότερα με ευνοϊκούς όρους. Βεβαίως, για να εισπράξουν περισσότερα με την αρπαγή του δημόσιου πλούτου υπό όρους ευτελιστικούς τώρα.
Προχθές, το «Ινστιτούτο για την Οικονομία και την Ειρήνη» δημοσίευσε μελέτη σύμφωνα με την οποία τα 162 εξεταζόμενα κράτη (στον ΟΗΕ είναι εγγεγραμμένα περισσότερα, αλλά αρκετά εξ αυτών είναι ακόμη «πλάσμα» δικαίου, υπό την έννοια πως δεν έχει σταθεροποιηθεί η κατάστασή τους). Το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό: Μόνον 11 χώρες παγκοσμίως δεν εμπλέκονται σε κάποια σύγκρουση (και δεν εννοείται μόνον η εμπόλεμη με άλλο κράτος).
Το Ινστιτούτο έχει καταρτίσει έναν «Πίνακα Ειρήνης» με 22 δείκτες, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών δαπανών κάθε χώρας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το επίπεδο της δημοκρατίας. Έχει δεχτεί κριτική επειδή δεν περιλαμβάνει δείκτες που να έχουν άμεση σχέση με την βία κατά των γυναικών και των παιδιών. Δεν λαμβάνονται υπόψη φερ’ ειπείν συγκεκριμένες περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, όπου σύμφωνα με καταγγελίες, το 90% των γυναικών υφίστανται ακρωτηριασμό στα γενετικά όργανα και της Κίνας όπου η βρεφοκτονία θηλυκών βρεφών είναι ακόμα πρόβλημα, σύμφωνα με μελέτη της UNICEF.
Ομολογώ, πως η δική μου επιφυλακτικότητα σχετικώς προς το Ινστιτούτο έγκειται στο ότι ένας από τους καταρτίσαντες είναι και ο τέως πρόεδρος της Φινλανδίας και βραβευμένος με Νόμπελ για το 2008, κ. Μάρτι Αχτισάαρι, ο οποίος τιμήθηκε προφανώς για τον πολύ βρόμικο ρόλο του στον ακρωτηριασμό της Σερβίας, αλλά και για επεμβάσεις του στη νοτιοανατολική Ασία (βλέποντας και ένιοι των δικών μας πολιτικών ότι τα «καλά παιδιά» επιβραβεύονται, κάνουν ό,τι μπορούν για να αποκτήσουν αυτόν τον τίτλο για την ανέλιξή τους, έστω και βλάπτοντας την Ελλάδα).
Δίνουν πάντως τα στοιχεία της μελέτης του Ινστιτούτου αυτού μια εικόνα του κόσμου μας που γίνεται ολοένα και λιγότερο ειρηνικός. Για την ιστορία, η Ισλανδία κατατάσσεται ως η πιο ειρηνική χώρα και ακολουθούν η Δανία και η Νέα Ζηλανδία.
Οι πέντε λιγότερες ειρηνικές χώρες είναι κατά σειρά: η Σομαλία, το Ιράκ, το Νότιο Σουδάν, το Αφγανιστάν και στην τελευταία θέση Συρία. Η Γεωργία, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Λιβύη στην συγκεκριμένη λίστα σημειώνεται ότι προσπαθούν να επιτύχουν ειρήνη και ότι γίνονται κινήσεις για πολιτική σταθερότητα και έτσι δεν βρίσκονται στην πεντάδα.
Οι μόνες χώρες που δεν συμμετέχουν σε οποιαδήποτε μορφή σύγκρουσης από τα 162 κράτη είναι η Ελβετία, η Ιαπωνία, το Κατάρ, ο Μαυρίκιος, η Ουρουγουάη, η Χιλή, η Μποτσουάνα, η Κόστα Ρίκα, το Βιετνάμ, ο Παναμάς και η Βραζιλία (αυτή γιατί είναι ειρηνική;).
Μια μεγάλη απορία που έχω, και δεν μπορώ να την λύσω με τις δικές μου οικονομικές γνώσεις, είναι γιατί μέσα σε τέτοιο κλίμα δεν αντιδρούν αρνητικά οι αγορές; Όλες αυτές οι συγκρούσεις εγκυμονούν κινδύνους για την παγκόσμια προσφορά ενέργειας, αν όχι και για τους διεθνείς επιχειρηματικούς δεσμούς και τις αλυσίδες προσφοράς.
Σε ένα ρεπορτάζ της «Καθημερινής», προ μηνός, είχα διαβάσει πως οι τιμές του αργού σημείωσαν μια σύντομη άνοδο όταν κλιμακώθηκαν οι συγκρούσεις στο Ιράκ και τη Συρία, αλλά συνολικά δεν έχουν μεταβληθεί. Η τιμή του Brent κινείται περίπου στα 108 δολάρια το βαρέλι, δηλαδή στα επίπεδα που βρισκόταν από τις αρχές του τρέχοντος, του περασμένου και του προπερασμένου έτους. Ούτε υπήρξε κάτι δραματικό στις τιμές των μετοχών μετά την πτώση του αεροπλάνου των Μαλαισιανών Αερογραμμών πάνω από την Ουκρανία.
Να δεχθούμε ότι αυτοί που διαθέτουν τις μετοχές, είναι και οι ίδιοι που κατευθύνουν τα γεγονότα, ώστε δεν έχουν κανένα λόγο να ενοχληθούν;
Ο Μακεδών
Προ καιρού δημοσίευσα ένα σημείωμα, για την Μεσόγειο που φλέγεται, με τίτλο από ομώνυμη ταινία, αλλά με διαφορετικό περιεχόμενο. Εκδήλωσα μάλιστα την απορία, πώς δεν γίνεται αντιληπτό ότι όλες οι βορειοαφρικανικές χώρες σπαράσσονται από συγκρούσεις, που εμφανίζονται μεν ως εμφυλιοπολεμικές, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για κατευθυνόμενες έξωθεν, και μάλιστα με την χρησιμοποίηση επαγγελματιών πολεμιστών, μεταφερόμενων από χώρα σε χώρα.
Όλες δε οι νοτιοευρωπαϊκές χώρες (στη σειρά, Κύπρος, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, με την Γαλλία να βρίσκεται εν αναμονή στον προθάλαμο) ανακαλύφθηκε αιφνιδίως πως είναι καταχρεωμένες, παρόλο που αυτό ήταν γνωστό από καιρό, και δεν εμπόδισε τους δανειστές να δανείζουν περισσότερα με ευνοϊκούς όρους. Βεβαίως, για να εισπράξουν περισσότερα με την αρπαγή του δημόσιου πλούτου υπό όρους ευτελιστικούς τώρα.
Προχθές, το «Ινστιτούτο για την Οικονομία και την Ειρήνη» δημοσίευσε μελέτη σύμφωνα με την οποία τα 162 εξεταζόμενα κράτη (στον ΟΗΕ είναι εγγεγραμμένα περισσότερα, αλλά αρκετά εξ αυτών είναι ακόμη «πλάσμα» δικαίου, υπό την έννοια πως δεν έχει σταθεροποιηθεί η κατάστασή τους). Το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό: Μόνον 11 χώρες παγκοσμίως δεν εμπλέκονται σε κάποια σύγκρουση (και δεν εννοείται μόνον η εμπόλεμη με άλλο κράτος).
Το Ινστιτούτο έχει καταρτίσει έναν «Πίνακα Ειρήνης» με 22 δείκτες, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών δαπανών κάθε χώρας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το επίπεδο της δημοκρατίας. Έχει δεχτεί κριτική επειδή δεν περιλαμβάνει δείκτες που να έχουν άμεση σχέση με την βία κατά των γυναικών και των παιδιών. Δεν λαμβάνονται υπόψη φερ’ ειπείν συγκεκριμένες περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, όπου σύμφωνα με καταγγελίες, το 90% των γυναικών υφίστανται ακρωτηριασμό στα γενετικά όργανα και της Κίνας όπου η βρεφοκτονία θηλυκών βρεφών είναι ακόμα πρόβλημα, σύμφωνα με μελέτη της UNICEF.
Ομολογώ, πως η δική μου επιφυλακτικότητα σχετικώς προς το Ινστιτούτο έγκειται στο ότι ένας από τους καταρτίσαντες είναι και ο τέως πρόεδρος της Φινλανδίας και βραβευμένος με Νόμπελ για το 2008, κ. Μάρτι Αχτισάαρι, ο οποίος τιμήθηκε προφανώς για τον πολύ βρόμικο ρόλο του στον ακρωτηριασμό της Σερβίας, αλλά και για επεμβάσεις του στη νοτιοανατολική Ασία (βλέποντας και ένιοι των δικών μας πολιτικών ότι τα «καλά παιδιά» επιβραβεύονται, κάνουν ό,τι μπορούν για να αποκτήσουν αυτόν τον τίτλο για την ανέλιξή τους, έστω και βλάπτοντας την Ελλάδα).
Δίνουν πάντως τα στοιχεία της μελέτης του Ινστιτούτου αυτού μια εικόνα του κόσμου μας που γίνεται ολοένα και λιγότερο ειρηνικός. Για την ιστορία, η Ισλανδία κατατάσσεται ως η πιο ειρηνική χώρα και ακολουθούν η Δανία και η Νέα Ζηλανδία.
Οι πέντε λιγότερες ειρηνικές χώρες είναι κατά σειρά: η Σομαλία, το Ιράκ, το Νότιο Σουδάν, το Αφγανιστάν και στην τελευταία θέση Συρία. Η Γεωργία, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Λιβύη στην συγκεκριμένη λίστα σημειώνεται ότι προσπαθούν να επιτύχουν ειρήνη και ότι γίνονται κινήσεις για πολιτική σταθερότητα και έτσι δεν βρίσκονται στην πεντάδα.
Οι μόνες χώρες που δεν συμμετέχουν σε οποιαδήποτε μορφή σύγκρουσης από τα 162 κράτη είναι η Ελβετία, η Ιαπωνία, το Κατάρ, ο Μαυρίκιος, η Ουρουγουάη, η Χιλή, η Μποτσουάνα, η Κόστα Ρίκα, το Βιετνάμ, ο Παναμάς και η Βραζιλία (αυτή γιατί είναι ειρηνική;).
Μια μεγάλη απορία που έχω, και δεν μπορώ να την λύσω με τις δικές μου οικονομικές γνώσεις, είναι γιατί μέσα σε τέτοιο κλίμα δεν αντιδρούν αρνητικά οι αγορές; Όλες αυτές οι συγκρούσεις εγκυμονούν κινδύνους για την παγκόσμια προσφορά ενέργειας, αν όχι και για τους διεθνείς επιχειρηματικούς δεσμούς και τις αλυσίδες προσφοράς.
Σε ένα ρεπορτάζ της «Καθημερινής», προ μηνός, είχα διαβάσει πως οι τιμές του αργού σημείωσαν μια σύντομη άνοδο όταν κλιμακώθηκαν οι συγκρούσεις στο Ιράκ και τη Συρία, αλλά συνολικά δεν έχουν μεταβληθεί. Η τιμή του Brent κινείται περίπου στα 108 δολάρια το βαρέλι, δηλαδή στα επίπεδα που βρισκόταν από τις αρχές του τρέχοντος, του περασμένου και του προπερασμένου έτους. Ούτε υπήρξε κάτι δραματικό στις τιμές των μετοχών μετά την πτώση του αεροπλάνου των Μαλαισιανών Αερογραμμών πάνω από την Ουκρανία.
Να δεχθούμε ότι αυτοί που διαθέτουν τις μετοχές, είναι και οι ίδιοι που κατευθύνουν τα γεγονότα, ώστε δεν έχουν κανένα λόγο να ενοχληθούν;
Ο Μακεδών
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου