Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ακολουθώντας πιθανότατα τις υποδείξεις εάν όχι τις εντολές του «εβραϊκού λόμπι» των Η.Π.Α., κατά τις πληροφορίες ορισμένων εντύπων, εξαπέλυσε έναν πραγματικό διωγμό εναντίον της ακροδεξιάς στην Ελλάδα – όπου, σύμφωνα με πολλούς, για πρώτη
φορά μετά τη δικτατορία υπήρξε μία τόσο «αρραγής» συνεργασία της κυβέρνησης, με το 99% σχεδόν των ΜΜΕ. Προφανώς το συγκεκριμένο «λόμπι» έχει αρκετά χρήματα στη διάθεση του, κρίνοντας από την καταιγιστική «εκστρατεία 24ωρης ενημέρωσης» των Ελλήνων, σε σχέση με την εγκληματική οργάνωση – κατά τη διάρκεια της οποίας «μαύρισαν» κυριολεκτικά οι τηλεοπτικές «οθόνες του έθνους», ενώ χύθηκαν εκατοντάδες τόνοι «προπαγάνδας», στα κεφάλια των πολιτών (καλοπροαίρετης φυσικά).
Βέβαια, ο πρωθυπουργός δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να κατηγορηθεί ότι δεν ενήργησε σωστά – με οδηγό του τα οικονομικά συμφέροντα της Ελλάδας, τα οποία συνδέονται με την «εμβάθυνση» των σχέσεων φιλίας με το Ισραήλ (πάντως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αυτονόητο, το να είναι κανείς ταυτόχρονα υπέρ του ως άνω «λόμπι» και εναντίον του χρηματοπιστωτικού τέρατος, το οποίο προετοιμάζει τη «νέα τάξη πραγμάτων»).
Ο ενεργειακός «αγωγός Λεβιάθαν» (Ισραήλ, Κύπρος, Ελλάδα, κόμβος ΤΑΡ) φυσικά προέχει για την πατρίδα μας. Επομένως, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα – οπότε δεν είναι καθόλου κακό το να οδηγηθούν στην πυρά ορισμένα «ακροδεξιά μιάσματα» ως «εξιλαστήρια θύματα», με αντάλλαγμα τη συνεργασία του Ισραήλ (έστω και αν δεν τηρούνται κατά γράμμα οι δημοκρατικοί θεσμοί, «ερήμην» του συντάγματος, με τη γνωστή λογική του «αποφασίζουμε και διατάζουμε» μεν, αλλά δεν είμαστε δικτάτορες).
Πόσο μάλλον όταν εξυπηρετείται ταυτόχρονα η «άνευ λαϊκών αντιδράσεων» λήψη νέων μέτρων λεηλασίας της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας των Ελλήνων – αφού η επ’ αυτών ενημέρωση δεν ξεπερνάει τα πέντε λεπτά στα καθημερινά δελτία ειδήσεων, με αρκετούς πλέον δημοσιογράφους να έχουν συνταχθεί στο πλευρό της σκιώδους διακυβέρνησης της χώρας.
Φυσικά ο σημερινός πρωθυπουργός δεν είναι πρωτοπόρος στη συγκεκριμένη αποστολή του – αφού προηγήθηκε ο πρωθυπουργός του Καστελόριζου, ο οποίος του άνοιξε κυριολεκτικά το δρόμο. Ίσως οφείλουμε να υπενθυμίσουμε εδώ τον επίλογο από ένα παλαιότερο άρθρο μας (Η λεηλασία της Τουρκίας), όπου το συμπέρασμα ήταν το εξής:
«Στο παράδειγμα της Τουρκίας, η νέα κυβέρνηση και όχι η παλαιά, ήταν αυτή που αφενός μεν «διεύρυνε» την εξαθλίωση των Πολιτών της, αφετέρου ξεπούλησε σχεδόν το σύνολο της δημόσιας περιουσίας – παραμένοντας σταθερά «υποτελής» του Καρτέλ και των τοκογλύφων, χωρίς παραδόξως να διακινδυνεύει την εκλογική της δύναμη. Φυσικά το ξεπούλημα έγινε «έντεχνα», αφού ακολούθησε 2-3 έτη μετά την εκλογική της νίκη και τη σταθεροποίηση της στην εξουσία«.
Ανεξάρτητα τώρα από τα παραπάνω, το Ισραήλ δεν έχει υπογράψει ούτε τη διεθνή συμφωνία περιορισμού των ατομικών όπλων, ούτε την αντίστοιχη για τα βιολογικά – ενώ έχει μεν αποδεχθεί τη σύμβαση για τα χημικά όπλα, αλλά δεν τη επικύρωσε ποτέ.
Σύμφωνα τώρα με το εξειδικευμένο περιοδικό «Jane’s Defence Weekly», το Ισραήλ, η μοναδική πυρηνική δύναμη στη Μέση Ανατολή, διαθέτει 100-300 πυρηνικές κεφαλές, καθώς επίσης ανάλογα μέσα εκτόξευσης τους (βαλλιστικές ρακέτες, βόμβες κλπ.). Κατά το ινστιτούτο δε της Στοκχόλμης (SIPRI), έχει στην κατοχή του 690-950 κιλά πλουτώνιο, ενώ παρασκευάζει ετήσια ποσότητες που αντιστοιχούν στην κατασκευή 10-15 ατομικών βομβών του μεγέθους αυτών που κατέστρεψαν το Ναγκασάκι.
Εκτός αυτού, το Ισραήλ παρασκευάζει το ραδιενεργό αέριο «τρίτιο», το οποίο χρειάζεται για την κατασκευή βομβών νετρονίου – οι οποίες, παρά τα υψηλά θανατηφόρα αποτελέσματα τους, εκλύουν πολύ λιγότερη ραδιενέργεια, όταν εκρήγνυνται. Αναμφίβολα, πρόκειται για πραγματικά εντυπωσιακές επιδόσεις από μία χώρα του μεγέθους του Ισραήλ – όσο και αν βοηθείται από τις Η.Π.Α.
Περαιτέρω, κατά τις διεθνείς αναφορές, οι οποίες δόθηκαν στη δημοσιότητα και από την ισραηλινή εφημερίδα «Haaretz», ασχολούνται με την έρευνα βιολογικών και χημικών όπλων περί τους 160 επιστήμονες της χώρας, καθώς επίσης 170 τεχνικοί – εγκατεστημένοι σε ειδικά εργαστήρια στην πόλη Nes Ziona, περί τα 20 χιλιόμετρα από το Τελ Αβίβ.
Ολοκληρώνοντας οφείλουμε να συμπληρώσουμε ότι, οι έρευνες για τα βιολογικά όπλα, για τα βακτήρια και τους ιούς δηλαδή που μεταδίδονται με όπλα στους εκάστοτε εχθρούς, προκαλώντας θανατηφόρες επιδημίες, είναι απολύτως μυστικές.
Στα συγκεκριμένα «όπλα» δε συγκαταλέγονται αυτά που προκαλούν βουβωνική πανώλη – το «Μαύρο Θάνατο», όπως ήταν γνωστή στο Μεσαίωνα. Επίσης, παράγεται και ο ιός «Έμπολα» – μία εξαιρετικά μεταδοτική και θανατηφόρα ασθένεια, για την οποία δεν υπάρχει ακόμη καμία θεραπεία.
Τέλος, με τη χρήση της βιοτεχνολογίας μπορούν να αναπτυχθούν νέα είδη «παθογόνων οργανισμών», απέναντι στους οποίους ο εκάστοτε πληθυσμός δεν μπορεί να προστατευθεί – επειδή δεν υφίστανται ειδικά εμβόλια. Υπάρχει δε σαφής ένδειξη επιστημονικής έρευνας για την ανάπτυξη βιολογικών όπλων, τα οποία μπορούν να καταστρέψουν το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα.
Εάν τα όπλα αυτά δεν προγραμματίζεται να χρησιμοποιηθούν επιθετικά (αμυντικά είναι προφανώς παράλογο, αφού θα κατάστρεφαν τον εγχώριο πληθυσμό), τότε για ποιο λόγο δαπανώνται τόσο πολλά χρήματα;
Σημείωση κειμένου
Το Ισραήλ χαρακτηρίζεται ως μία μια τεχνολογικά προηγμένη οικονομία της ελεύθερης αγοράς. Το μεγαλύτερο μέρος των εισαγωγών του αφορά το πετρέλαιο, τα δημητριακά, τις πρώτες ύλες, καθώς επίσης το στρατιωτικό εξοπλισμό. Τα επεξεργασμένα διαμάντια, ο εξοπλισμός υψηλής τεχνολογίας και τα φάρμακα είναι τα κυριότερα εξαγωγικά προϊόντα του.
«Παράγει» συνήθως αρκετά μεγάλα εμπορικά ελλείμματα, τα οποία καλύπτονται από τον τουρισμό, από τις υπηρεσίες, καθώς επίσης από τις σημαντικές εισροές ξένων επενδύσεων.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008-09 προκάλεσε μια σύντομη ύφεση στο Ισραήλ, αλλά η χώρα, μετά από πολλά έτη συνετής δημοσιονομικής πολιτικής, σε συνδυασμό με έναν αρκετά ισχυρό τραπεζικό τομέα, κατάφερε να ανταπεξέλθει σχετικά εύκολα με το πρόβλημα.
Στα μέσα του 2011 εκδηλώθηκαν δημόσιες διαμαρτυρίες, με αντικείμενο τη μεγάλη εισοδηματική ανισότητα που επικρατεί – επίσης, την αύξηση των ενοικίων και των τιμών των βασικών εμπορευμάτων. Στα πλαίσια αυτά, η κυβέρνηση δημιούργησε επιτροπές για την αντιμετώπιση ορισμένων εκ των παραπόνων – χωρίς όμως να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες και τα ελλείμματα, για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πολιτών.
Το ΑΕΠ του Ισραήλ είναι της τάξης των 240 δις $ – αισθητά χαμηλότερο από αυτό της Ελλάδας, πριν από την εισβολή του ΔΝΤ (περί τα 310 δις $). Ο αριθμός των εργαζομένων πλησιάζει τα 3,61 εκ., το έλλειμμα του προϋπολογισμού ήταν -4,2% το 2012, το δημόσιο χρέος στα 73,6% του ΑΕΠ, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών -2,6 δις $ και το εμπορικό έλλειμμα -10 δις $.
Αν και το εξωτερικό χρέος είναι υψηλό (περί τα 94 δις $), το ύψος των συναλλαγματικών αποθεμάτων (75,91 δις $) είναι εξαιρετικά ικανοποιητικό – ενώ εγγυάται τη σταθερότητα της χώρας.
Analyst TeamAnalyst.gr Team
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου