«Η κόλαση υπάρχει και λέγεται Ελλάδα»

Προκλητική έκθεση στο Παρίσι
«Hell As». Διαβάζεται Ελλάς, ή «όπως Κόλαση» στα αγγλικά, ή «αλίμονο» στα γαλλικά. Η λέξη εμφανίστηκε στην πρόσφατη ταινία του Ζαν Λικ Γκοντάρ «Film Socialisme» και τώρα χρησιμοποιείται στον τίτλο (δείτε τις φωτογραφίες)…...της έκθεσης «Hell As Pavillon», στο περίφημο Palais de Tokyo, στο Παρίσι.

Η Έκθεση εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου και Ελληνες δημιουργοί, διαφορετικών τάσεων, γενεών, τεχνοτροπιών και εκφραστικών μέσων, συνθέτουν ένα παράδοξο «μωσαϊκό» ελληνικής τέχνης, κάτω από τη διακοπτόμενη γραφή της λέξης που δημιουργεί λογοπαίγνια και παραπέμπει στην πρόσφατη «δαιμονοποιημένη» και λοιδορημένη Ελλάδα της ευρωπαϊκής κρίσης.

Την έκθεση επιμελήθηκε η ιστορικός τέχνης Νάντια Αργυροπούλου, η οποία σχολιάζει ότι η «Hell As Pavillon», είναι ένα είδος «εργαλειοθήκης» για την προσέγγιση των διαφόρων ελληνικών παραλόγων, στη μάλλον κοινή και επώδυνη προσπάθεια να είμαστε σύγχρονοι. Μια ευκαιρία για να αναλογιστεί κανείς την πιθανότητα επιβίωσης παρεκκλίσεων, ανωμαλιών και ασυνεπειών στο χάος μιας κατάστασης όπου έθνη, κράτη και φορείς εξουσίας τερατολογούν με αναφορά την έννοια της «προόδου».

Η ίδια, σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Γιώργο Τζιρτζιλάκη, συγκρότησε ένα «σώμα» έργων παλαιότερων και νεότερων Ελλήνων δημιουργών, που χρησιμοποιούν διάφορα εκφραστικά μέσα -ζωγραφική, βίντεο, φιλμ, σχέδιο, εγκαταστάσεις, κεραμικά.

Στην έκθεση, ιστορικοί εκπρόσωποι της ελληνικής καλλιτεχνικής και αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας (Ν. Γαβριήλ Πεντζίκης, Εγγονόπουλος, Εμπειρίκος, Βαλαωρίτης, Ακριθάκης, Κανιάρης, Ζενέτος) συνυπάρχουν με σύγχρονους καλλιτέχνες (Στέλιος Φαϊτάκης, Κωστής Βελώνης, Γιάννης Βαρελάς, Λουκία Αλαβάνου, Νίκος Χαραλαμπίδης, ο συγγραφέας Δημήτρης Δημητριάδης με την πρώτη εικαστική του απόπειρα) μαζί με λαϊκούς δημιουργούς 
καθώς και με κολεκτίβες οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

«Η Hell As» αφορά το κατ' εξοχήν «τέρας» της παγκόσμιας κρίσης, το ευρωπαϊκό bete noir και το μελετά ως μια μεταιχμιακή απροσδιόριστη κατάσταση, η οποία θα μπορούσε να συνιστά και ένα νέο είδος τακτικής», σημειώνει η επιμελήτρια, Ν. Αργυροπούλου. «'Εναν παράξενο τόπο, έναν εναλλακτικό τρόπο για να εξεταστούν εκ νέου οι θέσεις μας για τον ανθρωπισμό, την «τιμωρία», τη ριζοσπαστικότητα, την κοινωνία και τη συνδεσιμότητα», επισημαίνει η ίδια.

Στην έκθεση, που διερευνά τη σχέση γλώσσας-εικόνας, προβάλλεται παράλληλα, κινηματογραφικό αφιέρωμα σε ελληνικές πρωτοποριακές και πειραματικές ταινίες. Από το «Μοντέλο» του Κώστα Σφήκα (δανεισμένο από τη συλλογή του Μπομπούρ), και τον «Μπαλαμό» του Τορνέ έως το σπάνιο, γυρισμένο το '51, «Δαφνί» του Αγγελου Προκοπίου, μέχρι τα έργα των Αλέξη Δαμιανού, Νίκου Παπατάκη, Θανάση Ρεντζή, Βακαλόπουλου και Τσιώλη, Κωνσταντίνου Γιάνναρη, Αθηνάς Ραχήλ-Τσαγγάρη και Εύας Στεφανή.

Στο πλαίσιο της έκθεσης, θα δοθεί μια περφόρμανς, των KavecS (Βάνα Κωσταγιόλα & Κωστής Σταφυλάκης). Όπως επίσης, θα πραγματοποιηθεί ομιλία του Δημήτρη Δημητριάδη, με θέμα «Les gens de la caverne», (Οι άνθρωποι του σπηλαίου).

Παρόλο που φιλοδοξία της έκθεσης είναι να αποδείξει, μέσω της τέχνης, ότι η Ελλάδα δεν είναι το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο δεν έδωσε την άδεια να ταξιδέψουν στο Παρίσι, για τις ανάγκες της έκθεσης, οι δύο μεταβυζαντινές εικόνες ανωνύμων του 18ου αιώνα. Στη μια απεικονίζεται ο Αγιος Χριστόφορος Κυνοκέφαλος με τον Χριστό και στην άλλη πλάι στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Οι εικόνες, επρόκειτο να εκτεθούν στην αφετηρία της έκθεσης.

Σημειώνεται ότι η έκθεση «Ηell As Pavillon», κόστισε 40.000 ευρώ, με χορηγούς τους Φίλιππο και Σπύρο Νιάρχο και το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ. Εντάσσεται στον κύκλο εκθέσεων με γενικό τίτλο «Soleil Froid», που διοργανώνει εφέτος το Kέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Palais de Tokyo.

Διάρκεια έκθεσης έως 4 Απριλίου. (iefimerida)

  Καρφωτικό