Ἄγνοια (Κτηνώδης Βία.Ἔμεινε λοιπὸν ἔξω ἡ Χρυσῆ Αὐγή. Μὲ ἕνα ποσοστὸ ποὺ ἔγλειψε τὸ 3% ἀλλὰ ἀπὸ κάτω.
Τὰ γνωστὰ κέντρα πανηγύρισαν βέβαια καὶ ἡ στάσις τους αὐτὴ ἦταν ἀναμενομένη, ὄχι γιατί μισοῦν τὴν Χρυσῆ Αὐγή, ὅπως κολακεύεται νὰ πιστεύῃ ὁ Μιχαλολιάκος, ἀλλὰ γιατί μισοῦν τὶς ἐθνικὲς ἰδέες καὶ τὴν πολιτική τους ἔκφραση στὴν Βουλή, ὅποιο καὶ ἂν εἶναι τὸ ἑκάστοτε κόμμα ποὺ τὶς ἐκφράζει...
Εἶναι ὅμως ἕνα πράγμα ἡ στάσις τοῦ συστήματος ἀπέναντι στὴν Χρυσῆ Αὐγὴ καὶ εἶναι ἕνα τελείως διαφορετικὸ ζήτημα ἡ στάσις τῶν ἐθνικιστῶν ἀπέναντί της.
Μία μεγάλη ἀλήθεια πρέπει σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο νὰ εἰπωθῇ.
Τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ τὴν πέταξε ἔξω ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κοινοβούλιο ἡ ἐθνικιστικὴ ψῆφος. Ὁ στενὸς χῶρος ποὺ ἔχει βαθειὲς καὶ ἱστορικὲς ῥίζες μὲ τὴν ἐθνικὴ ἰδεολογία. Οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι ποὺ ἐξεφράσθηκαν μέσα ἀπὸ τὸ ΛΑΟΣ ἀλλὰ καὶ παλαιότερα μέσα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Μέτωπο, τὸ ΕΝΕΚ, τὴν ΕΠΕΝ καὶ τὴν 4η Αὐγούστου.
Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἔκαναν πολιτικὲς συνέργειες μεταξύ τους καὶ ὑπερέβησαν τὸν ἑαυτό τους γιὰ νὰ διατηρήσουν ζωντανὸ ἕναν χῶρο ποὺ πότε τὸν πολεμοῦσε εὐθέως τὸ βαθὺ κράτος τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ πότε τὸν ἐλυμαίνετο ἐκλογικῶς καὶ χρησιμοθηρικῶς ἡ Νέα Δημοκρατία, μὲ κάποιους, δῆθεν, ἀκροδεξιοὺς βουλευτές, ποὺ δούλευαν γιὰ λογαριασμό της.
Εἶναι κρίσιμο νὰ εἰπωθοῦν αὐτὰ παρ’ ἠμίν.
Εἶναι σημαντικὸ νὰ τὰ γνωρίζουν αὐτὰ οἱ νέοι ἐθνικιστὲς καὶ νὰ τὰ ἀνακαλέσουν στὴν μνήμη τους οἱ παλαιοὶ ἐθνικιστές, ποὺ καὶ αὐτοὶ πότε πότε ξεχνοῦν – ἀνθρώπινο εἶναι – τί ταλαιπωρίες πέρασε ὁ χῶρος μας, ἀλλὰ καὶ οἱ ἴδιοι ποὺ
εὑρέθησαν στὴν πρωτοπορία του, πρὸ κείμενου νὰ φθάσῃ μέχρις ἐδῶ.
Τὴν Χρυσῆ Αὐγὴ τὴν πέταξε ἔξω ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κοινοβούλιο ἡ ἐθνικιστικὴ ψῆφος. Ὁ στενὸς χῶρος ποὺ ἔχει βαθειὲς καὶ ἱστορικὲς ῥίζες μὲ τὴν ἐθνικὴ ἰδεολογία. Οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι ποὺ ἐξεφράσθηκαν μέσα ἀπὸ τὸ ΛΑΟΣ ἀλλὰ καὶ παλαιότερα μέσα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Μέτωπο, τὸ ΕΝΕΚ, τὴν ΕΠΕΝ καὶ τὴν 4η Αὐγούστου.
Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἔκαναν πολιτικὲς συνέργειες μεταξύ τους καὶ ὑπερέβησαν τὸν ἑαυτό τους γιὰ νὰ διατηρήσουν ζωντανὸ ἕναν χῶρο ποὺ πότε τὸν πολεμοῦσε εὐθέως τὸ βαθὺ κράτος τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ πότε τὸν ἐλυμαίνετο ἐκλογικῶς καὶ χρησιμοθηρικῶς ἡ Νέα Δημοκρατία, μὲ κάποιους, δῆθεν, ἀκροδεξιοὺς βουλευτές, ποὺ δούλευαν γιὰ λογαριασμό της.
Εἶναι κρίσιμο νὰ εἰπωθοῦν αὐτὰ παρ’ ἠμίν.
Εἶναι σημαντικὸ νὰ τὰ γνωρίζουν αὐτὰ οἱ νέοι ἐθνικιστὲς καὶ νὰ τὰ ἀνακαλέσουν στὴν μνήμη τους οἱ παλαιοὶ ἐθνικιστές, ποὺ καὶ αὐτοὶ πότε πότε ξεχνοῦν – ἀνθρώπινο εἶναι – τί ταλαιπωρίες πέρασε ὁ χῶρος μας, ἀλλὰ καὶ οἱ ἴδιοι ποὺ
εὑρέθησαν στὴν πρωτοπορία του, πρὸ κείμενου νὰ φθάσῃ μέχρις ἐδῶ.
Ἄρα λοιπὸν ἕνα τὸ κρατούμενο : Ἡ κριτικὴ στὴν ΧΑ ποὺ ἀπευθύνεται ἀπὸ τοὺς ἐθνικιστὲς δὲν ἔχει τὰ ἴδια χαρακτηριστικὰ μὲ τὴμ λάσπη ποὺ τῆς ῥίχνει τὸ σύστημα.
Δεύτερο κρατούμενο : Ὑπάρχει «χῶρος» πολὺ πρὶν τὴν Χρυσῆ Αὐγή. Χῶρος ποὺ ἐξεφράσθη λίγες μὲν φορὲς μὲ αὐτοδύναμο κοινοβουλευτικὴ παρουσία, κατέβηκε ὅμως σὲ πολλὲς ἐκλογὲς καὶ μέσα ἀπὸ τὸν διαρκῆ μόχθο λίγων γενναίων ἀνθρώπων διετηρήθη ζωντανός. Καὶ εἶχε νόημα αὐτὸς ὁ ἀγώνας ὄχι μόνο γιατί εἶναι ὡραῖο νὰ ἀγωνίζεσαι, ἀλλὰ καὶ γιατί πολὺ πρακτικὰ ἦλθε ὁ καιρὸς νὰ συναντηθοῦμε σήμερα μὲ τὰ ὑπόλοιπα ἐθνικιστικὰ κινήματα τῆς Εὐρώπης. Ἔπρεπε νὰ εἴμαστε παρόντες καὶ αὐτὸ τὸ ἐπιτύχαμε γιατί στὸ διάβα τοῦ χρόνου καὶ μέσα στὸ σκοτάδι
τῆς Μεταπολιτεύσεως δὲν ἔσβησε ἡ φλόγα τοῦ ἀγώνος, οὔτε κἂν τὴν δεκαετία τοῦ ’80, οὔτε τὴν δεκαετία τοῦ ’90 οὔτε στὸ πέρασμα πρὸς τὸν 21ο αἰώνα.
Ἀντιθέτως γιγαντώθηκε καὶ ἄναψε σὲ νεανικὲς καρδιὲς τὸν παλμό τοῦ ἐθνικισμοῦ καὶ τὸ πάθος γιὰ μία Ἑλλάδα διαφορετικὴ ἀπὸ αὐτὴν ποὺ μᾶς ἔμαθαν : Ἰσχυρὴ καὶ μεγάλη.
τῆς Μεταπολιτεύσεως δὲν ἔσβησε ἡ φλόγα τοῦ ἀγώνος, οὔτε κἂν τὴν δεκαετία τοῦ ’80, οὔτε τὴν δεκαετία τοῦ ’90 οὔτε στὸ πέρασμα πρὸς τὸν 21ο αἰώνα.
Ἀντιθέτως γιγαντώθηκε καὶ ἄναψε σὲ νεανικὲς καρδιὲς τὸν παλμό τοῦ ἐθνικισμοῦ καὶ τὸ πάθος γιὰ μία Ἑλλάδα διαφορετικὴ ἀπὸ αὐτὴν ποὺ μᾶς ἔμαθαν : Ἰσχυρὴ καὶ μεγάλη.
Δὲν εἶναι καθόλου συμπτωματικὸ καὶ τυχαῖο ὅτι ἐπιλέξαμε αὐτὸν τὸν πολιτικὸ χρόνο γιὰ νὰ τὰ ποῦμε αὐτά. Δὲν θέλαμε νὰ ἐκφρασθοῦμε ἐναντίον τῆς ΧΑ προεκλογικά, γιὰ νὰ μὴν ὑπάρχῃ ἡ ὑπόνοια ὅτι βάζουμε ἐμπόδια στὸν δρόμο της , ἐν ὄψει μίας κρισίμου ἐκλογικῆς μάχης, ἐν ὄψει ἑνὸς σημαντικοῦ γιὰ αὐτὴν πολιτικοῦ σκοποῦ.
Ἀλλὰ τώρα πιά, σήμερα, πρέπει νὰ εἰπωθοῦν ἀλήθειες.
Ἀλλὰ τώρα πιά, σήμερα, πρέπει νὰ εἰπωθοῦν ἀλήθειες.
Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ ἀπέτυχε νὰ καλλιεργήσῃ τὶς ἐθνικὲς ἰδέες καὶ νὰ ἀφήσῃ τὸ δικό της πολιτικὸ ἀποτύπωμα στὴν πιὸ κρίσιμη καμπὴ γιὰ τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, τὰ χρόνια του Μνημονίου.
Στὸν ἀντίποδα ἡ ῥιζοσπαστικὴ Ἀριστερὰ κατάφερε νὰ ἐπιτύχῃ νὰ κάνῃ ἕνα κόμμα τοῦ 4% κοινωνικὴ πλειοψηφία καὶ κυβέρνηση.
Στὸν ἀντίποδα ἡ ῥιζοσπαστικὴ Ἀριστερὰ κατάφερε νὰ ἐπιτύχῃ νὰ κάνῃ ἕνα κόμμα τοῦ 4% κοινωνικὴ πλειοψηφία καὶ κυβέρνηση.
Φυσικὰ ἡ Ἀριστερὰ οὐδέποτε σνόμπαρε τὸν διάλογο μὲ τὴν κοινωνία, τὶς διενέξεις στὴν Βουλὴ ἢ τὴν σύγκρουση μὲ τοὺς ἀντιπάλους της ὅταν ἔπρεπε.
Οὐδέποτε ἀγνόησε τοὺς ἀγῶνες τῶν προκατόχων της.
Ἡ Ἀριστερὰ γνωρίζει πῶς νὰ «διαλέγεται» μὲ τοὺς ἀντιπάλους της. Εἴτε ἐπιλέγοντας τὸν ἀγώνα στὸ πεζοδρόμιο ἐπιβάλλοντας τετελεσμένα, εἴτε ἀναζητῶντας συμμαχίες μέσα στὴν κοινωνία μὲ «ἐκλεκτικὸ τρόπο» ποὺ τὴν ἑδραιώνουν, πάντως φροντίζει μέσα ἀπὸ τὴν διαρκῆ ἐπανάσταση καί τους τακτικοὺς ἑλιγμούς της νὰ ἀνανεώνεται διαρκῶς καὶ νὰ διεκδικῇ ἀφ’ ἑνὸς τὸ πλεονέκτημα στὴν μάχη τῶν ἰδεῶν, ἀφ’ ἑτέρου τὴν καθολικὴ ἀναγνώριση τοῦ πολιτικοῦ της ἀγώνος ἀπὸ ὅλο τὸ ἐκλογικὸ φάσμα.
Οὐδέποτε ἀγνόησε τοὺς ἀγῶνες τῶν προκατόχων της.
Ἡ Ἀριστερὰ γνωρίζει πῶς νὰ «διαλέγεται» μὲ τοὺς ἀντιπάλους της. Εἴτε ἐπιλέγοντας τὸν ἀγώνα στὸ πεζοδρόμιο ἐπιβάλλοντας τετελεσμένα, εἴτε ἀναζητῶντας συμμαχίες μέσα στὴν κοινωνία μὲ «ἐκλεκτικὸ τρόπο» ποὺ τὴν ἑδραιώνουν, πάντως φροντίζει μέσα ἀπὸ τὴν διαρκῆ ἐπανάσταση καί τους τακτικοὺς ἑλιγμούς της νὰ ἀνανεώνεται διαρκῶς καὶ νὰ διεκδικῇ ἀφ’ ἑνὸς τὸ πλεονέκτημα στὴν μάχη τῶν ἰδεῶν, ἀφ’ ἑτέρου τὴν καθολικὴ ἀναγνώριση τοῦ πολιτικοῦ της ἀγώνος ἀπὸ ὅλο τὸ ἐκλογικὸ φάσμα.
Ἡ Χρυσὴ Αὐγὴ ἀντιθέτως ὑπετίμησε τὰ πολιτικὰ μέσα τοῦ δημοκρατικοῦ παιχνιδιοῦ ποὺ τῆς προσέφερε ἡ ἐκλογή της μὲ ἕνα διόλου εὐκαταφρόνητο ποσοστὸ τῆς τάξεως τοῦ 7%, τὸ καλοκαίρι τοῦ 2012. Περιφρόνησε τοὺς προκατόχους της καὶ δυνητικούς της συμμάχους, μὲ σημαντικὸ συσσώρευμα ἐμπειρίας στὸν εὐρύτερο πατριωτικὸ χῶρο καὶ κυρίως ὑπεβάθμισε τὴν συγκρουσιακὴ διαλεκτικὴ σχέση μὲ τὴν Ἀριστερά, ποὺ ἂν εἶχε γίνη κάτω ἀπὸ ἕνα θεσμικὸ πλαίσιο, ὅπως αὐτὸ τῆς Βουλῆς, θὰ συνέβαλλε καθοριστικὰ σὲ αὐτὸ ποὺ λέμε μάχη τῶν ἰδεῶν ἐνώπιόν της κοινωνίας. Μὲ ὀφέλη γιὰ τὸν πολιτικὸ ἐθνικισμό.
Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ δὲν ἐνασχολήθη μὲ ὅλα αὐτά. Θεώρησε ὅλα τὰ παραπάνω δευτερεύοντα, ἐὰν ὄχι ἄνευ σημασίας καὶ προτίμησε νὰ ἀσχοληθῇ μὲ τὴν προώθησή του σήματος τοῦ Χρυσαυγιτισμοῦ.
Ἦταν χαρακτηριστικὲς οἱ φωνὲς τοῦ τυφλοῦ κομματισμοῦ της ποὺ ἀκούγονταν στὶς διαδικτυακὲς ἐκπομπὲς τῶν στελεχῶν της. Ἐνδεικτικὰ θὰ ἀναφέρω ἐδῶ ἕνα παράδειγμα: Τὴν περίοδο τῶν ἀδίκων προφυλακίσεων καὶ τοῦ ἀνηλεοῦς εἰς βάρος τῆς πολέμου γίνονταν κάποιες ἐκπομπὲς στὸν δίαυλο τῆς ἰστοσελίδος της. Σὲ μία ἀπὸ αὐτὲς κάποιος τηλεθεατὴς ἔστειλε γραπτὸ μήνυμα ὑποστηρίξεως ποὺ ἀνεγνώσθη ἀπὸ τοὺς διενεργοῦντες τὴν ἐκπομπή. Τὸ μήνυμα ἔλεγε ὅτι ὁ τηλεθεατὴς παρὰ τὶς διώξεις στέκεται στὸ πλευρὸ τοῦ κόμματος καὶ ὅτι συμφωνεῖ κατὰ 80% μὲ τὶς
θέσεις τῆς ΧΑ.
Ἡ ἐξωφρενικὴ ἀπάντησις ποὺ ἔλαβε ὅμως ἦταν ἡ ἑξῆς: «Ὅποιος δὲν εἶναι 100% μαζυ μας εἶναι 100% ἐναντίον μας». Δηλαδὴ τὴν ὥρα ποὺ τὸ βαθὺ μεταπολιτευτικὸ κράτος καὶ ἡ ἐχθρικὴ δικαιοσύνη σὲ κλείνουν φυλακή, τὴν ὥρα ποὺ ἐφευρίσκεται ἡ θεωρία τοῦ συνταγματικοῦ τόξου γιὰ νὰ σοῦ κόψουν τὴν χρηματοδότηση, ἐκείνη τὴν δύσκολη ὥρα, ἀρνεῖσαι τὴν ἠθικὴ ὑποστήριξη τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν ποὺ πληρώνουν προσωπικὸ κόστος μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν χαθῇ ἡ ἰδεολογικὴ καθαρότης τοῦ «λαϊκοῦ ἐθνικισμοῦ».
Ἦταν χαρακτηριστικὲς οἱ φωνὲς τοῦ τυφλοῦ κομματισμοῦ της ποὺ ἀκούγονταν στὶς διαδικτυακὲς ἐκπομπὲς τῶν στελεχῶν της. Ἐνδεικτικὰ θὰ ἀναφέρω ἐδῶ ἕνα παράδειγμα: Τὴν περίοδο τῶν ἀδίκων προφυλακίσεων καὶ τοῦ ἀνηλεοῦς εἰς βάρος τῆς πολέμου γίνονταν κάποιες ἐκπομπὲς στὸν δίαυλο τῆς ἰστοσελίδος της. Σὲ μία ἀπὸ αὐτὲς κάποιος τηλεθεατὴς ἔστειλε γραπτὸ μήνυμα ὑποστηρίξεως ποὺ ἀνεγνώσθη ἀπὸ τοὺς διενεργοῦντες τὴν ἐκπομπή. Τὸ μήνυμα ἔλεγε ὅτι ὁ τηλεθεατὴς παρὰ τὶς διώξεις στέκεται στὸ πλευρὸ τοῦ κόμματος καὶ ὅτι συμφωνεῖ κατὰ 80% μὲ τὶς
θέσεις τῆς ΧΑ.
Ἡ ἐξωφρενικὴ ἀπάντησις ποὺ ἔλαβε ὅμως ἦταν ἡ ἑξῆς: «Ὅποιος δὲν εἶναι 100% μαζυ μας εἶναι 100% ἐναντίον μας». Δηλαδὴ τὴν ὥρα ποὺ τὸ βαθὺ μεταπολιτευτικὸ κράτος καὶ ἡ ἐχθρικὴ δικαιοσύνη σὲ κλείνουν φυλακή, τὴν ὥρα ποὺ ἐφευρίσκεται ἡ θεωρία τοῦ συνταγματικοῦ τόξου γιὰ νὰ σοῦ κόψουν τὴν χρηματοδότηση, ἐκείνη τὴν δύσκολη ὥρα, ἀρνεῖσαι τὴν ἠθικὴ ὑποστήριξη τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν ποὺ πληρώνουν προσωπικὸ κόστος μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν χαθῇ ἡ ἰδεολογικὴ καθαρότης τοῦ «λαϊκοῦ ἐθνικισμοῦ».
Σὲ ἄλλη συγκυρία, καθυβρίσθησαν χυδαία προσωπικότητες ποὺ ἔχουν μεγαλώση γενεὲς ἐθνικιστῶν. Ὁ Κωνσταντῖνος Πλεύρης χαρεκτηρίσθη «γεροφαφούτης» ἀπὸ τὴν Οὐρανία Μιχαλολιάκου, ἐνῶ καὶ ἄλλοι ἄνθρωποι ποῦ ἐξέφραζαν μὲ συνέπεια ἐθνικιστικὲς ἰδέες, πλὴν ὅμως δὲν εἶχαν πρόσβαση στὸ κλειστὸ κύκλωμα τοῦ Μιχαλολιάκου, χαρεκτηρίζοντο ὡς διασπαστὲς ἢ ἐχθροί του ἐθνικισμοῦ.
Δὲν μποροῦμε νὰ μὴ θυμηθοῦμε τί συνέβαινε πρὶν ἔρθει στὰ πράγματα ἡ Χρυσῆ Αὐγή.
Τότε ὁ ἐθνικιστικὸς χῶρος εἶχε ἀποκτήση κοινοβουλευτικὴ ἔκφραση, γιὰ πρώτη φορὰ μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια, μέσῳ τοῦ ΛΑΟΣ. Ἑνὸς κόμματος ἐνδεχομένως βαρυνομένου καὶ μὲ πολλὲς προσωπικὲς ἀντιφάσεις τῶν στελεχῶν του, ἀλλὰ πάντως ἑνὸς κόμματος ποὺ ὄργωσε τὸ χωράφι τοῦ ἐθνικισμοῦ δημιουργώντας μέσα πολιτικῆς ἀντιπαραθέσεως, χώρους ἀνεξαρτήτου σκέψεως, ἀναδεικνύοντας στελέχη μὲ κύρος καὶ ἐπιῤῥοὴ στὴν κοινωνία.
Μὲ ἕναν λόγο αὐθεντικὰ πατριωτικὸ ποὺ ὑπερασπίζετο τὶς λησμονημένες καὶ προδομένες ἐθνικὲς ἀξίες, τὶς θαμμένες στὰ ἐρείπια του Παναριστερισμοῦ.
Ἕνα κόμμα ποὺ ὑπέδειξε βιβλία πρὸς ἀνάγνωση καὶ διεμόρφωσε συνειδήσεις, ἀνέδειξε ἐκδοτικοὺς οἴκους ποὺ ἐνοχλοῦσαν τὴν ἀκροαριστερὰ τρομοκρατία, ἕνα κόμμα ποὺ ξέθαψε τὸν Μεταξᾶ, τὸν Ἴωνα Δραγούμη καὶ τὸν βασιλιὰ Κωνσταντῖνο ἀπὸ τὴν λήθη. Καὶ ἕνας χῶρος ποὺ ἤξερε νὰ ὑπερασπίζεται τὸ αὐθεντικὸ ἱστορικὸ νόημα τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, χωρὶς νὰ ἐπιχειρῇ νὰ ἐντρυφήσῃ στὸν βορειοευρωπαϊκὸ παγανισμό, χωρὶς νὰ συνάπτῃ συμμαχίες μὲ πρώην
μαρξιστές, πρὸ κειμένου νὰ φθάσῃ πιὸ κοντὰ στὸ Ἐθνικοσοσιαλιστικὸ ἰδεῶδες.
Τότε ὁ ἐθνικιστικὸς χῶρος εἶχε ἀποκτήση κοινοβουλευτικὴ ἔκφραση, γιὰ πρώτη φορὰ μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια, μέσῳ τοῦ ΛΑΟΣ. Ἑνὸς κόμματος ἐνδεχομένως βαρυνομένου καὶ μὲ πολλὲς προσωπικὲς ἀντιφάσεις τῶν στελεχῶν του, ἀλλὰ πάντως ἑνὸς κόμματος ποὺ ὄργωσε τὸ χωράφι τοῦ ἐθνικισμοῦ δημιουργώντας μέσα πολιτικῆς ἀντιπαραθέσεως, χώρους ἀνεξαρτήτου σκέψεως, ἀναδεικνύοντας στελέχη μὲ κύρος καὶ ἐπιῤῥοὴ στὴν κοινωνία.
Μὲ ἕναν λόγο αὐθεντικὰ πατριωτικὸ ποὺ ὑπερασπίζετο τὶς λησμονημένες καὶ προδομένες ἐθνικὲς ἀξίες, τὶς θαμμένες στὰ ἐρείπια του Παναριστερισμοῦ.
Ἕνα κόμμα ποὺ ὑπέδειξε βιβλία πρὸς ἀνάγνωση καὶ διεμόρφωσε συνειδήσεις, ἀνέδειξε ἐκδοτικοὺς οἴκους ποὺ ἐνοχλοῦσαν τὴν ἀκροαριστερὰ τρομοκρατία, ἕνα κόμμα ποὺ ξέθαψε τὸν Μεταξᾶ, τὸν Ἴωνα Δραγούμη καὶ τὸν βασιλιὰ Κωνσταντῖνο ἀπὸ τὴν λήθη. Καὶ ἕνας χῶρος ποὺ ἤξερε νὰ ὑπερασπίζεται τὸ αὐθεντικὸ ἱστορικὸ νόημα τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, χωρὶς νὰ ἐπιχειρῇ νὰ ἐντρυφήσῃ στὸν βορειοευρωπαϊκὸ παγανισμό, χωρὶς νὰ συνάπτῃ συμμαχίες μὲ πρώην
μαρξιστές, πρὸ κειμένου νὰ φθάσῃ πιὸ κοντὰ στὸ Ἐθνικοσοσιαλιστικὸ ἰδεῶδες.
Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ λοιπὸν περιφρόνησε τὸ κληροδότημα τῶν προκατόχων της, τορπίλισε τὶς σχέσεις ἐμπιστοσύνης ἀνάμεσα στὶς προσωπικότητες τοῦ εὐρυτέρου ἐθνικιστικοῦ χώρου, ἀπέκρουσε κάθε σκέψη γιὰ συνεννόηση, σύμπραξη ἢ ἔστω ἐκλογικὴ συνέργεια μὲ ἄλλες ἐθνικὲς δυνάμεις, ἀλλὰ κυρίως ἐγκατέλειψε τὸν ἐπιστημονικὸ ἐθνικισμό.
Ἐξ αἰτίας τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς ἀνεκόπη μία προσπάθεια ἰδεολογικῆς διαμορφώσεως τοῦ κομματιοῦ ἐκείνου τῆς κοινωνίας ποὺ εἶχε ἀρχίση, ἂν ὄχι νὰ στηρίζῃ, πάντως νὰ ἀκούῃ μὲ προσοχὴ τὶς ἰδέες μας.
Ἐξ αἰτίας τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς ἀνεκόπη μία προσπάθεια ἰδεολογικῆς διαμορφώσεως τοῦ κομματιοῦ ἐκείνου τῆς κοινωνίας ποὺ εἶχε ἀρχίση, ἂν ὄχι νὰ στηρίζῃ, πάντως νὰ ἀκούῃ μὲ προσοχὴ τὶς ἰδέες μας.
Ἡ προσπάθεια βεβαίως θὰ ἦταν μακρὰ καὶ ἀπαιτητική, ἂν ὅμως εὐωδοῦτο, θὰ ὁδηγοῦσε σὲ στέρεη πολιτικὴ θεμελίωση τὸν ἐθνικιστικὸ χῶρο. ὉἘθνικιστικὸς χῶρος θὰ ἀποκτοῦσε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ὑπόληψη καὶ κύρος μέσα στὴν κοινωνία, θὰ ἀποκτοῦσε πολιτικὴ ἀναγνώριση μεγαλυτέρα ἀπὸ τὰ ἐκλογικά του ποσοστὰ καὶ θὰ ἀποσποῦσε ὁριστικὰ ὄχι μόνο ἕνα κομμάτι τῶν ψηφοφόρων τῆς Νέα Δημοκρατίας, ἀλλὰ ἴσως καὶ τῆς Ἀριστερᾶς.
Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ ἔφθασε νὰ ἀποστερηθῇ ἐντελῶς τοῦ πολιτικοῦ της λόγου ὄχι γιατί τὴν ἐμπόδισε κάποιος, ἀλλὰ γιατί ἡ ἰδία τὸ ἐπέλεξε. Ἔγινε μονοθεματικὴ καὶ τὸ μόνο ποὺ εἶχε νὰ πῇ ἦταν γιὰ τὶς πολιτικὲς διώξεις ποὺ ὑπέστη.
Ὁμολογουμένως ἄδικες διώξεις, ἀλλὰ πάντως ἡ στρατηγικὴ ἑνὸς ἀτελείωτου κλαυθμοῦ καὶ ὀδυρμοῦ ὑπῆρξε ἐντελῶς ἀδιάφορη γιὰ ἕνα μεγάλο κομμάτι τοῦ πληθυσμοῦ. Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ ἔπαιξε τὸ χαρτὶ τῆς θυματοποιήσεως καὶ προσήλκυσε
παροδικὰ κάποιους ψηφοφόρους, ἀλλὰ δὲν ἔκανε τὸν κόπο νὰ δημιουργήσεῃ πολιτικὲς θέσεις ὥστε νὰ διαμορφώσῃ διακριτὴ ταὐτότητα, δικό της πολιτικὸ λόγο.
Ὁμολογουμένως ἄδικες διώξεις, ἀλλὰ πάντως ἡ στρατηγικὴ ἑνὸς ἀτελείωτου κλαυθμοῦ καὶ ὀδυρμοῦ ὑπῆρξε ἐντελῶς ἀδιάφορη γιὰ ἕνα μεγάλο κομμάτι τοῦ πληθυσμοῦ. Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ ἔπαιξε τὸ χαρτὶ τῆς θυματοποιήσεως καὶ προσήλκυσε
παροδικὰ κάποιους ψηφοφόρους, ἀλλὰ δὲν ἔκανε τὸν κόπο νὰ δημιουργήσεῃ πολιτικὲς θέσεις ὥστε νὰ διαμορφώσῃ διακριτὴ ταὐτότητα, δικό της πολιτικὸ λόγο.
Θὰ φέρω ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τὴν πρόσφατο Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν : Ἐνῶ ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ περιορίσθη στὸ νὰ πῇ τὴν λέξη προδότες, ὁ ὑπόλοιπος ἐθνικιστικὸς χῶρος εἶχε τὴν ἀξίωση νὰ ἀκουσθῇ στὴν Βουλὴ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι δὲν γίνεται νὰ παραδίδῃς σύνθετο ὄνομα καὶ νὰ μὴν παραδίδῃς ἐθνότητα καὶ γλῶσσα. Εἶχε τὴν ἀξίωση νὰ ἀκουσθῇ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι σημειολογικὰ ἡ ἐπιλογὴ τοῦ τόπου συνάψεως τῆς Συμφωνίας παραπέμπει στὴν 5η ὁλομέλεια τοῦ ΚΚΕ καὶ στὸν σλαυομακεδονισμὸ ὡς ταὐτοτικὸ στοιχεῖο τῆς Ἀριστερᾶς.
Εἶχε τὴν ἀπαίτηση ὁ ἐθνικιστὴς ψηφοφόρος νὰ ἀκούσῃ ἐθνικιστὲς βουλευτὲς νὰ ἀπαντοῦν στὴν ἐθνικὴ ὑποτέλεια τοῦ συστήματος μὲ ὀρθολογικὰ ἐπιχειρήματα σχετικὰ μὲ τὴν προβολὴ ἰσχύος καὶ τὸν συσχετισμὸ δυνάμεως ἀνάμεσα στὰ δύο κράτη. Εἶχε τὴν ἀπαίτηση ὁ ἐθνικιστὴς ψηφοφόρος νὰ ἀκούσῃ τὸ ἐθνικιστικὸ κίνημα νὰ ἀντιπαρατίθεται μὲ αὐτοπεποίθηση καὶ μὲ σκοπὸ νὰ πείσῃ πολὺ εὐρύτερα στρώματα τῆς κοινωνίας.
Εἶχε τὴν ἀπαίτηση ὁ ἐθνικιστὴς ψηφοφόρος νὰ ἀκούσῃ ἐθνικιστὲς βουλευτὲς νὰ ἀπαντοῦν στὴν ἐθνικὴ ὑποτέλεια τοῦ συστήματος μὲ ὀρθολογικὰ ἐπιχειρήματα σχετικὰ μὲ τὴν προβολὴ ἰσχύος καὶ τὸν συσχετισμὸ δυνάμεως ἀνάμεσα στὰ δύο κράτη. Εἶχε τὴν ἀπαίτηση ὁ ἐθνικιστὴς ψηφοφόρος νὰ ἀκούσῃ τὸ ἐθνικιστικὸ κίνημα νὰ ἀντιπαρατίθεται μὲ αὐτοπεποίθηση καὶ μὲ σκοπὸ νὰ πείσῃ πολὺ εὐρύτερα στρώματα τῆς κοινωνίας.
Τίποτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν εἶδε ὅμως. Μόνο κραυγὲς ἄκουσε, τὶς ὁποῖες οὐδεὶς ἀπὸ τὰ ἄλλα κόμματα ἐνοίωθε ὑποχρεωμένος νὰ ἀπαντήσῃ. Ἢ πλήρης ἀπαξίωσις.
Στὴν Χρυσῆ Αὐγὴ χρεώνουν οἱ ἐθνικιστὲς ὅτι δὲν ἤξερε νὰ κάνῃ πολιτικὴ καὶ δὲν ἔμαθε μέχρι σήμερα. Ὅμως τί δουλειὰ ἔχει στὴν πολιτικὴ κάποιος ποὺ δὲν ξέρει νά κάνῃ πολιτική;
Βέβαια σὲ ἕναν βαθμὸ παραδεχόμεθα ὅτι μετρίασε τὴν κτηνώδη βία καὶ τὴν ὀγκώδη ἄγνοια, ἀλλὰ οὐδέποτε κατόρθωσε νὰ κάνῃ τὸ προϊόν της ἑλκυστικό. Ἡ ψυχολογικὴ ταὔτισις ὅλων τῶν στελεχῶν της, ἀνεξαιρέτως, μὲ τὸ πρότυπό του κακοῦ παιδιοῦ τοῦ σχολείου τὴν ὁδήγησε στὴν ἀπόλυτη ἀπομόνωση.
Βέβαια σὲ ἕναν βαθμὸ παραδεχόμεθα ὅτι μετρίασε τὴν κτηνώδη βία καὶ τὴν ὀγκώδη ἄγνοια, ἀλλὰ οὐδέποτε κατόρθωσε νὰ κάνῃ τὸ προϊόν της ἑλκυστικό. Ἡ ψυχολογικὴ ταὔτισις ὅλων τῶν στελεχῶν της, ἀνεξαιρέτως, μὲ τὸ πρότυπό του κακοῦ παιδιοῦ τοῦ σχολείου τὴν ὁδήγησε στὴν ἀπόλυτη ἀπομόνωση.
Ποιός εἶπε στήν Χρυσῆ Αὐγή ὅτι οἱ ἐθνικιστές ἀποδέχονται τό ὔφος τῆς λαίκότητος ὅταν αὐτό ἐκφράζεται μόνον ἀπό ἡμιμαθεῖς καί ἀνεπαρκεῖς; Ποόςς εἶπε στήν Χρυσῆ Αὐγή ὅτι οἱ ἐθνικιστὲς δέχονται αὐτές τίς ἰσοπεδωτικές αἰσθητικές
ἀντιλήψεις ὡς γνήσια λαϊκότητα; Ποιός εἶπε στήν Χρυσῆ Αὐγή ὅτι οἱ ἐθνικιστές δέχονται νά τούς ἐκπροσωποῦν περιθωριακοί, ἀγράμματοι καὶ λοῦμπεν κοινωνικὰ στοιχεῖα;
ἀντιλήψεις ὡς γνήσια λαϊκότητα; Ποιός εἶπε στήν Χρυσῆ Αὐγή ὅτι οἱ ἐθνικιστές δέχονται νά τούς ἐκπροσωποῦν περιθωριακοί, ἀγράμματοι καὶ λοῦμπεν κοινωνικὰ στοιχεῖα;
Δυστυχῶς τὰ πρῶτα σημάδια τῆς ἀνεπαρκείας εἶχαν διαφανῆ ἀπὸ τὴν ἀρχή, ὅταν τὸ 2012 πῆρε τὴν σκυτάλη νὰ ἐκπροσωπήσῃ τὶς ἐθνικὲς ἰδέες στὴν Βουλὴ καὶ ἄρχισε τὰ χαστούκια. Ὅμως τότε ὅλη αὐτὴ ἡ ἰδεολογικοπολιτικὴ
ἀκαταστασία τῆς εἶχε συγχωρηθῆ ἀπὸ τὴν ἔκτακτο καὶ ἀνώμαλο πολιτικὴ συγκυρία. Εἴχαμε ὅλοι οἱ ἐθνικιστὲς τότε συμφωνήση ὅτι αὐτὸ ποὺ προέχει εἶναι ἡ αὐτοδύναμος ἔκφρασις τοῦ πατριωτικοῦ χώρου στὴν Βουλή.
Ἔστω κι ἔτσι.
ἀκαταστασία τῆς εἶχε συγχωρηθῆ ἀπὸ τὴν ἔκτακτο καὶ ἀνώμαλο πολιτικὴ συγκυρία. Εἴχαμε ὅλοι οἱ ἐθνικιστὲς τότε συμφωνήση ὅτι αὐτὸ ποὺ προέχει εἶναι ἡ αὐτοδύναμος ἔκφρασις τοῦ πατριωτικοῦ χώρου στὴν Βουλή.
Ἔστω κι ἔτσι.
Ὅμως σήμερα πιὰ μποροῦμε νὰ μιλήσουμε γιὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲν μιλήσαμε, καθὼς καὶ ἡ ὑπομονή μας καὶ ἡ περίοδος ἀνοχῆς ἢ χάριτος ἀπέναντι στὴν Χρυσῆ Αὐγὴ ἔχει τελειώση. Δὲν εἴμαστε πλέον στὸ 2012 καὶ δὲν προτιθέμεθα νὰ
ἀνεχθοῦμε ἄλλο αὐτὸ τὸ πολιτικὸ ἐξελικτικὸ ἀδιέξοδο.
Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ ἀπέτυχε νὰ ἀπαντήσῃ δημιουργικὰ στὶς ἀνάγκες, τὶς προσδοκίες καὶ τὰ αἰτήματα τοῦ χώρου, ἀπέτυχε νὰ δημιουργήσῃ στελέχη ἔξω ἀπὸ τὸν κλειστὸ πυρῆνα της, ἀπέτυχε νὰ συνδεθῇ μὲ τὴν κοινωνία, ἀπέτυχε νὰ συνεργασθῇ μὲ παλαιοὺς καὶ νέους ἐθνικιστὲς ποὺ εἶχαν τόσα πολλὰ νὰ δώσουν, ἀπέτυχε νὰ ἀξιοποιήσῃ τὴν προίκα τοῦ παρελθόντος καὶ νὰ συνδέσῃ τὸ ἐχθὲς μὲ τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον.
ἀνεχθοῦμε ἄλλο αὐτὸ τὸ πολιτικὸ ἐξελικτικὸ ἀδιέξοδο.
Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ ἀπέτυχε νὰ ἀπαντήσῃ δημιουργικὰ στὶς ἀνάγκες, τὶς προσδοκίες καὶ τὰ αἰτήματα τοῦ χώρου, ἀπέτυχε νὰ δημιουργήσῃ στελέχη ἔξω ἀπὸ τὸν κλειστὸ πυρῆνα της, ἀπέτυχε νὰ συνδεθῇ μὲ τὴν κοινωνία, ἀπέτυχε νὰ συνεργασθῇ μὲ παλαιοὺς καὶ νέους ἐθνικιστὲς ποὺ εἶχαν τόσα πολλὰ νὰ δώσουν, ἀπέτυχε νὰ ἀξιοποιήσῃ τὴν προίκα τοῦ παρελθόντος καὶ νὰ συνδέσῃ τὸ ἐχθὲς μὲ τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον.
Ἐν κατακλείδι, τὸ ἀποτέλεσμα τῶν προσφάτων ἐκλογῶν καὶ συγκεκριμένα ἡ ἔλλειψις αὐτῶν τῶν μόλις τριῶν χιλιάδων ψήφων ποὺ τῆς ἀπεστέρησαν τὴν εἴσοδο στὴν Βουλή, ἀποδεικνύει ὅτι τὴν ἀπόφαση νὰ μὴν εἰσέλθῃ στὴν Βουλὴ ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ τὴν ἔλαβαν οἱ Ἐθνικιστές.
Καιρὸς νὰ σκεφθοῦμε σὲ ἄλλη κατεύθυνση δημιουργικὴ καὶ μακρόπνοη τὴν ὑπηρέτηση τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐθνικισμοῦ πέραν καὶ ἔξω ἀπὸ σκοπιμότητες. Η ἑπομένη ἡμέρα ἦλθε καὶ πρέπει ὅλοι νὰ δράσουμε.
Καιρὸς νὰ σκεφθοῦμε σὲ ἄλλη κατεύθυνση δημιουργικὴ καὶ μακρόπνοη τὴν ὑπηρέτηση τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐθνικισμοῦ πέραν καὶ ἔξω ἀπὸ σκοπιμότητες. Η ἑπομένη ἡμέρα ἦλθε καὶ πρέπει ὅλοι νὰ δράσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου