Η αποχαύνωση του ανθρώπινου νου

Πως οι νέες τεχνολογίες «σκοτώνουν« την δημιουργικότητα και ενισχύουν την «ρηχή» σκέψη

Πως θα ήταν να αποχωριστείτε για ένα μόλις 24ωρο το ίντερνετ, τον υπολογιστή και το smartphone σας; Θα νιώθατε αποκομμένοι από τον επαγγελματικό και κοινωνικό σας περίγυρο, ενώ θα σας φαινόταν πραγματικός Γολγοθάς να παρακολουθήσετε τις ειδήσεις της ημέρας...

Μάλιστα, οι περισσότεροι έχουμε συνηθίσει να συμβουλευόμαστε την εύρεση της Google, μη εμπιστευόμενοι την μνήμη μας, ενώ συμβουλευόμαστε σχεδόν για τα πάντα το smartphone μας.

Το 1994 ο Αμερικανός λογοτεχνικός κριτικός Σβεν Μπίρκετς από τις ΗΠΑ, προέβλεπε ότι ο εθισμός στις νέες τεχνολογίες και το web, που είχε ήδη εμφανισθεί στις ΗΠΑ, δυσχεραίνει την αφομοίωση νέων γνώσεων.

Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιεί 14 χρόνια μετά ο ειδικός στην τεχνολογία Νίκολας Καρ, σε άρθρο του στο περιοδικό Atlantic με τον πολύ πιο εμφατικό τίτλο «Μήπως η Google μας κάνει ηλίθιους;».

Υποστηρίζει πως η κατάχρηση των νέων τεχνολογιών «επαναπρογραμματίζει» τον ανθρώπινο εγκέφαλο, υπονομεύοντας την δυνατότητα προσήλωσης.

Ενδεικτικά, σε ένα πείραμα σε αμερικανικό πανεπιστήμιο, οι μισοί μαθητές μπορούσαν κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης να σερφάρουν από τον υπολογιστή τους, ενώ οι υπόλοιποι όχι. Στο τεστ που υποβλήθηκαν μετά την διάλεξη, προέκυψαν συστηματικά καλύτερες επιδόσεις για τους φοιτητές που παρακολούθησαν τον καθηγητή χωρίς να κοιτούν το ιντερνέτ.

Σύμφωνα με την αναπτυξιακή ψυχολόγος Πατρίσια Γκρίνφιλντ, «κάθε μέσο που χρησιμοποιούμε εξελίσσει ορισμένες πνευματικές ικανότητες, εις βάρος άλλων». Συνεπώς, η «συμβίωσή» μας με κάθε λογής οθόνες έχει βελτιώσει την οπτική - χωρική νοημοσύνη, η οποία είναι απαραίτητη σε όσους χρειάζεται να αντεπεξέλθουν άμεσα σε πολλαπλά ερεθίσματα, όπως για παράδειγμα στους πιλότους αεροσκαφών.

Ωστόσο, σύμφωνα με την ίδια, η συνέπεια είναι να εξασθενούν οι πιο υψηλές διανοητικές διεργασίες, όπως η αφηρημένη σκέψη, ο αναστοχασμός, η κριτική σκέψη, η φαντασία και η ικανότητα επαγωγικής επίλυσης προβλημάτων.

Εν ολίγοις, εθιζόμαστε να σκεφτόμαστε πιο «ρηχά» και να έχουμε την συμπεριφορά ενός ζόμπι, αγόμενοι και φερόμενοι στους ρυθμούς του συστήματος.

  Πηγή