Γαλὴ καὶ κύνας

Αἴλουρος: παρὰ τὸ αἰολεῖν (κινεῖ ὁρμητικὰ) καὶ ἀνάγειν (ἀνακινεῖ) τὴν οὐρά!!!

Αἰολεῖν: Ἀεὶ (πάντοτε) + εἴλω – ἴλλω (ὠθῶ, συνωθῶ, κινῶ), ἐξ οὖ καὶ Αἴολος...

Σκύλλος – Σκύλλαξ: « ἐπὶ τοῦ ἐπί-σχειν, ἐπὶ τοῦ ὑλάκ-τειν».

Δηλαδή: «κατ-ἔχει τὸ γαύγισμα»!!!
Ὑλάκτω: γαυγίζω.

 
Ἐπέχω: κατέχω, κρατῶ, διατηρῶ.
Κι ἐπειδή, ὅπως ἡ γάττα, λέγεται καὶ «γαλή», διότι ἀγαπᾶ τὴν ἀλέα (ζεσταστιά) τοῦ Ἡλίου (γιὰ αὐτὸ ἀγαπᾶ καὶ τὰ κεραμίδια…!), ἔτσι κι ὁ σκύλλος λέγεται καὶ Κύνας ἢ Κύων.
Κύνας ἢ Κύων: ἐκ τοῦ ῥήματος κυνέω = φιλῶ, ἀσπάζομαι, ἐπειδὴ ἀρέσκεται νὰ φιλᾷ τὸν δεσπότη του!!!
(Σήμερα λέμε Πρός-κυνῶ).
Θεοφανὼ Πολυμέρη