Ἐὰν ἡ ἐξέλιξις τῆς ἰατρικῆς σταματοῦσε τὸ 1930 καὶ ἐμφανίζετο κάποιος τὸ 2017 ἐνήμερος ὅλων τῶν ἐξελίξεων ποὺ δὲν ἔγιναν, τότε αὐτὸς στὰ περὶ ἰατρικῆς, θὰ ἦταν ἀκαταλαβίστικος. Βέβαια ἡ ἐξέλιξις τῆς ἰατρικῆς οὐδέποτε σταμάτησε, σταμάτησε ὅμως αὐτὴ τῆς νομισματικῆς. Οἱ κατὰ κανόνα λάθος πληροφορίες, ἔρχονται σὲ ἐμᾶς σήμερα ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ ’30 καὶ παλαιώτερα....
Εἶναι ὕποπτο ποὺ συνέβη αὐτό, γιατί οὐσιαστικὰ δὲν ὑπάρχει ἀρχαιολογία χωρὶς τὴν ἀνάμειξη τῆς νομισματικῆς. Μόνον ἡ ἐπάρκεια τῆς νομισματικῆς, μπορεῖ νὰ στηρίξῃ κάθε ἀρχαιολογικὴ ἀνακάλυψη. Πρακτικά, ἐὰ κάποιες ἀόρατες δυνάμεις, ἐπιθυμοῦσαν τὸ θάψιμο τῆς ἀρχαίας ἱστορίας, τότε θὰ ἔπρεπε νὰ ἐξαφανίσουν τὶς νομισματικὲς πληροφορίες. Ἔτσι καὶ ἔγινε. Ἔλαχε σὲ μένα τὸ βάρος νὰ ξεμπροστιάσω αὐτὴν τὴν κατάσταση. Ἀπὸ τὸ διάστημά της μὴ νομισματικῆς ἐξελίξεως, προέρχονται ὅλα τὰ ἀναρίθμητα θέματα ποὺ προβάλλω. Τὰ παραπάνω, ἀπαντοῦν σὲ ἕνα βασικὸ ἐρώτημα ποὺ τίθεται σὲ μένα συχνά. «Πῶς εἶναι δυνατόν νά μήν ξέρουν οἱ ἀρχαιολόγοι αὐτά πού γράφεις;» Εἶναι ἀκόμα χειρότερα. Ἡ ἀρχαιολογία, θὰ ἔπρεπε νὰ ἦταν βοηθητική της νομισματικῆς ἐπιστήμης.
Ἡμιμάθεια καὶ ἀμάθεια
«Ἡ ἡμιμάθεια χειροτέρα της ἀμαθείας». Αὐτὸ τὸ ξέρουν καὶ οἱ ἀρχαιολόγοι. Ξέρουν ὅμως, ὅτι αὐτό πού ἐφαρμόζει καλλίτερα ἀπό ὅλα στὸ γνωμικό, εἶναι ὁ κλάδος τους; Αὐτὸ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ δὲν ἔχει σημασία ἐὰν τὸ γνωρίζουν ἢ ὄχι.
Ὑπερόπτες ἡμιμαθεῖς λοιπόν, ἰσοπέδωσαν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ τὸ κάνουν, τὸν πολιτισμὸ καὶ τὴν ἱστορία μας. Ἀγνοώντας τὴν συγκροτημένη σκέψη τῶν ἀρχαίων, τὴν δομὴ τῆς κοινωνίας τους καὶ τοὺς κανόνες ποὺ ἐπέβαλαν στὶς δραστηριότητές τους, πῆραν τὰ ἡνία καὶ ἔγινε τὸ «ἔλα νὰ δῇς». Φαίνεται ὅμως νὰ τοὺς «δέρνῃ» καὶ μία ἀρχαία κατάρα. Οὐδέποτε πέφτουν ἐπάνω στὴν ἀλήθεια, οὔτε καὶ ἀπὸ σύμπτωση. Ἴσως εἶναι ἡ ἐκδίκησις τῶν ἀρχαίων γιὰ τὸ μεγάλο κακὸ ποὺ τοὺς ηὗρε, νὰ ἐκπροσωπῶνται ἀπὸ αὐτούς.
Ξέρετε πόσο δύσκολο εἶναι νὰ πάρετε ἀπὸ μικρὸ παιδὶ τὸ παιχνίδι ποῦ παίζει; Ἔτσι γαντζώθηκαν κι αὐτοὶ στὸν πολιτισμό, μαλώνοντας μάλιστα γιὰ τὸ ποιὸς θὰ πάη ποῦ. «Κολιὸς καὶ κολιὸς ἀπὸ τὸ ἴδιο βαρέλι» λέει ὁ λαός μας καὶ ἡ ἀσέλγεια στὴν ἱστορία, καλὰ κρατεῖ. Ὅταν οἱ ἀσπίδες ποὺ σᾶς προστατεύουν πέσουν, τότε ἀρκετοὶ ἀπὸ ἐσᾶς θὰ θυμηθεῖτε τὸ φιλότιμο ποὺ οὐδέποτε δείξατε.
Θὰ συμφωνήσω μὲ τοὺς περισσότερους ἀπὸ ἐσᾶς, ὅτι ὁ «Καστᾶς» εἶναι τάφος. Ὁ δικός σας.
Ἔτσι ἔχουν τὰ πράγματα
Πῶς θὰ αἰσθανόσασταν ἐσεῖς, ἐάν βλέπατε καλοταϊσμένους ἀνθρώπους, μὲ παντελῆ ἄγνοια γιὰ τὸν τρόπο ἐκφράσεως τῶν ἀρχαίων, νὰ βγάζουν συμπεράσματα γιά αὐτούς; Ἐὰν τοὺς εἶχαν στὰ χέρια τους οἱ ἀρχαῖοι, θὰ τοὺς περνοῦσαν λαϊκὸ δικαστήριο.
Σὲ δύο φαινομενικὰ διαφορετικὰ νομίσματα, θὰ ἔπρεπε κάποιοι νὰ μποροῦν νὰ προσέξουν, ὅτι ἡ πίσω ὄψις εἶναι ἰδία. Προσέξτε τὰ γεμίσματα στὰ τεταρτημόρια, σὲ ὅλες τους τὶς λεπτομέρειες. Πρόκειται γιὰ τὴν ἴδια σφραγίδα, ποὺ δείχνει τὸν ἴδιο τόπο κοπῆς. Ποιός ὅμως εἶναι αὐτός; Προεκτείνοντας τὴν ἰδία σφραγίδα, φθάνουμε στὴν παράσταση μὲ τὴν ἀγελάδα καὶ τὸ μοσχαράκι, ὅπου ὑπάρχουν καὶ τὰ διγράμματα Ε Ν καὶ Ε Ο. Ἄρα Ἐννέα Ὁδοί, ἡ μετέπειτα Ἀμφίπολις.
Σφίγγα λοιπόν, τὸ δηλωτικὸ τῶν μεγάλων θεῶν (Θ) καὶ ὁ τράγος. Δὲν θὰ ξαναπῶ τί προκύπτει ἀπὸ τὸν συνδυασμό. Ἀπὸ τὴν εὕρεση τῆς σφιγγὸς στὶς 8 Αὐγούστου τοῦ 2014, ἔπρεπε νὰ ἀνακοινωθῇ ὅτι εἴμαστε ἐμπρὸς σὲ ἕνα Καβείριο ἱερό. Αὐτὸ θὰ γινόταν, ἐὰν οἱ πιὸ πάνω καλοταϊσμένοι ἐσέβοντο τὴν δουλειὰ ποὺ κάνουν. Ἀναφέρομαι σὲ ὅλον τὸν κλάδο, γιατί κάποιος ἐκεῖ μέσα θὰ ἔπρεπε νὰ γνωρίζῃ τὰ παραπάνω καὶ νὰ ἔδινε τὰ φῶτα του στὴν ἀνασκαφικὴ ὁμάδα.
Ἐγὼ αἰσθάνομαι ἀηδία καὶ ντρέπομαι γιὰ λογαριασμό τους. Ὁμιλῶ γιὰ ἕναν κλάδο, ποὺ ἐὰν οἱ ζωές μας ἐκρέμοντο ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη τους, ὅλοι θὰ ἤμασταν νεκροί.
Λάθος ἐπιστήμη
Ἐὰν βάλῃς ἕναν ἄριστο Μαθηματικὸ νὰ χειρουργήσῃ, ὁ ἀσθενὴς θὰ πεθάνη. Ἐὰν βάλῃς μίαν ἀρίστη Φιλόλογο νὰ ἀναλύσῃ βιολογικὰ θέματα, θὰ ἐξευτελισθῆ. Ἐὰν ἀναθέσῃς σὲ μίαν ἀρχαιολόγο καὶ ἕναν ἀρχιτέκτονα, τὴν εὕρεση λύσεως γιὰ τὸν «Καστά», τότε τὰ ἀποτελέσματα θὰ εἶναι τραγικά. Καὶ τὰ δύο ἐπαγγέλματα εἶναι ἐκτὸς θέματος, σὰν μία ὑπέροχη ἔκθεσις ἰδεῶν, ποὺ γιὰ τὸν ἴδιο λόγο παίρνει μονάδα.
Χρειάζεται γὰ αὐτὸ ἕνας μύστης ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, ποὺ πρέπει νὰ εἶναι καὶ ἱερεύς. Αὐτὸ ὅμως εἶναι ἀδύνατον νὰ γίνῃ. Ἔτσι θὰ ἔπρεπε νὰ ἀναζητηθῇ κάτι ποὺ τοὐλάχιστον νὰ προσεγγίζῃ. Τὸ ποιοὶ εἶναι αὐτοί, ἐκεῖ στὸ ΥΠΠΟ δὲν πληρώνονται γιὰ νὰ εἶναι ἐκτὸς θέματος. Νὰ τὸ εὕρουν μόνοι τους.
Οἱ ἱερατικοὶ συμβολισμοὶ τῶν ἀρχαίων, ἀπαιτοῦν βαθυτάτη γνώση καὶ δὲν διδάσκονται οὔτε στὴν ἀρχιτεκτονικὴ σχολή, ἀλλὰ οὔτε καὶ στὴν σχολὴ ἀρχαιολογίας – ἱστορίας. Αὐτὴ τὴν γνώση ποὺ δὲν ξέρετε, δὲν μποροῦν νὰ τὴν ὑποκαταστήσουν τὰ πτυχία σας, γιατί κι αὐτὰ εἶναι ἐκτὸς θέματος. Ἀποχωρίστε λοιπὸν ἀξιοπρεπὼς καὶ μηδὲν παρεξήγησις.
Τὸ μονόγραμμα ΠΑ ἀπὸ ἕνα ἱερὸ τετράδραχμο Ἀλεξάνδρου τῆς Ἀμφιπόλεως (2), γιατί ἐπαναλαμβάνεται 150 χρόνια ἀργότερα, στὸ ἄλογό του Βουκεφάλα (3); Καὶ τί σύμπτωσις νὰ εἶναι μαζύ σὲ ὅλα καὶ ἡ πηγὴ φωτός τοῦ Ἥλιου. Τὸ μυστηριῶδες ΠΑ λοιπόν, Ἀλέξανδρος, Βουκεφάλας, Ἀμφίπολις, Καβείριο, θεὸς Ἥλιος, πηγὴ φωτός, νικηφόρο κλαδὶ φοίνικος, Δίας ἀετοφόρος καὶ θεὰ Ἀθηνᾶ, σὲ δύο μόνο οὐσιαστικὰ νομίσματα.
Τὰ συμπεράσματα δὲν μποροῦν νὰ ἐξαχθοῦν ἀπὸ τὶς παραπάνω σχολές, οὔτε καὶ τώρα ποὺ σχεδὸν ἡ ἀλήθεια ἐφανερώθη.
Ὁ θάνατος τῆς ἀλεποῦς
Γιὰ τὴν ἀρχαιολογία τῆς κακιᾶς ὥρας ποὺ βιώνουμε, τὰ νομίσματα εἶναι στρογγυλὰ καί, ἄντε, τὸ πολὺ πολὺ νὰ ἔχουν καὶ ἕνα ἀφηρημένο θέμα ἐπάνω. Στρογγυλὸς εἶναι καὶ ὁ δίσκος τῆς Φαιστοῦ, ἀπὸ τὸν ὁποῖο προέρχονται τὰ παράπλευρα σύμβολα. Κεφαλὴ κριαριοῦ, Ὕψιλον, ῥόδαξ καὶ κλαδί. Ἐὰν λοιπὸν διαβάζεται ὁ δίσκος, τότε διαβάζονται καὶ τὰ νομίσματα. Ὁ δίσκος ὅμως εἶναι «μουλαρωμένος» και δεν βγάζει «κίχ». Ἄραγε ἐάν διαβάζῃ κάποιος καλά τά νομίσματα, μπορεῖ νά ξέρῃ τί μᾶς λέει; Ποιός ξέρει;
Τὰ σύμβολα βέβαια, λένε ὅτι Αἰγὲς εἶναι ἡ Ἔδεσσα, ὁ Λυσίμαχος εἶναι στὴν Βεργίνα, οἱ Βουκεφάλας καὶ Φίλιππος στὴν Ἀμφίπολη, ὁ Ὅμηρος Σησαμιώτης Παφλαγὼν καὶ χιλιάδες ἄλλα. Τὰ σύμβολα τῶν ἀρχαίων, δὲν ἀφήνουν στὰ ψέμματα νὰ ῥιζώσουν. Ἡ ἀλήθεια τῶν ἀρχαίων θὰ τσακίση τὴν ἀπάτη!!!
Τὰ πνευματικὰ δικαιώματα τῆς ἀνασκαφῆς
Νόμοι κομμένοι καὶ ῥαμμένοι στὰ μέτρα τους. Μέχρι τὸ 2022 λέει, τὰ πνευματικὰ δικαιώματα τῆς ἀνασκαφῆς στὴν Ἀμφίπολη, ἀνήκουν στὴν κυρία Περιστέρη. Καταπληκτικὸ ἄλλοθι γιὰ ὅλους τους ἄλλους μικροὺς καὶ μεγάλους συντελεστὲς τῆς ἀνασκαφῆς. Αὐτὸ ποὺ θὰ ἀκοῦμε συχνὰ στὴν συνέχεια θὰ εἶναι «ἐγὼ θέλω, ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν μπορῶ». Ποιός μπορεῖ; «Μὰ ἡ κυρία Περιστέρη». Ποῦ εἶναι; «Δὲν ξέρουμε».
Τὸ σχέδιο μὴ ἐξακολουθήσεως τῆς ἀνασκαφῆς, ἔχει τὸν κορμό του σὲ αὐτὰ τὰ πνευματικὰ δικαιώματα. Καὶ ἡ ῥῆξις ποὺ φαίνεται νὰ ὑπάρχῃ τὶς τελευταῖες ἡμέρες μεταξὺ δημοσιογράφων καὶ Περιστέρη, εἶναι σχεδιασμένη. Ἀπώτερος σκοπὸς εἶναι, νὰ τραβήξῃ ὁ καθεὶς τὸν δρόμο του, μὲ θύμα φυσικὰ τὴν ἀνασκαφή. Ἔτσι μέχρι τὸ 2022 θὰ ζήσουν αὐτοὶ καλά, ἄλλοι καλλίτερα καὶ ἐμᾶς θὰ μᾶς τρώη τὸ μαράζι καὶ ἡ ἀγωνία γιὰ τὸν πολιτισμὸ τοῦ τόπου μας. Μετὰ ἔχει ὁ θεός. Κούνια ποὺ σᾶς κούναγε.
Ἔκτακτον Δελτίον
Δὲν εἶναι θέμα ἐὰν κάποιοι ἀντιδραστικοὶ ἐκ πεποιθήσεως, δύο ἢ τρεῖς μὲ κορυφαῖο τὸν «λυκόφιλο» Δημήτρη Σαββίδη, ἀντιδροῦν καὶ εἰρωνεύονται σὲ ὅλα τὰ δικά μου κείμενα. Ἄλλωστε αὐτοὶ καὶ ποὺ δὲν εἶναι τοῦ ἐπαγγέλματος, πάντα θὰ ὑπάρχουν. Θέμα εἶναι ὅ,τι, τὸ ἐλάχιστο ἀποδεικτικὸ ὑλικὸ ποὺ παρουσιάζω σὲ δεκάδες θέματα, μπορεῖ καὶ κρατᾷ ὅλους τους «εἰδικοὺς» ἀμίλητους καὶ χωρὶς ἀντίδραση. Σὲ μένα ἡ στάσις τοὺς αὐτή, δὲν εἶναι μυστήριο. Ἔχοντας τὸ μέτρο συγκρίσεως ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔμαθαν στὶς σχολές τους, αἰσθάνονται ἀνήμποροι ἐμπρὸς σὲ αὐτὴν τὴν καταιγίδα στοιχείων ποὺ ἔξαφνα τοὺς ηὗρε. Πέραν τούτου, αὐτοὶ τῆς ἐνεργοὺς δράσεως σκέπτονται ὅτι τὸ ἐλάχιστον αὐτὸ ἀποδεικτικὸ ὑλικό, εἶναι περισσότερο ἀπὸ ἀντίστοιχο δικό τους, μὲ τὸ ὁποῖο ἐστήριξαν δικές τους ὑποθέσεις. Ἔτσι δὲν εἶναι κυρία Κοτταρίδου; Ἐσεῖς τί λέτε κυρία Περιστέρη, ἡ ἀρχαία Βέργη εἶναι στὸν Νέο Σκοπό; Αἰσθάνονται ἐκτεθειμένοι καὶ εὐάλωτοι σὰν νὰ τοὺς ἔπιασαν στὰ «πράσα». Γνωρίζουν ἀκόμη, ὅτι τὸ ἀποδεικτικὸ ὑλικὸ ποὺ δὲν βγῆκε ἀκόμα, ὑπάρχει.
Εἶναι τὸ χρονικὸ ἑνὸς προαναγγελθέντος θανάτου. Μόνο μὲ προεδρικὸ διάταγμα θὰ γλυτώσουν. Ὁ Φίλιππος θὰ ἀναπαυθῆ ἐκεῖ ποὺ τοῦ ταιριάζει, τὸ μαντεῖο θὰ ξαναρχίση νὰ δέχεται ἐπισκέπτες, τὸ Καβείριο τῆς Ὀλυμπιάδος μὲ τὸν φάρο του θὰ ξαναφωτίση τὰ γύρω καὶ στὴν σκιὰ τοῦ Βουκεφάλα θὰ εὐρίσκεται ὁ μέγιστος τῶν Ἑλλήνων Ἀλέξανδρος.
Οὔτε ἐπιγραφές, οὔτε ἄγαλμα
Ἀγαπητὴ ἀνασκαφέα τοῦ μνημείου τῆς Ἀμφιπόλεως, σταμάτα νὰ μιλᾷς στὰ μέσα γιὰ λογαριασμὸ τῆς περιφερείας, ὅπου εἶσαι ἄμισθος σύμβουλος. Ὁ Τζιτζὶ τὴν δουλειά του κάνει. Σταμάτα νὰ κλαψουρίζῃς γιὰ τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ μνημείου ἀπὸ τὴν νῦν κυβέρνηση. Ἄσε τὴν πολιτική. Κᾶτσε καὶ ἀναλογίσου τί εἶχες καὶ τί ἔχασες! Τότε κλάψε μὲ τὴν ἡσυχία σου.
Μετὰ τὴν δήλωσή σου ἀρχὲς Ὀκτωβρίου στὶς Σέῤῤες, «ὅ,τι βρήκαμε εἶναι στὸ μουσεῖο τῆς Ἀμφιπόλεως», πῆγα καὶ οὔτε ἐπιγραφὲς εἶδα, οὔτε ἄγαλμα! Ἀνήκεις στοὺς «κατὰ παντὸς ὑπευθύνου» γιὰ ἐμᾶς τοὺς «ΑΜΦΙΠΟΛΙΤΕΣ», μὴν τὸ ξεχνᾷς. Γιὰ ὅ,τι λὲς θὰ χρειασθῇ νὰ δώσῃς ἐξηγήσεις. Ἀκόμα καὶ γιὰ τὸ «ὅ,τι βρήκαμε». Σςς ἡ σιωπὴ εἶναι χρυσὸς ἄρα. Δέν παραδειγματίζεσαι ἀπὸ τὶς ἄλλες «ΠΑΝΤΟΣ» Μενδώνη καὶ Παναγιωταρέα;
Ἀστέριος Τσίντσιφος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου