Ζοῦμε σέ μία ἐποχή, ὃπου ὃλες οἱ αξίες καί οἱ ἀρετές, μέ τίς ὁποῖες προικίσθηκε τό γένος τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν προϊστορική ἐποχή, κατεδαφίζονται, ποδοπατοῦνται καί βιάζονται βάναυσα ἀπό τήν λεγομένη νέα τάξη πραγμάτων, σέ μιά προσπάθεια νά θυσιασθεῖ ἡ πολλαπλασιαζομένη μέ ρυθμούς φρενίτιδος ἀνθρωπότητα, πρός ὂφελος τῶν συμφερόντων τῶν λίγων ἐξουσιαστῶν....
Πρέπει, κατ᾽ αὐτούς, οἱ μισοί καί πλέον ἂνθρωποι τοῦ πλανήτη μας νά ἐξαφανισθοῦν ἀπό προσώπου γῆς, ἂγνωστο μέ ποιό τρόπο μαζικῆς καταστροφῆς, (τά ἀτομικά ὃπλα καιροφυλακτοῦν καί ἐξελίσσονται), ὣστε οἱ ὃσοι ἀπομείνουν, θλιβερά κατάλοιπα καί σκιές τοῦ λεγομένου πρωτεύοντος ὂντος, σπανιωτάτου ἲσως εἲδους ἐπί γαλαξιακῆς ἢ καί συμπαντικῆς ἀκόμη κλίμακος, νά μεταβληθοῦν σέ ὑπηρέτες τῆς ἂρχουσας τάξης, ἡ ὁποία κατόρθωσε νά ἐλέγχει τούς ἐξοπλισμούς, τήν ἐπιστήμη καί τήν τεχνολογία διά τοῦ χρυσίου.
Τά πάντα κατεδαφίζονται μέ ἰλιγγιώδεις
ρυθμούς: Ἢθη, ἒθιμα, ἠθική, γλῶσσα, φιλοσοφία, διαλογισμός, θρησκεία,
καλλιτεχνία, ὑψηλοφροσύνη, ἀλληλεγγύη, ἀνθρωπισμός, φιλοπατρία,
ἡρωισμός, οἰκογένεια κλπ.
Ἀντ᾽ αὐτῶν βλέπουμε καλπάζουσα ἀνηθικότητα, βάρβαρη ἐκμετάλλευση ἀνθρώπου ἀπό ἂνθρωπο, γλωσσική καταστροφή, ἀθεΐα, παρακμαστική καλλιτεχνία σέ ὃλα τά ἐπίπεδα τέχνης, ἒξαρση ἐγκληματικότητας, παντελή ἒλλειψη ἀλληλεγγύης, πολιτική καί οἰκονομική διαφθορά, ἀνεικτήρμονα ποδοπάτηση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας κλπ.
Ὃλα αὐτά εἶναι πλέον πολύ ὁρατά καί στήν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία φωτοβόλησε στούς αἰῶνες πού πέρασαν καί ἒθεσε τό μέτρον τοῦ παντός γιά τήν ἐπιβίωση καί ἀνέλιξη τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς Γῆς.Τό γνωρίζουν ὃλοι. Ἀλλά δέν τῆς τό ἀναγνωρίζουν.
Σήμερα λοιπόν, πού μέ ταχύτατους ρυθμούς κατεδαφίζονται τά πάντα, μέ πρῶτα θύματα τήν σπουδάζουσα νεολαία (τούς ἡλικιωμένους δέν τούς ὑπολογίζουν πιά, ἀλλά τούς θεωροῦν ὡς τούς πρώτους <ἀναλώσιμους> μέ ἐπώνυμες ὑπουργικές μνημονιακές δηλώσεις), θεωρῶ ὃτι ὑπάρχει ὑψίστη ἀνάγκη, πρωτίστως νά διατηρήσουμε ἂσβεστη τήν ἱστορία στούς νέους μας, ἡ διδασκαλία τῆς ὁποίας περικόπτεται δραστικά στά σχολεῖα καί ἀλλοιώνεται ἐπικίνδυνα ἀπό τήνσυμμωρία τῶν δημοκρατικῶν ἐξουσιαστῶν μας, ἀλλά καί νά προστατεύσουμε τήν βάναυσα κακοποιουμένη καθημερινά γλῶσσα μας ἀπό τά μέσα ἠλεκτρονικῆς καί κοινωνικῆς δικτύωσης, κατ᾽ ἐφαρμογή τοῦ δόγματος τοῦ ὑπέρβαρου πρεσβύτη πλέον ἀλλ᾽ ἀμετανοήτου Κίσινγκερ, διατυπωθέντος πρό δεκαετιῶν εἰδικά γιά τήν τιθάσσευση ἢ καί καταστροφή τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων.
Εἶναι λοιπόν, ὑπέρποτε ἂλλοτε ἀναγκαῖο σήμερα, νά ἀνοίξουμε ἓνα παράθυρο στόν Ὃμηρο, στά ἱερά κείμενα τοῦ ὁποίου περιλαμβάνεται ἡ πεμπτουσία τῆς γνώσεως, τῆς ἱστορίας, τῆς γλώσσας, τοῦ πνεύματος καί τοῦ πολιτισμοῦ τῶν Ἑλλήνων, πού κατηύγασαν ἐπί αἰῶνες τήν ἀνθρωπότητα, τήν ἐξεπαίδευσαν, τήν κατέβασαν ἐν τέλει ἀπό τά δένδρα καί τῆς ἒδωσαν τό νόημα τῆς ὑπάρξεώς της ἐπί τῆς Γῆς, ἀσχέτως ἂν κατά τήν διαδρομή τῶν αἰώνων οἱ ἂνθρωποι δέν ἀπέβαλαν τελείως τήν ζωώδη συμπεριφορά τους ἒναντι τῶν συνανθρώπων τους, τήν ὁποία δέν μπόρεσαν ἂλλωστε νά ἀναχαιτίσουν οὒτε οἱ θρησκεῖες.
Καί βέβαια, νά ἀνοίξουμε ταυτόχρονα ἓνα παράθυρο στήν γλῶσσα, ἡ ὁποία ραγδαιότατα μεταλλάσσεται ἑκουσίως ἢ ἐν ἀγνοία ἀπό τούς συστημικούς καί μή δημοσιογράφους, ἀλλά καί ἀπό τούς ἀνυπόπτους μεροκαματιάρηδες τοῦ κλάδου, οἱ ὁποῖοι πλημμελῶς τήν διδάχθηκαν καί στρεβλωμένα τήν διαδίδουν διά μιᾶς στό πανελλήνιο διά τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων πού ἐκπροσωποῦν. Τό δέ ἐξοργιστικότερο εἶναι ὃτι οἱ προβεβλημένοι καί μή γλωσσολόγοι μας τηροῦν αἰδήμονα σιγή. Δέν παρεμβαίνουν, δέν διορθώνουν, δέν διαμαρτύρονται, δέν διδάσκουν τούς ἀμαθείς καί τούς ὑποβολιμαίους δημοσιογράφους. Τά <πληρωμένα λαρύγγια>, ὃπως προσφυέστατα ἒλεγε ὁ ἀείμνηστος Χρῆστος Πασσαλάρης. Κι αὐτό συμβαίνει παρά τόν θόρυβο γύρω ἀπό τήν σημασία πού ἒχει ἡ γλῶσσα στήν συγκρότηση ἑνός ἒθνους, μετά τήν προδοσία τῆς ἀναγνωρίσεως <μακεδονικῆς> γλώσσας καί ἐθνότητας στά Σκόπια μέ τήν κατάπτυστη συμφωνία τῶν Πρεσπῶν.
Ἡ γλῶσσα κόκκαλα δέν ἒχει, ἀλλά κόκκαλα τσακίζει, λέει ὁ θυμόσοφος Ἑλληνικός λαός. Καί τώρα, διά τῆς <μακεδονικῆς> ψευδογλώσσας, οἱ Σκοπιανοί θέτουν ὑποθήκη γιά τήν διεκδίκηση ἑλληνικῶν ἐδαφῶν.
Ὃμως καί παράθυρο στήν ἱστορία θά ἀνοίξουμε. Αὐτά πού θέλουν οἱ κυβερνῶντες νά ξεχασθοῦν, ἐμεῖς θά τούς τά θυμίζουμε σέ κάθε εὐκαιρία. Καί θά ἀναφερόμαστε ἀκόμη καί σέ ἂγνωστες στούς πολλούς σελίδες τῆς ἱστορίας τῶν Ἑλλήνων, ἂκρως ἐντυπωσιακές τῆς διαχρονικῆς ἱστορικῆς παρουσίας στά παγκόσμια δρώμενα.
Ἀλλά ἀρκετά αὐτά ὡς πρόλογος. Ἀς ἐγκαινιάσουμε τό ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ μέ τήν συμβολή τοῦ ὑπέροχου τούτου προπάππου μας στήν διαμόρφωση καί ἐξέλιξη τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης, ἡ ὁποία δέν θά μποροῦσε νά ἀσκήσει τό ἒργο της χωρίς τήν γλῶσσα καί τήν ἰατρική ὁρολογία τοῦ Ὁμήρου.
Οἱ ἀναγνῶστες τῶν εἰδικῶν αὐτῶν ἂρθρων ἀς κρατοῦν ἀντίγραφα τῶν εἰδικῶν αὐτῶν μελετῶν (καί ὃπως πληροφοροῦμαι εἶναι πολλοί αὐτοί πού ἐνδιαφέρονται γιά τά ὁμηρικά κείμενα, στά ὁποῖα ἀφιέρωσα μισό αἰῶνα ζωῆς γιά νά τά μεταφράσω σέ πεζό καί ἒμμετρο λόγο, μέ τόν ἐμπρέποντα σεβασμό στίς λέξεις, τίς ρίζες καί τά λήμματα τοῦ μεγίστου τῶν ποιητῶν, τίς ὁποῖες σώζω γιά νά ἀποδείξω ὃτι τίποτα δέν ἂλλαξε γλωσσικῶς ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ὁμήρου μέχρι σήμερα, καθώς τό 80% τῶν λέξεών του τίς ἐκφέρουμε καί τίς γράφουμε μέ τόν ἲδιο τρόπο σήμερα, καθώς χρησιμοποιοῦμε 15.500 καί πλέον λέξεις τοῦ Ὁμήρου στήν καθομιλουμένη). Καί ἀς κρατοῦν ἀντίγραφα, γιατί αὐτές τίς ἀποκαλύψεις δέν θά τίς βροῦν πουθενά ἀλλοῦ. Καί πρέπει νά τίς κρατήσουν γιά νά διατηρήσουν ἂσβεστη τήν ὁμηρική, ἱστορική καί γλωσσική ἱστορία τοῦ ἒθνους μας στά παιδιά τους καί στά ἐγγόνια τους.
Δυστυχῶς, ξαναζοῦμε τίς ἐποχές τοῦ κρυφοῦ σχολειοῦ.
Ἀφῆστε τίς ξύλινες γνώσεις, τίς σειρῆνες τῆς πολυπολιτισμικότητας, τούς γλωσσικούς ἑρμαφροδιτισμούς, τίς σκόπιμες ἱστορικές ἀλλοιώσεις, τίς συμπαντικές καταστροφολογίες, τούς πολιτικούς ἀμοραλισμούς. Ὁπλισθῆτε μέ τήν γνώση τῆς ἀλήθειας, πάνω στήν ὁποία στηρίχθηκε τό μεγαλεῖο τοῦ Ἑλληνικοῦ Πνεύματος, στούς στιβαρούς ὢμους τοῦ ὁποίου πάτησε καί στηρίχθηκε ὁ παγκόσμιος πολιτισμός.
Καί μόνο μέ τήν γλῶσσα μας, τήν ἱστορία μας καί τόν ἐθνισμό μας εἲμαστε ἀκατανίκητοι. Οἱ ἀπειλές ἀς μή μᾶς πτοοῦν. Ἀλλά σύν Ἀθηνᾶ, καί χείρα κίνη.
ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Ἀς ὑποθέσουμε ὃτι βρισκόσαστε στό πιό ἀπομεμακρυσμένο σημεῖο του πλανήτη, στήν Σιγκαπούρη γιά παράδειγμα, ἢ στά νησιά Φίτζι ἢ στήν Ἀϊτή ἢ στήν Κίνα καί, ὃ μή γένοιτο, παθαίνετε καρδιακό ἐπεισόδιο. Σᾶς διακομίζουν στό πλησιέστερο νοσοκομεῖο καί ὁ ξένος καρδιολόγος κάνει τήν διάγνωσή του: Triglochin.
Γνωρίζετε ὃτι ἡ λέξη αὐτή εἶναι ὁμηρική; Εἶναι ἡ τριγλῶχιν, γενική τῆς τριγλώχινος. Ὃλοι οἱ καρδιολόγοι τοῦ κόσμου ἒτσι γνωρίζουν τήν πάθηση τῶν καρδιακῶν βαλβίδων. Δέν ὑπάρχει ἂλλη λέξη. Καί τί ἦταν ἡ τριγλῶχιν; Ἦταν τό βέλος μέ τίς τρεῖς αἰχμές, τίς τρεῖς γλωχίνες, πού ἒμπαιναν στήν σάρκα, ἀλλά δέν ἒβγαιναν. Καί ἐπειδή ἡ καρδιακή μας βαλβίδα προσομοιάζει μέ τήν τριγλώχινα, ἡ πάθηση ὀνομάζεται διεθνῶς triglochin.
Ἂλλο:
Θέλετε νά κάνετε μία πυελογραφία, γιά νά δῆτε ἂν ὑπάρχει πέτρα στά νεφρά. Γνωρίζετε ὃτι ἡ λέξη εἶναι ὁμηρική; Ὃλοι τήν γνωρίζουμε. Ποιός δέν ξέρει τήν λέξη πλύνω; Ἡ πλύελος τοῦ Ὁμήρου ἢ καί πύελος εἶναι ἡ σκάφη, ὁ πλυντήρας, ἡ γούρνα κοντά στόν ποταμό ὃπου οἱ γυναῖκες ξέπλεναν τά ροῦχα. Καί ἐπειδή ἡ λεκάνη τοῦ σώματός μας εἶναι ὁ χῶρος ἀπό ὃπου περνοῦν καί διϋλίζονται ὃλα τά ὑγρά τοῦ ὀργανισμοῦ, ἡ ἰατρική ἐξέταση λέγεται πυελογραφία. Το ἲδιο λένε καί οἱ ξένοι γιατροί. Pyelogram.
Παθαίνουμε τήν <νόσο τῶν τρελλῶν ἀγελάδων>. Ξέρετε πῶς τήν ὀνομάζουν οἱ ξένοι;Spongoide encephalopathy, ἢτοι σπογκώδης ἐγκεφαλοπάθεια, ὃπου οἱ λέξεις σπόγγος καίπάθος εἶναι ὁμηρικές.
Τελευταῖα προέκυψε μία νέα νόσος πού ἀκούει στό ὂνοα ΖΙΚΑ, πού παθαίνουν οἱ ἒγκυες καί γεννοῦν παιδιά μέ μικρό κεφάλι. Ἀλλά ἡ λέξη δέν ἱκανοποιεῖ τούς ξένους γιατρούς. Ἒτσι, βάζουν κάτω τόν Ὃμηρο καί ὀνομάζουν τήν ἀρρώστεια διεθνῶς microcephaly, ἢτοι μικροκεφαλία, ὃπου οἱ ὁμηρικές λέξεις μικρός καί κεφαλή.
Στήν ὁμηρική ἐποχή, ὁ πολεμιστής προστατευόταν μέ τήν ἀσπίδα ἀπό τά βέλη καί τά ἀκόντια. Καί ἡ ἀσπίδα χαρακτηριζόταν ὡς ἀμφιβρότη, δηλαδή ὁ πολεμιστής τήν ἒστριβε πότε δεξιά καί πότε ἀριστερά γιά νά ἀποφύγει τίς πλάγιες βολές. Ὃμως δέν τά κατάφερνε πάντοτε καί τραυματιζόταν ἀπό τά πλάγια. Γι᾽ αὐτό λεγόταν παραπλήξ. Σήμερα πού ὁ ἀσθενής λόγω ἐγκεφαλικῆς νόσου πλήττεται ἀπό τήν μία πλευρά καί παραλύει, λέγεται παραπληγικός. Πῶς τόν λένε οἱ ξένοι γιατροί τόν παραπληγικό; Πῶς ἀλλοιῶς; Paraplegic.
Ὃλη ἡ ἀνατομία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος ἒχει λέξεις ὁμηρικές, πού εἶναι καί διεθνεῖς, ὃπωςκεφαλή, κρανίον, καρδία, φλέψ, ὀδούς, γλῶσσα, στόμαχος, χολή, κύστις, ἦπαρ, λάπαρις, γαστήρ, αἷμα, τένων, ὀστοῦν, νεῦρον, βραχίων, κνήμη, ὠλένη, στῆθος, ἰγνύς, ἀγγεῖον, ταρσός κλπ.
Οἱ Ἂγγλοι (ἀλλά καί οἱ λοιποί Εὐρωπαῖοι) γιατροί παίρνουν αὐτές καί πολλές ἂλλες λέξεις τοῦ Ὁμήρου καί ὀνοματίζουν ὃλες τίς ἀσθένειες, ὃλες τίς παθήσεις, ὃλες τίς ἐγχειρήσεις, πού δέν χρειάζεται νά ἐξηγήσουμε, ὃπως ἐνδεικτικά: angialgia, angiasthenia, angiectasis, angiectomy, angiemphraxis, angiocarditis, angioma, angiopathology, angiopathy, angiostenosis, apoplexyκαί πολλές ἂλλες πού πρέπει νά εἶσαι γιατός γιά νά τίς καταλάβεις.
Ἀπό τό αἷμα: Hemodialysis, hemopathology, hemoblast, hemopathy, hemopyxis, hemoptysis, hemorrhoide (ἡ αἱμορροΐδα),hemotoχic, hemophthalmia κ.ἂ. Οἱ ἂνθρωποι κρατοῦν καί…τήν δασεῖα πού παίρνει τό αἷμα, ἐνῶ ἐμεῖς μέ τό μονοτονικό τήν καταργήσαμε ἀπό ὃλες τίς λέξεις.
Ἂν τύχει νά νησηλευθεῖ κανείς στό ἐξωτερικό, δέν χρειάζεται νά ξέρει ἀγγλικά γιά νά καταλάβει τόν γιατρό ὃταν τοῦ ἐξηγεῖ ἀπό τί πάσχει καί ποιά εἶναι ἡ θεραπεία. Ἀρκεῖ νά ἒχει διαβάσει τόν Ὃμηρο. Ἀλλά καί ἂν δέν τόν ἒχει διαβάσει, γνωρίζει τίς λέξεις, γιατί τίς λέμε καί σήμερα μέ τήν ἲδια ἒννοια καί μέ τήν ἲδια ἐκφορά.Μερικά παραδείγματα: Ἡ ἀποπληξία λέγεται apoplexy, ἡ γεροντολογία gerondology, ὁ διαβήτης, τό ζάχαρο, λέγεται gloucaemia καί glycosuria(παρουσία σακχάρου στό αἷμα).
Καμμία μετάφραση δέν χρειάζονται οἱ λέξεις glossopathy, glossoskopy, gynecomania, gynecophobia, dacryorrhea, dermatocele (δερματοκήλη), dermatology, dermatolysis, dermatonosis (νόσος του δέρματος), dermatopathology, dermαpathy, dysacousia, dysaphia(δυσχέρεια στήν ἁφή), dysarthrosis, dyscataposia, dysacoia, disgeusia (δυσγευσία), dyskinesia(δυσκινησία), dislexia, dismenorrhagia (δυσμηνόρροια), dysmorphia, dysphagia (δυσφαγία), dyspnoia, dysouria καί ἑκατοντάδες ἂλλες.
Ὃποια λέξη τοῦ Ὁμήρου κι ἂν πάρεις, πίσω του στοιχίζονται γιατροί ὃλων τῶν εἰδικοτήτων σέ ὃλο τόν κόσμο, χωρίς τίς ὁποῖες ἡ διάγνωση καί ἡ θεραπεία τῶν νόσων (νόσος εἶναι καί αὐτή λέξη ὁμηρική), θά ἦταν ἀδύνατη. Γιά παράδειγμα:
Ἐγκέφαλος
Encephalotrophy (ἀτροφία τοῦ ἐγκεφάλου), encephalodema( οἲδημα του ἐγκεφάλου), encephalitis, encephalogram, encephalology, encephalominigitis, encephalopathy, encephaloscopia κ.ἂ.
Ἓλκος
Helcoid, helcology, helcoma, helcoplasty
Ἒμβρυον
Embryo, embrioctomy, embriogenesis, embryography, embryology (ἐμβρυολογία, δηλαδή δημοφιλής ἐπιστήμη ἀπό τήν ὁποία ἀποζοῦν ἑκατομμύρια γιατροί σέ ὃλο τόν κόσμο στηριζόμενοι στήν ὁμηρική λέξη ἒμβρυον, πού χρησιμοποιεῖ ὁ Κύκλωπας Πολύφημος γιά τά νεογέννητα πρόβατά του), embryoscoppe, (ἒμβρυον+σκοπιή) embryotomy,(ἒμβρυον+τέμνω),embryulkia καί δεκάδες ἂλλες.
Ἐρυθρός
Erythema, ἐρύθημα) erythremia (ἐρυθραιμία), erythrocyanosis,(ἐρυθρός, κυανοῦς) erythrolysis, erythropathy, erythropenia, erythrophobia, (ἐρυθρός, φοβέω), erythropsia, (βλάβη τοῦ ὀφθαλμοῦ. Δηλαδή οἱ ξένοι γιατροί σχηματίζουν καί δικές τους λέξεις ἀπό τό λεξιλόγιο τοῦ Ὁμήρου), erythroplacia κ.ἂ.
Ἓτερος
Heterodactylous, heteroerotic, heterogenesis, heterogony, heterohypnosis, heteroptic, (ὁ ἀλοίθωρος) heteroscope (όφθαλμικό ὂργανο) κ.ἂ.
Φυσικά, ὃλες οἱ ἀναφερθεῖσες λέξεις ἐν χρήσει στήν διεθνῆ ἰατρική εἶναι ἐλάχιστες. Ὑπάρχουν πάμπολλες ἀκόμη, πού δέν ἀναφέρονται γιά λόγους εὐνοήτους, ἀλλά πού μπορεῖ κανείς, ἂν ἐνδιαφέρεται, νά προμηθευτεῖ τό Λεξικό τῶν Διεθνῶν Λέξεων τοῦ Ὁμήρου πού ἒχω συγγράψει στήν ἀγγλική καί τήν γαλλική γλῶσσα.
Θά συνεχίσουμε ὃμως σέ ἂλλο σημείωμά μας τήν ἐνδεικτική ἀναφορά σέ λέξεις ἰατρικῆς χρήσεως τοῦ Ὁμήρου, εἲτε αὐτούσιες εἲτε σύνθετες, ὃπου καί ἡ δεύτερη καί ἡ τρίτη συνθετική λέξεις εἶναι ἐπίσης ὁμηρικές.
ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ
Ἀντ᾽ αὐτῶν βλέπουμε καλπάζουσα ἀνηθικότητα, βάρβαρη ἐκμετάλλευση ἀνθρώπου ἀπό ἂνθρωπο, γλωσσική καταστροφή, ἀθεΐα, παρακμαστική καλλιτεχνία σέ ὃλα τά ἐπίπεδα τέχνης, ἒξαρση ἐγκληματικότητας, παντελή ἒλλειψη ἀλληλεγγύης, πολιτική καί οἰκονομική διαφθορά, ἀνεικτήρμονα ποδοπάτηση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας κλπ.
Ὃλα αὐτά εἶναι πλέον πολύ ὁρατά καί στήν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία φωτοβόλησε στούς αἰῶνες πού πέρασαν καί ἒθεσε τό μέτρον τοῦ παντός γιά τήν ἐπιβίωση καί ἀνέλιξη τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς Γῆς.Τό γνωρίζουν ὃλοι. Ἀλλά δέν τῆς τό ἀναγνωρίζουν.
Σήμερα λοιπόν, πού μέ ταχύτατους ρυθμούς κατεδαφίζονται τά πάντα, μέ πρῶτα θύματα τήν σπουδάζουσα νεολαία (τούς ἡλικιωμένους δέν τούς ὑπολογίζουν πιά, ἀλλά τούς θεωροῦν ὡς τούς πρώτους <ἀναλώσιμους> μέ ἐπώνυμες ὑπουργικές μνημονιακές δηλώσεις), θεωρῶ ὃτι ὑπάρχει ὑψίστη ἀνάγκη, πρωτίστως νά διατηρήσουμε ἂσβεστη τήν ἱστορία στούς νέους μας, ἡ διδασκαλία τῆς ὁποίας περικόπτεται δραστικά στά σχολεῖα καί ἀλλοιώνεται ἐπικίνδυνα ἀπό τήνσυμμωρία τῶν δημοκρατικῶν ἐξουσιαστῶν μας, ἀλλά καί νά προστατεύσουμε τήν βάναυσα κακοποιουμένη καθημερινά γλῶσσα μας ἀπό τά μέσα ἠλεκτρονικῆς καί κοινωνικῆς δικτύωσης, κατ᾽ ἐφαρμογή τοῦ δόγματος τοῦ ὑπέρβαρου πρεσβύτη πλέον ἀλλ᾽ ἀμετανοήτου Κίσινγκερ, διατυπωθέντος πρό δεκαετιῶν εἰδικά γιά τήν τιθάσσευση ἢ καί καταστροφή τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων.
Εἶναι λοιπόν, ὑπέρποτε ἂλλοτε ἀναγκαῖο σήμερα, νά ἀνοίξουμε ἓνα παράθυρο στόν Ὃμηρο, στά ἱερά κείμενα τοῦ ὁποίου περιλαμβάνεται ἡ πεμπτουσία τῆς γνώσεως, τῆς ἱστορίας, τῆς γλώσσας, τοῦ πνεύματος καί τοῦ πολιτισμοῦ τῶν Ἑλλήνων, πού κατηύγασαν ἐπί αἰῶνες τήν ἀνθρωπότητα, τήν ἐξεπαίδευσαν, τήν κατέβασαν ἐν τέλει ἀπό τά δένδρα καί τῆς ἒδωσαν τό νόημα τῆς ὑπάρξεώς της ἐπί τῆς Γῆς, ἀσχέτως ἂν κατά τήν διαδρομή τῶν αἰώνων οἱ ἂνθρωποι δέν ἀπέβαλαν τελείως τήν ζωώδη συμπεριφορά τους ἒναντι τῶν συνανθρώπων τους, τήν ὁποία δέν μπόρεσαν ἂλλωστε νά ἀναχαιτίσουν οὒτε οἱ θρησκεῖες.
Καί βέβαια, νά ἀνοίξουμε ταυτόχρονα ἓνα παράθυρο στήν γλῶσσα, ἡ ὁποία ραγδαιότατα μεταλλάσσεται ἑκουσίως ἢ ἐν ἀγνοία ἀπό τούς συστημικούς καί μή δημοσιογράφους, ἀλλά καί ἀπό τούς ἀνυπόπτους μεροκαματιάρηδες τοῦ κλάδου, οἱ ὁποῖοι πλημμελῶς τήν διδάχθηκαν καί στρεβλωμένα τήν διαδίδουν διά μιᾶς στό πανελλήνιο διά τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων πού ἐκπροσωποῦν. Τό δέ ἐξοργιστικότερο εἶναι ὃτι οἱ προβεβλημένοι καί μή γλωσσολόγοι μας τηροῦν αἰδήμονα σιγή. Δέν παρεμβαίνουν, δέν διορθώνουν, δέν διαμαρτύρονται, δέν διδάσκουν τούς ἀμαθείς καί τούς ὑποβολιμαίους δημοσιογράφους. Τά <πληρωμένα λαρύγγια>, ὃπως προσφυέστατα ἒλεγε ὁ ἀείμνηστος Χρῆστος Πασσαλάρης. Κι αὐτό συμβαίνει παρά τόν θόρυβο γύρω ἀπό τήν σημασία πού ἒχει ἡ γλῶσσα στήν συγκρότηση ἑνός ἒθνους, μετά τήν προδοσία τῆς ἀναγνωρίσεως <μακεδονικῆς> γλώσσας καί ἐθνότητας στά Σκόπια μέ τήν κατάπτυστη συμφωνία τῶν Πρεσπῶν.
Ἡ γλῶσσα κόκκαλα δέν ἒχει, ἀλλά κόκκαλα τσακίζει, λέει ὁ θυμόσοφος Ἑλληνικός λαός. Καί τώρα, διά τῆς <μακεδονικῆς> ψευδογλώσσας, οἱ Σκοπιανοί θέτουν ὑποθήκη γιά τήν διεκδίκηση ἑλληνικῶν ἐδαφῶν.
Ὃμως καί παράθυρο στήν ἱστορία θά ἀνοίξουμε. Αὐτά πού θέλουν οἱ κυβερνῶντες νά ξεχασθοῦν, ἐμεῖς θά τούς τά θυμίζουμε σέ κάθε εὐκαιρία. Καί θά ἀναφερόμαστε ἀκόμη καί σέ ἂγνωστες στούς πολλούς σελίδες τῆς ἱστορίας τῶν Ἑλλήνων, ἂκρως ἐντυπωσιακές τῆς διαχρονικῆς ἱστορικῆς παρουσίας στά παγκόσμια δρώμενα.
Ἀλλά ἀρκετά αὐτά ὡς πρόλογος. Ἀς ἐγκαινιάσουμε τό ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ μέ τήν συμβολή τοῦ ὑπέροχου τούτου προπάππου μας στήν διαμόρφωση καί ἐξέλιξη τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης, ἡ ὁποία δέν θά μποροῦσε νά ἀσκήσει τό ἒργο της χωρίς τήν γλῶσσα καί τήν ἰατρική ὁρολογία τοῦ Ὁμήρου.
Οἱ ἀναγνῶστες τῶν εἰδικῶν αὐτῶν ἂρθρων ἀς κρατοῦν ἀντίγραφα τῶν εἰδικῶν αὐτῶν μελετῶν (καί ὃπως πληροφοροῦμαι εἶναι πολλοί αὐτοί πού ἐνδιαφέρονται γιά τά ὁμηρικά κείμενα, στά ὁποῖα ἀφιέρωσα μισό αἰῶνα ζωῆς γιά νά τά μεταφράσω σέ πεζό καί ἒμμετρο λόγο, μέ τόν ἐμπρέποντα σεβασμό στίς λέξεις, τίς ρίζες καί τά λήμματα τοῦ μεγίστου τῶν ποιητῶν, τίς ὁποῖες σώζω γιά νά ἀποδείξω ὃτι τίποτα δέν ἂλλαξε γλωσσικῶς ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ὁμήρου μέχρι σήμερα, καθώς τό 80% τῶν λέξεών του τίς ἐκφέρουμε καί τίς γράφουμε μέ τόν ἲδιο τρόπο σήμερα, καθώς χρησιμοποιοῦμε 15.500 καί πλέον λέξεις τοῦ Ὁμήρου στήν καθομιλουμένη). Καί ἀς κρατοῦν ἀντίγραφα, γιατί αὐτές τίς ἀποκαλύψεις δέν θά τίς βροῦν πουθενά ἀλλοῦ. Καί πρέπει νά τίς κρατήσουν γιά νά διατηρήσουν ἂσβεστη τήν ὁμηρική, ἱστορική καί γλωσσική ἱστορία τοῦ ἒθνους μας στά παιδιά τους καί στά ἐγγόνια τους.
Δυστυχῶς, ξαναζοῦμε τίς ἐποχές τοῦ κρυφοῦ σχολειοῦ.
Ἀφῆστε τίς ξύλινες γνώσεις, τίς σειρῆνες τῆς πολυπολιτισμικότητας, τούς γλωσσικούς ἑρμαφροδιτισμούς, τίς σκόπιμες ἱστορικές ἀλλοιώσεις, τίς συμπαντικές καταστροφολογίες, τούς πολιτικούς ἀμοραλισμούς. Ὁπλισθῆτε μέ τήν γνώση τῆς ἀλήθειας, πάνω στήν ὁποία στηρίχθηκε τό μεγαλεῖο τοῦ Ἑλληνικοῦ Πνεύματος, στούς στιβαρούς ὢμους τοῦ ὁποίου πάτησε καί στηρίχθηκε ὁ παγκόσμιος πολιτισμός.
Καί μόνο μέ τήν γλῶσσα μας, τήν ἱστορία μας καί τόν ἐθνισμό μας εἲμαστε ἀκατανίκητοι. Οἱ ἀπειλές ἀς μή μᾶς πτοοῦν. Ἀλλά σύν Ἀθηνᾶ, καί χείρα κίνη.
ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Ἀς ὑποθέσουμε ὃτι βρισκόσαστε στό πιό ἀπομεμακρυσμένο σημεῖο του πλανήτη, στήν Σιγκαπούρη γιά παράδειγμα, ἢ στά νησιά Φίτζι ἢ στήν Ἀϊτή ἢ στήν Κίνα καί, ὃ μή γένοιτο, παθαίνετε καρδιακό ἐπεισόδιο. Σᾶς διακομίζουν στό πλησιέστερο νοσοκομεῖο καί ὁ ξένος καρδιολόγος κάνει τήν διάγνωσή του: Triglochin.
Γνωρίζετε ὃτι ἡ λέξη αὐτή εἶναι ὁμηρική; Εἶναι ἡ τριγλῶχιν, γενική τῆς τριγλώχινος. Ὃλοι οἱ καρδιολόγοι τοῦ κόσμου ἒτσι γνωρίζουν τήν πάθηση τῶν καρδιακῶν βαλβίδων. Δέν ὑπάρχει ἂλλη λέξη. Καί τί ἦταν ἡ τριγλῶχιν; Ἦταν τό βέλος μέ τίς τρεῖς αἰχμές, τίς τρεῖς γλωχίνες, πού ἒμπαιναν στήν σάρκα, ἀλλά δέν ἒβγαιναν. Καί ἐπειδή ἡ καρδιακή μας βαλβίδα προσομοιάζει μέ τήν τριγλώχινα, ἡ πάθηση ὀνομάζεται διεθνῶς triglochin.
Ἂλλο:
Θέλετε νά κάνετε μία πυελογραφία, γιά νά δῆτε ἂν ὑπάρχει πέτρα στά νεφρά. Γνωρίζετε ὃτι ἡ λέξη εἶναι ὁμηρική; Ὃλοι τήν γνωρίζουμε. Ποιός δέν ξέρει τήν λέξη πλύνω; Ἡ πλύελος τοῦ Ὁμήρου ἢ καί πύελος εἶναι ἡ σκάφη, ὁ πλυντήρας, ἡ γούρνα κοντά στόν ποταμό ὃπου οἱ γυναῖκες ξέπλεναν τά ροῦχα. Καί ἐπειδή ἡ λεκάνη τοῦ σώματός μας εἶναι ὁ χῶρος ἀπό ὃπου περνοῦν καί διϋλίζονται ὃλα τά ὑγρά τοῦ ὀργανισμοῦ, ἡ ἰατρική ἐξέταση λέγεται πυελογραφία. Το ἲδιο λένε καί οἱ ξένοι γιατροί. Pyelogram.
Παθαίνουμε τήν <νόσο τῶν τρελλῶν ἀγελάδων>. Ξέρετε πῶς τήν ὀνομάζουν οἱ ξένοι;Spongoide encephalopathy, ἢτοι σπογκώδης ἐγκεφαλοπάθεια, ὃπου οἱ λέξεις σπόγγος καίπάθος εἶναι ὁμηρικές.
Τελευταῖα προέκυψε μία νέα νόσος πού ἀκούει στό ὂνοα ΖΙΚΑ, πού παθαίνουν οἱ ἒγκυες καί γεννοῦν παιδιά μέ μικρό κεφάλι. Ἀλλά ἡ λέξη δέν ἱκανοποιεῖ τούς ξένους γιατρούς. Ἒτσι, βάζουν κάτω τόν Ὃμηρο καί ὀνομάζουν τήν ἀρρώστεια διεθνῶς microcephaly, ἢτοι μικροκεφαλία, ὃπου οἱ ὁμηρικές λέξεις μικρός καί κεφαλή.
Στήν ὁμηρική ἐποχή, ὁ πολεμιστής προστατευόταν μέ τήν ἀσπίδα ἀπό τά βέλη καί τά ἀκόντια. Καί ἡ ἀσπίδα χαρακτηριζόταν ὡς ἀμφιβρότη, δηλαδή ὁ πολεμιστής τήν ἒστριβε πότε δεξιά καί πότε ἀριστερά γιά νά ἀποφύγει τίς πλάγιες βολές. Ὃμως δέν τά κατάφερνε πάντοτε καί τραυματιζόταν ἀπό τά πλάγια. Γι᾽ αὐτό λεγόταν παραπλήξ. Σήμερα πού ὁ ἀσθενής λόγω ἐγκεφαλικῆς νόσου πλήττεται ἀπό τήν μία πλευρά καί παραλύει, λέγεται παραπληγικός. Πῶς τόν λένε οἱ ξένοι γιατροί τόν παραπληγικό; Πῶς ἀλλοιῶς; Paraplegic.
Ὃλη ἡ ἀνατομία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος ἒχει λέξεις ὁμηρικές, πού εἶναι καί διεθνεῖς, ὃπωςκεφαλή, κρανίον, καρδία, φλέψ, ὀδούς, γλῶσσα, στόμαχος, χολή, κύστις, ἦπαρ, λάπαρις, γαστήρ, αἷμα, τένων, ὀστοῦν, νεῦρον, βραχίων, κνήμη, ὠλένη, στῆθος, ἰγνύς, ἀγγεῖον, ταρσός κλπ.
Οἱ Ἂγγλοι (ἀλλά καί οἱ λοιποί Εὐρωπαῖοι) γιατροί παίρνουν αὐτές καί πολλές ἂλλες λέξεις τοῦ Ὁμήρου καί ὀνοματίζουν ὃλες τίς ἀσθένειες, ὃλες τίς παθήσεις, ὃλες τίς ἐγχειρήσεις, πού δέν χρειάζεται νά ἐξηγήσουμε, ὃπως ἐνδεικτικά: angialgia, angiasthenia, angiectasis, angiectomy, angiemphraxis, angiocarditis, angioma, angiopathology, angiopathy, angiostenosis, apoplexyκαί πολλές ἂλλες πού πρέπει νά εἶσαι γιατός γιά νά τίς καταλάβεις.
Ἀπό τό αἷμα: Hemodialysis, hemopathology, hemoblast, hemopathy, hemopyxis, hemoptysis, hemorrhoide (ἡ αἱμορροΐδα),hemotoχic, hemophthalmia κ.ἂ. Οἱ ἂνθρωποι κρατοῦν καί…τήν δασεῖα πού παίρνει τό αἷμα, ἐνῶ ἐμεῖς μέ τό μονοτονικό τήν καταργήσαμε ἀπό ὃλες τίς λέξεις.
Ἂν τύχει νά νησηλευθεῖ κανείς στό ἐξωτερικό, δέν χρειάζεται νά ξέρει ἀγγλικά γιά νά καταλάβει τόν γιατρό ὃταν τοῦ ἐξηγεῖ ἀπό τί πάσχει καί ποιά εἶναι ἡ θεραπεία. Ἀρκεῖ νά ἒχει διαβάσει τόν Ὃμηρο. Ἀλλά καί ἂν δέν τόν ἒχει διαβάσει, γνωρίζει τίς λέξεις, γιατί τίς λέμε καί σήμερα μέ τήν ἲδια ἒννοια καί μέ τήν ἲδια ἐκφορά.Μερικά παραδείγματα: Ἡ ἀποπληξία λέγεται apoplexy, ἡ γεροντολογία gerondology, ὁ διαβήτης, τό ζάχαρο, λέγεται gloucaemia καί glycosuria(παρουσία σακχάρου στό αἷμα).
Καμμία μετάφραση δέν χρειάζονται οἱ λέξεις glossopathy, glossoskopy, gynecomania, gynecophobia, dacryorrhea, dermatocele (δερματοκήλη), dermatology, dermatolysis, dermatonosis (νόσος του δέρματος), dermatopathology, dermαpathy, dysacousia, dysaphia(δυσχέρεια στήν ἁφή), dysarthrosis, dyscataposia, dysacoia, disgeusia (δυσγευσία), dyskinesia(δυσκινησία), dislexia, dismenorrhagia (δυσμηνόρροια), dysmorphia, dysphagia (δυσφαγία), dyspnoia, dysouria καί ἑκατοντάδες ἂλλες.
Ὃποια λέξη τοῦ Ὁμήρου κι ἂν πάρεις, πίσω του στοιχίζονται γιατροί ὃλων τῶν εἰδικοτήτων σέ ὃλο τόν κόσμο, χωρίς τίς ὁποῖες ἡ διάγνωση καί ἡ θεραπεία τῶν νόσων (νόσος εἶναι καί αὐτή λέξη ὁμηρική), θά ἦταν ἀδύνατη. Γιά παράδειγμα:
Ἐγκέφαλος
Encephalotrophy (ἀτροφία τοῦ ἐγκεφάλου), encephalodema( οἲδημα του ἐγκεφάλου), encephalitis, encephalogram, encephalology, encephalominigitis, encephalopathy, encephaloscopia κ.ἂ.
Ἓλκος
Helcoid, helcology, helcoma, helcoplasty
Ἒμβρυον
Embryo, embrioctomy, embriogenesis, embryography, embryology (ἐμβρυολογία, δηλαδή δημοφιλής ἐπιστήμη ἀπό τήν ὁποία ἀποζοῦν ἑκατομμύρια γιατροί σέ ὃλο τόν κόσμο στηριζόμενοι στήν ὁμηρική λέξη ἒμβρυον, πού χρησιμοποιεῖ ὁ Κύκλωπας Πολύφημος γιά τά νεογέννητα πρόβατά του), embryoscoppe, (ἒμβρυον+σκοπιή) embryotomy,(ἒμβρυον+τέμνω),embryulkia καί δεκάδες ἂλλες.
Ἐρυθρός
Erythema, ἐρύθημα) erythremia (ἐρυθραιμία), erythrocyanosis,(ἐρυθρός, κυανοῦς) erythrolysis, erythropathy, erythropenia, erythrophobia, (ἐρυθρός, φοβέω), erythropsia, (βλάβη τοῦ ὀφθαλμοῦ. Δηλαδή οἱ ξένοι γιατροί σχηματίζουν καί δικές τους λέξεις ἀπό τό λεξιλόγιο τοῦ Ὁμήρου), erythroplacia κ.ἂ.
Ἓτερος
Heterodactylous, heteroerotic, heterogenesis, heterogony, heterohypnosis, heteroptic, (ὁ ἀλοίθωρος) heteroscope (όφθαλμικό ὂργανο) κ.ἂ.
Φυσικά, ὃλες οἱ ἀναφερθεῖσες λέξεις ἐν χρήσει στήν διεθνῆ ἰατρική εἶναι ἐλάχιστες. Ὑπάρχουν πάμπολλες ἀκόμη, πού δέν ἀναφέρονται γιά λόγους εὐνοήτους, ἀλλά πού μπορεῖ κανείς, ἂν ἐνδιαφέρεται, νά προμηθευτεῖ τό Λεξικό τῶν Διεθνῶν Λέξεων τοῦ Ὁμήρου πού ἒχω συγγράψει στήν ἀγγλική καί τήν γαλλική γλῶσσα.
Θά συνεχίσουμε ὃμως σέ ἂλλο σημείωμά μας τήν ἐνδεικτική ἀναφορά σέ λέξεις ἰατρικῆς χρήσεως τοῦ Ὁμήρου, εἲτε αὐτούσιες εἲτε σύνθετες, ὃπου καί ἡ δεύτερη καί ἡ τρίτη συνθετική λέξεις εἶναι ἐπίσης ὁμηρικές.
ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου