Κόλαφος για νυν και πρώην κυβερνήσεις το σκεπτικό του δικαστηρίου
Ασφυκτικά κλείνει ο δικαστικός κλοιός για την κυβέρνηση και σε σχέση με την κατάργηση των δώρων, με βάση τους πρώτους μνημονιακούς νόμους. ...
Μόλις πριν από δύο ημέρες, από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) δημοσιεύτηκαν συνολικά 10 νέες αποφάσεις του μνημειακούς' Τμήματός του, που κρίνουν αντισυνταγματικές τις διατάξεις βάσει των οποίων καταργήθηκαν από το 2013 και μετά τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και το επίδομα αδείας για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους και τα στελέχη σε Ενοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας.
Σύμφωνα με την ανάλυση της Ενωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚΚ), «οι συνολικά 10 νέες αποφάσεις με αριθμούς 2626 έως και 2635/2018 του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣΤ' Τμήμα) κρίνουν αντισυνταγματικές τις διατάξεις του νόμου 4093 του 2012 με τις οποίες καταργήθηκαν τα τρία δώρα-επιδόματα που ελάμβαναν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ένστολοι έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2012». Η σημερινή κυβέρνηση, σύμφωνα με την ένωση, της οποίας επικεφαλής είναι ο καθηγητής Αλέξης Μητρόπουλος, για τέταρτη χρονιά συνεχίζει να εφαρμόζει τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και να στερεί παράνομα ένα αναγκαίο τμήμα του μισθού (περιουσιακό στοιχείο) από τους δημοσίους υπαλλήλους και τους ενστόλους. Κάτι το οποίο, όπως αναφέρουν τεκμηριωμένα οι αποφάσεις του ΣτΕ, με αυτόν τον τρόπο στερεί τη δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης των ιδίων και των οικογενειών τους.
Πλέον, με βάση τις αποφάσεις του ΣΤ' Τμήματος, η ολομέλεια του ΣτΕ θα κληθεί μέσα στο 2019 να λάβει την οριστική κρίση. Θεωρείται σχεδόν αδύνατο η κρίση της ολομέλειας να είναι διαφορετική από αυτή του αρμόδιου τμήματος του Ανώτατου Δικαστηρίου. Το απόσπασμα των πρόσφατων αποφάσεων του ΣΤ' Τμήματος του ΣτΕ, όπως παρουσιάζεται στη συνέχεια, αποτελεί ράπισμα τόσο για τη σημερινή κυβέρνηση όσο και για τις προηγούμενες, που προχώρησαν στη διαμόρφωση, στην ψήφιση και την υλοποίηση των νόμων που κρίνονται ότι είναι αντισυνταγματικοί.
Μεταξύ άλλων, οι ανώτατοι δικαστές κρίνουν τα εξής: «Οι περικοπές αυτές (με τις οποίες καταργήθηκαν τα τρία δώρα-επιδόματα που ελάμβαναν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ένστολοι έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2012) δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, ειδικότερα ούτε εκ του λόγου ότι αποτελούν τμήμα ενός ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής που περιέχει δέσμη μέτρων για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, διότι, σύμφωνα και με τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά, η προϋπόθεση αυτή αποτελεί αναγκαίο όχι όμως και επαρκή όρο για τη συνταγματικότητα των εν λόγων περικοπών.
Εξάλλου, η συνταγματικότητα του καταργητικού αυτού μέτρου δεν μπορεί να στηριχθεί ούτε στη μεγαλύτερη της αναμενομένης ύφεση της ελληνικής οικονομίας, η οποία κατέστησε μεν επιβεβλημένη τη λήψη νέων μέτρων, όχι όμως και αναγκαίως την εκ νέου περιστολή του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου, ούτε στην αυξημένη αποτελεσματικότητα των εν λόγω μέτρων, η οποία, ωστόσο, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την κατ' επανάληψη επιβάρυνση των ίδιων προσώπων».
Ν. Χατζητσάκος
Πλέον, με βάση τις αποφάσεις του ΣΤ' Τμήματος, η ολομέλεια του ΣτΕ θα κληθεί μέσα στο 2019 να λάβει την οριστική κρίση. Θεωρείται σχεδόν αδύνατο η κρίση της ολομέλειας να είναι διαφορετική από αυτή του αρμόδιου τμήματος του Ανώτατου Δικαστηρίου. Το απόσπασμα των πρόσφατων αποφάσεων του ΣΤ' Τμήματος του ΣτΕ, όπως παρουσιάζεται στη συνέχεια, αποτελεί ράπισμα τόσο για τη σημερινή κυβέρνηση όσο και για τις προηγούμενες, που προχώρησαν στη διαμόρφωση, στην ψήφιση και την υλοποίηση των νόμων που κρίνονται ότι είναι αντισυνταγματικοί.
Μεταξύ άλλων, οι ανώτατοι δικαστές κρίνουν τα εξής: «Οι περικοπές αυτές (με τις οποίες καταργήθηκαν τα τρία δώρα-επιδόματα που ελάμβαναν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ένστολοι έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2012) δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, ειδικότερα ούτε εκ του λόγου ότι αποτελούν τμήμα ενός ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής που περιέχει δέσμη μέτρων για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, διότι, σύμφωνα και με τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά, η προϋπόθεση αυτή αποτελεί αναγκαίο όχι όμως και επαρκή όρο για τη συνταγματικότητα των εν λόγων περικοπών.
Εξάλλου, η συνταγματικότητα του καταργητικού αυτού μέτρου δεν μπορεί να στηριχθεί ούτε στη μεγαλύτερη της αναμενομένης ύφεση της ελληνικής οικονομίας, η οποία κατέστησε μεν επιβεβλημένη τη λήψη νέων μέτρων, όχι όμως και αναγκαίως την εκ νέου περιστολή του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου, ούτε στην αυξημένη αποτελεσματικότητα των εν λόγω μέτρων, η οποία, ωστόσο, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την κατ' επανάληψη επιβάρυνση των ίδιων προσώπων».
Ν. Χατζητσάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου