Τα κόμματα δεν τιμωρούν τους πολίτες

Όσοι υπερασπίζονται τα embargo των κομμάτων στα Μέσα Ενημέρωσης αγνοούν δυό βασικές πραγματικότητες: Τα Μέσα δεν είναι το κράτος ή οι ιδιοκτήτες τους, αλλά είναι οι αναγνώστες και οι ακροατές τους. Και οι βουλευτές δεν είναι αγέλη για να ανήκουν στα κόμματα. Εκπροσωπούν τους ψηφοφόρους τους. Και τα δύο, κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα....

Όσο αντιδημοκρατική και αδιάβαστη είναι η επιβολή απουσίας κυβερνητικών βουλευτών από τον ΣΚΑΙ άλλο τόσο είναι και η αντίστοιχη βουλευτών της ΝΔ από τις ΕΡΤ. Παρ όλο που και οι δύο πράξεις έχουν πολύ διαφορετικές αιτίες, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Για πολύ απλούς λόγους δημοκρατίας.

Όπως γράφω και στον πρόλογο, ο ΣΚΑΙ και οι ΕΡΤ, αλλά και όλα τα ΜΜΕ, δεν εκπροσωπούν τους ιδιοκτήτες τους, ούτε τους εργαζόμενούς τους. Εκπροσωπούν τους ακροατές, τους αναγνώστες και τους τηλεθεατές τους. Εκπροσωπούν πολίτες. Λαό, που έχει επιλέξει να ενημερώνεται από αυτά και όχι (ή επίσης και) από άλλα Μέσα. Όταν αλλάζουν πολιτική χάνουν τον κύριο όγκο των ακολούθων τους.

Αυτό σημαίνει ότι το γύρισμα της πλάτης στον ΣΚΑΙ ή στις ΕΡΤ δεν είναι γύρισμα της πλάτης σε ιδιοκτήτες και κρατικούς λειτουργούς. Είναι γύρισμα της πλάτης σε πολίτες. Όποιος έχει την αντίληψη ότι μ αυτό τον τρόπο τιμωρεί τα Μέσα κάνει ένα τεράστιο λάθος. Τιμωρεί τους πολίτες, που παρακολουθούν τα Μέσα, με απουσία κριτικής σκέψης, πολιτικής παράθεσης επιχειρημάτων και πληροφόρησης. Ακόμα πιο σοβαρό: Στερεί από τη λειτουργία της δημοκρατίας το δικαίωμα των πολιτών να ακούνε όλες τις φωνές. Όποιες κι αν είναι.

Οι φωνές έχουν έναν και μοναδικό κριτή: Τους ακροατές και αναγνώστες τους. Και έναν και μοναδικό τιμωρό. Τον αστικό και ποινικό νόμο όταν θίγονται υπολήψεις. Όλα τα άλλα είναι κινήσεις έξω από τα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Όχι εδώ. Παντού όπου υπάρχει κοινοβουλευτική δημοκρατία. Έτσι δρούν και έτσι γαλουχούνται. Και οι κυβερνήτες και οι πολίτες και τα Μέσα.

Ο αντίλογος ότι η κρατική τηλεόραση έχει εκτραπεί από το καθήκον της και έχει μετατραπεί σε αποκλειστικό φορέα κυβερνητικής προπαγάνδας, παρ όλο που είναι ακριβέστατος, δεν αρκεί για να αποστερεί οποιοσδήποτε πολιτικός φορέας από το κοινό τη φωνή του. Δεν είναι δικαίωμά του. Είναι έξω από τα δικαιώματα των πολιτών. Είναι σε βάρος τους.

Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις και κατά συνέπεια οι πολιτικοί έχουν συνήθως τη νοοτροπία να νομίζουν ότι το κράτος είναι αυτοί οι ίδιοι ή ότι τα κόμματα τους ανήκουν ή ότι οι νόμοι τους ανήκουν ή ότι τους ανήκουν τα μέσα λειτουργίας των εξουσιών.

Μ αυτή τη νοοτροπία η κυβέρνηση και το κόμμα της αποκλείει από ένα ΜΜΕ τα στελέχη της λες και η κυβέρνηση και το κόμμα της ανήκουν! Λες και δεν ανήκουν στο λαό που ψήφισε και τη μεν, αλλά και τα στελέχη του κόμματος! Ρωτήθηκε ο λαός και το κόμμα για το embargo; Όχι βέβαια. Κι αν ρωτιόταν ώφειλε κατά τις επιταγές του Συντάγματος να απαντήσει «όχι».

Στη Δημοκρατία δεν υπάρχει δικαίωμα αποσιώπησης. Παρά μόνο στα δικαστήρια. Υπάρχει δικαίωμα πληροφόρησης και δημοσίευσης. Δημοσιοποίησης. Διαφάνειας. Όλα να λέγονται και όλα να ακούγονται. Καθένας που πιστεύει στη Δημοκρατία οφείλει να υπερασπίζεται με κάθε τρόπο αυτή την αρχή. Αν δεν το κάνει ευνοεί μια αντιδημοκρατία.

Η περίπτωση του ΣΚΑΙ και της ΕΡΤ είναι ίδια και ταυτόχρονα διαφορετική. Είναι διαφορετική γιατί η βίαιη απουσία κυβερνητικών στελεχών και βουλευτών από το ιδιωτικό κανάλι έγινε παραπειστικά και απατεωνίστικα για να τιμωρηθεί δήθεν ο σταθμός για ψευδείς ειδήσεις που ούτε ειδήσεις ήταν, αλλά πληροφορίες, οι οποίες επί πλέον επιβεβαιώθηκαν! Για το ξήλωμα της ηγεσίας πυροσβεστικής και αστυνομίας μετά το Μάτι.

Επομένως, ήταν εξόφθαλμα μια εκδικητική ενέργεια κυβέρνησης σε ΜΜΕ, πράγμα απολύτως αντιδημοκρατικό, απαράδεκτο, και αντίστοιχο της νοοτροπίας του Τραμπ.

Επιπλέον, οι βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος και της κυβέρνησης δεν ανήκουν ούτε στο κόμμα ούτε στην κυβέρνηση. Εκπροσωπούν και ανήκουν στο λαό που τα ψήφισε.

Η περίπτωση της «τιμωρίας» της ΕΡΤ από τη ΝΔ με απουσία των στελεχών της από τις ειδησεογραφικές εκπομπές των κρατικών καναλιών έχει μια πιο σοβαρή αιτιολογία, η οποία είναι εξ ίσου αντιδημοκρατική και πάσχει από μερικές σημαντικές πλευρές.

Πρώτον, όπως είπα και παραπάνω, κανένα κόμμα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Κατά το Σύνταγμα, οι βουλευτές εκπροσωπούν αποκλειστικά και μόνο τους ψηφοφόρους των περιφερειών που τους ψήφισαν. Δεν είναι πρόβατα να μην έχουν δική τους φωνή και άποψη.

Δεύτερον, ο δημοσιογράφος κ Καψώχας, που είπε ότι ο πρόεδρος της ΝΔ του θύμισε με τα επιχειρήματά του έναν Ιταλό, όψιμο θεωρητικό του φασισμού, πρώην φανατικό θεωρητικό αριστερό (πολλά τα αντίστοιχα παραδείγματα) δεν έβρισε τον κ Μητσοτάκη. Με την έννοια που δίνει ο νόμος στην ύβρη. Είπε τη γνώμη του.

Η γνώμη του κ Καψώχα μπορεί να αποδομηθεί σε λιγότερο από τρία (3) λεπτά με επιχειρήματα. Δεδομένου ότι και μόνο το αντερώτημα «σε ποιο σημείο ακριβώς βρίσκετε ταύτιση των δηλώσεων Μητσοτάκη και του όψιμου Ιταλού φασίστα» αρκούσε για να μπερδέψει δώδεκα φορές τη γλώσσα του και να πει και άλλες τέτοιες ανοησίες ο πρώην υπηρέτης του πασοκικού καταστημένου και όψιμος συνοδοιπόρος του ΣΥΡΙΖΑ δημοσιογράφος.

Φυσικά, η ΕΡΤ από το πρωί μέχρι το βράδυ δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διαστρέφει την αλήθεια και να προπαγανδίζει ασύστολα την κυβερνητική (α)πολιτική. Συχνά με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για όσους πολιτικούς δεν αρέσουν ή δεν εξυπηρετούν την κυβέρνηση. Αυτό, όμως, είναι ένα πάγιο καθεστώς, το οποίο εμπίπτει όπως είπα και στην αρχή σε δύο εξουσίες: Των τηλεθεατών και ακροατών και στην εξουσία των δικαστών. Επειδή την ΕΡΤ την πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες για να τους πληροφορεί αμερόληπτα. Είναι επομένως καταφανώς παράνομος ο τρόπος λειτουργίας της.

Οι πολίτες, σαν τηλεθεατές και ακροατές, έχουν απαντήσει στην ΕΡΤ. Τα δελτία της και οι «ενημερωτικές» εκπομπές της αγγίζουν κάτι λιγότερο από το 2% των πολιτών που παρακολουθούν τα γεγονότα. Επομένως, η οργίλη και έξω από τους κανόνες της πολυφωνικής δημοκρατίας αντίδραση της ΝΔ περιττεύει.

Από την άλλη, αν ο πρόεδρος της ΝΔ πιστεύει ότι ο κ Καψώχας τον έχει αδικήσει νομικά, δεν έχει παρά να στραφεί νομικά εναντίον του. Αυτό προβλέπουν οι νόμοι της Δημοκρατίας και της Ελευθεροτυπίας.

Η σιωπή των στελεχών της αντιπολίτευσης για τους τηλεθεατές και ακροατές της ΕΤ είναι τιμωρία των πολιτών. Όχι της ΕΡΤ ή της κυβέρνησης. Γιατί και οι πολίτες που ενημερώνονται από την ΕΡΤ δεν είναι πρόβατα. Έχουν ανάγκη και θέλουν πολλοί να ακούσουν την αντίθετη άποψη. Ακόμα σοβαρότερο: Έχουν Δικαίωμα να ακούσουν την αντίθετη άποψη. Το οποίο τους στερεί η απόφαση της ΝΔ.

Η μόνη ώριμη απάντηση ενός κόμματος στην ανόητη τοποθέτηση οιουδήποτε Καψώχα σε όποιαδήποτε σοβαρή κοινοβουλευτική δημοκρατία θα ήταν τριπλή. Μια ειρωνική ανακοίνωση για την παρέμβαση Καψώχα (η οποία δεν άξιζε κάτι περισσότερο) και μια προσφυγή στο ΕΣΡ. Στη συνέχεια, ένα καθημερινό μπαράζ καταγγελίας της προπαγανδιστικής κυβερνητικής ΕΡΤ από βουλευτές και στελέχη της ΝΔ ΜΕΣΑ από τις εκπομπές της ΕΡΤ όπου είναι καθημερινά καλεσμένοι.

Πάνω σ αυτή την αναμπουμπούλα, και μετά τις καταγγελίες της ΝΔ ήρθε χτες το ΕΣΡ ως Πόντιος Πιλάτος να ερευνήσει τα δελτία ειδήσεων του Αυγούστου- Σεπτεμβρίου όλων των ΜΜΕ για να δει αν έχουν τηρηθεί οι κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας! Προφανέστατα για να πατσίσει κάθε αθλιότητα που έχει γίνει και να ρίξει στα μαλακά την ΕΡΤ. Μετά από 6 μήνες, που θα τελειώσει τη μελέτη των δελτίων! Γιατί αν την τελειώσει νωρίτερα θα πρόκειται για απάτη. Ή πιο σωστά, για άλλη μία απάτη.

Τα Μέσα δεν είναι άγια. Αλλά, είναι άγια μπροστά στις κυβερνήσεις. Σε όλες τις χώρες. Ιδίως στην Ελλάδα, όπου η δημοκρατία δεν είναι κατάκτηση, αλλά είναι ζητούμενο και άγνωστη έννοια σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού και των πολιτικών του που διαμορφώνουν τον πληθυσμό. Και είναι φωνή και άποψη πολιτών. Όποιος περιφρονεί τα Μέσα περιφρονεί πολίτες. Οι οποίοι έχουν δικαίωμα να ακούνε τα πάντα. Ακόμα κι αυτά που δεν μας αρέσουν.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης