Νάσσος Καλογερόπουλος
14η Αυγούστου και οι μνήμες ξυπνάνε για τον σύγχρονο ήρωα, έμβλημα των αγώνων για την ελευθερία, τον άνθρωπο που ύφανε το όνομά του και το εξίσωσε με τον υπέρ πάντων αγώνα, τον αγώνα κατά του κατακτητή, τον αγώνα για την ελευθερία.... Και δεν είναι άλλος από τον Σολωμό Σολωμού τον άνθρωπο που με την αυτοθυσία του, συγκλόνισε το παγκόσμιο στερέωμα μπαίνοντας στο πάνθεον των ανθρώπων που θυσιάστηκαν για την πατρίδα τους, για ένα ανώτερο ιδανικό, για τις αξίες τους.
Ο τίτλος παρμένος από το ομώνυμο τραγούδι που γράφτηκε ειδικά για εκείνον, περιγράφοντας με ενάργεια όσα έγιναν τότε. Μνήμες οι οποίες ακόμα μας δημιουργούν ρίγη συγκίνησης, περηφάνιας και αποτελούν φωτεινό φάρο για παρόμοιους αγώνες στο διηνεκές.
Το χρονικό
Τάσσος Ισαάκ..η σπίθα που άναψε τη φωτιά
Στις αρχές του 1996 η Κ.Ο.Μ (Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών) ανακοίνωσε την απόφασή της να οργανώσει τον Αύγουστο του 1996 μία μεγαλειώδη αντικατοχική πορεία από το Βερολίνο στην, κατεχόμενη Κερύνεια με σύνθημα “Απελευθέρωση η μόνη λύση”.
Η πορεία ξεκίνησε στις 2 Αυγούστου από την Πύλη του Βραδεμβούργου στο Βερολίνο, ακολουθώντας μια μεγάλη διαδρομή μέσα από χώρες της Ευρώπης. Στην πορεία πήραν μέρος και ξένοι μοτοσυκλετιστές.
Στην Κύπρο οι μοτοσυκλετιστές έφτασαν στις 10 Αυγούστου στη Λεμεσό από την Ελλάδα με πλοίο. Στις 11 Αυγούστου 7.000 μοτοσυκλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Κερύνεια. Οι Τούρκοι απειλούσαν ότι θα άνοιγαν πυρ και αυτό ανησυχούσε τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας..Οι μοτοσυκλετιστές ήταν αποφασισμένοι και δήλωναν ότι δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν ούτε με την αστυνομία, αλλά ούτε και με τα Ηνωμένα Έθνη και ότι η πορεία τους θα ήταν ειρηνική.
H μέρα έφτασε και εκατοντάδες μοτοσυκλετιστές άρχισαν από το πρωί να συρρέουν στο Λευκόθεο Αθλητικό Κέντρο. Παρόντες ήταν και 200 Ευρωπαίοι μοτοσυκλετιστές.
Ωστόσο μετά από συνάντηση του προέδρου και του συμβουλίου της Κ.Ο.Μ με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ.Γλαύκο Κληρίδη αποφασίστηκε κάτω από έντονο παρασκήνιο να ματαιωθεί η αντικατοχική πορεία! Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Κ.Ο.Π, Γιώργος Χατζηκώστας, σύμφωνα με ότι του είχε αναφέρει ο Γλ.Κληρίδης, η Κύπρος ετίθετο σε κίνδυνο με προέλαση των Τούρκων.
Η κατάσταση είχε ξεφύγει από τα οργανωμένα πλαίσια. Οι μοτοσυκλετιστές άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Στη Δερύνεια άρχισαν οι συγκρούσεις. Μοτοσυκλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους πάνοπλους Τούρκους και τους Γκρίζους Λύκους. Ο πετροπόλεμος δεν άργησε να αρχίσει..
Ήταν 11 Αυγούστου 1996. Ο Τάσος Ισαάκ στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλο Ελληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Τούρκοι, δέχτηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν και άλλοι λυσσασμένοι Τούρκοι και άρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα με πέτρες και ρόπαλα, ενώ μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης παρακολουθούσαν αμέτοχοι. Μετά από λίγο ο ήρωας Τάσος Ισαάκ άφηνε την τελευταία του πνοή λίγα μέτρα μακριά από την αγαπημένη του Αμμόχωστο..
Καθοδηγητής της άνανδρης δολοφονίας του ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Μεχμέτ Αρσλάν. Το άψυχο κορμί του Ισαάκ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Παραλιμνίου.
Σολωμός Σολωμού
Τότε λοιπόν στις 14 Αυγούστου ήταν γραφτό να ακολουθήσει τα χνάρια του «αδελφού» του στη γειτονιά των αγγέλων απαρνούμενος την ζωή του ο Σολωμός Σολωμού. Τότε έμελλε το αστέρι του να λάμψει με μιας και το φως του να μας οδηγεί μέχρι και σήμερα. Τότε ξεκίνησε ο νεαρός Σολωμός το ταξίδι του για την αθανασία.
Τρεις μόλις μέρες μετά τη δολοφονία του 24χρονου τότε Τάσου Ισαάκ, από το Παραλίμνι ο οποίος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τους τουρκοκύπριους παρακρατικούς και εξτρεμιστές. Τότε ο 26χρονος Σολωμός, εξάδερφος του Τάσου Ισαάκ δεν άντεξε άλλο. Το αίμα του έβραζε. Όρμησε μέσα στο πλήθος προς την κατεχόμενη πλευρά προκειμένου να κατεβάσει την τούρκικη σημαία από παρακείμενο ιστό. Δεν βαστούσε άλλο η καρδιά του να βλέπει τη σημαία του κατακτητή στα χώματά του, σε χώματα ελληνικά.
Οι κυανόκρανοι στάθηκαν αδύναμοι να τον συγκρατήσουν και μέσα σε δευτερόλεπτα είχε σκαρφαλώσει ήδη, με ένα τσιγάρο κολλημένο στο στόμα. Λες και δεν ήξερε πως λίγα μέτρα πιο κει, έστεκαν οι δολοφόνοι του. Λες και δεν άκουσε τις φωνές που τον προέτρεπαν να γυρίσει πίσω. Σαν να είχε πάρει ήδη απόφαση να δώσει μία ακόμα ζωή στον αγώνα των Κυπρίων για την Ελευθερία.Άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό.
«Ρε μην πηγαίνεις κοντά ρε. Έλα έξω ρε μ@λ@κα. Θα σου ρίξουνε ρε μ@λ@άκα» ήταν οι τελευταίες λέξεις που άκουσε. Μετά τα πάντα σκοτείνιασαν.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, ο ουρανός γέμισε πυροβολισμούς. Τρεις σφαίρες καρφώθηκαν στο σώμα του Σολωμού Σολωμού, προερχόμενες από τον Κενάν Ακίν, πρώην υπουργό του ψευδοκράτους. Ακολούθησε πανδαιμόνιο με τους Τούρκους παρακρατικούς να πυροβολούν αδιακρίτως στο πλήθος.
Οι Κύπριοι Εθνοφρουροί πήραν θέσεις μάχης, οπλίζοντας τα πυροβόλα που στήθηκαν σε δευτερόλεπτα στα ορύγματα, την ώρα που οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ κοιτούσαν σαστισμένοι. Δεκάδες ήταν οι τραυματίες, ανάμεσα τους αρκετά μέλη της ειρηνευτικής δύναμης. Το άψυχο σώμα του Σολωμού απομακρύνθηκε από το σημείο και λίγη ώρα αργότερα, διαπιστώθηκε ο ακαριαίος θάνατος του.
Μέσα σε τρεις μέρες το οδόφραγμα της Δερύνειας βάφτηκε ξανά με ελληνικό αίμα, γεγονός που οδήγησε το 2008 στην καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο, μιας και ουδέποτε αναζητήθηκαν οι ένοχοι των δύο δολοφονιών. Δεν είναι λίγοι εκείνοι μάλιστα, που υποστηρίζουν ότι ο δολοφόνος του Σολωμού ταξιδεύει μάλιστα συχνά και ανενόχλητος ανά την Ευρώπη, παρά το ένταλμα που είχε εκδώσει η Interpol.
Κεφάλαιο Κενάν Ακίν
Κενάν Ακίν, ο άνθρωπος πίσω από το όπλο, ο δολοφόνος της Δερύνειας όπως τον έχουν αποκαλέσει. Ο άνθρωπος που άνανδρα αφαίρεσε τη ζωή από τον Σολωμού, δηλώνοντας ανερυθρίαστα και χωρίς ίχνος μεταμέλειας ότι θα το ξαναέκανε αν γύρναγε τον χρόνο πίσω. Ένας άνθρωπος που καταζητείται από την Interpolκαι παρόλα αυτά κινείται ανενόχλητος στην Ευρώπη…σαν κύριος.
Ο Κενάν Ακίν υπήρξε πρώην αξιωματικός του Τουρκικού στρατού, υπουργός του ψευδοκράτους και πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας. Υπήρξε επίσης, άκουσον άκουσον, υποψήφιος στο Κόμμα Ελευθερίας και μεταρρύθμισης του ψευδοϋπουργού εξωτερικών Τουργκάι Αβτζί υποστηριζόμενο από ποιον άλλον; Τον Ταγίπ Ερντογάν. Ντροπή!
Γκρίζοι Λύκοι
Οι Γκρίζοι Λύκοι είναι τουρκική εθνικιστική, πολιτική οργάνωση που έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική, κάτι ανάλογο με την εγχώρια ακροδεξιά οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ευθύνεται για το αιματοκύλισμα του Αυγούστου του 1996 στην Κύπρο. Στα τουρκικά, Bozkutlar, αποτελεί επίσημα την νεολαία του Τουρκικού Κόμματος του Εθνικιστικού Κινήματος.
Πρωτοεμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και ανέπτυξε δράση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας διαθέτοντας πολλούς οπαδούς. Στο εξωτερικό οι θύλακες που ξεχωρίζουν είναι της Γερμανίας και της Ολλανδίας.
Ως έδρα της φαίνεται να είναι η Κωνσταντινούπολη.
Η ιδεολογία της οργάνωσης βασικά είναι ο παντουρκισμός, η ιδέα δηλαδή για την ένωση και κοινή δράση όλων των τουρκικών φυλών και τη συμβίωσή τους σε μια νέα Τουρκική Αυτοκρατορία. Ο τουρκικός αυτός παρακρατικός μηχανισμός ελέγχει το κόμμα ΜΗΡ και διαπλέκεται με το βαθύ κράτος της Άγκυρας, με παραστρατιωτικές δυνάμεις της Τουρκίας αλλά και με Αμερικανικές Υπηρεσίες.Μάλιστα η οργάνωση αυτή αποτελούσε το μακρύ χέρι των μυστικών υπηρεσιών μέσω του συγκεκαλυμμένου προγράμματος “Γκλάντιο” ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’60.
Η Ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung, το 1990 είχε αποκαλύψει ότι η Αμερικανική DIA συντόνιζε τη δράση των Λύκων με σκοπό καταρχάς την αντιμετώπιση των Κομμουνιστών. Με τη πάροδο του χρόνου, όπως εκτίμησε ο διεθνούς φήμης Ελβετός ερευνητής Ντανιέλ Γκάνσερ, οι Γκρίζοι Λύκοι χρησιμοποιήθηκαν στα ευρύτερα σχέδια προώθησης της Νατοϊκής επιρροής στις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας.
Η οργάνωση που είχε αναλάβει τη διαχείριση του Γκλάντιο στη Τουρκία ονομαζόταν Seferberlik Taktik Kurulu από την οποία χρηματοδοτήθηκε η ανάπτυξη των Λύκων προκειμένου να σχηματιστεί μια λαϊκή βάση υποστήριξης των ενεργειών των παραστρατιωτικών ομάδων. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 5.000 άτομα έχουν δολοφονηθεί στη Τουρκία τα τελευταία 40 έτη από τους Γκρίζους Λύκους συμπεριλαμβανομένης και της ομαδικής δολοφονίας 38 ακτιβιστών τη Πρωτομαγιά του 1977 στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.
Τη δεκαετία του ’80 τα μέλη των Λύκων υπολογίζονταν σε 200.000 με 1 εκατομμύριο συμπαθούντες. Σήμερα οι αριθμοί αυτοί έχουν μειωθεί κατά το ένα τρίτο, αλλά έχει σημειωθεί μία ποιοτική αλλαγή με την εισροή περισσοτέρων γυναικών στις τάξεις της οργάνωσης (Που αποκαλούνται “Ασένα”-Λύκαινες), όπως και του εκμοντερνισμού τους με έμφαση στις νέες τεχνολογίες αλλά και τα πιο μορφωμένα στρώματα του λεγόμενου “Κοσμικού πληθυσμού” ο οποίος αντιτίθεται στον Ισλαμιστή Ερντογάν και προσπαθεί να βρει πολιτικό αντίβαρο εναντίων του.
Είναι ενδιαφέρον να ειπωθεί ότι οι Αμερικανοί στήριζαν πολλά στις Τουρκικές αυτές κινήσεις, αλλά απογοητεύτηκαν σύντομα μόλις αντιλήφθηκαν ότι οι Τούρκοι δεν έχουν τις δυνατότητες για περαιτέρω διείσδυση στο μετά-Σοβιετικό χώρο.
Οι Λύκοι έχουν κατά καιρούς εξυπηρετήσεις και άλλα γεωστρατηγικά σχέδια των Αμερικανών προσφέροντας βοήθεια στους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου, τους Μουσουλμάνους της Βοσνίας αλλά και την μειονότητα των Ουιγκούρων στη Κίνα η οποία διαπλέκεται με την Τουρκογενή τρομοκρατική οργάνωση ΕΤΙΜ, που εδρεύει στο Κιρζικιστάν και έχει δεχθεί Τουρκική βοήθεια στο παρελθόν.Με απλά λόγια οι Λύκοι αποτελούν ένα αρκετά ισχυρό μη κρατικό παράγοντα που εξυπηρετεί σε πολλές περιπτώσεις τα συμφέροντα της υπερδύναμης.
Σε ότι αφορά τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, είναι προφανές ότι η ύπαρξη των Γκρίζων Λύκων δεν προδιαθέτει θετικά. Η οργάνωση αυτή αποτελεί ένα σοβαρό τροχοπέδη για οποιαδήποτε ουσιαστική προσέγγιση μεταξύ των δύο κρατών αλλά και μία απειλή εναντίον της Ελλάδας.
Στο θέμα της Θράκης και της μουσουλμανικής κοινότητας οι Γκρίζοι Λύκοι και εκεί ασκούν τις πιέσεις τους, δυναμιτίζοντας το κλίμα υπέρ της ανεξαρτητοποίησης της Θράκης. Ανεπιβεβαίωτες φήμες είχαν διαδοθεί ότι οι Γκρίζοι Λύκοι στη Θράκη είχαν εκδώσει δική τους εφημερίδα, ενέργεια που αν ισχύει, αποτελεί μια ακόμη κίνηση παρεμβατισμού της υφιστάμενης μουσουλμανικής νομενκλατούρας.
Αξίζει να υπογραμμιστεί όμως ότι έχουν, κατά το παρελθόν, προξενήσει σοβαρότατες βλάβες στην Ελλάδα μέσω εμπρησμών, βομβιστικών επιθέσεων, διακίνησης πλαστών νομισμάτων και εικάζεται και δολοφονιών. Οι δολοφονίες των Ισαάκ -Σολωμού το 1996 στη Κύπρο αποτελούν ένα ακόμα μέρος του έργου που έχουν αναλάβει οι Γκρίζοι Λύκοι εκ μέρους του Τουρκικού βαθύ κράτους και γενικά αποτελούν μία σαφέστατη απειλή για την ασφάλεια της χώρας.
Στο πάνθεον των ηρώων
Στο πάνθεον των ηρώων, με την ενέργειά του αυτή, εντάχθηκε ο Σολωμός Σολωμού μαζί με τον εξάδελφό του Τάσο Ισαάκ. Παραδείγματα λαμπρά, φάροι γενναιότητας και αυταπάρνησης, αγάπης για την πατρίδα και την ελευθερία. Τώρα κατοικούν στα δώματα των ενδόξων υπέρ της πατρίδος πεσόντων και μαχομένων Ελλήνων. Η Ελλάδα και οι Κύπρος έχουν πολλά τέτοια παραδείγματα από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας.
Διαφορετική περίπτωση είναι αυτή του πλοιάρχου Ανδρέα Ιωαννίδη, πατέρα της φίλης και συμφοιτήτριάς μου Κυριακής Ιωαννίδου, που έπεσε ηρωικά, εκτελώντας στο ακέραιο το καθήκον του, στη γνωστή υπόθεση με την έκρηξη στη ναυτική βάση στο Μαρί που στοίχισε τη ζωή σε 12 ανθρώπους.
Ο κ. Ιωαννίδης έχοντας επίγνωση του καθήκοντός του δεν εγκατέλειψε ποτέ τη βάση του και τα καθήκοντά του. Είχε ενοχλήσει επανειλημμένως τους ιθύνοντες για τον κίνδυνο έκρηξης λόγω ενός κοντέινερ με κατασχεμένο οπλισμό. Αλλά εκείνοι κώφευαν επιδεικτικώς πράγμα που οδήγησε στην τραγωδία.
Με υψηλό αίσθημα ευθύνης προσπαθούσε ακόμα και την ύστατη ώρα να σβήσει την πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στη βάση στο συγκεκριμένο σημείο πριν την έκρηξη. Γεννημένος στρατιωτικός, καταγόμενος από την Αμμόχωστο, έτρεφε πάντα την ελπίδα ότι τα κατεχόμενα θα ξαναγίνουν Ελληνικά και θα μπορούσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Είχε πάντοτε την έγνοια και την αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο.
Εκπαιδευμένος άρτια στους βατραχανθρώπους διέθετε όλες τις ικανότητες ενός ηγέτη. Η Κύπρος πλέον μιλούσε και θα μιλάει για ένα ήρωα στρατιώτη.Η αυτοθυσία ενός αξιωματικού και η αφοσίωση των στρατιωτών του είναι στη μία μεριά της ζυγαριάς. Η ανικανότητα και αλαζονεία των πολιτικών βαραίνει την άλλη.
Σύγκριση με σήμερα
Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν να μάθουν πολλά από τους ήρωές τους, από τους νεκρούς τους. Ειδικά η Ελλάδα, που διανύει μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης, με διεφθαρμένους πολιτικούς, διαπλεκόμενους, μιζαδόρους, λαμόγια και χειραγωγούμενα μέσα ενημέρωσης.
Πολιτικοί οι οποίοι στη δύσκολη στιγμή, λένε σε όλα Ναι, υποτασσόμενοι σαν άλλοι ραγιάδες στα θελήματα και τις ορέξεις των αφεντάδων τους. Πολιτικοί που με μεγάλη ευκολία, ελαφρά τη καρδία, ανερυθρίαστα, υποστέλλουν την ελληνική σημαία, σε αντίθεση με αυτούς τους ήρωες που δεν ανέχονται τη δουλεία, επιθυμούν την ελευθερία και το λάβαρό μας να κυματίζει περήφανα.
Σε πολιτικούς που αθετούν τις υποσχέσεις τους εν μια νυκτί, πουλώντας το λαό αντί πινακίου φακής, εξυπηρετώντας τα μεγάλα συμφέροντα, αδιαφορώντας για τα προβλήματα του λαού. Αλλοτριωμένοι από ένα σκληρό καπιταλιστικό σύστημα, εγκλωβισμένοι στο πελατειακό κράτος που έχουν δημιουργήσει και την τάση του εθνοπροδοτισμού.
Όλοι θυμόμαστε το πούλημα και την προδοσία στα Ίμια και τις απρεπείς προς τη μνήμη των νεκρών του καταρριφθέντος ελικοπτέρου, δηλώσεις του κ. Σημίτη ότι έπεσε επειδή ήταν πολλές ώρες στον αέρα δίχως καμία νομική και ποινική επίπτωση.
Πάμπολλες κυβιστήσεις, ξεθωριάσματα «κόκκινων γραμμών» και υποσχέσεων. Δεν πήρε κανείς παράδειγμα από αυτούς τους ήρωες; Αυτοί και η μνήμη τους θα πρέπει να αποτελέσουν τους φωτεινούς φάρους για μια καλύτερη Ελλάδα, για μια Ελλάδα περήφανη και ελεύθερη, αποδεσμευμένη από τα έξωθεν συμφέροντα.. Αλλαγή πολιτικής σκηνής και σκέψης απαιτείται άμεσα…
Αιωνία τους η μνήμη…
Ὦ ξεῖν᾿, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε // κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι
[Πηγή]https://averoph.wordpress.com/
«Τριβέλι Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου