Του Κώστα Στούπα
Η παραίτηση του προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας κ. Σακελλαρίου επαναφέρει στην επικαιρότητα τον πρόσφατο "εμφύλιο” διχασμό που έζησε η χώρα μεταξύ "μνημονιακών” και "αντιμνημονιακών”...
Αναμφίβολα πρόκειται για γενναία κίνηση, θα σκεφτεί κάποιος: Σαν ακέραιος δικαστής πιστεύει πως καλείται να νομιμοποιήσει καταστάσεις που αντιβαίνουν το δίκαιο και παραιτείται. Τι το πιο γενναίο;
Η παραίτηση του κ. Σακελλαρίου θα είχε μεγαλύτερη αξία αν γινόταν 450 μέρες πριν τη λήξη της θητείας του και όχι μόνο 45. Αν είχε παραιτηθεί 450 μέρες πριν το τέλος της θητείας, η σχέση κόστους απόδοσης θα ήταν δυσανάλογη υπέρ του πρώτου και η αξία της παραίτησης θα ήταν αναμφίβολα μεγαλύτερη. Αυτό που ο ίδιος κατηγορεί σαν επικυριαρχία του οικονομικού πάνω στο θεσμικό "αντιφάσκει” και τα κίνητρα και τις πράξεις του ιδίου...
Όπως και να έχει η παραίτηση του προέδρου του ΣτΕ σήμερα και όχι όταν η κομματική εφημερίδα της κυβέρνησης κρεμούσε στα "μανταλάκια” στέλεχος της ανωτάτης δικαστικής αρχής με "ροζ" αποκαλύψεις προκειμένου να εκβιάσει απόφαση για τις τηλεοπτικές άδειες, σηματοδοτεί το τέλος μιας περιόδου...
Η αντίστροφη μέτρηση...
Καθώς ο χρόνος της νομής των προνομίων της εξουσίας για την κυβέρνηση έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα όλο και περισσότερα στελέχη και συνοδοιπόροι της κυβέρνησης θα παίρνουν αποστάσεις από τους "μνημονιακούς” συμβιβασμούς της...
Στην καλύτερη περίπτωση οι άλλοτε "αντιμνημονιακοί” σύντροφοι το ρίχνουν στην "τρελή”: Οι κατασχέσεις δεν είναι κατασχέσεις αλλά αφαιρέσεις και οι περικοπές συντάξεων που επιβάλει το μνημόνιο είναι λιγότερες από τις αυξήσεις που επιφέρει το κοινωνικό μνημόνιο που εφαρμόζει παράλληλα η κυβέρνηση.
Από τη μία θα συνεχίζουν να εφαρμόζουν όσα έχουν ψηφίσει και από την άλλη θα ζητούν επανεξέταση των αποφάσεων που φέρουν τις υπογραφές.
Στη χειρότερη περίπτωση, θα επανέλθουν στην "αντιμνημονιακή” τους και αντισυστημική πολιτική γραμμή, του διχασμού και της μισαλλοδοξίας.
Εξάλλου η πελατεία της θεωρίας πως "ο γάιδαρος πετάει” παραμένει σημαντική σε μέγεθος στην κοινωνία. Όταν υπάρχει ζήτηση -ακόμη και για εξαπάτηση- είναι θέμα χρόνου να προκύψει η προσφορά...
Η χώρα παραμένει παγιδευμένη ...
Η χώρα παραμένει παγιδευμένη ...
Πολλοί πιστεύουν πως η αντιπαράθεση "μνημόνιο” - ”αντιμνημόνιο” αποτελεί παρελθόν μετά την "κωλοτούμπα” Τσίπρα-Καμμένου το καλοκαίρι του 2015.
Μάλλον κάνουν λάθος. Αν κοιτάξουν την ελληνική ιστορία οι εμφύλιοι σπαραγμοί και οι χρεοκοπίες αποτελούν τον προσφιλή τρόπο συγκάλυψης της απουσίας απλής κοινής λογικής και στοιχειώδους συναισθηματικής ωριμότητας της "όλης” κοινωνίας μας.
Το πιθανότερο είναι πως οι πρόσφατες αντιπαραθέσεις θα επανέλθουν οσονούπω στο προσκήνιο, κυρίως γιατί αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε "τα χειρότερα” της ελληνικής χρεοκοπίας δεν είναι πίσω αλλά μπροστά, καθώς η χώρα παρά τα 8 χρόνια μνημονίων και την προσεχή σικέ "αποφοίτηση” δεν έχει διορθώσει τις περισσότερες από τις αιτίες που την οδήγησαν στην κατάσταση αδυναμίας...
Μια μικρή επιδείνωση του διεθνούς οικονομικού κλίματος όπως έγινε μετά το 2008 θα μπορούσε να πολλαπλασιάσει την ισχύ των ελληνικών παθογενειών που προσωρινά ετέθησαν σε ύφεση λόγω του ευνοϊκού διεθνούς κλίματος της τελευταίας τριετίας.
Το ύφος της παραίτησης του κ. Σακελλαρίου επαναφέρει στο προσκήνιο τα επιχειρήματα της αντιπαράθεσης "μνημονίου” και "αντιμνημονίου”. Η ηγεσία του "αντιμνημονίου” που έκανε "κωλοτούμπα” το 2015 προκειμένου να μην καταρρεύσει η χώρα στα χέρια της, πάντα γνώριζε πως υποστήριζε "μπαρούφες”.
Το έκανε όμως συνειδητά γιατί από αυτές αποκόμιζε όφελος αδιαφορώντας για την επιδείνωση που επέφερε και επιφέρει στη χώρα και τους πιο αδύναμους πολίτες η καθυστέρηση της λήψης των σωστών μέτρων και μεταρρυθμίσεων.
Η αντιπαράθεση "μνημόνιο” - " αντιμνημόνιο” ...
Ας θυμηθούμε όμως τα βασικά σημεία εκείνης της αντιπαράθεσης γιατί οι εξελίξεις εντός και εκτός φαίνεται πως την επαναφέρουν πάραυτα στο προσκήνιο.
Επί της ουσίας, αυτό που υποστηρίζουν οι "αντιμνημονιακές” δυνάμεις είναι πως για την αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεών της το 2010 δεν έφταιγε η ευημερία με δανεικά που είχε προηγηθεί, κατά την οποία:
- Το 1/3 περίπου των συνταξιούχων ήταν κάτω των 60 ετών. Προφανώς ένας ανώτατος δικαστικός δεν οφείλει να γνωρίζει πως η συνταξιοδοτική δαπάνη προσέγγιζε τα 30 δισ. ευρώ και έφτανε στο 16% του ΑΕΠ, το υψηλότερο ποσοστό σε ολόκληρο το κόσμο...
- Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη είχε πενταπλασιαστεί σε μια δεκαετία
- Ο ΟΣΕ έμπαινε 1 δισ. ευρώ το χρόνο μέσα
- Ο αριθμός αυτών που μισθοδοτούνταν από τον κρατικό προϋπολογισμό κόντευε να φτάσει τον αριθμό αυτών που πλήρωναν φόρους
- Η κατάσταση της δημόσιας παιδείας (και λόγω μη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών) ευημερούσε την παραπαιδεία
- Δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι μονιμοποιούνταν δια της πλαγίας παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ
- Οι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ και των δημόσιων υπηρεσιών ήταν και οι διαχρονικοί διοικούντες με το αζημίωτο μεν αλλά χωρίς τις ευθύνες της απόδοσης έργου
Οι "αντιμνημονιακοί” πίστευαν πως για τη χρεοκοπία μας δεν έφταιγαν τα παραπάνω αλλά:
- Το Ευρώ. Η άποψη αυτή υποστήριζε πως αν δεν είχαμε μπει στο Ευρώ δεν θα είχαμε χρεοκοπήσει αφού το Εθνικό Νομισματοκοπείο θα μπορούσε να τυπώνει και να μοιράζει εθνικό νόμισμα.
Άρα, θα μπορούσαμε όχι απλά να συντηρήσουμε τον αριθμό των συνταξιούχων αλλά π.χ. και να τον διπλασιάσουμε... Επιπλέον, σημαντικοί οικονομολόγοι διαβεβαίωναν (κάποιοι στην κυβέρνηση το πιστεύουν ακόμη) πως αν διπλασιάσουμε τους συνταξιούχους και τους αργόμισθους που διορίζουν τα κόμματα στο δημόσιο η ζήτηση που θα είχε προκληθεί θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας και ανάπτυξη και στον ιδιωτικό τομέα...
Τούτοι εδώ απλά για να μην χάσουν την "κουτάλα” όσο είναι στην κυβέρνηση "λουφάζουν”. Είναι θέμα χρόνου να επανέλθουν στα τηλεπαράθυρα...
- Ο Μινώταυρος του διεθνούς νεοφιλελευθερισμού που επιβάλλει την επικυριαρχία του οικονομικού επί του θεσμικού.
Η πραγματικότητα λέει πως το οικονομικό σκέλος παίζει καθοριστικό ρόλο στις ατομικές και συλλογικές συμπεριφορές και ως εκ τούτου το θεσμικό οφείλει να το λαμβάνει υπόψη, όπως πρέπει να συμβαίνει και το αντίστροφο.
Όταν το ένα αυτονομείται από το άλλο, στο τέλος κυριαρχεί χωρίς κανόνες το οικονομικό στην πλέον πρωτόγονη εκδοχή του. Πρόκειται για το στάδιο της οικονομικής διάλυσης που η μοναδική επιλογή που απομένει είναι η επιβίωση του ατόμου με κάθε τρόπο και κόστος. Η εξαθλίωση και το φαινόμενο της μαζικής εκπόρνευσης που παρατηρείται στις κομμουνιστικές οικονομίες είναι η λαμπρότερη καταγραφή αυτού του τελευταίου σταδίου όπου η διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου δεν έλαβε υπόψη την ανθρώπινη φύση...
- Η συνωμοσία της χρεοκοπίας. Η θεωρία αυτή υποστηρίζει πως η χρεοκοπία δεν ήταν συνέπεια της ασύδοτης κρατικής σπατάλης για την υφαρπαγή ψήφων, αλλά κάποιας μεθόδευσης, σκοτεινών κύκλων προκειμένου οι δανειστές να αποκτήσουν τα σπουδαία κοιτάσματα υδρογονανθράκων που ακόμη δεν έχουν βρεθεί και ούτε έχει οριστικοποιηθεί το μέγεθος και η δυνατότητα εκμετάλλευσής τους...
- Εκβιαστική επαιτεία. Η στρατηγική αυτή στηρίζεται επιδερμικά στη θεωρία των παιγνίων και υποστηρίζει πως οι συνέπειες μιας ελληνικής στάσης πληρωμών θα ήταν τέτοιες στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό οικοδόμημα που όλοι οι ισχυροί θα προτιμούσαν να συνεχίσουν να μας δανείζουν (ευημερία με δανεικά) παρά να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε.
"Θα παρακαλάνε να μας δανείσουν”... έλεγε ο σημερινός πρωθυπουργός σε μια αντήχηση των όσων υποστήριζε ο κ. Βαρουφάκης... Φυσικά, αφού μας φόρτωσαν 80-200 δισ. έσπασαν τα μούτρα τους και ο κ. Τσίπρας παραδέχεται τώρα πως είχε αυταπάτες...
- Σώρρας: Πως δηλ. κάποιος προσέφερε στην Ελλάδα 600 δισ. να ξεχρεώσει και το πολιτικό σύστημα δεν τα δέχεται γιατί "χειραγωγείται” από ξένα κέντρα προκειμένου να εκχωρήσει την εθνική κυριαρχία. Ο ίδιος υποστήριζε πως τα 600 δισ. τα είχε αποκτήσει από την πώληση αρχαίας ελληνικής διαστημικής τεχνολογίας στις ΗΠΑ. Υπήρξαν δικαστικές αποφάσεις που άφηναν περιθώρια αληθοφάνειας αυτών των ισχυρισμών και πέρασαν χρόνια μέχρι να αναιρεθούν...
Υπάρχουν λοιπόν δικαστές στην Αθήνα, όπως υπάρχουν και... Μινώταυροι αλλά και Μονόκεροι...
Κυρίως όμως υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να πιστέψουν κάθε "απατεώνα” αρκεί να υπόσχεται εύκολο και γρήγορο πλούτο ή έστω μια εύκολη μαγική διέξοδο. Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν πως το κεφάλαιο "Σώρρας” έχει κλείσει με την "κωλοτούμπα” του 2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου