Γιατί ο πρωθυπουργός "ξέχασε" τα κόκκινα δάνεια στη ΔΕΘ

του Γ. Αγγέλη

Είναι κοινή διαπίστωση ότι τόσο στην ομιλία του όσο και στις χθεσινές ερωταπαντήσεις ο κ. Τσίπρας περιόρισε στο ελάχιστο τις αναφορές του στο μείζον θέμα της οικονομίας, τα κόκκινα δάνεια. Το γιατί, "κρύβει” νέα. ...

Η διαπίστωση ότι ο πρωθυπουργός απέφυγε (επιτυχώς είναι αλήθεια) να ανοίξει επικίνδυνα το θέμα των κόκκινων δανείων ή να δώσει υποσχέσεις, έρχεται από όλες τις πλευρές και έχει δημιουργήσει ερωτηματικά. Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά "κρύβει” κάποια νέα που εξηγούν την συνολική δυστοκία στο θέμα αυτό η οποία ξεπερνά τις επιλογές στα πρόσωπα των διοικήσεων και αγγίζει την καρδιά του προβλήματος της διαχείρισης της ωρολογιακής βόμβας των πλέον των 110 δισ. ευρώ μή εξυπηρετούμενων δανείων. 

Τα στοιχεία που συνθέτουν την πραγματική εικόνα της δυστοκίας των αποφάσεων έχει να κάνει με το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες και παρά τις σιωπηρές προσπάθειες που γίνονται στις τράπεζες να επεκταθούν οι ρυθμίσεις κόκκινων δανείων, διαπιστώνεται οτι τα αποτελέσματα είναι... μικρά. 

Όπως υποστήριξαν στο Capital.gr τραπεζικά στελέχη που βρέθηκαν το Σαββατοκύριακο στην ΔΕΘ, "η προσπάθεια να φύγουν από την μέση με εξωδικαστικές ρυθμίσεις μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι μεγάλη. Αλλά τα αποτελέσματα είναι μικρά και η δυναμική της προσπάθειας αυτής έχει αρχίσει να εξαντλείται. Και αυτό αφορά κυρίως στα επιχειρηματικά δάνεια σε χιλιάδες μικρομεσαίες ή και μεγαλύτερες επιχειρήσεις...”. 

Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους η δυσκολία να ξεφουσκώσει με τον τρόπο αυτό ο όγκος των κόκκινων δανείων οφείλεται στο γεγονός οτι το οικονομικό κλίμα παραμένει ασφυκτικό και δεν δείχνει να μπορεί να βελτιωθεί. Έτσι κανείς δεν τολμάει να πάρει ρίσκα για ρυθμίσεις που είτε θα του αφαιρέσουν τις τελευταίες οικονομικές "αποταμιεύσεις” είτε που κινδυνεύουν να καταλήξουν σε νέα αδυναμία πληρωμών σε λίγους μήνες...

Στα χρέη των νοικοκυριών η κατάσταση επίσης διαπερνάτε από την ίδια λογική και... καρκινοβατεί. 

"Αν δεν γίνει κάτι που να αλλάξει την ακραία επιφυλακτικότητα με την οποία προσέρχονται στις συζητήσεις για τις ρυθμίσεις οι δανειολήπτες η εικόνα δεν μπορεί να αλλάξει. Το αντίθετο μπορεί να επιδεινωθεί καθώς εμπεδώνει  ενα κλίμα απογοήτευσης...” που απομακρύνει τις προσδοκίες για αξιοπρόσεκτα αποτελέσματα.

Η τάση αυτή έχει αυξήσει τις πιέσεις στις διοικήσεις των τραπεζών να ανοίξουν περισσότερο την συζήτηση για την πώληση δανείων αλλά και εδώ εμφανίζεται "αδιέξοδο” καθώς οι τιμές στις οποίες καλούνται να τα δώσουν σε επενδυτικά funds διαχείρισης κόκκινων δανείων, είναι εξωφρενικά χαμηλές. 

Ακόμα και μία μικρή βελτίωση στο οικονομικό κλίμα, ανεξάρτητα από το συγκρατημένα αισιόδοξο κλίμα που επιχείρησε να περάσει στην ΔΕΘ ο πρωθυπουργός, με τις τιμές αυτές πώλησης των κόκκινων δανείων θα έδινε τεράστια ποσοστά κέρδους στην διαχείριση των πακέτων αυτών. 

Το αποτέλεσμα είναι οτι ενώ είναι κοινή εκτίμηση στις τράπεζες, πως δηλαδή αν δεν "πουληθούν” άμεσα 25 – 30 δισ. ευρώ κόκκινων δανείων δεν υπάρχει περίπτωση να πιαστούν οι στόχοι που έχουν τεθεί από το ΤΧΣ και τον SSM, καταλήγει σε καθυστέρηση στο να γίνουν αυτές (σ.σ. οι πωλήσεις), καθώς οδηγεί σε αφαίρεση από τους ισολογισμούς τους στοιχείων που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την θέση τους κατακόρυφα στο άμεσο μέλλον, ακόμα και στην περίπτωση ενός μικρού rebound στην οικονομική δραστηριότητα...

Το "αδιέξοδο” αυτό δεν φαίνεται να βρίσκει άμεση λύση καθώς, παρά την ασφυκτική πίεση του SSM, κανείς δεν θέλει να πουλήσει για ελάχιστη αμοιβή "χαρτιά” που του έχουν κοστίσει ακριβά (υψηλές προβλέψεις) και των οποίων η μελλοντική τιμή μπορεί να αποτελέσει ισχυρό εφαλτήριο στους ισολογισμούς τους. 

Για τον λόγο αυτό άλλωστε έχει αρχίσει να αναβιώνει η ιδέα δημιουργίας μιας κοινής bad bank η οποία θα μπορούσε να συγκροτηθεί με βάση ιδιωτικά κεφάλαια και διαχείριση αλλά με την "εγγυητική” παρουσία του δημοσίου, σύμφωνα με ιδέες που έχουν αρχίσει να ωριμάζουν τελευταία στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα...

Το πώς θα αναδιαρθρωθεί πάντως το ισχύον μη αποτελεσματικό σύστημα, παραμένει ερώτημα και αναπάντητο.

Ορισμένοι Έλληνες τραπεζίτες -με επικοινωνιακή δυνατότητα προς την κυβέρνηση αλλά και το ΤΧΣ – υποστηρίζουν ότι θα χρειασθεί να ενεργοποιηθεί το υπάρχον καθεστώς, να αποδειχθεί στην πράξη πως δεν είναι αποτελεσματικό, για να αποφασίσουν οι "επόπτες” να το αναπροσαρμόσουν. 

Και αυτό θα κοστίσει τουλάχιστον 5 – 6 μήνες ακόμα αναποτελεσματικών προσπαθειών. Εκτός βέβαια και αν η πίεση από τον SSM αποδειχθεί περισσότερο αποτελεσματική - ως προς την "βίαιη” πώληση δανείων - από όσο ήταν μέχρι τώρα...              
Πηγή