Επιβεβαίωσαν τον πολύ άσχημο εαυτό τους και ενίσχυσαν τις υποψίες για τον πραγματικό ρόλο τους οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ με αφορμή τις απεργιακές κινητοποιήσεις στον χώρο των μέσων ενημέρωσης...
Τα καθοδηγούμενα από το ΚΚΕ στελέχη επέδειξαν αυτές τις ημέρες έναν υπερβάλλοντα ζήλο, που δεν συναντάται εκ μέρους τους σε άλλους τομείς και δραστηριότητες, γεννώντας πολλά ερωτήματα. Παρεμπόδισαν, όπως και όσο μπορούσαν, τη διανομή και την κυκλοφορία εφημερίδων, κατά έναν επιλεκτικό μάλιστα τρόπο, που αποδεικνύει ότι τα κίνητρά τους κάθε άλλο παρά αγνά, ανιδιοτελή είναι.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές, που παραπέμπουν από κάθε άποψη στο πιο αποκρουστικό και σκοτεινό παρελθόν, θέλησαν να εξαντλήσουν όλο το επαναστατικό μένος τους στον χώρο της έντυπης πληροφόρησης. Μολονότι το πιο λογικό θα ήταν να υπάρχει μια χαλαρότερη στάση ώστε να διευκολυνθεί η ενημέρωση της κοινής γνώμης γύρω από τον ασφαλιστικό και φορολογικό Αρμαγεδδώνα που έρχεται, έδειξαν ότι διακατέχονται από α λα καρτ ευαισθησίες και ακολουθούν μία, αν μη τι άλλο, αλλοπρόσαλλη τακτική.
Βεβαίως, τα εν λόγω άτομα εκτελούσαν, στο πλαίσιο ενός κομματικού μηχανισμού, εντολές, αφού είναι αμφίβολο αν οι δυνατότητές τους επαρκούν και για κάτι παραπάνω. Επομένως, τα ερωτήματα για τα παιχνίδια που παίζονται αφορούν την ηγετική καθοδήγηση τόσο της συνδικαλιστικής παράταξης όσο και του ίδιου του ΚΚΕ. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που ο Περισσός χρησιμοποιεί πολλά μέτρα και σταθμά ακόμη και στον χώρο της ενημέρωσης. Για παράδειγμα, η κατά τα λοιπά ευαίσθητη ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος συνεχίζει να ποιείται την νήσσαν για τις αδιαφανείς διαδικασίες υπό τις οποίες πούλησε τη δημόσια τηλεοπτική συχνότητα του 902, μολονότι δεν της ανήκε, σε offshore εταιρία με δαιδαλώδη ταυτότητα.
Ένοχη σιωπή
Αν και καταγγελίες σχετικές με το θέμα έχουν διατυπωθεί επανειλημμένα και εντός Βουλής, το ΚΚΕ προτιμά την ένοχη σιωπή, ενώ οι συνδικαλιστές του, που έσπευδαν το Σαββατοκύριακο να «μπλοκάρουν» την κυκλοφορία εφημερίδων, προφανώς πάσχουν από βαρηκοΐα και δεν ακούν τίποτε άλλο πλην της κομματικής γραμμής...
Ανάλογος ζήλος δεν παρατηρείται μάλιστα ούτε στις μεγάλες κινητοποιήσεις για ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα. Η φάλαγγα που παρατάσσεται κάθε φορά από συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ μπορεί να δημιουργεί αρχικά μια εντυπωσιακή εικόνα, η οποία προϊδεάζει για ρήξη και σύγκρουση, αλλά κατά την κρίσιμη στιγμή υποχωρεί, διαλύεται και εξαφανίζεται. Αυτό είναι μόνιμο φαινόμενο πια και έτσι το ΚΚΕ όχι άδικα έχει αποκτήσει τη φήμη του αμορτισέρ που βοηθά το «σύστημα» -το οποίο κατά τα λοιπά καταγγέλλει- στην εκτόνωση και την απορρόφηση των διαμαρτυριών. Μετατρέπεται στον καλύτερο στυλοβάτη του, πολλαπλασιάζοντας, σε συνδυασμό και με τη στάση αυτών των ημερών, τα ερωτήματα για τα παιχνίδια που παίζει...
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου