OI EBΡΑΙΟΙ ΔΙΟΙΚΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!! ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ Ο ΛΟΡΔΟΣ ΒΥΡΩΝΑΣ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΤΑ ΚΡΥΒΟΥΝ;;;

Πέντε σελίδες αφιέρωμα στον Λόρδο Βύρωνα είχε την περασμένη Κυριακή το περιοδικό «Βήμαgazino» του Ψυχαρικού «Βήματος», προκειμένου να μας πείσει ότι ο Βύρων όχι μόνο δεν ήταν φιλέλληνας, αλλά γούσταρε τρελά τους Τούρκους και τους Αλβανούς, ενώ είχε την χειρότερη γνώμη για τους Έλληνες!.. Το «Βήμα» μίλησε με τον διαβόητο Άγγλο ελληνιστή (και δεδηλωμένο κίναιδο!) Roderick Beaton, του οποίου το κατάπτυστο βιβλίο «Ο πόλεμος του Μπάϊρον» κυκλοφόρησε τον περασμένο Δεκέμβριο και στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Πατάκη»...
Μεταξύ άλλων, ο Beaton «αποκάλυψε» στο «Βήμα» του Ψυχάρη ότι ο Λόρδος Βύρων γεύτηκε και εμπράκτως τον ομοφυλόφιλο έρωτα στην Μονή Πεντέλης από κάποιον Ορθόδοξο καλόγερο!.. Επίσης ότι αποκαλούσε τους Έλληνες… «διαολεμένα ψεύτες και βάρβαρους, που μαστίζονται από όλες τις ηθικές και σωματικές ασθένειες που μπορούν να προσβάλουν την ανθρωπότητα»! Αντίθετα, είχε την καλύτερη γνώμη για τους Τούρκους, γράφοντας… «Οι Τούρκοι είναι πολύ πιο εκλεπτυσμένοι, πολλοί πιο ευγενείς»!..


ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΗΣ Ο ΛΟΡΔΟΣ ΒΥΡΩΝ: ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΔΙΟΙΚΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!..

Είναι πραγματικά απίστευτη η παραχάραξη της Ιστορίας του φανατικά ελληνόψυχου (αρκεί κανείς να διαβάσει τα ποιήματά του) Λόρδου Βύρωνος από το Ψυχαρικό «Βήμα» και τον λάτρη της οπισθογεμίσεως Roderick Beaton!.. Ο «Στόχος» απαντά σήμερα, παραμονή της 25ης Μαρτίου, με μία αποκάλυψη που θα κάνει πάταγο και την οποία μάς κρύβουν επιμελώς επί 190 χρόνια στα ελληνικά σχολεία:
Ο Λόρδος Βύρων ήταν φανατικός Αντισημίτης και είχε για τους Εβραίους απόψεις που αν τις εξέφραζε σήμερα δημοσίως, θα πήγαινε ΙΣΟΒΙΑ με τον νέο Αντιρατσιστικό Νόμο, για διάχυση… ρατσιστικού μίσους προς τους απογόνους του Αβραάμ!
Οι προσβλητικές αναφορές του Βύρωνος για τους Εβραίους είναι διάχυτες σε όλα τα ποιήματά του, αλλά σήμερα θα σταθούμε στο πανθομολογούμενο αριστούργημά του, τον «Δόν Ζουάν» που άφησε ανολοκλήρωτο γιατί θυσιάστηκε για την Ελληνική Ελευθερία στις 19 Απριλίου του 1824 στο Μεσολόγγι. Στο 12ο canto του «Δόν Ζουάν», στις στροφές 5η και 6η ο Βύρων γράφει τα εξής εκπληκτικά που αποσιωπούν επί δύο αιώνες οι… «διαφωτιστές» μας:
«Ποιος κρατάει την πλάστιγγα της παγκόσμιας ισορροπίας ;

Ποιος κουμαντάρει τους Βασιλόφρονας και τους Φιλελευθέρους βουλευτας αδιακρίτως ;

Ποιος ξεσήκωσε τους γυμνούς πατριώτες της Ισπανίας ; (Και διαδίδει τις φήμες που κάνουν τις εφημερίδες της γηραιάς Ευρώπης να τραυλίζουν);

Ποιος μοιράζει τις ηδονές και τα βάσανα , στον Παλιό όσο και στον Νέο Κόσμο;

Ποιος σχεδιάζει και χλευάζει την πολιτική;

Μήπως το φάντασμα του ευγενικού θάρρους του Βοναπάρτη;

Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΡΟΤΣΙΛΝΤ και ο χριστιανός κολαούζος του, ο Μπέρινγκ.

Αυτοί, και ο αναμφισβήτητα φιλελεύθερος πειρατής Λαφίτ,

Είναι οι αληθινοί άρχοντες της Ευρώπης.

Κάθε δάνειο, δεν είναι απλώς κερδοσκοπικό χτύπημα,

Είναι μοχλός για την καθήλωση ενός έθνους ή την ανατροπή ενός θρόνου.

Και οι Δημοκρατίες, συμμετέχουν λιγουλάκι.

Οι μέτοχοι του δανείου για τα ορυκτά της Κολομβίας είναι γνωστοί εις το χρηματιστήριο

Στην «συναλλαγή», και το ασημένιο χώμα του Περού , που χρήζει προεξοφλήσεως παρά του Εβραίου…»!!!.

ΚΑΙ για τους άπιστους Θωμάδες, ιδού και το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο του «Δόν Ζουάν»:

«Who hold the balance of the world? Who reign O'er congress, whether royalist or liberal? Who rouse the shirtless patriots of Spain?
(That make old Europe's journals squeak and gibber all.)
Who keep the world, both old and new, in pain Or pleasure? Who make politics run glibber all?
The shade of Buonaparte's noble daring?
-- Jew Rothschild, and his fellow-Christian, Baring.
Those, and the truly liberal Lafitte, Are the true lords of Europe.
Every loan Is not a merely speculative hit,
But seats a nation or upsets a throne.
Republics also get involved a bit;
Columbia's stock hath holders not unknown
On 'Change; and even thy silver soil, Peru,
Must get itself discounted by a Jew».

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ Ο «ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ»...

Για την Ιστορία, το 12ο Canto (Άσμα) του «Δον Ζουάν» ολοκληρώθηκε στη Γένοβα στις 7 Δεκεμβρίου 1822, και καθαρογράφτηκε στην Γένοβα, από την Μαίρη Σέλλευ μέχρι τον Φεβρουάριο του 1823.
Τυπώθηκε στην Αγγλία, μαζί με τα άσματα 13 και 14, ενώ ο Βύρων βρισκόταν στην Κεφαλονιά και περίμενε να περάσει απέναντι, για να βοηθήσει τους επαναστατημένους Έλληνες που τάχα μισούσε (!), από τον εκδότη John Hunt, επειδή ο προηγούμενος εκδότης του Μπάυρον, ο John Murray, αρνήθηκε να το τυπώσει. Κυκλοφόρησε στις 17 Δεκεμβρίου 1823.
Τα «άσματα» 15 και 16 κυκλοφόρησαν στις 26 Μαρτίου 1824, λίγο πριν τον θάνατο του, ενώ το 17ο έμεινε ημιτελές. Ο Δον Ζουάν μεταφράστηκε στα ελληνικά σε πεζό λόγο από τον Γ. Πολίτη, και τυπώθηκε στον Τρίτο τόμο των Ποιημάτων του Λόρδου Βύρωνος που κυκλοφόρησε το 1871. Θεωρείται «σατιρικό ποίημα» και έχει ως βάση το θρύλο του Δον Ζουάν, τον οποίο όμως ο Βύρων αντέστρεψε απεικονίζοντάς τον όχι ως «γυναικά» αλλά ως κάποιον που μπορεί εύκολα να παρασυρθεί από τις γυναίκες. Πρόκειται για το αριστούργημα του Λόρδου Βύρωνα κατά τους σύγχρονους κριτικούς, μια «επική σάτιρα» κατά τον ίδιον, η οποία ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στο κοινό παρόλο που όταν πρωτοδημοσιεύτηκαν ανώνυμα το 1819 οι δύο πρώτες ωδές της επικρίθηκε για «ανήθικο περιεχόμενο».
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΤΟΧΟΣ" (24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016)
Πηγή