Κυβέρνηση τσίρκο

Του Γιώργου Λακόπουλου 

Η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου είναι η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας. Εξελέγη με κανονικές εκλογές και έχει την ψήφο εμπιστοσύνης του ελληνικού Κοινοβουλίου. Δικαιούται λοιπόν να κυβερνήσει κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της –ή όπως νομίζει εν πάση περιπτώσει– και να κριθεί στις επόμενες εκλογες. Ετσι γίνεται στην κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Δεν φαίνεται όμως να γίνεται στην τρέχουσα ελληνική εκδοχή της. Γιατί η παρούσα κυβέρνηση δεν κυβερνάει. Και δεν κυβερνάει γιατί δεν είναι κυβέρνηση. Είναι τσίρκο.....

'Η πάντως συμπεριφέρεται σαν τσίρκο και όχι σαν πολιτικός οργανισμός.

Υπερβολή; Καθόλου. Π.χ. ο Πρωθυπουργός στήνει μια τελετή για να αναδείξει ως με μεγάλη επιτυχία του την εκχώρηση του ΟΛΠ στους Κινέζους. Και μόλις τελειώσουν τα πανηγύρια και οι θριαμβολογίες, ένας υπουργός του τον κάνει του αλατιού. Ουσιαστικά τον καταγγέλλει ως πειθήνιο όργανο των δανειστών και παραχαράκτη του κυβερνητικού προγράμματος και του ανακοινώνει –ο υπουργός στον Πρωθυπουργό!– ότι τίποτε δεν τελείωσε ακόμη με τη συγκεκριμένη εκχώρηση. Παρ' όλα αυτά ο υπουργός παραμένει στη θέση του – διευκρινίζοντας ότι όσα είπε αποτελούν... κυβερνητικές θέσεις!

Αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι σκετς σε παράσταση τσίρκου, σε επιθεώρηση, σε βαριετέ. Λειτουργία κυβέρνησης πάντως δεν είναι. Το φαινόμενο του υπουργού που υποδηλώνει ότι ο Πρωθυπουργός... δεν έχει την εμπιστοσύνη του και η κυβερνητική πολιτική δεν έχει την έγκρισή του είναι εξωφρενικό και παράλογο. 

Κι όμως δεν είναι πρωτοφανές. Έχουν προηγηθεί ο Λαφαζάνης με τον Στρατούλη που δεν ενέκριναν πέρυσι τις πρωθυπουργικές επιλογές, ο Σπίρτζης, που δεν ενέκρινε την εκχώρηση των αεροδρομίων και ας τις υπέγραψε, ο Σκουρλέτης με τις Σκουριές. Το θέαμα βγάζει γέλιο. Το κακό είναι ότι βγάζει και πολύ κλάμα. 

- Αστυνομικοί ενός γειτονικού κράτους –της "Μακεδονίας" που θα έλεγε και ο Μουζάλας– μπουκάρουν σε ελληνικό έδαφοςκαι ξυλοκοπούν τους πρόσφυγες που συνωστίζονται, λόγω της κυβερνητικής αποτυχίας, στην Ειδομένη, καθοδηγούμενες από κάτι περίεργες και ύποπτες ΜΚΟ, που δρουν με κυβερνητική ανοχή.

- Η Τουρκία βρίσκει τρόπους να ακυρώνει, ή να εξουδετερώνει, την πάγια ελληνική πολιτική απέναντι στις διεκδικήσεις της, σχεδόν με τη συνδρομή της κυβέρνησης που δεν έχει εξωτερική πολική. Για την ακρίβεια δεν έχει καν υπουργό Εξωτερικών -τον είδατε πουθενά; 

- Η αξιολόγηση του Μνημονίου -που θα έκλεινε κατά τον Πρωθυπουργό τον περασμένο Νοέμβριο- τραβάει για τον επόμενο Νοέμβριο. Μετά από κάθε συνάντηση του Τσακαλώτου με την τρόικα προστίθενται μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ φόροι στην καμπούρα μας και μετά από κάθε συνάντηση του Κατρούγκαλου κόβονται κατά μεριές ποσοστιαίες μονάδες οι συντάξεις.

Όλα αυτά δεν συνιστούν διακυβέρνηση. Το εκκρεμές της κυβερνητικής δράσης κινείται από την κωμωδία στη τραγωδία και τούμπαλιν. Και όπως έλεγε ο Ιονέσκο: "Το κωμικό, αναδεικνύει περισσότερη απελπισία από το τραγικό".

Πηγή