ΑΝΟΙΚΤΑ ΤΩΝ ΑΖΟΡΩΝ

 Χρίστος Γούδης

Ένα πλοίο ταξιδεύον με υπέροχον καιρόν 

αιφνιδίως εξοκείλει ανοιχτά των Αζορών

Κι ένας νέος και μια νέα, ωραιότατα παιδιά
φθάνουν κολυμβών γενναίως εις πλησίον αμμουδιά

Αλλά φθάσαντος χειμώνος και μη φθάνοντος βαπόρι
απεβίωσεν ο νέος και απέθανεν η κόρη

Μποστ.

Η σκηνή θα μπορούσε να περιγράφει μια υποθετική περιπέτεια ενός νεαρού ζεύγους μαροκινών λαθρομεταναστών και το τραγικό τους τέλος στις νήσους των Αζορών. Το γιατί ειδικά Αζόρες, προέκυψε, σε μένα τουλάχιστον, από τις δύο πρόσφατες εμφανίσεις του ηγέτη του νεοπαγούς κόμματος της Εθνικής Ενότητας, την πρώτη την Δευτέρα το βράδυ, 11 Απριλίου 2016, στο μεγάλο κανάλι, με το συμπάθιο MEGA, και την δεύτερη την Τετάρτη βράδυ, 13 Απριλίου 2016, στον «γαλάζιο ουρανό», ελληνιστί BLUE SKY...
Και στις δύο εμφανίσεις του ο επανελθών εν δόξη στο πολιτικό προσκήνιο Γιώργος Καρατζαφέρης, πολύ ανώτερος σε πολιτική οξυδέρκεια από πολλούς τρέχοντες, ασθμαίνοντες, και σιελορροούντες (με την γλώσσα έξω) κυνοβο(υ)λευτικούς λεβέντες, ανέπτυξε με εθνεγερτική διάθεση τα προβλήματα που μας δημιούργησε η φαεινή ιδέα της φιλεύσπλαγχνης κυρά-τασίας να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες και τα παράθυρα της συριζαίϊκης καλύβας (στην οποία μετέτρεψαν την Ελλάδα οι τσιπρυζαίοι μετά την αναρρίχησή τους στην εξουσία) στον κάθε «τζατζικιστή» και την κάθε μπουργκοφορεμένη «τζιτζικίστρια», τουαρέγκ ή μαροκάνα που επιθυμούσε να λιασθεί στο παρ’ ημίν «Ελ-λαδι-στάν».
«Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» (για να θυμηθούμε και το θεατρικό έργο του Ντύρενματ) στο ελληνικό κυνοβούλιο, της μεμνηστευμένης με τον «Αλχημιστή» των πολιτικών μεταλλάξεων και ουχί του βραζιλιάνου λογοτέχνη Κω(ε)λου (Coelho), είχε τις φαρμακευτικές της παρενέργειες όχι μόνο στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς αλλά και εις πλείστους όσους λιμένας Πειραιώς και νήσων που κατεκλύσθησαν από τις ατέλειωτες αφίξεις των προσκεκλημένων της ωραίας κοιμωμένης τον ύπνο του ανθρωπισμού. Επίσης αξιοσημείωτο, ότι, παρά την ομοιότητά της τελευταίας με Σουλιώτισσες της ηλικίας της, δεν φαίνεται να διδάχθηκε τίποτε από το θρηνητικό δημώδες άσμα τους κατά την εποχή της εκπόρθησης του Σουλίου από τους μωαμεθανούς του Αλή: «ανάθεμά σε Μπότσαρη και σένα Κουτσονίκα, για το κακό που κάνατε ετούτο τον χειμώνα, να βάλτε όρνια τον πασά, μέσα στο Κακοσούλι». Εδώ πάντως στο σύγχρονο Κακοσούλι δεν μπήκε μόνον ο πασάς, αλλά, όπως μας υπενθύμισε ο ηγέτης της Εθνικής Ενότητας, και ο κάθε μαρόκος που αντί να μεταβεί στην γειτονική του Ισπανία προτίμησε εμάς, γιατί εμείς ως γνωστόν ευχαριστούμε όλους αυτούς που μας προτίμησαν (δια στόματος προκόπη παυλόπουλου) και μας προτιμούν (δια στόματος – και όχι μόνον – του κάθε αλληλέγγυου).
Στην παρατήρηση πάντως των δημοσιογράφων ότι η Ισπανία δεν έχει νησιά, όπως έχουμε (ακόμη) εμείς, ο Γιώργος Καρατζαφέρης τους αποστόμωσε λέγοντας: «πώς δεν έχει; Έχει και παραέχει… Τις Αζόρες»!!! Τώρα βέβαια η Ισπανία έχει τις Αζόρες όσο η Βουλγαρία έχει τη Ρόδο και η Εξωτερική Μογγολία την Μύκονο, όμως το πρόβλημα δεν είναι αυτό, αλλά η κατάρα που δέρνει το εν λόγω νησιωτικό συγκρότημα, εξού και η οργή του ημετέρου Μέντη Μποσταντζόγλου, του αείμνηστου Μποστ, η αποδοθείσα στο πάλαι ποτέ, εν έτει 1961, σατυρικό του άσμα, το μελλοποιηθέν από τον γείτονά του στην περιοχή της Ακρόπολης Μίκη Θεοδωράκη, δια των καταληκτικών στίχων:

Κατηραμένη νήσος, νήσος των Αζορών,
που καταστρέφεις νέους και θάπτεις των κορών

Να πέσει τιμωρία από τον ουρανόν
να λείψεις απ’ τους χάρτας και των ωκεανών.

Κατά τα λοιπά: «έμπαινε… Γιούτσο» !!!

Χρίστος Γούδης δημοτικός σύμβουλος Δήμου Αθηναίων