Σας γράφω πρώτη φορά και θα ήθελα αρχικά να σας ευχαριστήσω ειλικρινά και εσάς και το Capital.gr συνολικά που μέσα από τη δουλειά σας εκφράζετε την κοινή λογική και μας βοηθάτε να πιστεύουμε ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι σαν και εμάς και εν τέλει να είμαστε αισιόδοξοι για τη χώρα μας.
Σαw διαβάζω και ήθελα να σας κάνω μερικές ερωτήσεις:...
1) Στο worst case senario που έχουμε πιστωτικό γεγονός, που δεν προχωρήσει η κυβέρνηση στα συμφωνηθέντα και η ΕΕ δε δώσει την αναγκαία δόση, μπορείτε να μας πείτε βάσει οικονομικών και νομικών κριτηρίων τι ακολουθεί; Τι ακολουθεί για τον απλό πολίτη; Του παίρνουν τις καταθέσεις, κλείνουν τα σύνορα, περιμένει να τυπωθεί χρήμα, τι συμβαίνει; Έχουμε το παράδειγμα της Αργεντινής, είναι αντιπροσωπευτικό για το τι πιστεύετε ότι θα συμβεί εδώ;
2) Θεωρώντας πιθανά όλα τα παραπάνω, τι θα πρέπει να κάνει ο πολίτης προληπτικά; είναι φρόνιμο να μεταφέρει μέρος των χρημάτων του έξω; Είναι σωστό; τι προτείνετε; τι μπορούμε να κάνουμε όσοι λογικοί έχουμε μείνει για να προστατευτούμε από τις συνέπειες των αποφάσεων για εμάς που όμως δεν τις επιλέξαμε;
3) Πιστεύετε ότι είναι πιθανό αν δεν τηρηθούν τα συμφωνηθέντα η Ευρώπη να μας οδηγήσει σε πιστωτικό γεγονός; Οικονομικά θα το αντέξει και δεύτερον είναι πιθανό το διάστημα της διαπραγμάτευσης η Ευρώπη να προετοιμάζεται για ένα τέτοιο σενάριο κατά τη γνώμη σας;
Σας ευχαριστώ πολύ προκαταβολικά για το χρόνο σας και για την πιθανή απάντησή σας.
Με εκτίμηση,
Ισαβέλλα
Απάντηση: Όλα αυτά για τα οποία ρωτάτε αποτελούν αχαρτογράφητα νερά. Δεν έχουμε το παράδειγμα χρεοκοπίας μιας χώρας που δεν έχει δικό της νόμισμα και δική της Κεντρική Τράπεζα. Κατά συνέπεια, μόνο λογικές προσεγγίσεις μπορούμε να κάνουμε με βάση τα πιθανά δεδομένα που θα διαμορφωθούν και τις αποφάσεις που θα επιβάλλουν αυτά στην κυβέρνηση αλλά και τις συμπεριφορές που θα προκαλέσουν στις επιχειρήσεις και τους πολίτες.
α) Η Αργεντινή είχε εθνικό νόμισμα και ισχυρούς φυσικούς πλουτοπαραγωγικούς πόρους, εμείς δεν έχουμε. Για εμάς θα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.
Αν π.χ. συμβεί πιστωτικό γεγονός, το πιο πιθανό είναι να μπει όριο στις αναλήψεις και μετακινήσεις κεφαλαίων στις τράπεζες.
Καθώς οι εισαγωγές γίνονται μόνο με μετρητά θα παρατηρηθούν ελλείψεις βασικών ειδών.
Η πτώση της οικονομικής δραστηριότητας θα οδηγήσει σε αύξηση της ανεργίας.
Τα έσοδα του κράτους θα μειωθούν δραστικά, με αποτέλεσμα να καλύψει τις δαπάνες στο 100%. Από το σύνολο των κρατικών δαπανών, τα 2/3 πάνε σε μισθούς και συντάξεις.
Η πρώτη λύση που θα σκεφτεί η κυβέρνηση αν αδειάσουν τα ταμεία του κράτους είναι τα αποθέματα στα ασφαλιστικά ταμεία, τα ταμεία των ΔΕΚΟ και μετά καταθέσεις στις τράπεζες. Αυτά όμως δεν αρκούν για περισσότερο από 2-3 μήνες.
Η αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων θα οδηγήσει την κυβέρνηση στη λύση να πληρώνει μέρος των συντάξεων με IOUs ή ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, δηλ. ανταλλακτικής αξίας «τρέχα γύρευε»...
Η αβεβαιότητα στις δυνάμεις ασφαλείας θα αυξήσει την εγκληματική δραστηριότητα και τις κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις. Οι κυβερνήσεις σε τέτοιες περιόδους φροντίζουν να πληρώνονται οι αστυνομικοί και ο στρατός.
Αν υπάρξει απόφαση εξόδου από το ευρώ, λογικά θα πρέπει να γίνει μέσω κάποιου δημοψηφίσματος. Αν το δημοψήφισμα εγκρίνει την έξοδο θα πρέπει να περιμένουμε περίπου 12 μήνες για να κυκλοφορήσει το νέο νόμισμα.
Το νέο νόμισμα θα υποστεί αρκετές υποτιμήσεις γιατί η οικονομία της χώρας δεν είναι σε θέση να στηρίξει κάποια αξιοπρεπή ισοτιμία σε σχέση με το ευρώ.
Σ’ αυτό διάστημα πριν και μετά το νέο νόμισμα θα επικρατεί οικονομικό χάος.
Στο μεσοδιάστημα οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πληρώνονται με IOUs τα οποία οι έμποροι θα αποφεύγουν προτιμώντας τα ευρώ που θα βγάζουν οι Έλληνες κάτω από τα στρώματα.
Λογικά η χώρα για πολλά χρόνια να Κοσσοβοποιηθεί. Δηλαδή θα έχει εθνικό νόμισμα αλλά οι βασικές συναλλαγές θα γίνονται σε ευρώ.
Αν πάμε σε νέο νόμισμα για να πάρει εμπρός η οικονομία, γιατί οι υποτιμήσεις δεν αρκούν, θα χρειαστεί να κάνουμε όλα αυτά που ζητούσε να κάνουμε το μνημόνιο: μειώσεις συντάξεων, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, άνοιγμα επαγγελμάτων, σταθερό φορολογικό πλαίσιο κλπ. Τότε θα είναι πιο εύκολο να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις γιατί τα εισοδήματα θα έχουν εκμηδενιστεί. Κάθε αύξηση πάνω από το μηδέν θα γίνεται θετικά δεκτή σε αντίθεση τώρα με κάθε μείωση.
β) Όσοι εχουν μεταφέρει πολλά χρήματα στο εξωτερικό θα έχουν την ευκαιρία να αυξήσουν τον πλούτο τους γιατί οι άλλοι θα πουλάνε περιουσιακά στοιχεία αξίας αντί πινακίου φακής.
Όσοι έχουν μεταφέρει λίγα χρήματα έξω θα μπορέσουν για μερικούς μήνες ή χρόνια να τα ανταλλάσσουν με είδη πρώτης ανάγκης στη μαύρη αγορά, μέχρι να αποκατασταθεί η τραπεζική πίστη και να λειτουργήσει η αγορά ομαλά.
Από ηθικής άποψης δεν είναι σωστό κάποιος να βγάζει τα χρήματά του στο εξωτερικό. Όταν όμως το έχουν κάνει οι περισσότεροι πολιτικοί και υπουργοί της κυβέρνησης οι ερμηνείες αυτές διίστανται...
Γενικά νομίζω πως αυτό αφορά τα προσωπικά κριτήρια του καθένα. Ο ίδιος δεν επικρίνω όποιον θέλει να προστατεύσει το αποτέλεσμα της εργασίας του από ανεπαρκείς και δημαγωγούς πολιτικούς που έχουν εθιστεί να «ληστεύουν» τις περιουσίες των εντίμων, για να ανταμείψουν τους πελατειακούς τους στρατούς.
γ) Η γνώμη μου είναι πως η Ευρώπη όχι μόνο αντέχει τις συνέπειες μιας ελληνικής χρεοκοπίας, αλλά θα ωφεληθεί από αυτήν καθώς τα δεινά της Ελλάδας θα προβληματίσουν τα κινήματα ευρωσκεπτικισμού στις μεγάλες χώρες.
Ναι, η Ευρώπη προετοιμάζεται. Εμείς είμαστε παντελώς στον «αέρα τον κοπανιστό» που μας πουλάνε οι δημαγωγοί και τώρα δεν είναι σε θέση να μαζέψουν τις θύελλες...
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου