Αν κάποιος ήθελε να γίνει μαθητής του Πυθαγόρα και να μπει στη σχολή του τότε τί γίνονταν; Ποια ήταν η διαδικάσία; Μπορούσαν όλοι να γίνουν μαθητές;Μόλις κάποιος εκδήλωνε το ενδιαφέρον για συμμετοχή του στη σχολή θα έπρεπε να περάσει απο δοκιμασίες.
Αρχικά ο Πυθαγόρας προσπαθούσε να βγάλει κάποια συμπεράσματα απο τη γλώσσα του σώματος .Παρακολουθούσε τις κινήσεις του υποψήφιου ,παρατηρούσε πως γελούσε ,πως περπατούσε κ.τ.λ
Παράλληλα εξέταζε τους φίλους του, τους συγγενείς ,όλους αυτούς με τους οποίοιυς συναναστρεφονταν
Αν κρίνονταν με βάση τα παραπάνω θετικά τότε για τα επόμενα 3 χρόνια δεν του έδιναν σημασία αλλά με τρόπο προσπαθούσαν να καταλάβουν την έφεση στη μάθηση του υποψήφιου.
Αν πάλι κρίνονταν θετικά τότε του επέβαλαν πενταετή σιωπή.Γιατί είναι εύκολο για κάποιον συνέχεια να μιλάει όμως δύσκολο να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό.Γενικά η εχεμύθεια ήταν βασικό στοιχείο της σχολής του Πυθαγόρα.
Αυτη την περίοδο η περιουσία του υποψήφιου μεταβιβάζονταν στη σχολή και αν περναγε κιαυτη τη δοκιμασία τότε γίνονταν εσωτερικος.
Και για να μη σκεπτείς κάτι πονηρό περί περιουσίας θα πρέπει να πω πως αν κάποιος δεν πέρναγε με επιτυχία τις δοκιμασίες τότε του επέστρεφαν την περιουσία του στο διπλάσιο και έστηναν στήλη, μέσα στη σχολή ,σα να ήταν νεκρός.
H ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΙΩΝ
Ο Πυθαγόρας είχε καθιερώσει ένα συγκεκριμμένο τρόπο ζωής τόσο για τον ίδιο όσο και για τους μαθητές του.Ετσι μετα το πρωινό ξύπνημα και αφού είχαν προηγηθεί οι πρωινές νοητικές ασκήσεις, το πρώτο που είχαν να κάνουν ήταν ένας μοναχικός περίπατος.Οχι όμως σε μέρος όπου υπήρχε όχλος και γενικότερα φασαρία αλλά σε ένα ήρεμο μέρος όπου δε θα ακουγόταν τίποτα.Αυτό γίνονταν γιατί πίστευαν πως η ψυχή έπρεπε να γαληνέψει πριν δουν κάποιο άνθρωπο και το κατάλληλο γιαυτό ήταν ένας περίπατος σε ένα ήσυχο μέρος.
Μετά σειρά είχε η ασχολία με το σώμα και τις ανάλογες ασκήσεις και ύστερα το πρόγευμα.Αφου τελείωναν το πρόγευμα μπορούσαν να ασχοληθούν με διαφορα εξωτερικά θέματα καιτο απόγευμα έκαναν πάλι ένα περίπατο αυτη τη φορά με συντροφιά διαφόρους άλλους μαθητές και συζητούσαν τα θέματα της σχολής τους αλλά και τα μαθήματά τους.
Δειπνούσαν και ύστερα μελετούσαν.Πριν φύγουν απο το μελετητήριό τους έλεγαν <<να μην κάνει κανένας τους κακό σε κανένα ζώο ή φυτό που δεν είναι βλαβερά για το άνθρωπο αλλά και να τιμούν τους θεούς τους ήρωες τους γονείς και πάντοτε να είναι υπερ του νόμου και κατά της ανομίας.>>
ΠΥΘΑΓΌΡΕΙΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΊΑ
Η έννοια της φιλίας ήταν ένα βασικό κομμάτι στη διδασκαλία του Πυθαγόρα.Μάλιστα ταυτίστηκε σε τέτοιο σημείο με τις απόψεις των Πυθαγορίων ώστε όταν δυο άνθρωποι ήταν πραγματικοί φίλοι ναλένε <<αυτοί είναι πυθαγόριοι>>.Κλασικό παράδειγμα σόλους είναι η ιστορία των Πυθαγορίων Δάμων και Φιντία.Υπάρχει και μια άλλη ιστορία την οποία αρκετοί δε γνωρίζουν και αναφέρω παρακάτω:
Κάποτε ένας Πυθαγόριος πήγε ένα ταξίδι.Στο δρόμο κουράστηκε και έκατσε σε ένα πανδοχείο για να κοιμηθεί.Ομως τελικά φαίνεται πως κατα τη διάρκεια της πορείας του αρρώστησε και στο πανδοχείο έκατσε περισσότερες ημέρες από τι υπολόγιζε.Η κατάστασή του όμως δε βελτιωνόταν.Τα χρήματά του τελείωσαν απο τις πολλές ημέρες που έκατσε εκεί.Ο πανδοχέας μάλλον επειδή ήταν σωστός άνθρωπος συνέχισε να περιποιείται τον ασθενή χωρίς χρήματα.Λίγο πριν πεθάνει ο πυθαγόριος ευχαρίστησε πολύ τον πανδοχέα και του ζήτησε να του φέρει ένα κομμάτι ξύλο πάνω στο οποίο σκάλισε κάτι συμβολισμούς.Αυτο το ξύλο να το βάλεις στη είσοδο του μαγαζιού σου σε σημείο που να φαίνεται γιατί μια μέρα θαρθει ένας άλλος Πυθαγόριος για να σε ξεπληρώσει, του είπε πριν πεθάνει.Πέρασε κάμποσος καιρός ο πανδοχέας θυμήθηκε την πινακίδα και την έβαλε σε σημείο ώστε να φαίνεται απλά απο περιέργεια να δει τι θα γίνει.Μετά απο κάποιο χρονικό διάστημα πε΄ρασε απο εκεί ένας άλλος Πυθαγόριος ο οποίος είδε την πινακίδα.Πήγε μεσα και ζήτησε να μάθει τι ακριβώς έγινε.Αφού έμαθε πλήρωσε τον πανδοχέα περισσότερα χρήματα απότι πραγματικά είχε ξοδέωει για τη φροντίδα του φίλου του.
Ο Πυθαγόρας με λίγα λόγια έλεγε πως σε μια φιλία δεν πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός γιατί μετά έρχονται τα άσχημα ανθρώπινα πάθη.Στη φιλία μας πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη γιατί αν δεν υπάρχει μπαίνει στη μεση το ψέμα και τότε τα πράγματα δυσκολεύουν.Το φίλο μας δεν πρέπει να τον εγκαταλήψουμε στην πρώτη δυσκολία αλλά αν πραγματικά έχει γίνει μια ανεπανόρθωτη ζημιά.Σε μια φιλία θα πρέπι πάντα να υπάρχει υποχώρηση και καλή πίστη.Αυτός που πρέπει πάντα να υποχωρεί πρώτος είναι ο μικρότερος σε ηλικία.
Υπάρχουν και άλλα πρωτοποριακά που αναφέρει ο Πυθαγόρας.Αυτο που πάντα με προβλημάτιζε είναι’οτι οι σκέψεις αυτού του σοφού είναι διαχρονικές.Αυτά που είπε πριν χιλιάδες χρόνια ισχύουν και σήμερα!
Γιαυτό και συχνά κάνω αναφορά στο μεγάλο Πυθαγόρα.
ΠΥΘΑΓΌΡΕΙΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΜΝΗΜΌΝΕΥΣΗ
Οι Πυθαγόρειοι έδιναν πολύ μεγάλη σημασία στην ικανότητα θύμησης και απομνημόνευσης.Γιαυτό το λόγο προσπαθούσαν κάθε μέρα να γυμνάσουν τη μνήμη τους και χρησιμοποιούσαν την παρακάτω διαδικασία.
Κάθε πρωί δε σηκώνονταν απο το κρεβάτι τους αν δεν έφερναν στο μυαλό τους τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας. Δηλαδή ποιον χαιρέτησαν πρώτο μετά δεύτερο, τρίτο… ,σε ποιον μίλησαν πρώτα(μετά δεύτερο…),τι έκαναν κ.ο.κ Αφού τελείωναν μ'αυτή τη διαδικασία προχωρούσαν στα υπόλοιπα της ημέρας.
Έτσι μ'αυτή την άσκηση προσπαθούσαν να κρατήσουν τη μνήμη τους σε φόρμα κάθε μέρα!
Ο Πυθαγόρας όπως πολλές φορές έχω γράψει ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα.Ηταν πρωτοπόρος στη σκέψη και κάτι παραπάνω που δε μπορεί κάποιος να περιγράψει με λόγια.Ηταν αυτός που ένωσ ε τον Ορφέα και την ελληνική σκέψη .Ηταν μια γέφυρα ανάμεσα στον πραγματικό και τον ιδεατό κόσμο.
Τι περίεργο!Ο Πυθαγόρας έζησε την ίδια εποχή με το Νουμά το Λάο τσε και το Βούδα. Διαφορετικοί άνθρωποι διαφορετικοί πολιτισμοί σε διαφορετικά μέρη της γης αλλά παρόμοια φιλοσοφία.Ποτέ δε μπόρεσα να καταλάβω γιατί η ιστορία μας δεν ονόμασε Μέγα τον Πυθαγόρα.
Σήμερα θα αναφερθώ στα ταξίδια του.Τον πυθαγόρα δεν το χώραγε ο μικρός τόπος της Σάμου.Κοντά στα 18 έφυγε και πήγε απέναντι στη Μ.Ασία στο Θαλή .Ο Θαλής όμως είδε καθαρά ότι ο ίδιος δεν είχε να του προσφέρει πολλά γιαυτό τον προέτρεψε να πάει στην Αίγυπτο στη Μέμφιδα όπου εκεί απο τους ιερείς θα μπορούσε να μάθει περισσότερα και να ανοίξει ακόμα τους ορίζοντές του.Πριν πάει στην Αίγυπτο πέρασε για ένα διάστημα απο τη Σιδόνα όπου έκατσε ένα μικρό χρονικό διάστημα .Στην Αίγυπτο έμεινε κοντά 22 χρόνια μαθαίνοντας τα μυστικά .Επεσε στην εποχή που ο Καμβύσης κατέλαβε την Αίγυπτο και αιχμαλωτίστηκε .Οδηγήθηκε στη Βαβυλώνα όπου έμαθε πολλά απο τους ιερείς και 56 ετών πια γύρισε στην πατρίδα του.
Μεγάλο ταξίδι έτσι; Εφυγε 18 και γύρισε 56. Ποιός δε θά θελε να κάνει τέτοιο ταξίδι. Από τη Σάμο πήγε στον Κρότωνα της Ιταλίας όπου και μεγαλούργησε. Φυσικά Πολλές φορές επισκέφτηκε τη Δήλο, Δελφούς, Κρήτη.
Ανήσυχος ο Πυθαγόρας. Μεγάλος ερευνητής!
ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
Στη διδασκαλία του μεγάλου Πυθαγόρα ,η μουσική, είχε μια ιδιαίτερη θέση.Το όργανο που χρησιμοποιούσαν ήταν η λύρα γιατί ο ήχος της ήταν ξεχωριστός και δημιουργούσε ευεξία στην ψυχή.Είχαν μελετήσει τη θετική επίδραση της μουσικής στην ψυχή του ανθρώπου γιαυτό το λόγο πριν κοιμηθούν χρησιμοποιούσαν τον κατάλληλο τύπο μουσικής ,τέτοι ώστε να ανακουφίσει την ψυχή απο το καθημερινό φορτίο της και να μπορέσουν να έχουν ένα ξεκούραστο ύπνο.Το ίδιο γίνονταν και το πρωί ,μόλις ξυπνούσαν χρησιμοποιούσαν τον κατάλληλο τύπο ώστε το σώμα να μπορέσει να ξεφύγει απο τη νωχελικότητα.Γενικότερα οι Πυθαγόριοι νόμισαν πως η μουσική θεραπεύει την ανθρώπινη ψυχή γιαυτό και χρησιμοποιούσαν τη <<θεραπεία μουσικής>>
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου