To Φανάρι : ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ: ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ…

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ: ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ…

Nestle και Friesland “διδάσκουν” με την αναλγησία τους ότι εάν θέλουμε να σωθούμε, θα πρέπει να αντιδράσουμε.

Σε τακτά χρονικά διαστήματα βλέπουμε δελτία τύπου πολυεθνικών σε καθεστωτικά μέσα, που διαβεβαιώνουν για την “ευαισθησία” τους απέναντι στην μαστιζόμενη Ελληνική κοινωνία.

Τα περισσότερα από αυτά όπως έχουμε αποδείξει στο παρελθόν όχι μόνον είναι ευχολόγια, αλλά πολλές φορές συνιστούν κατάφορη παραπλάνηση του καταναλωτικού κοινού. Και τα ελαφρυντικά ευπιστίας τα έχουμε απωλέσει εδώ και καιρό.

Τι γίνεται τελικά με τις πολυεθνικές που παράγουν προϊόντα πρώτης ανάγκης; Κατα πόσο ειναι κοντα στον Έλληνα καταναλωτή και το δράμα που βιώνει; Υπάρχουν τρανταχτά παραδείγματα που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση και όμως κανείς δεν τα στηλιτεύει από τους πρόθυμους αναλυτές, ναι, τους ίδιους που υμνούσαν το μνημόνιο ως ευλογία…
Έχουμε αφενός το παράδειγμα της Nestlé η οποία ενώ λαμβάνει την πρώτη ύλη (συγκεκριμένα τον καφέ που ειναι χρηματιστηριακό προϊόν) με 20% χαμηλότερη τιμή, δεν ρίχνει καθόλου τις τελικές τιμές της. Προσοχή, εδώ μιλάμε για χρηματιστηριακό προϊόν και όχι για τα στραγάλια του κυρ Μήτσου ή κάποια πολυδαίδαλη γραμμή προμήθειας πρώτων υλών. Ακριβώς όπως οι πετρελαϊκές.
Και βέβαια το κέρδος από την μείωση το καρπώνεται απόλυτα η πολυεθνική, την στιγμή που θα έπρεπε να το μεταφέρει έστω εν μέρει από το κουτάκι στο σουπερ μάρκετ εως το καφενείο της γειτονιάς.
Χωρίς κανένα ίχνος “φιλανθρωπίας”. Αυστηρά με νόμους αγοράς. Είναι όμως τόσο αδηφάγοι που δεν έχουν ούτε την διάθεση να κάνουν κάτι που γι’ αυτούς είναι ανέξοδο και να καμαρώσουν ότι “στηρίζουν την κοινωνία”, έστω για να μας γλυκάνουν τ’ αυτιά. Πολύ απλά, μας έχουν γραμμένους.

Και έχουμε από την άλλη την Friesland που παράγει τα γάλατα ΝΟΥΝΟΥ η οποία έκανε αύξηση 6% σε καιρό κρίσης. Μιλάμε για είδος πρώτης ανάγκης που αγγίζει τα όρια του μονοπωλίου. Και όμως, αυξάνει την τιμή στο γάλα. Όχι στο ουίσκι ή τα πατατάκια. Το ρημάδι το γάλα στοχεύοντας καθαρά στην οικογένεια που ήδη υποφέρει μην μπορώντας να προσφέρει “γάλα στα παιδιά του’. Αυτή είναι η ευαισθησία τους.