Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ

Ο Μέγας Αλέξανδρος στα 33 του χρόνια εξουσίαζε σχεδόν όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν εξουσίαζε απόλυτα τον εαυτό του αλλά δεν μπορούμε όμως εύκολα να τον κατηγορήσουμε ως σφαγέα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν πολεμιστής και αυτό είναι αρκετό για να τον κρίνει. Τα αποτελέσματα των πολέμων του τα έχει φανερώσει η ιστορία και οι μύθοι των λαών της ανατολής για το πρόσωπο του.  Δεν κρύβω τον θαυμασμό μου για τον άνθρωπο Αλέξανδρο που η μοίρα του έδωσε αυτό το καθήκον να πάρει τους Έλληνες μέχρι την Ινδία. Μήπως οι Έλληνες πολεμώντας μεταξύ τους στην Ελλάδα έκαναν κάτι καλύτερο; Τι κέρδισαν οι Σπαρτιάτες που δεν τον ακολούθησαν; Αντίθετα η δημιουργία του ελληνιστικού κόσμου ήταν ένα αξεπέραστο πολιτισμικό θαύμα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

 Δημοσιεύω αυτό το κείμενο για τον Μέγα Αλέξανδρο μονάχα για να δηλώσω ότι οι σημερινοί Έλληνες, εξιουδαϊσμένοι καθώς είναι, υπό τον ζυγό μιας χριστιανίζουσας θρησκείας, γιατι και χριστιανική δεν μπορείς να την πεις, όχι μονάχα δεν σέβονται τον Μακεδόνα βασιλιά αλλά συμμερίζονται το μίσος εκείνων που φθονούσαν και συνεχίζουν να φθονούν τον ελληνισμό. Αυτοί λοιπόν οι γνωστοί άγνωστοι ανθέλληνες, αναφέρονται στον Μέγα Αλέξανδρο ως ένα σφαγέα και τον συγκρίνουν με τον Χίτλερ. Από την αρχαία εποχή κάποιοι μιλούσαν για ένα μεθύστακα  Έλληνα που έφτασε μέχρι τις Ινδίες. Ωστόσο ο Αρριανός, ο Πλούταρχος και ο Καλισθένης δεν αναφέρουν τέτοιες πληροφορίες. Αυτοί που συκοφάντησαν τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν οι ανθέλληνες χριστιανοί. Οι ίδιοι δεν λένε τίποτα για τον Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος έπνιξε στο αίμα τους Γαλάτες και τους Γερμανούς της Ευρώπης. Κανένας πόλεμος στην ανθρώπινη ιστορία δεν είχε περισσότερα θύματα από τους Γαλατικούς πολέμους του Ιουλίου Καίσαρα. Όμως ο Ρωμαίος αυτός που έγινε η αιτία να καταλυθεί η Ρωμαϊκή δημοκρατία και να μετατραπεί σε αυτοκρατορία, δεν ήταν Χίτλερ. Μάλλον ο Χίτλερ ήταν μετενσάρκωση του Ιουλίου Καίσαρα !!!   

 

Ωστόσο η ιουδαιοχριστιανική προπαγάνδα δεν παραλείπει να εξιουδαϊσει τον Μέγα Αλέξανδρο. Αν κανείς πιστέψει όσα τα νεότερα βιβλία λένε για τον Μέγα Αλέξανδρο, εκτός δηλαδή τον Πλούταρχο και τον Αρριανό, τότε πρέπει να πιστέψουμε ότι ο Μακεδόνας που κατάκτησε τον κόσμο, ασπάστηκε τον Ιουδαϊσμό. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν το ομολογούν ούτε οι ίδιοι οι Ιουδαίοι, οι οποίοι ισχυρίζονται πως βοήθησαν απλώς τον Αλέξανδρο κι εκείνος τους αντάμοιψε δίνοντας τους κάποια προνόμια.

 Την βιογραφία του Αλεξάνδρου πρώτος συνέγραψε ο Καλισθένης, ο ανηψιός του Αριστοτέλη, τριακόσια χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού. Το κείμενο που έφθασε μέχρι εμάς προέρχεται από τον τρίτο αιώνα μετά Χριστόν και παρουσιάζει τον Αλέξανδρο ως προφήτη του θεού της παλαιάς διαθήκης και αρνητή των ελληνικών θεών. Ο Αλέξανδρος “πάντας εξουθένησε τους θεούς της γης και μόνο ένα θεόν αληθινό ανεκήρυξεν αθεώρητον, ανενιχνίαστον, τον επί των Σεραφίμ εποχούμενον και τρισαγίω φωνή δοξαζόμενον”.  Ο Αλέξανδρος γράφει ο ψευδοΚαλισθένης αδιαφόρησε για όλους τους θεούς της γης και φανέρωσε μόνο τον ένα θεό, τον αόρατο, εκείνο που κάθεται πανω στα Σεραφείμ και τον δοξάζουν με τρισάγιο. Το τρισάγιο είναι βέβαια ολοφάνερα χριστιανικό.

Φωτογραφία από βιβλίο θρησκευτικών. Ο Μέγας Αλέξανδρος προσκυνάει τον Εβραίο ιερέα της Ιερουσαλήμ. Την επίσκεψη στην Όαση του Σιβα δεν την λαμβάνουν υπόψιν τους, ούτε πως ήταν γνωστός ως γιος του Δία. Κόλλημα με την μπάλα; Κινείτε; 

Οι εξιουδαϊσμένοι Ορθόδοξοι χριστιανοί της Αλεξάνδρειας αντιπαθούν τον Μέγα Αλέξανδρο. Ψάλλοντας για τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, λένε: Αλέξανδρο τιμώ όντως τον μέγα, εκείνο που δεν είναι στους πολέμους αλλά στο πνεύμα μεγάλος.

 “Αλέξανδρον τιμώ τον τω όντι μέγαν, τον ουκ εν πολέμοις, αλλ΄εν πνεύματι μέγαν”.

 Είναι βεβαίως φανερή και η άρνηση των οπαδών του πατριάρχη να τιμήσουν τον Μέγα Αλέξανδρο, ως ένα άνθρωπο που εκτός από τις μεγάλες πολεμικές του πράξεις, πρόσφερε στον κόσμο μια ξεχωριστή σοφία. Πως όμως μέσα σε κείμενα που θεωρούνται χριστιανικά βρίσκονται πληροφορίες οι οποίες παρουσιάζουν τον Μέγα Αλέξανδρο να προσκυνάει τον Θεό των Χριστιανών;

Ο γαμος της Ρωξάνης, απο Περσικο χειρόγραφο. Ο Μέγας Αλέξανδρος παντρεύτηκε την Περσίδα Ρωξάνη και πάντρεψε  στρατηγους του με Περσίδες. Φορούσε και μια στολή με Πέρσικα στοιχεία θέλοντας να είναι βασιλιάς και των Περσών. 

Ενώ λοιπόν οι εξιουδαϊσμένοι Έλληνες χριστιανοί περιφρονούν τον Μέγα Αλέξανδρο, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους λαούς της ανατολής. Σε ένα αρχαίο χρονικό των Ιβήρων, της σύγχρονης Γεωργίας, ο Μέγας Αλέξανδρος αναφέρεται ως ο Ελληνας βασιλιάς που πρώτος δίδαξε την αλήθεια στον κόσμο, γιατί μέχρι τότε κανένας δεν είχε διδάξει την αλήθεια.
Ο Αλέξανδρος διέταξε τον Αζων να λατρεύει τον ήλιο, την σελήνη και τα πέντε άστρα, και να υπηρετεί τον αόρατο θεό, τον δημιουργό του ουρανού και της γης και νομοθέτησε το ίδιο για όλο το κράτος μια και εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμα διδαχθεί η αλήθεια.

 Ο προφήτης Δανιήλ, προφητεύει την κυριαρχία του Αλεξάνδρου.

 Οι Μωαμεθανοί πιστεύουν, όπως γράφει το κοράνι, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ένας μεγάλος προφήτης του Αλλάχ. 

"Στο όνομα του Αλλάχ, του Σπλαχνικού, του Ελεήμονα.

Θα σε ρωτήσουν για τον Νταλ-Κερνέιν (Δικέρατος). Να πεις: Θα σας διηγηθώ γι αυτόν.

«Τον κάναμε εμείς ισχυρό στην γη και του δώσαμε τα μέσα να πραγματοποιήσει όλα τα κατορθώματα."

 Οι Αραβες έχουν σε μεγαλύτερη υπόληψη τον Μακεδόνα βασιλιά από τους ίδιους τους Ελληνες.

 Οι Ελληνες διδάσκονται πως ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ένας μεγάλος στρατηλάτης αλλά δεν του αποδίδουν καμία σοφία, ούτε καμία αγιότητα. Αντίθετα μάλιστα ακούγονται περισσότερο οι φήμες για τα μεθύσια του και τις νεανικές του τρέλες.

 Για τους Έλληνες όμως ο Αλέξανδρος ήταν φανερωμένος θεός τους και φιλόσοφος.  Ο Πλούταρχος εκτός από την βιογραφία του Αλεξάνδρου, έγραψε και ένα βιβλίο “Περί του Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής”, όπου υποστηρίζει ότι τα έργα του Μακεδόνα βασιλιά δεν οφειλόταν στην τύχη αλλά στον φιλοσοφικό τρόπο ζωής του.

“Εάν προσέξεις την διδασκαλία του Αλεξάνδρου θα δεις ότι εδίδαξε τους Υρκανούς να συνάπτουν νομίμους γάμους, τους Αραχωσίους να καλλιεργούν την γη τους, τους Σογδιανούς να τρέφουν και όχι να σκοτώνουν τους γέροντες τους και τους Σκύθας να θάβουν τους νεκρούς τους και να μην τους τρώγουν. Αλλ΄ η Ασία όλη εξημερωθήσα από του Αλεξάνδρου ανεγίγνωσκε τον Ομηρο, και οι Πέρσες και οι Σογδιανοί και οι Γεδρώσιοι έψαλλαν τις τραγωδίες του Ευρυπίδη και του Σοφοκλέους. Και τους νόμους μεν του Πλάτωνος ολίγον αναγιγνώσκομεν, τους δε νόμους του Αλεξάνδρου μυριάδες ανθρώπων  εφάρμοσαν και ακόμη τους εφαρμόζουν, ευτυχέστεροι διότι κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο. Εάν δε μέγιστος έπαινος της φιλοσοφίας είναι ότι τα σκληρά και τα αμόρφωτα ήθη εξημερώνει και εξευγενίζει, ο δε Αλέξανδρος φαίνεται ότι εξεπολίτησε τόσους λαούς αγρίους και ατίθασους, ώστε δικαίως μπορεί να θεωρηθεί ως φιλοσοφώτατος ”.

 Ο Αλέξανδρος σύμφωνα με το λεξικό του Σούδα είναι “το σώμα κάλλιστος και φιλοπονώτατος και οξύτατος στην γνώμη, ανδρειότατος και φιλοτιμότατος και φιλοκινδυνότατος και του θείου επιμελέστατος, ηδονών τε των μεν του σώματος εγκρατέστατος, ...και προς το παν καλόν επιτηδειότατος”. 

Ο όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου που αναφέρει ο Αρριανός είναι ενδεικτικός για την φιλοσοφία του Μακεδόνα βασιλιά.

 “Σας εύχομαι τώρα που τελειώνουν οι πολέμοι να ζήσετε με ειρήνη. Ολοι οι θνητοί να ζήσετε μονιασμένοι σαν ένας λαός. Θεωρήστε την οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς νόμους, όπου θα κυβρνούν οι άριστοι ανεξαρτήτως φυλής. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι σε Ελληνες και βάρβαρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Ελληνας και κάθε κακός Ελληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο.

..Τον θεό δεν πρέπει να τον βλέπετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη αλλά σαν κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με την ζωή που κάνουν τα αδέρφια στην οικογένεια. Από μέρους μου θα θεωρώ όλους ίσους, λευκούς ή μελαμψούς, και θα ήθελα να μην είστε μόνο υπήκοοι αλλά μέτοχοι και συνέταιροι. Οσο περνάει από το χέρι θα προσπαθήσω να συντελεστούν όσα υπόσχομαι. Τον όρκο που με σπονδή δώσαμε απόψε, κρατήστε τον σαν συμβόλαιο αγάπης”.

 Οι σημερινοί Έλληνες φωνασκούν για τους Σκοπιανούς και λιβανίζουν τον Σαββαώθ αλλά φυσικά δεν τιμούν τους προγόνους τους. Οι πρόγονοι των Ελλήνων δεν ήταν Ρωμιοί … κάποιοι Φλάβιοι και Ιούλιοι και Λούκιοι … αλλά ο Αλέξανδρος και  ο Αχιλλέας, των οποίων τα αγάλματα δεν θα τα δεις στην πλατεία του αγνώστου μετανάστη. Στην Αθήνα τώρα περιμένουν τον Καμίνη να τοποθετήσει το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Γαρίπα στην αποθήκη της κοινότητας. Κανείς δεν ενδιαφερετε να το τοπιθετησει στο γραφειο του ή στον χώρο υποδοχής του ιατρείου όπου βρίσκεται ή σε κάποιο άλλο κοινοτικό κτήριο. Κάποτε βρισκοταν στο δημοτικό σχολείο. Φασίστες θα ήταν αυτοί μάλλον.... 

  Αλλά ακόμα και στο χωριό μου, είχαμε κάποτε ένα άγαλμα στον προθάλαμο του δημοτικού σχολείου, τώρα βρισκεται στην αποθήκη μεταξύ αραχνων και σκόνης. Κάποιοι βλέπετε δεν αντέχουν να βλέπουν τους αρχαίους Έλληνες, τους προτιμούν σκυφτούς και μαυροντυμένους.

 Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Αλέξανδρος λατρεύτηκε από τους αρχαίους Ελληνες σαν θεός και ο θρύλος του δημιούργησε μια καινούρια θρησκεία, την θρησκεία εκείνη που έπρεπε να εξαφανισθεί για να επικρατήσουν σε όλο τον κόσμο οι Ρωμαίοι.

Οι σημερινοί νεοέλληνες διαφωνούν με τους σλαβομακεδόνες και θεωρούν τον Αλέξανδρο δικό τους. Πόσο όμως σέβονται τον Μακεδόνα βασιλιά; Ενώ οι Σκοπιανοί στήνουν αγάλματα του Αλεξάνδρου στην πόλη τους οι Αθηναίοι τα κρατάνε στις αποθήκες.

Εγω είπα, είστε θεοί, γράφουν οι Ψαλμοί του Δαυίδ. Ο άνθρωπος έχει μέσα του το θεϊκό πνεύμα και αυτό αποκαλύπτει η ζωή του.  Γι΄αυτό και ο Διόνυσος, ο Ηρακλής και ο Ιησούς Χριστός λατρεύτηκαν ως θεοί ενώ ήταν ανθρώποι. Με όσα έκαναν στην ζωή τους απέδειξαν όμως περίτρανα ότι ήταν θεοί.

 Οι Ιουδαίοι είπαν στον Ιησού ότι θα τον λιθοβολούσαν “περι βλασφημίας, γιατί ενώ είσαι άνθρωπος κάνει ςτον εαυτό σου θεό. Απεκρίθη σε αυτούς ο Ιησούς, μα δεν είναι γραμμένο στο νόμο σας, ότι Εγώ είπα Θεοί είστε, και αν εκείνους είπε θεούς δεν γίνεται τώρα να λυθεί η γραφή.

«και οτι συ ανθρωπος ων ποιεις σεαυτον θεόν. Απεκρίθη αυτοις ο  Ιησους, Ουκ εστιν γεγραμμένον στο νόμο σας οτι  Εγω ειπα, Θεοί εστε; 35 ει εκείνους ειπεν θεους προς ους ο λόγος του θεου εγένετο, και ου δύναται λυθηναι η γραφή». (Κατά Ιωάννη,10,33-35)

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Πέρασαν σχεδόν 20 χρόνια όταν, ο τότε δήμαρχος των Αθηναίων, κ. Αβραμόπουλος, έλαβε απόφαση να τοποθετηθεί στην πλατεία Κοτζιά το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μιάς και η πρωτεύουσα των Ελλήνων δεν έχει απαραδέκτως σε θέση περίοπτο το άγαλμα του μεγάλου Στρατηλάτη.

Παραγγέλθηκε το έργο, ετοιμάστηκε από τον περίφημο γλύπτη Γιάννη Παππά, παραδόθηκε στον δήμο, όταν δήμαρχος Αθηναίων ήταν η κ. Μπακογιάννη, και έκτοτε γεμίζει αράχνες και λήθη σε κάποια αποθήκη του Δήμου, θλιβερό ...κατάλοιπο της Ελληνικής θολοκουλτούρας, αναποφασιστικότητας, αδιαφορίας, γραφειοκρατίας, αναισθησίας και περίεργης ενδοτικής αδράνειας.

Ο κ. Αβραμόπουλος και η κ. Μπακογιάννη έφυγαν από τον δήμο αλλά και ούτε από τις άλλες τους θέσεις επανήλθαν βοηθητικώς επί του θέματος. Ούτε βεβαίως και οι άλλοι δήμαρχοι και υπουργοί πολιτισμού.

Το θέμα παραμένει έτσι ως αποκαρδιωτική αίσθηση ιστορικής αντιλήψεως, αγραμματοσύνης και αποκοπής από το ιστορικό παρελθόν.

Ελπίζουμε ότι ο νέος δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης θα ενδιαφερθεί για το θέμα και θα δώσει την πρέπουσα λύση λίαν συντόμως….. 

Πηγή: http://thiva-nikolas.blogspot.gr/2011/03/20.html

ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Το Κοράνι

Λένα Μιλίλη

Εκδόσεις Κάκτος

Το σπήλαιο

Στο όνομα του Αλλάχ, του Σπλαχνικού, του Ελεήμονα.

Θα σε ρωτήσουν για τον Νταλ-Κερνέιν (Δικέρατος). Να πεις: Θα σας διηγηθώ γι αυτόν.

«Τον κάναμε εμείς ισχυρό στην γη και του δώσαμε τα μέσα να πραγματοποιήσει όλα τα κατορθώματα. Ταξίδευσε με μια ορισμένη πορεία μέχρι που έφθασε στην Δύση και είδε τον ήλιο να δύει μέσα σε μια δεξαμενή με μαύρη λάσπη. Ανακάλυψε ένα λαό.

Νταλ-Κερνέιν, είπαμε Εμείς πρέπει ή να τους τιμωρήσεις ή να τους δείξεις καλοσύνη.

Αυτός απάντησε: Θα τους τιμωρήσουμε Εμείς σίγουρα τους πρόστυχους. Μετά θα επιστρέψουν στον Κύριο τους και θα τιμωρηθούν αυστηρά από Αυτόν. Σε αυτούς που έχουν πίστη και κάνουν καλές πράξεις, θα δώσουμε πλούσια ανταμοιβή και θα είμαστε επιεικείς μαζί τους.

Μετά ταξίδευσε ακολουθώντας μια διαφορετική πορεία μέχρι που έφτασε στην Ανατολή και είδε τον ήλιο που ανέτειλε πάνω από ένα λαό που είχαμε Εμείς εκθέσει ολοκληρωτικά στις φλογερές ακτίνες του. Έκανε εκεί το ίδιο, και Εμείς είχαμε πλήρη γνώση όλων των δυνάμεων που είχε στις διαταγές του.

Έπειτα ακολούθησε μια άλλη πορεία μέχρι που έφθασε ανάμεσα σε δυο βουνά και βρήκε ένα λαό που μόλις μπορούσε να καταλάβει λέξη. Νταλ-Κερνέιν, είπαν οι Γκόγκ και οι Μαγκόγκ λεηλατούν αυτήν την χώρα. Χτίσε μας ένα φρούριο για να τους αντιμετωπίσουμε και θα σου πληρώσουμε φόρο.

Αυτός απάντησε: Η δύναμη που ο Κύριος μου, μου έχει δώσει  είναι καλύτερη από κάθε φόρο. Δώστε μου εργάτες, και θα σηκώσω ένα φρούριο ανάμεσα σε σας και αυτούς. Ελάτε φέρτε μου σιδερένια τούβλα. Έφτιαξε φραγμα  στην κοιλάδα ανάμεσα στα Δύο Βουνά, και είπε: φυσήξτε τους φυσητήρες σας. Και όταν τα σιδερένια τούβλα είχαν κοκκινίσει από την θερμότητα, είπε: Φέρτε μου λιωμένο μπρούντζο να χύσω πάνω τους.

Οι Γκογκ και οι Μαγκόγκ δεν μπορούσαν να σπάσουν τα τούβλα ούτε να σκάψουν για να περάσουν μέσα από το φράγμα. Είπε τότε αυτός: Αυτό είναι ευλογία από τον Κύριο μου. Αλλά όταν η υπόσχεση του Κυρίου μου εκπληρωθεί, θα το ισοπεδώσει και θα το κάνει σκόνη. Η υπόσχεση του Κυρίου μου είναι αληθινή.

Αυτήν την μέρα θα τους αφήσουμε Εμείς να έλθουν κατά πλήθη που θα συνωστίζονται. Η σάλπιγγα θα ηχήσει και θα τους συγκεντρώσουμε Εμείς όλους μαζί.

Αυτήν την μέρα η Κόλαση θα απλωθεί ανοιχτή στους άπιστους, που στράφηκαν τυφλοί στην παραίνεση Μου και κουφοί στην προειδοποίηση Μου.

Μήπως πιστεύουν οι άπιστοι πως μπορούν να κάνουν τους υπηρέτες Μου αφεντικά μαζί με Μένα; Ετοιμάσαμε Εμείς την Κόλαση για κατοικία τους.

Ο Μεγας Αλέξανδρος σύμφωνα με τις παραδόσεις των λαων της ανατολής,  το χρονικο των Ιβηρων και το Κοράνι, νίκησε τους δαίμονες Γωγ και Μαγωγ. Εδω σε ενα μεσαιωνικο χειρόγραφο να νικά κάποιον δαίμονα !!! 

ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΙΒΗΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

The Georgian Chronicle - The original manuscript lacks this title or attribution to Juansher)

Chapter 3

Alexander commanded Azon to honor the sun, moon and five stars, and to serve one unseen God, creator of heaven and earth, and he legislated the same for the whole country. For at that time there was no preaching of truth.

Ο Αλέξανδρος διέταξε τον Αζων να λατρεύει τον ήλιο, την σελήνη και τα πέντε άστρα, και να υπηρετεί τον αόρατο θεό, τον δημιουργό του ουρανού και της γης και νομοθέτησε το ίδιο για όλο το κράτος μια και εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμα διδαχθεί η αλήθεια.

ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Ο Αλέξανδρος του Φιλίππου

 Ο Πλούταρχος γράφει, και συμφωνούν οι περισσότεροι ιστορικοί μαζί του, ότι κανένας άνθρωπος δεν κατάφερε τόσα όσα ο Μέγας Αλέξανδρος. Ο ίδιος μας πληροφορεί πως ο Ιούλιος Καίσαρας, ο δημιουργός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όταν βρισκόταν στην Ισπανία στάθηκε κάτω από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου έκαμε την φιλόδοξη σκέψη να κατακτήσει την Ευρώπη.

 Και οι δύο αυτοί άντρες, που τις ζωές τους συγκρίνει ο Πλούταρχος, λατρεύθηκαν σαν θεοί από τον λαό. Η αλήθεια όμως είναι πως η λατρεία του Καίσαρα ήταν πολύ μικρότερης διάρκειας και έντασης συγκρινόμενη με την λατρεία του Αλεξάνδρου.

 Ομως και οι διαφορές τους είναι μεγαλύτερες από τις ομοιότητες. Το σώμα του Αλεξάνδρου βρισκόταν στην Αλεξάνδρεια όπου και το προσκυνούσαν πιστοί μέχρι και τον δεύτερο αιώνα μετά Χριστόν. Το σώμα του Ιουλίου Καίσαρα κάηκε και διέρευσαν φήμες ότι αναλήφθηκε στον ουρανό. Οι Ρωμαίοι δεν σταμάτησαν να λένε ότι τον είδαν να υψώνεται πάνω από τις φλόγες.

 Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ο τρίτος βασιλιάς των Μακεδόνων με αυτό το όνομα. Η γενεαλογία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αν θεωρήσουμε ότι ο Φίλιππος ήταν ο πραγματικός του πατέρας, φθάνει φυσικά μέχρι τον Ηρακλή και τον Δία, όπως και του Αλεξάνδρου Α΄, του γιού του Αμύντα. Ομως μεταξύ των δύο Αλεξάνδρων υπήρχε μιά σημαντική διαφορά. Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο νομιζόμενος γιός του Φιλίππου, ήταν γιός του ίδιου του Δία, αφού η μητέρα του συνέλαβε μέσω του Δία. Η σειρά των πατεράδων, παππούδων και προπαππούδων δεν είχε καμία αξία για τον γνήσιο γιό του Δία, τον Αλέξανδρο της Ολυμπιάδας.

Αρχικά ο Αλέξανδρος του Φιλίππου αναφερόταν ως γιος του θεού Αμμωνα Δία, την εποχή του Χριστού κυκλοφορούσε ευρύτατα η φήμη, ότι ο Αλέξανδρος ήταν γιος του Φαραώ Νεκτανεβώ.

 Η  βιογραφία του Αλεξάνδρου που είναι γνωστή ως Ψευδοκαλισθένης, αναφέρει πως απατώνται οι άνθρωποι που νομίζουν ότι ο Αλέξανδρος είναι γιος του  Φιλίππου, γιατί όπως υποστηρίζουν οι σοφότεροι των Αιγυπτίων, πραγματικός του πατέρας είναι ο Φαραώ Νεκτανεβώ. Ο Φαραώ αυτός ήταν ο τελευταίος των Αιγυπτίων αφού το κράτος του καταλύθηκε από τους Πέρσες. Φεύγοντας από την Αίγυπτο ο Νεκτανεβώ επισκέφθηκε το παλάτι του Φιλίππου. Επειδή ο Φαραώ ήταν μάγος μεταμορφώθηκε σε δράκο και συνεβρέθηκε με την Ολυμπιάδα την γυναίκα του Φιλίππου. Οι Αιγύπτιοι λέγοντας αυτά υποστήριζαν έτσι πως οι Πτολεμαίοι καταγόταν από αιγυπτιακή γεννιά. Μια τέτοια φήμη βέβαια βόλευε τους Πτολεμαίους.

 Την παράδοση για τον δράκο την αναφέρει βέβαια και ο Πλούταρχος, γράφοντας ότι είδαν ένα δράκο να κοιμάται στο κρεβάτι με την Ολυμπιάδα, χωρίς όμως να αναφέρει κανένα Νεκτανεβώ. Αναφέρει αντίθετα την σχέση της Ολυμπιάδας με τα μυστήρια της Σαμοθράκης και τα όσα παράξενα συνέβησαν πριν από την γέννηση του Αλεξάνδρου, για βροντές και κεραυνούς. Ολα αυτά τα αποδίδει ο Πλούταρχος στις Ορφικές τελετές και στα Διονυσιακά μυστήρια στα οποία είχαν εθιστεί οι γυναίκες, που μιμούνταν μάλιστα τα έθιμα των Σιδωνίων γυναικών από την Θράκη.

 Διαδόθηκαν βέβαια αρκετές φήμες για την γέννηση του Αλεξάνδρου κι ακόμη ότι την ημέρα που γεννήθηκε κάηκε ο ναός της Εφεσίας Αρτεμης από τον Ηρόστρατο που ήθελε με αυτόν τον τρόπο να μείνει το όνομα του στην αιωνιότητα. Οι Ιωνες καταδίκασαν τον Ηρόστρατο σε θάνατο και ψήφισαν να μην αναφέρουν ποτέ το όνομα του. Ωστόσο μέχρι σήμερα όλοι γνωρίζουν ποιός έκαψε τον ναό της Αρτεμης.

 Οταν ο Αλέξανδρος εκστράτευσε στην Ασία, το άγαλμα του Ορφέα στα Λείβηθρα που ήταν από ξύλο κυπαρισσιού ίδρωσε. Ο Αριστόβουλος έγραψε πως ο Αλέξανδρος ξεκινώντας για την Ασία δεν είχε πάνω του, ούτε πενήντα τάλαντα, ο Δούρις πως είχε τρεις μέρες τροφή και ο Ονησίκριτος ότι χρωστούσε μάλιστα διακόσια τάλαντα. Οταν έφτασε στην Τροία, άλειψε με λάδι την στήλη του Αχιλλέα και έτρεξε γύρω από αυτή γυμνός όπως απαιτούσε το έθιμο, την στεφάνωσε και μακάρισε τον Αχιλέα γιατί όταν ζούσε είχε πιστό φίλο τον Πάτροκλο και όταν πέθανε έτυχε μεγάλου κήρυκα, όπως ήταν ο Ομηρος.

 Οταν έφθασε στο βάθος της Μικράς Ασίας πέρασε την Παμφυλία τόσο γρήγορα που πολλοί ιστορικοί έγραψαν πως η θάλασσα υποχώρησε στον Αλέξανδρο, όπως υποχώρησε κάποτε και στον Μωυσή. Τούτο δηλώνει και Μένανδρος σε κάποια κωμωδία αναφερόμενος σε αυτό το παράξενο γεγονός. Στην επιστροφή από την Ινδία, ο Αλέξανδρος διέσχισε με τον στρατό του μια έρημο που κανένας ως τότε δεν είχε διασχίσει, προσπαθώντας ίσως να ξεπεράσει τον Μωυσή. Ανέβηκε μάλιστα στην Αορνο κορυφή στην οποία ούτε ο Ηρακλής δεν είχε ανεβεί και έφτασε στα πέρατα του κόσμου, όπου ο θεός Διόνυσος δεν είχε φτάσει.

 Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στον Καλισθένη ο Αλέξανδρος έφθασε στο τέλος της γης κι εκεί ο μάγειρας του, που τον έλεγαν Ανδρέα, βρήκε μία πηγή που έτρεχε αθάνατο νερό. Το κατάλαβε αυτό καθώς έπλυνε τα παστά ψάρια για να μαγειρέψει κι εκείνα ζωντάνεψαν. Επειδή ήταν όμως ερωτευμένος με την κόρη του Αλεξάνδρου, έκρυψε το γεγονός από τον Αλέξανδρο. Ο Αλέξανδρος βέβαια ως θεός που ήταν τιμώρησε τον Ανδρέα και την αδερφή του. Η αδερφή του, που ονομαζόταν Καλή, δεν είναι άλλη από την αθάνατη γοργόνα που ψάχνει πάντα τον αδερφό της.

 Οι Αθηναίοι όμως ποτέ δεν δέχθηκαν να προσκυνήσουν ως θεό τον Αλέξανδρο, γιατί ποτέ δεν προσκύνησαν κανένα άνθρωπο ως θεό. Η διαμάχη μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών συνεχίστηκε μέσα στο στρατόπεδο του Αλεξάνδρου, καθώς οι Πέρσες και μάλιστα εκείνοι που προερχόταν από τους μικτούς γάμους ή από τους τριάντα χιλιάδες νεαρούς που σπούδασε ο Αλέξανδρος, τον προσκυνούσαν με μεγάλη ευχαρίστηση σαν θεό, αφού έτσι έκαναν και πρωτύτερα με τον βασιλιά Κύρο.

 Οι δύο παραδόσεις παραμένουν μέχρι σήμερα. Ο Διογένης δεν σέβεται τον Αλέξανδρο, όπως κάνουν οι υπόλοιποι φιλόσοφοι που τον αποκαλούν φως της γης αλλά του ζητάει μόνο να μην στέκεται μπροστά του, κρύβοντας τον ήλιο. Οταν δηλαδή ο Αλέξανδρος τον ρώτησε αν θέλει κάποιο δώρο, εκείνος είπε:  “Μικρόν του ήλιου μετάστηθι”.

 Ο Πλούταρχος δίνει την απάντηση γράφοντας στο “Περί Αλεξάνδρου τύχης”:

“και τώρα συγχώρεσε με Διογένη γιατί μιμούμαι τον Ηρακλή και ζηλεύω τον Περσέα και ακολουθώ τα ίχνη του Διονύσου, ο οποίος είναι θεός αρχηγός του γένους μου και προπάτωρ μου, και θέλω πάλιν στην Ινδία να στήσω χορούς των Ελλήνων νικητών προς τιμήν του Διονύσου και να ενθυμίσω τα βακχικά όργια στους πέρα από του Καυκάσου κατοικούντας ορεινούς και άγριους λαούς”.

 Ο Αλέξανδρος όμως επέβαλε την προσκύνηση μόνο για πολιτικούς λόγους. Αυτό πιστεύει ο Πλούταρχος που αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος δεν θεώρησε ποτέ τον εαυτό του θεό, και δεν λατρεύτηκε ως θεός όσο ζούσε, ενώ οι διάδοχοι του πήραν αμέσως θεϊκά ονόματα και θεωρήθηκαν θεοί.

 Ο Δημήτριος, στον οποίο η τύχη έδωσε μικρό μέρος της δυνάμεως του Αλεξάνδρου, εδέχετο να ονομάζεται Καταιβάτης, αφού φημιζόταν ότι ήταν γιός του Απόλλωνα. Ο Λυσίμαχος που κατέλαβε την Θράκη μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, ήταν τόσο υπερόπτης, ώστε όταν έφταναν οι Βυζάντιοι αγγελιοφόροι,  είπε ότι ερχόταν την στιγμή που η λόγχη του άγγιζε τον ουρανό. Ο Βυζάντιος Βασιάδης που τον άκουσε, είπε: “ας απομακρυνθούμε μήπως δια της αιχμής του δόρατος τρυπήσει τον ουρανό.”                                                                                                                                             

 Ο Αλέξανδρος όμως “έλεγε ότι καταλαβαίνει ότι είναι θνητός μόνο από τον ύπνο και τον έρωτα γιατί και ο πόνος και η ηδονή προέρχονται από μια και μόνη κοινή αδυναμία της φύσης”. Οταν πληγώθηκε από βέλος, ενώ πονούσε απήγγειλε Ομηρο λέγοντας τους στοίχους: “Φίλοι μου ετούτο που τρέχει είναι αίμα και όχι ιχώρ που  ρέει στις φλέβες των μακάριων θεών”. 

 Ο Πλούταρχος αναφέρει πως όταν έχτισε την Αλεξάνδρεια, ο προφήτης, σύμφωνα με τους χρησμούς του οποίου θα έχτιζε αυτή την πόλη, τον αποκάλεσε “παιδίον” αλλά καθώς ήταν ξένος του είπε “παιδίος”, το οποίο ακούστηκε ως “παις Διός”, πράγμα που διαδόθηκε στην Αίγυπτο, χαροποιώντας τον Αλέξανδρο.

ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ