Οἱ πυρές ποὺ ἔκαιγαν βιβλία κι ἀνθρώπους.

Κάποτε, στὴν Εὐρώπη κυρίως, ἀλλὰ ὄχι μόνον, ἔκαιγαν τὶς «μάγισσες», τοὺς ἀνθρώπους ποὺ διαφωνοῦσαν μὲ τὰ καθεστῶτα, αὐτοὺς ποὺ σκέπτονταν γενικῶς, ἀλλὰ κυρίως τὰ βιβλία! Μάλλιστα, κατὰ πῶς ἔλεγε κάποιος πανηλίθιος προσφάτως, τὰ βιβλία εἶναι τέλεια προσανάμματα γιὰ τὸ φαγητό του καὶ τὸ τζάκι του.

Ἀναλόγως λοιπὸν σκέπτονταν (;;;) καὶ κάποιοι ἄλλοι, αἰῶνες πρίν, ποὺ πίστευαν πὼς ἐὰν τὰ βιβλία δὲν ὑμνοῦν τὸν θεό τους, καίγονται. Ἐὰν πάλι τὸν ὑμνοῦν, ἀναπαράγονται.
Ἐπεὶ δὴ ὅμως τὰ βιβλία δὲν γράφονταν συνήθως γιὰ νὰ ὑμνοῦν θεούς, ἀλλὰ γιὰ νὰ διαδώσουν τὴν γνώσι, ἔ, πολὺ ἁπλᾶ, καίγονταν!!!
Φιλονόη.
Όσα βιβλία ήταν πολυμίσητα για τη νέα θρησκεία (τον χριστιανισμό) καίγονταν μαζί με τους ανθρώπους των βιβλιοθηκών.
Το 529 με εντολή του Ιουστινιανού απαγορεύτηκε η διδασκαλία της φιλοσοφίας και έκλεισαν – – οι αθηναϊκές σχολές. Όπως μας πληροφορεί ο χρονογράφος Ιωάννης Μαλαλάς ρίχτηκαν στην πυρά ελληνικά βιβλία των κλασσικών και μετακλασσικών χρόνων και έργα τέχνης πολυμίσητα για τη νέα θρησκεία.
Δεν είναι το μοναδικό περιστατικό.
Το 724 ο εικονομάχος αυτοκράτορας Λέων Γ΄ πρόσταξε να πυρποληθεί η περίφημη Οικουμενική Σχολή, το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της εποχής, όπου στεγαζόταν η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του Βυζαντίου, επειδή οι δάσκαλοι του εκπαιδευτηρίου αρνήθηκαν να γνωματεύσουν εναντίον της λατρείας των εικόνων.
Οι χρονογράφοι Κεδρηνός, Ζωναράς, Γλυκάς και Μανασσής βεβαιώνουν ότι ο αυτοκράτορας έδωσε εντολή να κυκλωθεί από ένοπλους στρατιώτες το κτίριο κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς και να απαγορευθεί η έξοδος του προσωπικού από τη Σχολή, με αποτέλεσμα να καούν όχι μόνο οι θησαυροί της βιβλιοθήκης αλλά και οι διδάσκαλοι.
Και μετά έχουμε ως προστάτες των γραμμάτων τους τρεις φωστήρες.
περιοδικὸν ἀναζήτησις