Το πρώτο ταμπού (ομόλογα δημοσίου) καταρρίφθηκε στην Ελλάδα με το PSI - το δεύτερο ταμπού (τραπεζικές καταθέσεις) στην Κύπρο...

Το τρίτο και το τελευταίο, το ευρώ δηλαδή, μάλλον θα καταρριφθεί από την Ιταλία, εάν δεν αλλάξει πορεία η Ευρωζώνη – εκτός εάν προλάβει η Ισπανία, η Γερμανία ή όλοι μαζί οι Ευρωπαίοι Πολίτες”. Σύμφωνα με ορισμένα διεθνή ΜΜΕ, εάν το πείραμα της Κύπρου επιτύχει, η «κατάσχεση» των τραπεζικών καταθέσεων θα συνεχισθεί και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης – ενώ η βιασύνη, με την οποία η Γερμανίδα καγκελάριος επιβεβαίωσε επίσημα τις κρατικές εγγυήσεις για το ποσόν των 100.000 €, δημιουργεί πολύ μεγάλες υποψίες.ιδικότερα, συζητείται ήδη η επιβολή μίας ανάλογης με την Κύπρο φορολόγησης επί των καταθέσεων στην Ισπανία, στην Ελλάδα, στην... Πορτογαλία, στην Ιρλανδία και στην Ιταλία – όπου με ποσοστό 8,5% θα μπορούσαν να εισπραχθούν περισσότερα από 305 δις €, με 1% περί τα 35,9 δις €, καθώς επίσης με 0,1% γύρω στα 3,6 δις € (πηγή: Πίνακας).

Ο καινούργιος διευθυντής του Eurogroup, σε σχετική ερώτηση που του τέθηκε, δεν θέλησε να απαντήσει – γεγονός που φαίνεται να σημαίνει ότι, ευρίσκεται ήδη σε επεξεργασία ένα σχέδιο, μέσω του οποίου, αντί να αντιμετωπίζεται η κρίση χρέους με «πακέτα διάσωσης», θα επιδιωχθεί η καταπολέμηση της με τη βοήθεια μίας πανευρωπαϊκής φορολόγησης.
Η αποστολή της πρώτης «αναγνωριστικής βόμβας» στο νέο πειραματόζωο λοιπόν, στην Κύπρο δηλαδή, ήταν απλούστατα ένα τεστ – «ενορχηστρωμένο» με ένα μίγμα πανικού, εκβιασμών, προϋπολογισμένων υποχωρήσεων (όπως ο δήθεν συμβιβασμός που ακούγεται σήμερα, σχετικά με το ποσοστό «δήμευσης» ή το «αφορολόγητο» ποσόν καταθέσεων), καθώς επίσης ψυχρής αντιμετώπισης της όλης κατάστασης εκ μέρους των Βρυξελών (της Γερμανίας δηλαδή).
Ο απώτερος στόχος: να εξαχθούν τα απαραίτητα συμπεράσματα, σχετικά με τον πλέον κατάλληλο τρόπο εφαρμογής ενός ανάλογου σχεδίου σε άλλες χώρες, στο μέλλον.
Παραστατικά, εάν το τεστ στεφθεί με επιτυχία, εάν δεν αντιδράσουν δηλαδή οι ανόητοι Πολίτες, «αποδεχόμενοι» τελικά τη μοίρα τους (όπως φαίνεται να συμβαίνει δυστυχώς στην Κύπρο) τότε η Κομισιόν θα επιτρέψει ευρέως τη χρήση του συγκεκριμένου «φαρμάκου» – συγκεκριμένα, τη «δήμευση» μέρους των τραπεζικών καταθέσεων, σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η ιδέα είναι ουσιαστικά απλή και σχετικά εύκολη στη διεκπεραίωση της: Μετά τα προβλήματα και τις ατέρμονες συζητήσεις, σε σχέση με τα προγράμματα λιτότητας και την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων ορισμένων χωρών, αποφασίσθηκε να ακολουθηθεί το παράδειγμα της Γερμανίας, μετά την ένωση της.
Ειδικότερα, η επιβολή ενός φόρου, ο οποίος στην αρχή θα «πουληθεί» από τους πολιτικούς (συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων) στους πολίτες ως έκτακτος και για μία μόνο φορά - ενώ στην πραγματικότητα θα διατηρηθεί για πάντα.
Συνεχίζοντας, η Goldman Sachs έκανε τους υπολογισμούς που αναφέρονται στον Πίνακα Ι - ενώ η Boston Consulting Group, το 2011, είχε λειτουργήσει ανάλογα, συντάσσοντας ένα σχέδιο με τον τίτλο «Πίσω στη Μεσοποταμία».
Στα πλαίσια του σεναρίου αυτού, το οποίο έχουμε στη διάθεση μας σε pdf, έγινε προσπάθεια υπολογισμού του ποσοστού, με το οποίο θα έπρεπε να φορολογηθεί η ιδιωτική περιουσία των νοικοκυρών σε κάθε χώρα - έτσι ώστε το δημόσιο χρέος της να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της συμφωνίας του Μάαστριχτ (60% του ΑΕΠ), ή να είναι λίγο υψηλότερο.
Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη μελέτη, εάν οι Γερμανοί πλήρωναν 11% φόρο επί των τραπεζικών καταθέσεων τους, το δημόσιο χρέος της χώρας τους θα μειωνόταν στο 80% του ΑΕΠ – για τις υπόλοιπες χώρες δε, τα ποσά ήταν κατά πολύ υψηλότερα.
Προφανώς, τέτοιου είδους μελέτες δεν συντάσσονται χωρίς πολιτική εντολή – επειδή αφενός μεν κοστίζουν πολύ μεγάλα ποσά, αφετέρου δε απαιτούνται λεπτομερείς πληροφορίες εκ μέρους κρατικών οργανισμών, όπως της Eurostat.
Επομένως, προετοιμάζεται αναμφίβολα ένα σχέδιο δήμευσης μέρους της ιδιωτικής περιουσίας των ευρωπαίων πολιτών - έτσι ώστε να τραφεί το αχόρταγο χρηματοπιστωτικό κτήνος, ο εργοδότης δηλαδή της πολιτικής, από τους πολίτες-θύματα του.
Ολοκληρώνοντας, αυτού του είδους οι ενέργειες δεν έχουν καμία σχέση με τη Δημοκρατία, ούτε φυσικά με το «προσδοκόμενο» Κράτος Δικαίου – γεγονός που σημαίνει ότι, η περίπτωση της Κύπρου, η οποία παράλληλα χρησιμοποιείται ως ένας «εκπορθητής-κριός» εναντίον της Ρωσίας κυρίως (στα πλαίσια της παγκόσμιας σύρραξης), έχει ιδιαίτερη σημασία. Δεν αφορά λοιπόν σε καμία περίπτωση μόνο την ίδια ή την «ηγεσία» της, αλλά όλους εμάς τους Ευρωπαίους πολίτες – εκτός εάν η πληροφόρηση μας από τα διεθνή ΜΜΕ είναι, όπως ανέλπιδα ευχόμαστε, λανθασμένη.

Βασίλης Βιλιάρδος *
*Ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.

Από casss μέσω inprecor  (Το Γρέκι)

sibilla