Όπως είχε πει ο B.Brecht, "Μόνο τα πιο ανόητα μοσχάρια επιλέγουν μόνα τους το χασάπη". Κατ' επέκταση, τα "γερμανικά μοσχάρια" πρέπει να είναι αρκετά ανόητα, αφού διαφορετικά δεν μπορούν να εξηγηθούν οι συνεχείς εκλογικές επιτυχίες της Merkel, σε μία χώρα που οι άνθρωποι υποφέρουν όλο και πιο πολύ.
Στο σημείο αυτό, όσον αφορά δηλαδή εμάς τους Γερμανούς που ανεχόμαστε από τόσα χρόνια τώρα την πολιτική λιτότητας, τις αμοιβές πείνας, τους φορολογικούς διωγμούς και την κατάλυση του κράτους πρόνοιας στην πατρίδα μας, δεν μπορούν να κάνουν δυστυχώς τίποτα οι Ευρωπαίοι γείτονες μας.
Η Ευρώπη όμως δεν είναι γερμανικό προτεκτοράτο, αλλά μία ένωση εθνικών κρατών, όπου η γερμανίδα καγκελάριος δεν έχει κανένα θεσμοθετημένο δικαίωμα να επιβάλλει τη δική της πολιτική - όσο μεγάλη και αν είναι η κρίση χρέους.
Εάν, παρ' όλα αυτά, η καγκελάριος συνεχίσει να εγείρει την απαίτηση να διαδραματίσει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη, όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της, τότε πρόκειται μάλλον για μία απίστευτη συνθηκολόγηση της λογικής.
Δηλαδή, η καγκελάριος δεν φαίνεται να έχει καταλάβει καθόλου τι σημαίνει Δημοκρατία, έχοντας χαθεί στο λαβύρινθο του οίστρου και της "λεκτικής ανισορροπίας" της.
Για να μπορέσει να πετύχει τους στόχους της, παίζει το παιχνίδι χέρι-χέρι με την Κομισιόν. Ποιός μπορεί λοιπόν να απορήσει με το ότι όλοι οι Ευρωπαίοι έχουν κουραστεί ήδη από την Ευρώπη;
Μία Ευρώπη, η οποία έχει σαν αποκλειστικό στόχο την καθαίρεση της Δημοκρατίας, της εθνικής κυριαρχίας και της ίσης συμμετοχής στις αποφάσεις, δεν έχει κανένα μέλλον και κανένα νόημα ύπαρξης.
Εάν λοιπόν επιθυμούν οι Ευρωπαίοι γείτονές μας να σώσουν την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή ιδέα, τότε θα πρέπει να απελευθερωθούν από την "κακοποίηση" της καγκελαρίου.
Πρέπει να ορθώσουν το ανάστημα τους απέναντι στην Merkel. Έχει φτάσει πλέον το πλήρωμα του χρόνου, η ύστατη στιγμή δηλαδή για να αντιδράσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου