2350 Π.Χ.: Μια βιομηχανία αρωμάτων διέθετε στην Κύπρο ο πληθυσμός του ελλαδικού χώρου, ένα πολύ σημαντικό βιομηχανικό κτίριο περίπου 4000 μ² ανακαλύφθηκε!!!

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΡΩΜΑΤΟΠΟΙΪΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
Στο χωριό Πύργος στην νότια Κύπρο το 2350 πχ έως το 1850 πχ . ο πληθυσμός του ελλαδικού χώρου διέθετε ένα πολύ σημαντικό βιομηχανικό κτίριο περίπου 4000 μ², για την επεξεργασία όχι μόνο του χαλκού, αλλά και του ελαιολάδου, αρωμάτων, φαρμάκων, κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, χρωμάτων και κρασιού . Εκεί βρέθηκε το αρχαιότερο μετάξι στον κόσμο, παλαιότερο και από την Κίνα αλλά και το πρώτο εργαστήριο αρωματοποιίας στον κόσμο. Εργαστήριο φαρμακευτικής παρασκευής και επίσης εντοπίστηκαν στοιχεία που συνδέουν την επεξεργασία των μετάλλων με ελαιόλαδο (καύση ελαίου για υψηλή θερμοκρασία) μοναδικό και αυτό στον κόσμο. 1500 χρόνια δε, πριν από τους Φοίνικες, έβαφαν με πορφύρα.

Η περιοχή του Πύργου αποτελεί ένα από τα κύρια κέντρα ενός σημαντικού φορέα για την προϊστορία του ελληνισμού της Κύπρου για την οποία ,ο εκσυγχρονισμός και η εμβάθυνση των μελετών με καινοτόμα συστήματα ανασκαφών και αρχαιομετρικές έρευνες , μπορούν να παρέχουν, σημαντικές πληροφορίες για την ιστορία και την εξέλιξη των προϊστορικών γεωργικών τεχνολογιών, τα οποία καθορίζουν και διαμόρφωσαν τα κύρια χαρακτηριστικά του νησιού, και την πολιτιστική ταυτότητα.

Η γνώση της πολιτιστικής τους κληρονομιάς ώθησε τους προϊστορικούς πληθυσμούς των Ελλήνων να εκπονήσουν και να αναπτύξουν συστήματα διατήρησης της μνήμης για την τεχνολογική κληρονομιά τους, μέσω της χρήσης των εικονογραφικών συμβόλων και να επινοήσουν πρωτότυπα συστήματα μετάδοσης της ιστορικής μνήμης, έχουμε στοιχεία αυτού του συστήματος στο περίφημο «Βάζο του Πύργου »που έχει βρεθεί από τον Παύλο Φλουρέντζο, διευθυντή του Τμήματος Αρχαιοτήτων της Κύπρου, σε ένα τάφο του Πύργου και οι οποίες , όπως και αυτό, αντιπροσωπεύουν εδώ με την μέθοδο του συμβολισμού το σύνολο της διαδικασίας για την παραγωγή κρασιού.

ο σύνολο της διαδικασίας για την παραγωγή κρασιού. 

ΤΟ ΒΑΖΟ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ  β'  ΟΨΗ.-
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΡΑΣΙΟΥ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Από την αρχή των αρχαιολογικών ερευνών Πύργου / Μαυροράχης αναγνωρίστηκε ως ένα από τα πιο σημαντικά για τις μεταλλουργικές έρευνες του 2000 π.Χ. στην  Κύπρο, αλλά και στην Μεσόγειο και σε όλο τον κόσμο . 

  

Η στρατηγική θέση του αρχαίου οικισμού, μεταξύ ορυκτών πόρων χαλκού και τη θάλασσα, στη συμβολή της με ορισμένα ρεύματα ήταν ιδανικό στη II χιλιετία π.Χ. για τις μεταλλουργικές δραστηριότητες και το εμπόριο. Αλλά μέρα με τη μέρα, μετά από οκτώ χρόνια συστηματικής ανασκαφής, γνωρίζουμε ότι ο οικισμός διέθετε ένα πολύ σημαντικό βιομηχανικό κτίριο περίπου 4000 μ², για την επεξεργασία όχι μόνο του χαλκού, αλλά και του ελαιολάδου, αρωμάτων, φάρμακων, κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, χρωμάτων και κρασιού . Εκεί βρέθηκε το αρχαιότερο μετάξι στον κόσμο, αλλά και το πρώτο εργαστήριο αρωματοποιίας στον κόσμο. Εντοπίστηκαν στοιχεία που συνδέουν την επεξεργασία των μετάλλων με ελαιόλαδο μοναδικό και αυτό στον κόσμο.

 

ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΩΝ ΥΦΑΣΜΑΤΩΝ 
 

Είναι αυτό ,το εύρημα ,το πιο αρχαίο μετάξι που βρέθηκε στη Mεσόγειο. Ένα πολύ μικρό κομμάτι, ηλικίας 4.000 ετών, που έφεραν στην επιφάνεια Iταλοί ερευνητές. Kαι δεν προερχόταν από την Kίνα, αλλά από ένα χωριό της Kύπρου, τον Πύργο . ΒΛΕΠΕ  ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ 
 

 

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΥΡΓΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Μπορεί να είναι αναγνωρίσιμα μόνο στο μικροσκόπιο τα ίχνη αυτά του μεταξιού που βρέθηκαν μέσα σε δοχείο από τερακότα, όμως η διάγνωση του καθηγητή Τζουζέπε Σκάλα από το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας είναι σαφέστατη - πρόκειται για μεταξένιες ίνες που προέρχονται από το κουκούλι του λεπιδόπτερου tortrix viridens, το οποίο ζούσε στα νησιά του Αιγαίου. Επομένως δεν ήταν εισαγόμενο από την Κίνα όπου γινόταν μετά από χρόνια, όπως είναι γνωστό, για την παραγωγή μεταξιού, αλλά μόνο από το κουκούλι της πεταλούδας bombyxmori. To μετάξι του Πύργου το έφτιαχναν σίγουρα επί τόπου άνθρωποι που δεν γνώριζαν την τεχνική των Κινέζων, αλλά έμαθαν μόνοι τους αξιοποιώντας τα κουκούλια.

 

Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΚΑΦΗΣ 

Οι Κινέζοι βέβαια, γνώριζαν και το επόμενο βήμα, να εκτρέφουν μεταξοσκώληκες ώστε να παράγουν ποσότητες μεταξιού. Αυτό ίσως ήταν και το πραγματικό μυστικό τους που τους έκανε ικανούς κυρίαρχους του μεταξιού στον κόσμο, με καθεστώς απόλυτου μονοπωλίου. Λέει μάλιστα η ιστορία πως ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έστειλε στην Κίνα δύο μοναχούς σαν μυστικούς πράκτορες με σκοπό να φέρουν στην Κωνσταντινούπολη αυγά μεταξοσκωλήκων μαζί με το μυστικό της εκτροφής τους. Πριν από αυτό όμως, στη Μεσόγειο έφτιαχναν μετάξι αναζητώντας διάφορα λεπιδόπτερα στα δέντρα. Επρόκειτο ίσως για μια πολύ μικρή παραγωγή, αλλά  μεγάλης ιστορικής σημασίας εύρημα .

 

ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ

«Στην πραγματικότητα», ισχυρίζεται η αρχαιολόγος Μαρία Ροζάρια Μπελτζόρνο, «δεν γνωρίζουμε ποιος ήταν εκείνος που πρώτος ανακάλυψε πώς να χρησιμοποιεί τις πολύτιμες ίνες από τα κουκούλια. Συνέβη σίγουρα πολύ παλιά στην αρχαιότητα και ίσως να μην ήταν οι Κινέζοι. Για αυτήν την πανάρχαια παγκόσμια ιστορία του μεταξιού δεν έχουμε ακόμη καμία απόδειξη». Υπάρχουν έμμεσες αποδείξεις από αναφορές σε κείμενα Ελλήνων και Λατίνων για το μετάξι. Όπως για εκείνο από την Κω - σύμφωνα με τον Αριστοτέλη - το τόσο διάφανο που άφηνε να διαγράφεται η σιλουέτα. 

   ΒΑΡΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΦΟΝΔΥΛΟΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΥΦΑΣΜΑΤΩΝ

 

Στο δοχείο όπου βρέθηκε το ύφασμα στον Πύργο της Κύπρου υπήρχαν και ίνες από μαλλί και βαμβάκι, καθώς και βαρίδια και μια μικρή μπομπίνα. Πολύ πιθανόν να υπήρχε μια μικρή βιοτεχνία στο σημείο όπου θα ήταν ο εμπορικός πόλος του χωριού... Κάπως (σημειώνει η εφημερίδα «Ρεπούμπλικα») «όπως το Ακρωτήρι της Σαντορίνης, που καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου - στην Πομπηία του Αιγαίου, όπως την περιγράφουν). 

Εκεί ο αρχαιολόγος Χρήστος Ντούμας βρήκε ένα κουκούλι απολιθωμένο από ένα είδος λεπιδόπτερου παρόμοιο με το tortrice και το συνέδεσε με τις πολλές φιγούρες της κρητικής τέχνης που έδειχναν γυναίκες να συλλέγουν κουκούλια στα δάση. Τώρα, με την Κύπρο, βγήκαν όλα στο φως.

ΣΦΟΝΤΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΛΩΣΤΟΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ.
ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ

 ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΡΩΜΑΤΟΠΟΙΪΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ  ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ 

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΡΩΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 4000 ΧΡΟΝΙΑ  ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ . Η ΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ  3995 ΤΕΤΡ ΜΕΤΡΑ. ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΜΠΟΥΚΑΛΑΚΙΑ ΑΠΟ ΑΛΑΒΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΥΛΟ ΑΡΩΜΑΤΑ ΠΕΥΚΟΥ ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟΥ ΚΟΡΙΑΝΔΡΟΥ ΛΕΒΑΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ . ΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟ ΠΕΡΙ ΤΟ ΕΤΟΣ 1850 ΠΧ ΛΕΕΙ Η ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΜΑΡΙΑ ΡΟΣΑΡΙΟ ΜΠΕΛΤΖΟΡΝΟ . Ο  ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΚΑΦΗΣ Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΦΛΟΥΡΕΤΖΟΣ  ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΑΡΩΜΑΤΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ .

ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΗΡΙΑ ΑΡΩΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 

 Ένα μοναδικό εύρημα από τον Πύργο, μία χοάνη .Το πρώτο γνωστό κατασκευασμένο στον κόσμο και δεν είναι εφεύρεση της εποχής μας .

Είναι εφεύρεση των Ελλήνων.  Ένα  παρόμοιο χωνί βρέθηκε στην ανασκαφή της Αλάμπρα (Coleman, JE, Barlow, JA, Mogelonsky, MK και SCHARR, KW, 1996. Αλάμπρα. αλλά είναι της Μέσης Εποχής του Χαλκού, νεώτερο ,οπως επίσης και παρόμοια που βρέθηκαν στην μέση ανατολή

 

ΔΕΞΙΑ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΧΟΑΝΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΩΜΑΤΟΠΟΙΙΑ

Οι αρχαιολόγοι έχουν βρει τα παλαιότερα αρώματα του κόσμου εδώ

 

Η πιο αρχαία συνταγή για να κάνουν τα αρώματα με το ελαιόλαδο προέρχεται από τους Σουμέριους. Έχουν γραφτεί σε κάποιες πήλινες πινακίδες από την IV χιλιετία. δηλαδή εδώ βλέπουμε ότι είναι νεώτερες από του Πύργου  Μια αναφορά περί του αρώματος είναι παρόν στους ιερούς ύμνους, στην ηρωική ιστορία και μυθολογία, όπως και στην ιστορία Γκιλγκαμές. Με τη σειρά τους, οι Αιγύπτιοι θεωρούσαν αρώματα μια ανάγκη της ζωής και του θανάτου, του προσωπικού γοήτρου και της θρησκείας. 

Σε Αίγυπτος ιερό και το βέβηλο έχουν βρεθεί με ένα ένα πραγματικό κοινό παρονομαστή στην παραγωγή και τη χρήση των αρωμάτων και των καλλυντικών. Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει πότε η παραγωγή ξεκίνησε στην  Αίγυπτο , πιθανώς ήταν μια από τις συναλλαγέςμε το σημερινό Σουδάν, η θρυλικό γη του Punkt, το σπίτι του όλων των μπαχαρικών. 

Ωστόσο, η χρήση των αρωμάτων στο ελαιόλαδο που ξεκίνησε στη Μεσόγειο γύρω στα μέσα της τέταρτης χιλιετίας, όταν μικρά αγγεία για την παρασκευή καλλυντικών και αρωμάτων εμφανίστηκε ανάμεσα στα κτερίσματα. Γύρω από την ίδια ημερομηνία, τα πρώτα είδη από αλαβάστρινα  αγγεία εμφανίστηκε, κατά πάσα πιθανότητα σκόπιμα εφευρέθηκε για την αποθήκευση και διατήρηση των αρωμάτων του αρωματικού ελαίου. Η πέτρα είναι το καλύτερο υλικό για να κρατήσει τα αρωματικά και τις μυρωδιές του αιθέριου ελαίου σε ένα σκοτεινό και δροσερό περιβάλλον

ΕΙΔΗ ΦΥΤΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΓΗΣ ΟΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΕΛΑΙΑ ΑΡΩΜΑΤΩΝ ΠΡΙΝ 4500 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ

ΜΕΡΙΚΑ ΕΞΑΓΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ 

 

ΟΙ ανασκαφές στον Πύργο του Ινστιτούτου τεχνολογίας Ρώμης ,  για τις έρευνες της περιοχής ξεκίνησε στη Μαυροράχη το 1998.  Υπολογίζεται ότι ο οικισμός εκτείνεται σε 30 εκτάρια, στα δυτικά του σημερινού χωριού.  

ΓΕΩΦΥΣΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ

 

Με τη βοήθεια της γεωφυσικής η επιφάνεια της διάστασης του κτιρίου εκτιμάται ότι θα καλύψει 4000 μ² . Αλλά, είναι αρκετά τα  στοιχεία που υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν ότι ήταν ένα μικρό Παλάτι , παρόμοιο με το πολύ γνωστό ανάκτορο της Κρήτης ;  Ή ένα απλό βιομηχανικό κτίριο, μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας;  Στην ανασκαφή στην  Βόρεια αυλή βρέθηκαν πολλά επάλληλα δάπεδα των κλιβάνων, παγκάκια, πέτρινα εργαλεία , τα εργαλεία και οι σκουριές που παραμένουν  δείχνουν ότι ο τόπος χρησιμοποιήθηκε για μεταλλουργικές δραστηριότητες, κατά πάσα πιθανότητα για την πρωτογενή επεξεργασία του ακατέργαστου χαλκού.   

  Εν τω μεταξύ, ένα πραγματικό εργαστήρι χαλκουργίας βρέθηκε στην ανατολική πλευρά, δεν απέχει πολύ από τις προαναφερθείσες αυλές, επικοινωνεί με ένα σκεπαστό πέρασμα με ένα μεγάλο δωμάτιο, όπου γινόταν κάποια  διεκπεραίωσή στην διαδρομή για  το ελαιόλαδο. Το εργαστήριο καλύπτεται   από λάσπη με ένα  φούρνο-σφυρηλατήσεως, που στηρίζονται από μεγάλες πλάκες από ασβεστολιθικό ψαμμίτη, σχηματίζοντας ένα είδος προστασίας από την πυρκαγιά. Στην πλάτη του έχουν βρεθεί  δύο άκμονες πέτρες από ανδεσίτη, ένα πυριγενές πέτρωμα .    

        

Ένα από τα δύο (30ΚΙΛΏΝ) στοιχεία είναι αυτά που και σήμερα κάποιος μπορεί κάνει εφαρμογές μετάλλου είναι  παρόμοιο με ένα σύγχρονο αμόνι ,με ένα κόψιμο στην άνω επιφάνεια του και είναι σαν τραπέζι για να μπορεί κάποιος να  διαμορφώσει λεπίδες, και θα μπορούσε να θεωρηθεί το πρωτότυπο ενός σύγχρονου αμονιού , το αρχαιότερο που βρέθηκε μέχρι σήμερα .                 

 

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ  ΠΥΡΓΟΣ , ΧΡΟΝΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ 2350 ΠΧ ΕΩΣ 1850 ΠΧ ,
ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΥΠΙΑ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑΣ 

 

  Στη συνέχεια μετά το εργαστήριο χαλκουργίας εδώ ,υπάρχει ένα μεγάλο δωμάτιο (15x18m.) 

Προορίζονταν  στην παραγωγή ελαιολάδου που ήταν αποθηκευμένο σε βάζα στη δυτική πτέρυγα στο ίδιο δωμάτιο.   

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΙΝΙΟ ΤΟΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ (Plin. Historia Naturalis xv)

           

Το σύστημα εξαγωγής ελαιολάδου το οποίο δούλευε με ένα εξάρτημα που βρέθηκε κρεμασμένο στον τοίχο, με μια πέτρινη κυκλική βάση  και η οποία κυλούσε σε ισορροπία με μια πέτρινη βάση στο έδαφος , σαν ένα είδος βωμού  με οπές  και βαρίδια από   ασβεστολιθικό ψαμμίτη στο αριστερό μέρος της διαδρομής του και ήταν έτσι τοποθετημένο να βοηθάει την συμπίεση της ελιάς .Πριν την κατεργασία αυτή οι ελιές συμπιέζονταν και έλειωναν  σε μύλους από βασάλτη επίσης βρεθήκαν κονιάματα από ασβεστολιθικό ψαμμίτη στο σημείο .

 

Τα έξι πιθάρια τοποθετημένα στην δυτική πλευρά της αίθουσας της «ελιάς» ,είναι τέτοιου τύπου που θα μπορούσε να περιέχει 300 με 500 λίτρα ελαίου, αλλά ,μια δεύτερη αποθήκη ανακαλύφθηκε το 2003 η οποία  δείχνει κατά  μια εκτίμηση για μεγαλύτερη ποσότητα του παραγόμενου ελαιολάδου.

  Στην ίδια αίθουσα, στην βορειοανατολική γωνία του, το 2003, ήρθε στο φως ένα ιδιότυπο εργαστήριο για αρώματα.  Τα αποστάγματα λήφθηκαν με το σύστημα διαβροχής όπως στο ελαιόλαδο. Διαβροχή σε λάδι και το νερό ήταν στην αρχαιότητα η πιο χρησιμοποιούμενη μέθοδος, για παρασκευή αρωμάτων  που περιγράφεται με λεπτομέρειες από τον Θεόφραστο, ο Πλίνιος ο πρεσβύτερος και ο Διοσκουρίδης.

 

Φιαλίδια αποθήκευσης αρωμάτων, στον Πύργο.

 

Τα έλαια έχουν άρωμα από εκχυλίσματα λεβάντας, δεντρολίβανου, του πεύκου ή κορίανδρου και διατηρούνται σε μικροσκοπικά διαφανή μπουκάλια από αλάβαστρο.

Από τα  ίχνη που βρέθηκαν στον Πύργο, στα νότια του νησιού, είναι περισσότερο από 4000 ετών. Ένα βλέπουμε παραπάνω

Μια δεύτερη μεγάλη αυλή και ένα δεύτερο εργαστήριο χαλκουργίας έχουν ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια του 2004 και 2005 .ΟΙ ανασκαφές επικοινωνούν μεταξύ τους με την αίθουσα της «ελιάς» με  δύο πόρτες, ανοίγματα  στο ανατολικό και δυτικό άκρο του νότιου τοίχου.

  

Ανέπαφα στη θέση τους βρέθηκαν, λίθινα εργαλεία, άκμονες, σφυριά και μουχλιασμένος  πηλός (ακόμα σε κλιβάνους) δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι ο τόπος ήταν συστηματικά οργανωμένες για τη δευτεροβάθμια επεξεργασία χαλκού, χύτευση και τον εξευγενισμό των μεταλλικών αντικειμένων.

                                                          

Εκτός από το μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο ότι  στο 2000 π.Χ. υπήρχε εδώ μια πλήρης γραμμή παραγωγής χαλκού, ο Πύργος προσφέρει σπάνια στοιχεία για την πιθανή χρήση της ελιάς η και άλλων ελαίων ότι εδώ αυτά χρησιμοποιούνται  ως καύσιμο κατά τη διάρκεια των μεταλλουργικών εργασιών, λόγω της θέσης του χαλκουργείου  εργασίας που γειτνιάζουν τα δωμάτια του γύρω από το ελαιοτριβείο.    

Ο  βιομηχανικός προορισμός του κτίριο αυτού του Πύργου έχει επιβεβαιωθεί από την ανακάλυψη των άλλων δραστηριοτήτων στα δωμάτια που βρίσκονται δυτικά από το  ελαιοτριβείο, πρώτα απ 'όλα η παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που είναι ένα πολύ σπάνιο γεγονός και θα μπορούσε να υπολογιστεί κατ 'εξαίρεση μοναδική εδώ.   

  Το δωμάτιο αυτό είχε προβλεφθεί. για την υφαντική.  Αυτό φανερώνουν οι δύο μεγάλες λεκάνες απόθεσης  , επίσης  διέθετε μια πλήρη συσκευή για νηματοποίηση και την ύφανση αντικείμενων. 

                                  

Μία μακρά σειρά από υφαντικά βάρη από λάσπη (35) που πλαισιώνεται από μεγάλα βάρη από πέτρα και βρίσκεται στο κέντρο μαρτυρεί τη θέση ενός κάθετου αργαλειού.    

Η εξέταση του εδάφους από όπου λαμβάνονται δείγματα από το πάτωμα και μέσα από τις οπές τους τα  35 σφονδύλια έχουν δώσει σημαντικές πληροφορίες για τις ίνες και τα χρώματα που χρησιμοποιούνται κατά τη χρονική αυτή στιγμή.   

Πολλά κομμάτια από χρωματιστές ουσίες έχουν βρεθεί παντού. Το σπουδαιότερο και γνωστότερο είναι το λουλακί και το μωβ.   

-Το μωβ που προέρχεται από τα κοχύλια πορφύρας, έγινε διάσημο μετά τη βιομηχανική παραγωγή του από τους Φοίνικες στην πρώτη χιλιετία π.Χ.. Εδώ βρίσκουμε ότι υπάρχει και δουλεύεται  πολύ παλιότερα από αυτούς .Μια απομονωμένη σωρός από κοχύλια πορφύρας που ανήκουν κατά πάσα πιθανότητα στην Μέση Εποχή του Χαλκού έχει βρεθεί στην Κρήτη πριν από μερικά χρόνια και πολύ πρόσφατα έχουν γίνει χημικές αναλύσεις και  έχουν αναγνωριστεί με τη χρήση της πορφύρας στις τοιχογραφίες της Θήρας από την αρχή της Ύστερης Εποχής του Χαλκού.   

Το κέλυφος των murexes που βρέθηκαν στον Πύργο έχουν μια χαρακτηριστική τρύπα στην πλευρά για να εξάγουν  την πολύτιμη φλέβα, επιβεβαιώνοντας ότι ο Πύργος και οι τεχνίτες του κατείχαν πλήρη γνώση του συστήματος για την απόκτηση του  μωβ.    

Πολλά κομμάτια των αιγυπτιακών Indigo, το διάσημο βαθύ μπλε χρώμα που λαμβάνεται από τα φύλλα του indigofera argentea έχουν βρεθεί σε ένα μπολ, και παραμένει εκεί από ένα εξαιρετικό σύστημα που υπάρχει για να διορθώσετε αυτό το χρώμα, όσο  για τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα αυτά έχουν βρεθεί σε ένα σφόνδυλο. Αποτελείται στο σπόρια; Alga fucus (ακόμα είναι γεμάτο χρώμα) που είχε την ιδιότητα  να κάνει ανεξίτηλο το χρώμα στις ίνες. Αυτό είναι μέχρι στιγμής η μόνη απόδειξη που έχουμε για τη χρήση αυτού του συστήματος στην Εποχή του Χαλκού.   

Με τη βοήθεια ενός μικροσκοπίου μια απίστευτη ποικιλία ίνες από χλωρίδα, και άλλων λαχανικών, αλλά κυρίως μαλλί, ή ιβίσκους αλλά και βαμβάκι, έχουν βρεθεί στη γη και έχουν εγκλωβιστεί  στά σφονδύλια. Σχεδόν όλες οι ίνες είναι βαμμένες  σε διάφορες  τονικότητες  του κόκκινου, του  μπλε, του πράσινου και του κίτρινου.   

Σχεδόν όλες οι ίνες είναι βαμμένες σε διάφορες  τονικότητες του κόκκινου, μπλε, πράσινου και κίτρινου.

 

Κατά τη διάρκεια της ανασκαφικής περιόδου του 2005 είχε φέρει η έρευνα στο φως ένα δευτερεύον δωμάτιο που διοργανώνονται εργασίες για την παραγωγή του κρασιού, των οποίων η παρουσία έχει ήδη γίνει γνωστή  από την ύπαρξη σπόρων των σταφυλιών , και από ειδικές κανάτες με μυτερή βάση που περιέχουν ίχνη  του τρυγικού οξέος.  

              

Η τελευταία ανακάλυψη των ενώσεων φάρμακα, όπως το όπιο, scamonea, calcochina και εφεδρίνη, καθώς και πολλών κονιαμάτων σε μπολ από  πέτρα για την προετοιμασία καλλυντικών δείχνει ότι είμαστε ακόμη στην αρχή της έρευνάς μας και ότι πολλές άλλες πληροφορίες που θα εξαχθούν  από τη συνέχιση των ανασκαφών και της αρχαιομετρικές έρευνες στον Πύργο.    

Αλλά αυτό; Αναφερόμαστε για  την εξαιρετική σύνδεση του ελαιολάδου και της μεταλλουργίας που δημιουργούν νέες δυνατότητες για την αρχαία ιστορία της μεταλλουργίας της Μεσογείου, ξεχνώντας ότι στην Ελληνική Μυθολογία έχουμε μια σχέση μεταξύ του ελαιολάδου και της μεταλλουργίας στον μύθο του Εριχθόνιου ,  γιου της Αθηνάς και του Ήφαιστου    

Τα στοιχεία αυτά κάνει την ανασκαφή στην περιοχή του Πύργου / Mavroraki ενός από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους που  έχουν ανακαλυφθεί στην  Κύπρο, με σημασία όχι μόνο για την ιστορία της μεταλλουργίας, αλλά για την καλύτερη κατανόηση του ρόλου που διαδραματίζει η παραγωγή και η χρήση του ελαιόλαδου στην Πρώιμη-Μέση Εποχή του Χαλκού Κύπρος.   

Χάρτης του 2006

 

Το βιομηχανικό κτίριο στον Πύργο έχει  μόνο εν μέρει ανασκαφεί (1 / 4), και δεν είμαστε σίγουρη  εαν ήταν οργανωμένο με ένα διοικητικό σύστημα, ή αν ανήκει σε ένα είδος βασιλικού παλατιού . Και φυσικά δεν μπορεί  να θεωρείται ο καθρέφτης της ζωής της Εποχής του Χαλκού στην Κύπρο, επειδή, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε σε όλα τα ερείπια από τις προϊστορικές βιομηχανίες του νησιού το 2000 π.Χ., αν και θα μπορούσαν να είναι γνωστές. Οι βιομηχανικές δραστηριότητες που έφεραν στο φως οι ανασκαφές είναι οι πιο κοινές στο μεσογειακό κόσμο. Aνήκουν στην Είναι βαθιά εθνογραφική παράδοση σε σχεδόν όλους τους ανθρώπους των οποίων ο πολιτισμός, τα τελευταία 4000 χρόνια, δημιουργήθηκε με ένα είδος μεσογειακού κοινού υπόβαθρου, που αποτελείται από διαφορετικές πολιτιστικές ταυτότητες.  

Η θέση των δομών που καταστράφηκε ξαφνικά από το σεισμό, και που προκάλεσε την εγκατάλειψη του χώρου το  1850 πΧ., μας επιτρέπει να καταγράφουν  πολλά ευρήματα από θραύσματα των Ελλήνων και της  τεχνολογικής δραστηριότητας της εποχής. Συνειδητοποιούμε ότι, η γνώση των ανθρώπων ήταν πολύ προχωρημένη, αν συγκριθεί με την ιδέα και τα στοιχεία που είχαμε πριν από την ανακάλυψη του Πύργου /Μαυροράχη για τις βιομηχανίες των ελλήνων της  Κύπρου  το 2000 π.Χ.  

Και ήταν πραγματικά μια έκπληξη να βρεθεί  ένα μεγάλο κτιριακό συγκρότημα αφιερωμένο στη βιομηχανική δραστηριότητα στο κέντρο της Πρώιμης-Μέσης Εποχής του Χαλκού σε οικισμό. Η οργάνωση αυτή μαρτυρεί μια σπάνια οργανωμένη δραστηριότητα  στο σύστημα της κοινωνίας της εποχής.    

Χάρη στο σεισμό έχουμε ένα από το πιο πλήρες και αρχαιότερο  ελαιοτριβείο στον κόσμο,  το πιο αρχαίο εργαστήρι αρωμάτων στον κόσμο , την πλήρη σειρά των εργασιών χαλκού, το αρχαιότερο δωμάτιο για υφάσματα που να οργανώνεται γύρω από έναν κεντρικό κατακόρυφο αργαλειό και την αίθουσα κατεργασίας και τυποποίησης  για το κρασί. Αυτή η ανακάλυψη με βιομηχανικά στοιχεία δεν έχουν βρεθεί ποτέ όλα μαζί. 

Στην πραγματικότητα, πολλές από τις εξελιγμένες μεθόδους που χρησιμοποιούνται από το ITABC-CNR να διερευνήσει τα υλικά που έφεραν στο φως οι αρχαιολόγοι είναι αυτά που χρησιμοποιούνται συνήθως από τις επιστημονικές αρχές στην κοινωνία για  να βρει εγκληματίες. Στην περίπτωσή μας οι ένοχοι βρίσκονται τα ερείπια των προϊόντων που χρησιμοποιούνται στην καθημερινής ζωή το 2350 π.χ. Κρυμμένο στη σκόνη των αιώνων από την μακρινή εκείνη εποχή .

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΚΑΦΗ

Το άγριο μετάξι (πολλές μορφολογίες) (9) οι ίνες, με την χρονολογία (2000 π.Χ.), είναι το πιο σημαντικό. Θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν την υπόθεση για την πιθανή γνώση δημιουργίας με μετάξι υφασμάτων της Εποχής του Χαλκού στο Αιγαίο, που προτείνεται μετά την ανακάλυψη της Θήρας ενός κουκούλιου lepidopterous (6).

http://www.visaltis.net/2013/01/2350.html