Με οδηγό τη σημαία

Η γαλανόλευκη και οι πράξεις αντίστασης που την τίμησαν

Από τον πολίτη  Π. Α. Παπαγαρυφάλλου
Απρίλης του 1941. Τούτες τις μέρες οι κατακτητές του Γ΄ Ράιχ μπαίνουν στην έρημη Αθήνα και πρώτο τους μέλημα είναι η ανάρτηση της σημαίας τους στο λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού, στην Ακρόπολη, όπου στις 27 Απριλίου γίνεται η πρώτη αντιστασιακή πράξη στην Ευρώπη. Συνειρμικά μου ήρθε στον νου αυτή η ηρωική πράξη του φρουρού της ελληνικής σημαίας Κώστα Κουκκίδη και σκέφθηκα να δραπετεύσουμε για λίγο από την πολλαπλώς άθλια πραγματικότητα και να γυρίσουμε τη μνήμη μας σ’ εκείνους τους ηρωισμούς ως βάλσαμο στις ερειπωμένες πατριωτικές και ηθικές αξίες. Η ηρωική θυσία του Κουκκίδη παρέμεινε όχι μόνον άγνωστη για δεκαετίες, αλλά και αμφισβητούμενη και από... μοντέρνους ιστορικούς της παγκοσμιοποίησης, όπως π.χ. από τον καθηγητή Βερέμη....

Μάλιστα, αυτή η αμφισβήτηση συνεχίζεται, παρότι από τη δεκαετία του 1990 ο Δήμος Αθηναίων έστησε την προτομή του κάτω από την Ακρόπολη, στο σημείο όπου έπεσε τυλιγμένος με τη γαλανόλευκη για να μην τη μολύνουν τα χέρια των ναζιστών. Ο γράφων στις 28/5/2014 ανήρτησε στο διαδίκτυο το σχόλιό του με τον τίτλο «Μια ιστορική επιβεβαίωση της αυτοκτονίας του φρουρού της σημαίας, στην Ακρόπολη το 1941, Κ. Κουκκίδη».

Το προσκομιζόμενο ιστορικό ντοκουμέντο προερχόταν από τους συγγραφείς του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, οι οποίοι το ανέφεραν, χωρίς όνομα, γράφοντας: «Οπως έπραξε ο Ελληνας φρουρός το 1941, που αυτοκτόνησε» (βλ. Ιστορία της αρχαίας Ελλάδας, του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, Α΄ εκδ., Λονδίνο 1988 και επανέκδ. από την εφ. «Τα Νέα», Αθήνα 2005, τομ. Β΄, σελ 286). Ολως τυχαίως στις 9 Ιουνίου 2014, στην πρωινή ζώνη του Σκάι, άκουσα τον καθηγητή της... Ιστορίας Βερέμη να λέει σε σχετικό ερώτημα του δημοσιογράφου Πορτοσάλτε περί αυτοκτονίας του Κουκκίδη με τη σημαία στην Ακρόπολη: «Δεν υπάρχουν στοιχεία. Πρόκειται για κατασκευή μυθευμάτων». Αγανάκτησα για την ανιστόρητη απάντηση του... ιστορικού και στο κριτικό μου σχόλιο που ακολούθησε παρέθετα αυτό το ιστορικό ντοκουμέντο.

Το σχόλιό μου αυτό αναρτήθηκε στο διαδίκτυο στις 17/7/2014 και σε φωτοτυπία το απέστειλα στον δημοσιογράφο του ραδιοφώνου του Σκάι Πορτοσάλτε. Γνωρίζοντας τον ανορθόδοξο τρόπο λειτουργίας πολλών δημοσιογράφων, το έστειλα «συστημένο» με courier (στοιχεία αποστολής ACS... 26/7/2014). Τον ενημέρωνα και ζητούσα αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Απόλυτη σιωπή, η οποία με οδήγησε σε δεύτερα σχόλια στις 29/9/2014. Και πάλι σιωπή. Περιφρόνηση! Φαίνεται εκεί στον Σκάι υπολαμβάνουν τους ακροατές για πιθήκους. Δεν μου έμεινε χώρος να αναδείξω και το ιστορικό γεγονός ότι έναν μήνα μετά τον Κουκκίδη ο Μ. Γλέζος και ο Απ. Σάντας κουρέλιασαν τη ναζιστική σημαία της Ακρόπολης, στις 31 Μαΐου 1941. Επειδή και σ’ αυτό υπάρχουν εθνικόφρονες αμφισβητίες, τους παραπέμπω -πέραν των άλλων- στη σχετική ανακοίνωση του Γερμανού φρουράρχου που απειλούσε με θάνατο τους δράστες (βλ. «Το Ελεύθερον Βήμα» της 1ης Ιουνίου 1941).

Πηγή