Θα εθνικοποιήσει και τα διυλιστήρια;

Το παραμύθι του 2015 είναι πάλι εδώ. Αφού καταφέραμε και τους πείσαμε ότι ήμασταν επαναστάτες κατά των δανειστών παρ όλο που ψηφίσαμε και εφαρμόσαμε δύο μνημόνια, και αφού μας ξαναψήφισαν παρ όλο που τους πετάξαμε στα μούτρα το «όχι» που ψήφισαν στο δημοψήφισμα, μάλλον είναι ηλίθιοι. Κάποιος έτσι σκέφτονται ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Οικονομικών και ο αντιπρόεδρος Γ Δραγασάκης που εγκατέλειψαν την τελευταία βδομάδα τη μέχρι τώρα υποτακτική αντιμετώπιση της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ....

Το σεντούκι με κάποια κόκκαλα από το κρέας που έχουν δαγκώσει εδώ και 4 χρόνια άνοιξε και μοιράζονται ξεροκόμματα για εξαγορά ψήφων. Ανοιχτά, ξεδιάντροπα, χυδαία και ομολογημένα. Ποτέ πριν ο λαός δεν βαφτίστηκε τόσο ευθέως πουλημένος και αναξιοπρεπής. Και επειδή το μέτρο χάθηκε ακόμα και σ αυτή τη χυδαιότητα, το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή:

Οι σάλπιγγες του αντιμνημονιακού αγώνα ήχησαν πάλι, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να μας κάνουν τίποτε, αφού έχουμε βγει από τα μνημόνια. Ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι οι δανειστές είναι σκερβελέδες, που δεν ξέρουν τι λένε κάθε φορά που ανησυχούν για τα οικονομικά της χώρας. Και ο κ Δραγασάκης το τερμάτισε, δηλώνοντας ότι οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν αποτύχει και χρειάζονται «αποϊδιωτικοποιήσεις», όπως είπε. Δηλαδή κρατικοποιήσεις ή εθνικοποιήσεις επιχειρήσεων.

Ο πρώτος είναι κατά συρροήν ψεύτης και πολιτικός απατεώνας, γιατί κρύβει ότι τα μνημόνια ισχύουν στο 100%. Και ότι η χώρα είναι σε μνημόνιο μέχρι το 2060. Με την υπογραφή του. Με συγκεκριμένα βήματα και συγκεκριμένη πολιτική. Γιατί μνημόνιο θα πει συμφωνία. Με πολύ αυστηρούς κανόνες.

Ο κ Τσίπρας, αποθρασυμένος και από τους ίδιους τους δανειστές, που είδαν στο πρόσωπό του το παιδί για όλες τις δουλειές, υπέγραφε πιστεύοντας ότι θα τους πιάσει κορόιδα, όπως έπιασε τον ελληνικό λαό. Έλαμωρετωρα, βάλε μια υπογραφή και βλέπουμε. Ποιος ζει και ποιος πεθαίνει σε 42 χρόνια. Εδώ δεν ξέρουμε αν θα ζούμε αύριο. Μ αυτό το σκεπτικό, που εφαρμόζει εδώ στη μπανανία, δέσμευσε τη χώρα. Και αποθρασύνθηκε από τότε που αντάλλαξε τη Μακεδονία με τις συντάξεις και με την υπόσχεση για στήριξη από τις ΗΠΑ. Πιστεύοντας ότι οι κουτόφραγκοι θα του χαρίζονται διαρκώς, όσο θα τους διαβεβαιώνει πίσω από την πλάτη των Ελλήνων ότι είναι «δικός τους». Γιατί, αυτό κάνει. Η μέρκελ μας το είπε κατάμουτρα: «Σε μένα δεν λέει ποτέ ψέμματα».

Αλλά, για να το πω πεζοδρομιακά, στα παλιά τους τα παπούτσια οι δανειστές για την ευημερία ή όχι των Ελλήνων πολιτών. Θέλουν πίσω τα λεφτά που έχουν εγγράψει ως χρωστούμενα και εννοούν να τα πάρουν. Όπως τα έχουν πάρει επανειλημμένως από το 1840 μέχρι σήμερα. Όλα. Μέχρι κεραίας.

Ο δεύτερος, ο κ Τσακαλώτος, από την άλλη, βγάζει τη γλώσσα στους δανειστές της ευρωζώνης, δηλώνοντας ότι με τις αυξήσεις θα τονωθεί η αγοραστική δύναμη και αυτή θα δώσει ώθηση στην οικονομία! Μια απύθμενη ανοησία αν σκεφτεί κανείς ότι οι ανάγκες της χώρας είναι πάνω από μισό τρις ευρώ, που να παράγουν υπεραξία και να πολλαπλασιάζονται, ενώ αυτός έριξε στην αγορά 850 εκατομμύρια, που δεν παράγουν τίποτε! Μόνο ψήφους. Και από τα οποία το ένα τρίτο θα γυρίσει στα δημόσια ταμεία ως φόροι!

Επιπλέον, ο μαθητευόμενος μάγος της οικονομίας δεν έμαθε από τα παθήματα του παρελθόντος του ίδιου και του κ Βαρουφάκη. Γιατί, οι δανειστές και το ευρωϊερατείο δεν έχουν το μνημόνιο ως απειλή απέναντι σε όποιον το αθετήσει. Τα μνημόνια είναι χαρτιά. Οι «αγορές» και οι οίκοι αξιολόγησης, όπως και τα ελληνικά ομόλογα, δεν είναι απλώς χαρτιά. Είναι το οξυγόνο της χώρας. Δηλαδή των πολιτών. Κι αυτό το οξυγόνο το κρατάνε οι δανειστές στα συρτάρια τους. Ως όπλο εκβιασμού. Για τον κάθε υπηρέτη τους, σαν τον κ.Τσίπρα και τον κ Τσακαλώτο, που θα κουνήσει την ουρά του, έχοντας καβαλήσει το καλάμι.

Ο τρίτος, ο αντιπρόεδρος κ Δραγασάκης είναι η μεγάλη απογοήτευση. Επειδή πολλοί αριστεροί που υποψιάζονταν την αμετροέπεια και την έλλειψη σοβαρότητας του κ Τσίπρα και των συνεργατών του το 2015, πίστευαν ότι ο «σοβαρός κ Δραγασάκης» δεν θα αφήσει τη γελοιότητα να επικρατήσει της λογικής. Αντ΄αυτού, ο αντιπρόεδρος έμεινε απ έξω και άφησε τους Τσίπρα- Βαρουφάκη να αλωνίζουν. Ούτε σαν επαναστάτες, ούτε σαν σοβαροί πολιτικοί.

Ο αντιπρόεδρος, λοιπόν, που έχει εξελιχθεί σε μεταδότη οικονομικών και πολιτικών πομφολύγων, χωρίς τουλάχιστον να έχει χάσει τον πολιτισμό του και την ευπρέπειά του, είπε ότι πρέπει να πάμε σε «αποϊδιωτικοποίηση» στη χώρα, γιατί η ιδιωτικοποίηση απέτυχε!

Με όλο το σεβασμό στον άνθρωπο που κουμαντάρησε με μαεστρία το υπουργείο Οικονομικών το δύσκολο 1989- 1990, η Ελλάδα δεν έχει μεγάλες ιδιωτικές μονάδες για να εθνικοποιήσει, εκτός από εκείνες των διυλιστηρίων πετρελαίου που παράγουν 12,3δις το χρόνο, τρόφιμα 10,1 δις, μεταλλεύματα με παραγωγή 3,6 δις, λιπάσματα και πλαστικά με τα βιομηχανικά αέρια και καλλυντικά με παραγωγή 3,7 δις, τη φαρμακοβιομηχανία με παραγωγή 1,31δις, τα τσιμέντα και τα άλλα δομικά υλικά με παραγωγή 1,65 δις, ηλεκτρικά και ηλεκτρολογικά με παραγωγή 1,07 δις, τα ξενοδοχεία, ναυπηγεία, τις προβλήτες της COSCO και φυσικά τις τράπεζες.

Τι από αυτά θέλει να εθνικοποιήσει ο κ Δραγασάκης; Όχι μόνο γιατί μια εθνικοποίηση προϋποθέτει αληθινή επανάσταση. Αλλά, και γιατί σχεδόν όλοι οι μεγάλοϊδιοκτήτες αυτών των μεγάλων εταιριών στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ! Ακόμα.

Αν πάλι εννοεί ό,τι δημόσιο βρίσκεται σε ιδιωτική διαχείριση, πρέπει να του θυμίσω ότι το σύνολο της δημόσιας περιουσίας πέρασε στα χέρια των δανειστών για εκμετάλλευση, για 99 χρόνια ΚΑΙ με δική του υπογραφή!

Η βασική σύνθεση, λοιπόν, που ζητάει από το λαό να συνεχίσει να κυβερνάει αποτελείται από έναν ψεύτη χωρίς φραγμούς, από έναν μαθητευόμενο οικονομολόγο που έχει καβαλήσει το καλάμι και από έναν σεβάσμιο αντιπρόεδρο, που ζει εκτός τόπου και χρόνου.

Αυτή η σύνθεση παίζει εδώ και μέρες το αντιστασιακό αντιμνημονιακό παραμύθι του 2015. Και θα το οξύνει πολύ, καλώντας το λαό σε αντίσταση «κατά της τρόικας» και για στήριξη της κυβερνητικής απλοχεριάς σε αθρόες εξαγορές ψήφων. Μπας και ξεγελάσει κανέναν από τους 320.000 αριστερούς, που εγκατέλειψαν βρίζοντας το ασόβαρο και προσβλητικό για την αριστερά, τη χώρα και την ιστορία της και το λαό τσούρμο του ΣΥΡΙΖΑ. Και κρατήσει τους πασόκους, που συντηρούν το διεφθαρμένο ρουσφετοσύστημα.

Πόσες φορές θα φωνάξει «λύκος στα πρόβατα» ο τσοπάνος για να ξεγελάσει τους χωριάτες; Στο τέλος θα τον φάει ο λύκος. Τέρμα τα παραμύθια.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης