Από τον Κωνσταντίνο Χολέβα
Στις 19 Μαΐου 1919, ακριβώς πριν από 100 χρόνια, ο Τούρκος αξιωματικός Μουσταφά Κεμάλ (ο μετέπειτα αποκληθείς Ατατούρκ, δηλαδή πατέρας των Τούρκων) αποβιβάσθηκε στη Σαμψούντα (Αμισός) και κήρυξε τη δεύτερη φάση της σφαγής των Ελλήνων του Πόντου. Η Ποντιακή Γενοκτονία τιμάται φέτος με ιδιαίτερη συγκίνηση. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αποτελεί έναν κρίκο στην αλυσίδα των γενοκτονικών ενεργειών των Οθωμανών και των Νεοτούρκων κατά του Ελληνισμού της Ανατολής και κατά των άλλων χριστιανικών εθνοτήτων, όπως ήσαν οι Αρμένιοι, οι Ασσύριοι κ.ά.....
Η τουρκική προπαγάνδα ισχυρίζεται ότι όσα συνέβησαν στον Πόντο και στα παράλια της Ιωνίας ήσαν μία φυσιολογική αντίδραση των Τούρκων στην αποβίβαση του Ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη (2/5/1919). Αυτή είναι μία εσφαλμένη και παραπλανητική τοποθέτηση. Διότι οι σφαγές κατά του Ελληνισμού στα παράλια της Μικράς Ασίας άρχισαν το 1914, πέντε χρόνια πριν από την έλευση του Ελληνικού Στρατού. Στον ιστορικό Πόντο, στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, εξοντώθηκαν 353.000 Ελληνες, μεταξύ των οποίων επίσκοποι, όπως ο Ζήλων Ευθύμιος, πρόκριτοι, δημοσιογράφοι και χιλιάδες άμαχοι. Συνολικά στη χερσόνησο της Μικράς Ασίας εφονεύθησαν 1.000.000 Ελληνες. Η ιδεολογία των Νεότουρκων αξιωματικών και του Κομιτάτου «Ενωσις και Πρόοδος» ήταν άκρως ρατσιστική: να εξαλειφθούν οι χριστιανοί και κυρίως οι Ελληνες και οι Αρμένιοι. Να δημιουργηθεί μία αμιγώς μουσουλμανική νέα Τουρκική Δημοκρατία.
Το κείμενο που ψηφίστηκε στη Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ενώσεως Ακαδημαϊκών ειδικών για τις Γενοκτονίες (IAGS) τον Ιούλιο του 2007 στο Σαράγιεβο αναφέρει:
«Είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ενωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών ότι η οθωμανική εκστρατεία ενάντια στις χριστιανικές μειονότητες της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε μια γενοκτονία ενάντια σε Αρμενίους, Ασσυρίους και Ελληνες».
Παρά ταύτα η Τουρκία δεν έχει παραδεχθεί την ευθύνη της για όσα εγκλήματα διαπράχθηκαν κατά των Ελλήνων και των άλλων χριστιανών.
Για να τιμήσουμε εμπράκτως τη μνήμη των θυμάτων πρέπει:
Να διδάσκουμε σωστά την Ιστορία χωρίς εκδικητικότητα, αλλά και χωρίς να αποδεχόμαστε τις θεωρίες των αποδομητών και των αναθεωρητών που αρνούνται τη Γενοκτονία.
Να τονίζουμε τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού: Αρχαιότητα, Βυζαντινή Ρωμανία, Τουρκοκρατία (και Ενετοκρατία), Νεότερος και Σύγχρονος Ελληνισμός.
Να προβάλλουμε τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας και της λογοτεχνίας. Η ποντιακή διάλεκτος έχει άμεση σχέση με τα αρχαία ελληνικά.
Να θυμόμαστε τη συμβολή της Ορθοδοξίας στη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας. Η Παναγία Σουμελά είναι χαραγμένη ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη του Ποντιακού Ελληνισμού. Επί Τουρκοκρατίας υπήρχαν τουρκόφωνοι Πόντιοι, οι οποίοι διαφύλαξαν την ορθόδοξη πίστη και έτσι παρέμειναν Ελληνες.
Να αντιμετωπίζουμε με αποφασιστικότητα τις σύγχρονες προκλήσεις του τουρκικού επεκτατισμού στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου