Αυξάνονται
οι πιθανότητες για αμερικανική επέμβαση κατά του Ιράν ακόμα και αν αυτό
προκαλέσει εκτίναξη των τιμών του πετρελαίου (που δεν θα ενοχλούσε
καθόλου ούτε τους πετρελαιάδες του Τέξας αλλά ούτε και την Μόσχα) καθώς
οι Αμερικανοί προχώρησαν σε προειδοποίηση των αεροπορικών εταιριών για
τον κίνδυνο να αναγνωριστούν ως εχθρικά αεροσκάφη από τις δυνάμεις τους
στον Κόλπο!...
Αυτό σημαίνει ότι οι Αμερικανοί ετοιμάζονται και ίσως έχουν αποφασίσει ήδη την εξαπόλυση πρώτου πλήγματος κατά του Ιράν και «κλειδώνουν» όλη την περιοχή των Στενών του Ορμούζ.
Οι προειδοποιήσεις αυτές έρχονται μάλιστα στην επέτειο 30 ετών από την επιχείρηση “Praying Mantis“, τη ναυμαχία ανάμεσα ανάμεσα στις ναυτικές δυνάμεις του Ιράν και τις αμερικανικές δυνάμεις, κατά τη διάρκεια του αιματηρού πολέμου Ιράν-Ιράκ τη δεκαετία του 1980 στην οποία οι ιρανικές ναυτικές δυνάμεις υπέστησαν συντριβή.
Συγκεκριμένα, στις 3 Ιουλίου 1988 το πλοίο του αμερικανικού Ναυτικού USS Vincennes, κατεδίωξε ιρανικά ταχύπλοα, ενώ κατηγορείται ότι άνοιξε πυρ κατά ιρανικού ελικοπτέρου εντός των ορίων των χωρικών υδάτων της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Λίγο αργότερα, τα αμερικανικά ραντάρ μπέρδεψαν την πτήση νούμερο 665 της Iran Air που όδευε προς το Ντουμπάι, με μαχητικό αεροσκάφος F-14 των Ιρανών.
Το USS Vincennes εξαπέλυσε δύο πυραύλους επιφανείας – αέρος εναντίον του στόχου, με αποτέλεσμα την κατάρριψη του αεροσκάφους και τον θάνατο των 290 επιβαινόντων…
Oι Αμερικανοί θέλουν να αποφύγουν μια επανάληψη μιας τέτοιας τραγωδίας που στοίχισε πάρα πολύ στην εικόνα των ΗΠΑ.
Τον κίνδυνο επισημαίνει και η Federal Aviation Administration (FAA), η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπλοΐας των ΗΠΑ, σύμφωνα με δημοσίευμα του Al Jazeera και αφορά τον Κόλπο του Ομάν και τον Αραβικό Κόλπο.
Πιθανή είναι και η παρεμβολή των συστημάτων αεροναυτιλίας των πολιτικών αεροσκαφών που επίσης θα μπορούσε να απειλήσει την ασφάλεια πτήσεων καθώς σε περίπτωση έναρξης επιχειρήσεων τα όποια πολιτικά αεροπλάνα θα βρίσκονται εντός περιβάλλοντος ηλεκτρονικού πολέμου.
Το ότι κάτι πολύ σοβαρό αναμένεται να συμβεί στον Περσικό Κόλπο καταδεικνύει το γεγονός ότι οι Lloyd’s στο Λονδίνο προειδοποιούν για τον αυξημένο κίνδυνο που διατρέχει η ναυτιλία στην περιοχή, καθώς τα ασφάλιστρα των φορτίων και των πλοίων αυξάνονται, ως αποτέλεσμα της έντασης και των κινδύνων στην περιοχή.
Οι προειδοποιήσεις αυτές έρχονται μετά από τα περιστατικά με το σαμποτάζ σε πλοία στα ανοιχτά του λιμένα της Φουτζέιρα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), αλλά και την επίθεση με drones σε κρίσιμης σημασίας σαουδαραβικό αγωγό πετρελαίου.
Την επίθεση υποστήριξαν ότι εξαπέλυσαν οι αντάρτες Χούτι στην Υεμένη, οι οποίοι όμως εξοπλιζονται από το ομόθρησκό τους σιιτικό Ιράν.
Στην περιοχή του Κόλπου βρίσκεται η ομάδα μάχης του αεροπλανοφόρου USS Abraham Lincoln (CVN 72), αν και δεν έχει διέλθει ακόμα από τα Στενά του Χορμούζ. Οι Ιρανοί “Φρουροί της Επανάστασης” έχουν απειλήσει τις αμερικανικές δυνάμεις.
Έχουν προειδοποιήσει για δραματική άνοδο των διεθνών τιμών του πετρελαίου αν προχωρήσουν στο κλείσιμο των Στενών, καθώς από την περιοχή διέρχεται το ένα τρίτο του διακινούμενου διά θαλάσσης πετρελαίου στον κόσμο.
Εδώ τίθεται το ζήτημα εάν οι Ιρανοί μπορούν να απειλήσουν τις αμερικανικές ΕΔ σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης.
Το Ιράν είναι πολύ μεγάλο μέγεθος ακόμα και για τις ΗΠΑ. Πάντως η τακτική που ακολουθούν με τα οπλισμένα drones δείχνει πως θα μπορούσαν να γίνουν επικίνδυνοι ακόμα και για το αμερικανικό αεροπλανοφόρο καθώς δεν γίνονται αντιληπτά όπως έχει φανεί σε παλιότερη «άσκηση» των Ιρανών.
Οι Αμερικανοί ας υποθέσουμε πως ξεκινούν μια πολεμική σύγκρουση με το Ιράν όπως κάποτε έπραξαν με το Ιράκ.
Υπάρχουν δέκα βασικοί λόγοι για τους οποίους οι ΗΠΑ θα αντιμετώπιζαν πολύ περισσότερα προβλήματα:
1. Η έκταση του Ιράκ είναι 437.072 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ του Ιράν είναι 1.648.195 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι το Ιράν είναι σχεδόν 4 φορές μεγαλύτερο από το Ιράκ.
2. Όταν πραγματοποιήθηκε η εισβολή στο Ιράκ ο πληθυσμός του άγγιζε τα 26 εκατομμύρια. Ο πληθυσμός του Ιράν σήμερα είναι 81 εκατομμύρια.
3. O στρατηγός Έρικ Σινσέκι κατέθεσε ενώπιον του Κογκρέσου, πριν από την εισβολή του προέδρου Μπους ότι, με βάση την εμπειρία του αμερικανικού στρατού στα Βαλκάνια, θα χρειάζονταν 800.000 στρατιώτες για να παρέχουν ασφάλεια στο Ιράκ. Ο Υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ επέμενε στους 100.000 στρατιώτες καθώς λανθασμένα πίστευε ότι θα αποσύρονταν ύστερα από 6 μήνες. Ο αντιπρόσωπος του Μπους στο Ιράκ, Πολ Μπρέμερ, αργότερα παραδέχτηκε ότι το στράτευμα στο Ιράκ δεν ήταν ποτέ επαρκές.
4. Δεδομένου ότι το Ιράν είναι 3 φορές περισσότερο πυκνοκατοικημένο από το Ιράκ, σύμφωνα με σωστούς υπολογισμούς του Σινσέκι, οι ΗΠΑ θα χρειάζονταν 2,4 εκατομμύρια στρατιώτες για να καταλάβουν το Ιράν.
5. Ο συνολικός αριθμός του στρατιωτικού σώματος των ΗΠΑ ανέρχεται στους 2.141.900 άντρες, από τους οποίους οι 1.281.900 είναι εν ενεργεία και οι υπόλοιποι είναι έφεδροι.
6. Ο στρατός του Ιράκ ήταν μια συμβατική στρατιωτική δύναμη με τέσσερις ισχυρές μεραρχίες τανκ, τις οποίες η αεροπορία των ΗΠΑ έκαψε ολοσχερώς. Οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν προβλήματα μόνο όταν οι Ιρακινοί αντιστάθηκαν στην εισβολή χρησιμοποιώντας τακτικές ανταρτοπόλεμου, τις οποίες οι ΗΠΑ ποτέ δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά.
7. Το Ιράν μπορεί ήδη να κινητοποιήσει 1,5 εκατομμύρια μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Μπασίζ» για έναν ανταρτοπόλεμο. Αυτοί θα μπορούσαν να προστεθούν στους πάνω από 500.000 εν ενεργεία στρατιωτικούς.
8. Το Ιράκ κυβερνούταν από μία Σουνίτικη μειοψηφία, που αφορούσε περίπου το 17% του πληθυσμού. Αντίθετα, το Ιράν κυβερνάται από την Σιίτικη πλειοψηφία, που αποτελεί το 90% του πληθυσμού του. Το Ιράκ είχε μια κυβέρνηση μειοψηφίας που επέτρεψε στη κυβέρνηση Μπους να δημιουργήσει φιλική σχέση με τη Σιίτικης πλειοψηφίας, τοποθετώντας την στην εξουσία. Αυτό δυσαρέστησε και εξόργισε τους Σουνίτες, αλλά αποτελούσαν μειοψηφία και δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά γι αυτό. Στο Ιράν , η Σιίτικη πλειοψηφία θα ξεκινούσε έναν μαζικό αγώνα εναντίον των Αμερικανών εισβολέων.
9. Ο Μπους είχε βρει διεθνείς συμμάχους για τον πόλεμο στο Ιράκ, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας και της Ισπανίας. Σήμερα όμως, κανένα κράτος της Δυτικής Ευρώπης δεν θα δεχόταν να συνταχθεί με τον Τραμπ σε έναν πόλεμο εναντίον του Ιράν, πράγμα που θα απομόνωνε τις ΗΠΑ.
10. Ενώ οι γείτονες του Ιράκ (και ειδικότερα η Τουρκία, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία) είχαν υποστεί κακομεταχείριση από τον Σαντάμ και δεν αντιστάθηκαν σθεναρά στην εισβολή του Μπους, οι Σιίτες Ιρακινοί, πολλοί Σύριοι, οι Χαζάρα του Αφγανιστάν και οι περίπου 40 εκατομμύρια Σιίτες του Πακιστάν θα υποστήριζαν τώρα το Ιράν.
Πηγή
σχόλιο Το Φανάρι: Βέβαια τίποτα απ' όλα αυτά δεν θα γινότανε αν από την δεκαετία το 70 η ίδιες οι ΗΠΑ και η CIA δεν «βοηθούσαν» στην εγκατάσταση θεοκρατικών απολυταρχικών μουσουλμανικών καθεστώτων στην Μέση Ανατολή το ΙΡΑΝ το Αφγανιστάν κλπ
Αυτό σημαίνει ότι οι Αμερικανοί ετοιμάζονται και ίσως έχουν αποφασίσει ήδη την εξαπόλυση πρώτου πλήγματος κατά του Ιράν και «κλειδώνουν» όλη την περιοχή των Στενών του Ορμούζ.
Οι προειδοποιήσεις αυτές έρχονται μάλιστα στην επέτειο 30 ετών από την επιχείρηση “Praying Mantis“, τη ναυμαχία ανάμεσα ανάμεσα στις ναυτικές δυνάμεις του Ιράν και τις αμερικανικές δυνάμεις, κατά τη διάρκεια του αιματηρού πολέμου Ιράν-Ιράκ τη δεκαετία του 1980 στην οποία οι ιρανικές ναυτικές δυνάμεις υπέστησαν συντριβή.
Συγκεκριμένα, στις 3 Ιουλίου 1988 το πλοίο του αμερικανικού Ναυτικού USS Vincennes, κατεδίωξε ιρανικά ταχύπλοα, ενώ κατηγορείται ότι άνοιξε πυρ κατά ιρανικού ελικοπτέρου εντός των ορίων των χωρικών υδάτων της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Λίγο αργότερα, τα αμερικανικά ραντάρ μπέρδεψαν την πτήση νούμερο 665 της Iran Air που όδευε προς το Ντουμπάι, με μαχητικό αεροσκάφος F-14 των Ιρανών.
Το USS Vincennes εξαπέλυσε δύο πυραύλους επιφανείας – αέρος εναντίον του στόχου, με αποτέλεσμα την κατάρριψη του αεροσκάφους και τον θάνατο των 290 επιβαινόντων…
Oι Αμερικανοί θέλουν να αποφύγουν μια επανάληψη μιας τέτοιας τραγωδίας που στοίχισε πάρα πολύ στην εικόνα των ΗΠΑ.
Τον κίνδυνο επισημαίνει και η Federal Aviation Administration (FAA), η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπλοΐας των ΗΠΑ, σύμφωνα με δημοσίευμα του Al Jazeera και αφορά τον Κόλπο του Ομάν και τον Αραβικό Κόλπο.
Πιθανή είναι και η παρεμβολή των συστημάτων αεροναυτιλίας των πολιτικών αεροσκαφών που επίσης θα μπορούσε να απειλήσει την ασφάλεια πτήσεων καθώς σε περίπτωση έναρξης επιχειρήσεων τα όποια πολιτικά αεροπλάνα θα βρίσκονται εντός περιβάλλοντος ηλεκτρονικού πολέμου.
Το ότι κάτι πολύ σοβαρό αναμένεται να συμβεί στον Περσικό Κόλπο καταδεικνύει το γεγονός ότι οι Lloyd’s στο Λονδίνο προειδοποιούν για τον αυξημένο κίνδυνο που διατρέχει η ναυτιλία στην περιοχή, καθώς τα ασφάλιστρα των φορτίων και των πλοίων αυξάνονται, ως αποτέλεσμα της έντασης και των κινδύνων στην περιοχή.
Οι προειδοποιήσεις αυτές έρχονται μετά από τα περιστατικά με το σαμποτάζ σε πλοία στα ανοιχτά του λιμένα της Φουτζέιρα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), αλλά και την επίθεση με drones σε κρίσιμης σημασίας σαουδαραβικό αγωγό πετρελαίου.
Την επίθεση υποστήριξαν ότι εξαπέλυσαν οι αντάρτες Χούτι στην Υεμένη, οι οποίοι όμως εξοπλιζονται από το ομόθρησκό τους σιιτικό Ιράν.
Στην περιοχή του Κόλπου βρίσκεται η ομάδα μάχης του αεροπλανοφόρου USS Abraham Lincoln (CVN 72), αν και δεν έχει διέλθει ακόμα από τα Στενά του Χορμούζ. Οι Ιρανοί “Φρουροί της Επανάστασης” έχουν απειλήσει τις αμερικανικές δυνάμεις.
Έχουν προειδοποιήσει για δραματική άνοδο των διεθνών τιμών του πετρελαίου αν προχωρήσουν στο κλείσιμο των Στενών, καθώς από την περιοχή διέρχεται το ένα τρίτο του διακινούμενου διά θαλάσσης πετρελαίου στον κόσμο.
Εδώ τίθεται το ζήτημα εάν οι Ιρανοί μπορούν να απειλήσουν τις αμερικανικές ΕΔ σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης.
Το Ιράν είναι πολύ μεγάλο μέγεθος ακόμα και για τις ΗΠΑ. Πάντως η τακτική που ακολουθούν με τα οπλισμένα drones δείχνει πως θα μπορούσαν να γίνουν επικίνδυνοι ακόμα και για το αμερικανικό αεροπλανοφόρο καθώς δεν γίνονται αντιληπτά όπως έχει φανεί σε παλιότερη «άσκηση» των Ιρανών.
Οι Αμερικανοί ας υποθέσουμε πως ξεκινούν μια πολεμική σύγκρουση με το Ιράν όπως κάποτε έπραξαν με το Ιράκ.
Υπάρχουν δέκα βασικοί λόγοι για τους οποίους οι ΗΠΑ θα αντιμετώπιζαν πολύ περισσότερα προβλήματα:
1. Η έκταση του Ιράκ είναι 437.072 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ του Ιράν είναι 1.648.195 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι το Ιράν είναι σχεδόν 4 φορές μεγαλύτερο από το Ιράκ.
2. Όταν πραγματοποιήθηκε η εισβολή στο Ιράκ ο πληθυσμός του άγγιζε τα 26 εκατομμύρια. Ο πληθυσμός του Ιράν σήμερα είναι 81 εκατομμύρια.
3. O στρατηγός Έρικ Σινσέκι κατέθεσε ενώπιον του Κογκρέσου, πριν από την εισβολή του προέδρου Μπους ότι, με βάση την εμπειρία του αμερικανικού στρατού στα Βαλκάνια, θα χρειάζονταν 800.000 στρατιώτες για να παρέχουν ασφάλεια στο Ιράκ. Ο Υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ επέμενε στους 100.000 στρατιώτες καθώς λανθασμένα πίστευε ότι θα αποσύρονταν ύστερα από 6 μήνες. Ο αντιπρόσωπος του Μπους στο Ιράκ, Πολ Μπρέμερ, αργότερα παραδέχτηκε ότι το στράτευμα στο Ιράκ δεν ήταν ποτέ επαρκές.
4. Δεδομένου ότι το Ιράν είναι 3 φορές περισσότερο πυκνοκατοικημένο από το Ιράκ, σύμφωνα με σωστούς υπολογισμούς του Σινσέκι, οι ΗΠΑ θα χρειάζονταν 2,4 εκατομμύρια στρατιώτες για να καταλάβουν το Ιράν.
5. Ο συνολικός αριθμός του στρατιωτικού σώματος των ΗΠΑ ανέρχεται στους 2.141.900 άντρες, από τους οποίους οι 1.281.900 είναι εν ενεργεία και οι υπόλοιποι είναι έφεδροι.
6. Ο στρατός του Ιράκ ήταν μια συμβατική στρατιωτική δύναμη με τέσσερις ισχυρές μεραρχίες τανκ, τις οποίες η αεροπορία των ΗΠΑ έκαψε ολοσχερώς. Οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν προβλήματα μόνο όταν οι Ιρακινοί αντιστάθηκαν στην εισβολή χρησιμοποιώντας τακτικές ανταρτοπόλεμου, τις οποίες οι ΗΠΑ ποτέ δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά.
7. Το Ιράν μπορεί ήδη να κινητοποιήσει 1,5 εκατομμύρια μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Μπασίζ» για έναν ανταρτοπόλεμο. Αυτοί θα μπορούσαν να προστεθούν στους πάνω από 500.000 εν ενεργεία στρατιωτικούς.
8. Το Ιράκ κυβερνούταν από μία Σουνίτικη μειοψηφία, που αφορούσε περίπου το 17% του πληθυσμού. Αντίθετα, το Ιράν κυβερνάται από την Σιίτικη πλειοψηφία, που αποτελεί το 90% του πληθυσμού του. Το Ιράκ είχε μια κυβέρνηση μειοψηφίας που επέτρεψε στη κυβέρνηση Μπους να δημιουργήσει φιλική σχέση με τη Σιίτικης πλειοψηφίας, τοποθετώντας την στην εξουσία. Αυτό δυσαρέστησε και εξόργισε τους Σουνίτες, αλλά αποτελούσαν μειοψηφία και δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά γι αυτό. Στο Ιράν , η Σιίτικη πλειοψηφία θα ξεκινούσε έναν μαζικό αγώνα εναντίον των Αμερικανών εισβολέων.
9. Ο Μπους είχε βρει διεθνείς συμμάχους για τον πόλεμο στο Ιράκ, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας και της Ισπανίας. Σήμερα όμως, κανένα κράτος της Δυτικής Ευρώπης δεν θα δεχόταν να συνταχθεί με τον Τραμπ σε έναν πόλεμο εναντίον του Ιράν, πράγμα που θα απομόνωνε τις ΗΠΑ.
10. Ενώ οι γείτονες του Ιράκ (και ειδικότερα η Τουρκία, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία) είχαν υποστεί κακομεταχείριση από τον Σαντάμ και δεν αντιστάθηκαν σθεναρά στην εισβολή του Μπους, οι Σιίτες Ιρακινοί, πολλοί Σύριοι, οι Χαζάρα του Αφγανιστάν και οι περίπου 40 εκατομμύρια Σιίτες του Πακιστάν θα υποστήριζαν τώρα το Ιράν.
Πηγή
σχόλιο Το Φανάρι: Βέβαια τίποτα απ' όλα αυτά δεν θα γινότανε αν από την δεκαετία το 70 η ίδιες οι ΗΠΑ και η CIA δεν «βοηθούσαν» στην εγκατάσταση θεοκρατικών απολυταρχικών μουσουλμανικών καθεστώτων στην Μέση Ανατολή το ΙΡΑΝ το Αφγανιστάν κλπ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου