Η ντροπή της Ευρώπης

Εμείς οι Έλληνες καταντήσαμε να είμαστε ευχαριστημένοι εάν θα μας δώσει κάποιος συσσίτιο, φτιαγμένο από τα δικά μας τα αγαθά που ο ίδιος μας έκλεψε – ενώ δεν τολμήσαμε να φορέσουμε κίτρινα γιλέκα ούτε όταν μας εξευτέλισε διεθνώς η κυβέρνηση μας, με το ότι δεν μας επέτρεψε καν να αποφασίσουμε με δημοψήφισμα για την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας.  

. Βασίλης Βιλιάρδος

Επικαιρότητα

Κατά την άποψη μου δεν υπάρχει τίποτα πιο ενδιαφέρον, από τις πολιτισμένες συζητήσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, για θέματα που αφορούν τις δυνατότητες διεξόδου μίας χρεοκοπημένης χώρας – η οποία οδηγήθηκε σκόπιμα στην παγίδα του PSI και πτώχευσε, χωρίς να υπάρχει κάποιος αντικειμενικός λόγος...

Στα πλαίσια αυτά, οι γνώμες που εκφράσθηκαν σε μία διαδικτυακή ανταλλαγή απόψεων (πηγή) είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους εξαιρετικές, τεκμηριώνοντας πως οι Έλληνες έχουν πραγματικά ποιότητα – η οποία όμως δυστυχώς δεν τους βοηθάει να αντιμετωπίσουν σωστά την κρίση, στην οποία έχει σήμερα βυθιστεί η Ελλάδα. Ίσως επειδή ελάχιστοι συνειδητοποιούν πως η χώρα μας κινδυνεύει  πολύ σοβαρά να υφαρπαχτεί εντελώς από τους δανειστές της – ιδίως από τη Γερμανία.

Από μία χώρα που ωφελήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την υιοθέτηση του ευρώ, επειδή το χρησιμοποίησε ύπουλα από το ξεκίνημα του, με τη βοήθεια της ΕΚΤ – (α) διατηρώντας τους μισθούς των εργαζομένων της κάτω από την παραγωγικότητα τους ενάντια στους κανόνες της Ευρωζώνης, (β) δημιουργώντας έναν τεράστιο τομέα χαμηλόμισθης απασχόλησης, με την επιβολή των νόμων γνωστών ως «HARTZT IV» που της επέτρεψαν να διεξάγει ένα δολοφονικό για τους εταίρους της μισθολογικό dumping – με αποτέλεσμα να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων της και (γ) εκμεταλλευόμενη την ευρωπαϊκή κρίση χρέους που προκάλεσε η ίδια καταστρέφοντας την Ελλάδα, μέσω της οποίας αφενός μεν διατήρησε χαμηλή τη διεθνή ισοτιμία του νομίσματος της, αφετέρου επέβαλλε την οικονομική της κυριαρχία στην Ευρώπη.

Ειδικά όσον αφορά τη συζήτηση, δύο αντικρουόμενες αναφορές, καλοπροαίρετες και οι δύο, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον – η μεν πρώτη από έναν οπαδό του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δυστυχώς δεν έχει καταλάβει πού οδηγείται η Ελλάδα, ενώ η δεύτερη από έναν ανεξάρτητο πολίτη που μένει στο εξωτερικό, έχοντας πιο αντικειμενική οπτική γωνία. Η πρώτη είναι η εξής:

Οπαδός ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν έχω την αντοχή να περιγράφω με δικές μου αναλύσεις και στοιχεία την αντίθεση μου σε κάθε δημοσίευση που στηρίζει συνήθως την απαισιοδοξία και πολλές φορές ένα αδιέξοδο μίσος. Βλέπω πως λύνονται διαρκώς προβλήματα. Η χώρα αναβαθμίζεται σταδιακά σε όλους τους τομείς των σχέσεων της, σε λίγες μέρες αρχίζει να δανείζεται κανονικά χωρίς καν τη στήριξη με QE από την ΕΚΤ με το χαμηλότερο επιτόκιο από το 2003, η ρευστότητα των τραπεζών θα ενισχυθεί, οι οικονομικοί δείκτες τρέχουν θετικά και θα τρέξουν ακόμη καλύτερα και όλο αυτό δεν μπορεί να μην έχει κάποιο αντίκρισμα (που ήδη έχει) στην πραγματικότητα που θα βιώνει ο πολίτης από δω και μπρος. Και αυτό σημαίνει και μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή. Εκτός κι αν πάρουμε στροφή προς πολιτικές Κ. Μητσοτάκη που θα μοιράσουν τον οποίο επιπλέον παραγόμενο πλούτο σε λίγους και… εκλεκτούς».

Εν προκειμένω, ο παραπάνω συνομιλητής θεωρεί αυθαίρετα πως όσοι δεν συμφωνούν με την πολιτική της κυβέρνησης, χαρακτηρίζονται από μίσος εναντίον της – κάτι που φυσικά δεν ισχύει, με εξαίρεση μόνο τους κομματικά φανατικούς που συνήθως έχουν ιδιοτελή συμφέροντα από μία τέτοια στάση τους. Όσον αφορά τα προβλήματα που λύνονται, έχει δίκιο εάν εννοεί την Ελλάδα ως γερμανική αποικία (δεν είναι προτεκτοράτο αφού κανένας δεν την προστατεύει) και όχι τους Έλληνες – αφού η χώρα ασφαλώς θα ανακάμψει όταν ολοκληρωθεί η υφαρπαγή της, όπως ακριβώς η Γουατεμάλα (ανάλυση) και μάλιστα πολύ σύντομα.

Αντίθετα οι Έλληνες, οι πιο χρεοκοπημένοι στην παγκόσμια ιστορία, με δημόσια χρέη της τάξης του 190% του ΑΕΠ (360 δις €), με κόκκινο ιδιωτικό άνω του 130% του ΑΕΠ (πλησιάζει στα 300 δις €), με πτωχευμένες ξανά τις αφελληνισμένες τράπεζες που τους εκβιάζουν με μία τέταρτη κεφαλαιοποίηση με δικά τους χρήματα, με διαλυμένο εγχώριο παραγωγικό μηχανισμό κοκ. έχουν ήδη μετατραπεί σε εξαθλιωμένους σκλάβους χρέους – στους οποίους σύντομα δεν θα ανήκει τίποτα, παρά τα χρέη. Άλλο λοιπόν η Ελλάδα και άλλο οι Έλληνες – κάτι που δεν κατανοεί ο συμπαθής συνομιλητής. Με ακόμη πιο απλά λόγια, το ΑΕΠ θα αυξάνεται, η ανεργία θα μειώνεται από τη μετανάστευση των νέων μας συν την μερική απασχόληση, αλλά οι Έλληνες θα υποφέρουν περισσότερο – από τους μισθούς πείνας, από το διαλυμένο κράτος πρόνοιας, από την υπερβολική φορολόγηση, από τις κατασχέσεις, από τους πλειστηριασμούς κοκ.

Όσον αφορά τώρα το δανεισμό του δημοσίου, αφενός μεν καμία εταιρεία αξιολόγησης δεν δίνει επενδυτική βαθμίδα στην Ελλάδα, οπότε αποτρέπονται οι μακροπρόθεσμοι αγοραστές ομολόγων, αφετέρου δεν δέχεται τα ομόλογα της ούτε καν η ΕΚΤ – ενώ φυσικά την (μας)  έχει απομονώσει από το QE, στο οποίο δεν συμμετείχε ποτέ, αντιμετωπιζόμενη σαν να έχει λέπρα.

Σε σχέση δε με το επιτόκιο, είναι πράγματι χαμηλό (θεωρητικά βέβαια, αφού στην πράξη θα φανεί όταν η Ελλάδα θελήσει να δανειστεί με δεκαετή ομόλογα που συνήθως έχουν τετραπλάσιο ύψος από τα πενταετή, με κριτήριο την Πορτογαλία – τα πενταετή της οποίας σήμερα είναι στο 0,34% όταν εμείς δανειστήκαμε με 3,60%, ενώ τα δεκαετή της στο 1,489% όπως δείχνουν οι πηγές που έχουμε επάνω στους αριθμούς), αλλά όλοι γνωρίζουμε πως με νέα  χρέη δεν εξοφλούνται ποτέ τα παλαιά – πόσο μάλλον όταν είναι πιο ακριβά, σε σύγκριση με το 1,67% που είναι σήμερα το μέσο-σταθμικό επιτόκιο δανεισμού μας. Επί πλέον, όταν είναι υψηλότερα από το ρυθμό ανάπτυξης, συνεχίζουν να αυξάνουν το χρέος – εκτός του ότι ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός μας από τις τράπεζες κοστίζει σχεδόν 12% επιτόκιο (2,9 δις €), όπως έχουμε τεκμηριώσει (ανάλυση).

Τέλος, στις «πολιτικές Μητσοτάκη» έχουμε αναφερθεί δεκάδες φορές, πιστεύοντας πως η επανάληψη τού ίδιου πειράματος με τα ίδια συστατικά είναι συνώνυμη με τον ορισμό της ανοησίας – ενώ η ΝΔ έχει τονίσει πως θα ακολουθήσει την ίδια πολιτική των μνημονίων, καθώς επίσης την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων των προκατόχων της. Η δεύτερη τώρα αναφορά, απάντηση στον οπαδό του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η παρακάτω:

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ: «Καταλαβαίνω αυτό που λέτε και έχετε απόλυτο δίκιο για τον Μητσοτάκη. Αυτό δεν σημαίνει για μένα ότι αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καλύτερα. Η αυτοαποκαλούμενη Αριστερά πάντα έκανε αυτά που δεν τολμούσε να κάνει η Δεξιά (λόγω της κοινωνικής εξέγερσης που θα επακολουθούσε). Το έζησα αυτό στη Γαλλία ήδη από την εποχή του Μιτεράν, η καταστροφή του κοινωνικού κράτους ξεκίνησε από αυτόν. Ο άλλος «σοσιαλιστής» Ντελόρ έβαλε τις βάσεις της τοξικής νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, Ο Ολάντ άρχισε να καταστρέφει τους εργασιακούς νόμους, το «έργο» του προσπαθεί να ολοκληρώσει τώρα ο Μακρόν (το ίδιο έγινε στη Γερμανία με το «σοσιαλιστή» G. Schroeder που τον διαδέχθηκε η νεοφιλελεύθερη Merkel).

Είναι τραγωδία το PSI αλλά δεν είναι μικρότερη τραγωδία η συνθηκολόγηση του Τσίπρα. Ξεπουλάει και αυτός την εθνική περιουσία και αν ξαναβγεί θα ξεπουλήσει ότι πενιχρά ψίχουλα έχουν απομείνει. Το περιουσιολόγιο αυτό τον σκοπό έχει, όλα τα άλλα που λένε είναι ψέματα. Αν τους έκοβε η φοροδιαφυγή ας ξεκινήσουν από τη λίστα Λαγκάρντ, γιατί την ξέχασαν; Το χειρότερο από όλα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σκότωσε την ελπίδα, για αυτό και καταντήσαμε να είμαστε ευχαριστημένοι αν θα μας δώσει κάποιος συσσίτιο φτιαγμένο από τα δικά μας τα αγαθά που ο ίδιος μας έκλεψε.

Από ανθρώπους και δυνάμεις που συνθηκολόγησαν τελείως δεν μπορείς παρά να περιμένεις τα χειρότερα. Αυτή είναι η πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς έχει συνθηκολογήσει τελείως. Φυσικά αυτή η πραγματικότητα πονάει όλους εμάς που πιστέψαμε ότι «είμαστε η κάθε λέξη του Συντάγματος». Υπάρχουν λοιπόν στιγμές που κάποιος πρέπει να βγει τελείως έξω από τις λογικές του «μη χείρον βέλτιστο». Είναι θανατηφόρες.

Ίσως τότε να μπορέσει να δει άλλες οδούς σωτηρίας. Για παράδειγμα να πείσει τους πολίτες να στηριχτούν στα πόδια τους και να απαιτήσουν αυτά που δικαιούνται. Όσο κόστος και να έχει αυτό, παραπάνω από αυτό που πληρώνουμε δεν θα είναι. Οι Ισλανδοί έδειξαν μια τέτοια οδό, κάθε Σάββατο, επί μήνες, όλοι (το τονίζω, όλοι) στους δρόμους ενάντια στους πολιτικούς τους. Τα κατάφεραν, δεν πλήρωσαν τα χρέη των τραπεζών τους που προσπάθησαν να τους φορτώσουν.

Ας αφήσουμε λίγο την ψευδό-υπερηφάνεια μας και ας διδαχτούμε λίγο από τους άλλους. Τα νανουρίσματα σε έναν ταλαιπωρημένο και προδομένο λαό για ένα καλύτερο αύριο, επειδή η Moody’s μας αναβάθμισε κλπ., μας κάνουν συνενόχους. Αυτές λοιπόν είναι οι δικές μου επιλογές. Σέβομαι απόλυτα τις δικές σας».

Εν προκειμένω δεν μπορεί να τεκμηριώσει κανείς πως δεν είναι σωστά αυτά που αναφέρονται – ενώ το πλέον εντυπωσιακό είναι η φράση «για αυτό και καταντήσαμε να είμαστε ευχαριστημένοι αν θα μας δώσει κάποιος συσσίτιο φτιαγμένο από τα δικά μας τα αγαθά που ο ίδιος μας έκλεψε».

Σε κάθε περίπτωση, πράγματι εάν οι Πολίτες δεν στηριχθούν στα πόδια τους και δεν απαιτήσουν αυτά που τους ανήκουν, σύντομα θα μετατραπούν σε εξαθλιωμένους σκλάβους χρέους στην ίδια τους την πατρίδα – στη μεγάλη ντροπή της Ευρώπης, αφού δεν τόλμησαν να φορέσουν κίτρινα γιλέκα ούτε όταν τους εξευτέλισε διεθνώς η κυβέρνηση τους, με το ότι δεν τους επέτρεψε καν να αποφασίσουν με δημοψήφισμα ή με τα 2/3 των βουλευτών για την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, όπως ακόμη και τα Σκόπια.

Πηγή