Γιατί ο Disraeli έγραψε ένα βιβλίο με το οποίο ενίσχυσε τις «αντισημιτικές συνομωσίες»;

«Ο κόσμος κυβερνάται από τελείως διαφορετικά άτομα από αυτά που κάποιοι νομίζουν» – Benjamin Disraeli, “Coningsby” (1844).

Το “Coningsby” είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα που έγραψε ο διατελέσας δύο φορές πρωθυπουργός της Αγγλίας (το 1866 και την εξαετία 1874-80), Benjamin Disraeli, Λόρδος του Beaconsfield (1804 – 1881). Το βιβλίο πρωτο-δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 1844. Ο Disraeli υπήρξε ο πρώτος (και μοναδικός μέχρι στιγμής) εβραϊκής καταγωγής πρωθυπουργός της Αγγλίας....

Ο Disraeli, που ανήκε στους λεγόμενους «αφομοιωμένους» Εβραίους και όχι μόνο δεν αρνήθηκε την καταγωγή του (μιλούσε μάλιστα με αλαζονικό ύφος για αυτήν), αλλά πόνταρε στην «διαφορετικότητά» του για να ανέλθει πολιτικά, την ίδια στιγμή που επαινούσε την Αγγλία για την ελευθερία που απολάμβανε στο «πιο γενναίο έθνος» του κόσμου, για πολλούς ήταν ένας «άνθρωπος των αντιθέσεων», μια διπλή προσωπικότητα : και Εβραίος σωβινιστής και Άγγλος ιμπεριαλιστής.

Εκτός από πολιτικός, ο Disraeli υπήρξε και ένας παραγωγικός μυθιστοριογράφος. 
Το “Coningsby” (ή αλλιώς «Η Νέα Γενιά» / “The New Generation”) φημολογείται ότι βασίζεται στην προσωπικότητα του Nathan Mayer Rothschild (φώτο). Ο γεννημένος στη Φρανκφούρτη εβραϊκής καταγωγής μεγαλοτραπεζίτης Nathan Mayer Rothschild (1777 – 1836), ήταν ένας από τους πέντε γιους της δεύτερης γενιάς της γνωστής δυναστείας των Rothschild. Ο χαρακτήρας του ‘Sidonia’ που εμφανίζεται στο βιβλίο, είναι μια διασταύρωση του Lionel de Rothschild (1808 – 1879), του πρώτου Εβραίου που έγινε μέλος του Κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου και του ίδιου του Disraeli.

Ο Sidonia είναι ένας μυστηριώδης χαρισματικός Εβραίος, τον οποίον ο Disraeli κάνει να εμφανίζεται στην πλοκή του έργου ξαφνικά «από το πουθενά» και για λίγο και στην συνέχεια εξαφανίζεται καβαλώντας μια μαγευτική αραβική φοράδα που ονομάζεται «Η Κόρη του Αστέρος».

Το βιβλίο τοποθετείται χρονικά σε μια εποχή πραγματικών πολιτικών γεγονότων του 1830 στην Αγγλία μετά την ψήφιση του Μεταρρυθμιστικού Νομοσχεδίου (Reform Bill) το 1832, το οποίο έφερε ευρείας κλίμακας αλλαγές στο εκλογικό σύστημα της Αγγλίας και της Ουαλίας.

Το μυθιστόρημα ακολουθεί τη ζωή και την καριέρα του Henry Coningsby, του ορφανού εγγονού ενός πλούσιου Μαρκησίου, του Λόρδου Monmouth. Ο Λόρδος Monmouth αρχικά απέρριψε τον γάμο των γονέων του Coningsby, αλλά στο θάνατό τους θα υποχωρήσει και θα στείλει το παιδί να εκπαιδευτεί στο Eton College. Εκεί ο Coningsby γίνεται φίλος με τον Oswald Millbank, τον γιο ενός πλούσιου βαμβακοπαραγωγού που είναι άσπονδος εχθρός του Λόρδου Monmouth. Ο Coningsby αρχίζει να αναπτύσσει τις δικές του φιλελεύθερες πολιτικές απόψεις και ερωτεύεται την αδελφή του Oswald, την Edith. Όταν ο Λόρδος Monmouth ανακαλύπτει αυτές τις εξελίξεις εξαγριώνεται και κρυφά αποκληρώνει τον εγγονό του. Μετά το θάνατό του, ο Coningsby έχει μείνει άφραγκος και αναγκάζεται να δουλεύει για να ζήσει. Αποφασίζει να σπουδάσει νομικά και να γίνει δικηγόρος. Ο πατέρας της Edith (ο οποίος μέχρι τότε ήταν εχθρικός απέναντί του) βλέπει με καλό μάτι αυτή του την προσπάθειά και συναινεί τελικά στο γάμο με την κόρη του. Στο τέλος του μυθιστορήματος ο Coningsby εκλέγεται στο Κοινοβούλιο στην εκλογική περιφέρεια του πεθερού του και ξαναβρίσκεται με περιουσία.

Στο “Coningsby” και αργότερα στο “Tancred”, ο Disraeli κατασκευάζει έναν Εβραίο σούπερμαν, ο οποίος κατέχει τα πάντα, ξέρει τους πάντες και περιγράφει τη δύναμη και την υπεροχή των Εβραίων με όρους που όμοιους τους θα μπορούσαμε να βρούμε μόνο σε κείμενα «αντισημιτών». Ο Εβραίος που είναι μια κρυφή δύναμη πίσω από τους θρόνους και τις κυβερνήσεις, εκείνος που είναι πάντα στο παρασκήνιο, που διευθύνει την πορεία των διεθνών γεγονότων. Ο Sidonia είναι ένας άνθρωπος που έχει κάνει την μυστική ιστορία του κόσμου χόμπι του, μια μοναχική ύπαρξη μεγάλης σοφίας και εξειδίκευσης, δείγμα μιας διάνοιας που ανήκει σε ανώτερη τάξη.

Ο Sidonia μεγαλαυχεί: «Δεν θα δείτε ποτέ μια μεγάλη πνευματική κίνηση στην Ευρώπη στην οποία να μην συμμετέχουν σε μεγάλο βαθμό οι Εβραίοι». Στη συνέχεια επισημαίνει ότι οι πρώτοι Ιησουΐτες ήταν Εβραίοι, και ότι η ρωσική διπλωματία οργανώθηκε και κυρίως λειτούργησε από  Εβραίους, τα επαναστατικά κινήματα στη Γερμανία αναπτύχθηκαν υπό την καθοδήγηση Εβραίων διανοουμένων «που μονοπωλούν τις έδρες των καθηγητών» της χώρας, ενώ, όπως σημειώνει, ο Sidonia - Disraeli, οι Εβραίοι είναι προικισμένοι και σχεδόν αποκλειστικά, με το προνόμιο της μουσικής. «Δεν υπάρχει τραγουδιστική μπάντα, δεν υπάρχει ορχήστρα σε κάθε (ευρωπαϊκή) πρωτεύουσα, που να μην είναι γεμάτη με δικά μας παιδιά μας», λέει ο Sidonia στον Coningsby.

Ήδη το 1833 ο Disraeli στη νουβέλα του “Alroy”, είχε εκφράσει με ακόμη πιο γλαφυρό τρόπο το όραμα μιας διεθνούς εβραιοσύνης. Πίστευε ότι οι Εβραίοι αποτελούν ήδη μια παγκόσμια αυτοκρατορία χωρίς κράτος και αποτελούν την εκλεκτή τάξη του Θεού. Το “Coningsby”, θεωρείται, από την άποψη αυτή, ακόμη πιο «προχωρημένο» έργο. Όταν ο συγγραφέας Disraeli λέει ότι «το εβραϊκό χρήμα ορίζει την ακμή και την παρακμή των αυλών και των αυτοκρατοριών και πρωτίστως κυριαρχεί δια μέσου της διπλωματίας», πολλοί (αργότερα) θα τον κατηγορήσουν ότι έτσι «αλείφει με βούτυρο το ψωμί του αντισημιτισμού»! Η θέση περί «μυστικής και μυστηριώδους επιρροής των εκλεκτών ανθρώπων της εκλεκτής φυλής» αντικατέστησε την προηγούμενη περί «ανοιχτά συγκροτημένης, μυστηριώδους κυρίαρχης φυλής». Το χρήμα του οίκου των Rotschild ζέσταινε τα πολιτικά όνειρα του Disraeli, ο οποίος το θεωρούσε ως μέσον για την επικράτηση της «εβραϊκής πολιτικής».

Και σε ένα απόσπασμα-ποταμό ο Disraeli θα παρουσιάσει την παγκόσμια εβραιοσύνη σε διαχρονική δράση: «οι πρώτοι Ιησουΐτες ήταν Εβραίοι….αυτή η ακαταμάχητη επανάσταση που τη στιγμή αυτή ετοιμάζεται στη Γερμανία και που θα είναι στην πράξη μια δεύτερη και μεγαλύτερη Μεταρρύθμιση … αναπτύσσεται εντελώς υπό την αιγίδα των Εβραίων (…) άνδρες της εβραϊκής φυλής είναι που βρίσκονται στην κορυφή κάθε μιας (από τις σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές ομάδες). Οι άνθρωποι του Θεού συνεργάζονται με αθεϊστές, οι πιο επιδέξιοι συσσωρευτές περιουσιών συμμαχούν με τους κομμουνιστές, η ιδιόμορφη και εκλεκτή φυλή αγγίζει τα χέρια των αποβρασμάτων και των χαμηλών καστών της Ευρώπης! Κι όλα αυτά επειδή επιθυμούν να καταστρέψουν την αχάριστη αυτή Χριστιανοσύνη που τους χρωστά ακόμη και το όνομά της και της οποίας την τυραννία δεν μπορούν πλέον να υποφέρουν».

Το ερώτημα που ξεκάθαρα τίθεται εδώ είναι εάν τα όσα βάζει ο Disraeli στο στόμα του Sidonia να πει, αποκαλύπτουν κάτι που οι «κοινοί θνητοί» δεν γνωρίζουν.

Ο Αγγλο-Καναδός πρώην αξιωματικός πολεμικού ναυτικού και θεωρούμενος «συνωμοσιολόγος» William Guy Carr (1895-1959) θεωρούσε τον Disraeli ως ένα πρώιμο συνωμότη των Rothschild. Στο βιβλίο του “Pawns in the Game”, (εκδόθηκε στα ελληνικά με τον τίτλο «Η Εωσφορική Συνομωσία», εκδόσεις ΣΤΕΡΕΩΜΑ), στο οποίο περιγράφει τις διεθνείς μηχανορραφίες που μοιάζουν με ένα τεράστιο τουρνουά σκακιού για την χειραγώγηση των ανθρώπων του κόσμου, αναφέρει τον Disraeli αρκετές φορές. Ο Carr σημειώνει, μάλιστα, μια ομιλία του σε ένα γάμο των Rothschild, όπου ο Disraeli φέρεται να λέει:

«Κάτω από αυτή την στέγη είναι οι αρχηγοί της οικογένειας των Rothschild, ένα όνομα διάσημο σε κάθε πρωτεύουσα της Ευρώπης, και κάθε τμήμα του πλανήτη. Αν θέλετε, θα διαιρέσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε δύο μέρη, ένα για εσάς James, και ένα για εσάς Lionel. Ο Ναπολέων θα κάνει το ίδιο ακριβώς - και αυτό τον συμβουλεύω να κάνει - και στον Bismark θα προταθεί ένα τέτοιο μεθυστικό πρόγραμμα που θα τον κάνει έναν άθλιο σκλάβο μας».

Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο είναι αληθινή μία τέτοια δήλωση, δεδομένου ότι όσα λέχθηκαν, λέχθηκαν σε μια γαμήλια δεξίωση και εάν τέλος πάντων λέχθηκαν, κατά πόσο λέχθηκαν στα σοβαρά.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο Αμερικάνος δημοσιογράφος William LaVarre, ο οποίος υπηρετούσε στο Στέητ Ντιπάρτμεντ στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ανέφερε επίσης το ‘Coningsby’ του Disraeli ως απόδειξη της διεθνούς εβραϊκής συνωμοσίας και επιβεβαίωση των φόβων που είχαν πολλοί, ότι  υπήρχε εβραϊκή διείσδυση στα υψηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης.

Την δεκαετία του 1960, ο αντικομουνιστής και αντισιωνιστής παραγωγός και συγγραφέας, Εβραιο-Αμερικάνος Myron Coureval Fagan, που θεωρήθηκε και αυτός «συνωμοσιολόγος», δημοσίευσε ένα σύντομο έργο με τίτλο, “Our Invisible Government Made Visible” (Η Αόρατη Κυβέρνησή μας Γίνεται Ορατή). Σε αυτό, ανιχνεύει την απειλή των διεθνιστών μέσω των Illuminati και των Ρότσιλντ. Όπως ο William Carr, ισχυρίζεται ότι ο Disraeli ήταν στην πραγματικότητα ένας πράκτορας του Οίκου των Ρότσιλντ και μέλος μιας μυστικής ομάδας συνωμοτών οι οποίοι, μαζί με τους Schiff, τους Warburgs, τους Kuhns και τους Loebs, ήταν αποφασισμένοι να ελέγξουν την παγκόσμια οικονομία.

Όπως όμως σημειώνει ο Αμερικάνος ‘ρεβιζιονιστής’ συγγραφέας ιστορικός (και «συνομωσιολόγος») Michael Hoffman, κανένα «εβραϊκό συνωμοτικό σχέδιο» και κανένας πανίσχυρος Sidonia δεν θα μπορούσε να πετύχει χωρίς την συμμετοχή μη Εβραίων (εθνικών).

Με το να αποδίδεται συνεχώς ο συνωμοτικός ρόλος αποκλειστικά σε άτομα εβραϊκής καταγωγής, μένουν στο απυρόβλητο εθνικοί οι οποίοι υπήρξαν εταίροι Εβραίων συνωμοτών. Χωρίς αυτούς τους μη-Εβραίους, καμία κρυπτοκρατική συνομωσία δεν θα μπορούσε να προχωρήσει σε χώρες όπως η Αγγλία, όπου η άνοδός τους κατά τον 19ο αιώνα ήταν εντυπωσιακή, όπως ήταν και στη Ρώμη, όταν άρχισαν να ξεπηδούν τα δάνεια των Rothschild μετά τις 18 Αυγούστου 1830, όταν ο Πάπας Πίος VIII, με το “Datum in audientia” κατήργησε τις τελευταίες εναπομένουσες εκκλησιαστικές ποινές για την αποκόμιση κέρδους από τα δάνεια (διάβασε άρθρο εδώ).

Η αγγλική αριστοκρατία θα μπορούσε να παρεμποδίσει τους τραπεζίτες Rothschild αν είχε προβεί σε παλιννόστηση της απόφασης ενός από τους πιο αγαπητούς νομικούς της χώρας, του Sir Edward Coke, [1551-1634] Επικεφαλής Λόρδου της Δικαιοσύνης της Αγγλίας. Ο Coke είχε επιβεβαίωσε ότι «οι Εβραίοι» ήταν “perpetui inimici” («παντοτινοί εχθροί»), και ότι η δυνατότητα ειλικρινούς εκχριστιανισμού τους ήταν μόνο “remota potential” (μακρινή πιθανότητα). «Ως εκ τούτου, μεταξύ αυτών και ημών, όπως και μεταξύ ημών και του διαβόλου», δήλωσε ο Coke, «δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη, γιατί όπως λέει ο Απόστολος, στο Β΄ Κορ. 6. 15, “Quae autem conventio Christi ad Belial, aut quoe, pars fideli cum infedeli?” («Τι συνθήκη μπορεί να έχει ο Χριστός με τον Βελίαλ; Ή ο πιστός με έναν άπιστο;»).

Πάνω σε αυτό το αρχαίο άθροισμα των νομικών σχέσεων στην Αγγλία μεταξύ ιουδαίων και χριστιανών, η Βασίλισσα Βικτωρία θα είχε κάθε νόμιμο δικαίωμα να απαγορεύσει τους Ρότσιλντ από τη διεξαγωγή τραπεζικών και εμπορικών δραστηριοτήτων. Ήταν το χέρι της να χρίσει ή να καταστείλει τους Rothschilds, τους Montefiores και τους Disraelis.

Ο Disraeli, μετά το Coningsby, θα εμφανίσει ξανά τον χαρακτήρα Sidonia, την φορά αυτή στο μυθιστόρημά του “Tancred”, η ιστορία του οποίου τοποθετείται κάπου στη Μέση Ανατολή. Και σε αυτό το βιβλίο περιέχονται άφθονες αναφορές για τον Rothschild, καθώς και η βλάσφημη αποκρυφιστική θέση του Disraeli ότι τόσο ο Ιησούς Χριστός όσο και οι Εβραίοι που τον είχαν σκοτώσει «εκπληρώσαν την μακάρια πρόθεση» του Θεού, και «έσωσαν την ανθρώπινη φυλή».

Το “Tancred” είναι γεμάτο με καταπραϋντικές ‘συντηρητικές’ κοινοτοπίες για τον πατριωτισμό, που σκοπό έχουν να δείξουν ότι «οι Εβραίοι» είναι οι πρωταθλητές του. Μεγάλο ενδιαφέρον έχει η θέση του βιβλίου για την φυλή. Σε κάποιο σημείο, ο Disraeli βάζει τον Sidonia να λέει, «Όλα είναι φυλή. Δεν υπάρχει άλλη αλήθεια» (“All is race; there is no other truth”).

Επιστρέφοντας στο Coningsby και κλείνοντας, αποτελεί ερωτηματικό πως ο Disraeli με αυτό του το βιβλίο αποφάσισε να δώσει «τροφή» σε εκείνους που μετέπειτα τους ονόμασαν «συνομωσιολόγους» και στους λεγόμενους «αντισημίτες».

Το ερώτημα παραμένει. Τα όσα λέει ο Sidonia αποκαλύπτουν κάτι που οι «κοινοί θνητοί» δεν γνωρίζουν;

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / πηγές: εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ


 Επειδή και το παρακάτω πόνημα αναφέρεται περίπου στο ίδιο θέμα αλλά από άλλη οπτική γωνία σας προτείνουμε και αυτού την μελέτη για ένα πιό ολοκληρωμένο συμπέρασμα από την πλευρά σας. Το γεγονός ότι είναι και αυτό αρκετά εκτενές δεν θα πρέπει να σας πτοήσει καθώς θα αποζημιωθείτε από τις γνώσεις που θα αποκομίσετε .... 

Ελπίζουμε να μας συγχωρήσουν  κάποιοι για την μικρή μας ατασθαλία ...

Τα Κίτρινα Γιλέκα, η Γαλλική Επανάσταση και ο ρόλος των Rothschilds | Μέρος Πρώτο

Με αφορμή το νέο κίνημα «Κίτρινα Γιλέκα» και καθώς πολλοί τα συνδέουν είτε με την Γαλλική Επανάσταση είτε με τον Μάη του ’68, σας παρουσιάζουμε ένα κεφάλαιο από ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, μιας επίσης εξέχουσας προσωπικότητας, του William James Guy Carr

Προκειμένου να δούμε κατά πόσο είναι αυθόρμητο το κίνημα Κίτρινα Γιλέκα και ποιοι κρύβονται πίσω από αυτό, πρέπει πρώτα να ρίξουμε μια καλή ματιά στα ιστορικά γεγονότα τα οποία κάποιοι θέλουν να τα παρουσιάζουν ως μια επανάληψη, ως μια νέα «παρόμοια» επανάσταση. Σε επόμενο άρθρο θα δούμε και σε βάθος πως ακριβώς δημιουργήθηκε, προβάλλεται και εξαπλώνεται το κίτρινο κίνημα, κι αν τελικά οι ομοιότητες είναι απλή σύμπτωση ή όχι. Και φυσικά, που αποσκοπεί.

Ο William Guy Carr (1895 – 1959) υπήρξε Διοικητής R.C.N. του Καναδικού Ναυτικού, συγγραφέας και αναλυτής, και χαρακτηρίστηκε -όπως πάντα έτσι συμβαίνει σε όσους λένε αλήθειες- ως «συνωμοσιολόγος». Επίσης κατηγορήθηκε για αντισημιτισμό για τις αποκαλύψεις σχετικά με μια σιωνιστική παγκόσμια συνωμοσία ετών, η οποία περιλαμβάνει μεγάλα ιστορικά γεγονότα, όπως η Γαλλική επανάσταση, το Κομμουνιστικό Κίνημα κ.α. Κυρίως επικεντρωνόταν στις οικογένειες Rothschild και Rockefeller.

Το βιβλίο του Pawns in the Game (Πιόνια στο Παιγνίδι) το οποίο εκδόθηκε στο 1955 από την Χριστιανική l-Christian που είχε ιδρύσει ο ίδιος, έγινε best seller και ξεπέρασε τις 500.000 πωλήσεις.
Ο Carr πίστευε ότι μια τραπεζική συνωμοσία των Illuminati χρησιμοποίησε ραδιομεταφερόμενο έλεγχο του νου για λογαριασμό του Εωσφόρου για να κατασκευάσει μια παγκόσμια κυβέρνηση (και που να ζούσε σήμερα με όλη την εξέλιξη της ασύρματης τεχνολογίας!). Ο μυστικός σύνδεσμος της πλοκής κατά αυτόν ήταν η διεθνής συνάντηση Bilderberger για την τραπεζική πολιτική.
Ο Carr ήταν πολέμιος της φθορίωσης του νερού. Πέθανε στο Οντάριο, «κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, οι οποίες παραμένουν μυστήριο μέχρι σήμερα».
Το τρίτο κεφάλαιο το βιβλίου μιλάει για την Γαλλική Επανάσταση κι ελπίζουμε σιγά σιγά να μεταφράσουμε και τα υπόλοιπα.

 Οι Άνθρωποι που Προκάλεσαν τη Γαλλική Επανάσταση 1789

Στο προηγούμενο κεφάλαιο δόθηκαν αποδείξεις για το πώς μια μικρή ομάδα δανειστών ξένων χρημάτων, που λειτουργούσαν μέσω των αγγλικών πρακτόρων τους, παρέμεινε ανώνυμος ενώ εξασφάλιζαν τον έλεγχο της οικονομίας αυτού του έθνους για το μέτριο ποσό των £ 1.250.000. Θα δοθούν τώρα στοιχεία για τον εντοπισμό ορισμένων από αυτούς τους διεθνείς εβραϊκούς δανειστές χρημάτων και θα αποδείξουν ότι, αυτοί ή τους διάδοχοί τους, σχεδίασαν και  συνέβαλαν στη χρηματοδότηση της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης του 1789, ακριβώς όπως έκαναν και στην Αγγλική Επανάσταση του 1640-1649.
Σε επόμενα κεφάλαια θα προσκομιστούν αποδεικτικά στοιχεία για να αποδειχθεί ότι οι απόγονοι αυτών των ίδιων διεθνών εβραίων χρηματοδοτών ήταν η μυστική δύναμη πίσω από κάθε πόλεμο και επανάσταση από το 1789 και μετά.
Η Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια λέει ότι ο Εδώμ βρίσκεται στο σύγχρονο Εβραίο. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική παραδοχή, επειδή η λέξη Εδώμ σημαίνει Κόκκινο.Η ιστορία αποκαλύπτει ότι ένας εβραίος χρυσοχόος, ο Amschel Moses Bauer, κουρασμένος από την περιπλάνησή του στην Ανατολική Ευρώπη, αποφάσισε το 1750 να εγκατασταθεί στο Frankfort-on-the-Main στη Γερμανία. Άνοιξε ένα κατάστημα ή λογιστήριο στην περιοχή Jundenstrasse. Πάνω από την πόρτα του καταστήματός του έβαλε ως σημάδι της επιχείρησής του ένα ΚΟΚΚΙΝΟ.
Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι Εβραίοι της Ανατολικής Ευρώπης, που ανήκαν στο επαναστατικό κίνημα που βασίστηκε στην τρομοκρατία, υιοθέτησαν επίσης την κόκκινη σημαία ως έμβλημά τους, διότι αντιπροσώπευε το αίμα.
Ο Amschel Moses Bauer είχε ένα γιο που γεννήθηκε το 1743 και τον ονόμασε Amschel Mayer Bauer. Ο πατέρας πέθανε το 1754 όταν ο γιος του ήταν μόνο έντεκα ετών. Το αγόρι είχε δείξει μεγάλη ικανότητα και εξαιρετική νοημοσύνη, και ο πατέρας του τον είχε διδάξει ό, τι ήταν δυνατό σχετικά με τις στοιχειώδεις αρχές της επιχείρησης δανεισμού χρήματος. Ήταν η πρόθεση του πατέρα να εκπαιδευτεί ο γιος του ως ραβίνος, αλλά ο θάνατος παρενέβη.
Λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Amschel Mayer Bauer εργάστηκε στην Τράπεζα Oppenheimer ως υπάλληλος. Σύντομα απέδειξε τη φυσική του ικανότητα για τις τραπεζικές εργασίες και ανταμείφθηκε με μια νεανική εταιρική σχέση. Αργότερα επέστρεψε στη Φρανκφούρτη όπου εξασφάλισε τον έλεγχο και την ιδιοκτησία της επιχείρησης που είχε ιδρύσει ο πατέρας του το 1750.
Η Κόκκινη Ασπίδα εξακολουθούσε να εκπροσωπείται περήφανα πάνω από την πόρτα. Γνωρίζοντας τη μυστική σημασία της Κόκκινης Ασπίδας, ο Amschel Mayer Bauer αποφάσισε να την υιοθετήσει ως το νέο οικογενειακό όνομα. Η Κόκκινη Ασπίδα στα Γερμανικά είναι Roth Schild και έτσι δημιουργήθηκε η Οικία του Rothschild.
Ο Amschel Mayer Bauer έζησε μέχρι το 1812. Είχε πέντε γιους. Όλοι τους ήταν ειδικά
εκπαιδευμένοι να γίνουν καπετάνιοι των Υψηλών Οικονομικών. Ο Nathan, ένας από τους γιους, έδειξε εξαιρετική ικανότητα και στην ηλικία των είκοσι ενός, πήγε στην Αγγλία με τον σαφή σκοπό να εξασφαλίσει τον έλεγχο της Τράπεζας της Αγγλίας. Ο σκοπός ήταν να χρησιμοποιηθεί αυτός ο έλεγχος για να συνεργαστεί με τον πατέρα του και τους άλλους αδελφούς για να δημιουργήσει και να εδραιώσει, ένα διεθνές τραπεζικό μονοπώλιο στην Ευρώπη.
Ο συνδυασμένος πλούτος της Διεθνούς Πιστωτικής Τράπεζας θα μπορούσε στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για να προωθήσει τις μυστικές φιλοδοξίες που ο πατέρας του είχε γνωστοποιήσει σε όλους τους γιους του. Για να αποδείξει την ικανότητά του, ο Nathan Rothschild μετέτρεψε £ 20,000, που του δόθηκαν, σε £ 60,000 σε τρία χρόνια.
Κατά τη μελέτη του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η Κόκκινη Σημαία ήταν το σύμβολο της Γαλλικής Επανάστασης και κάθε επανάστασης από τότε. Σημαντικότερο είναι ακόμα το γεγονός ότι όταν ο Λένιν, χρηματοδοτούμενος από τους διεθνείς τραπεζίτες, ανέτρεψε τη ρωσική κυβέρνηση και καθιέρωσε την πρώτη ολοκληρωτική δικτατορία το 1917, το σχέδιο της σημαίας ήταν μια κόκκινη σημαία, με ένα σφυρί και δρεπάνι, και το Αστέρι του Δαυίδ.
Το 1773, όταν ο Mayer Rothschild ήταν μόλις τριάντα ετών, κάλεσε δώδεκα άλλους πλούσιους και με επιρροή άνδρες να τον συναντήσουν στην Φρανκφούρτη. Ο σκοπός του ήταν να τους πείσει ότι αν συμφωνήσουν να συγκεντρώσουν τους πόρους τους, τότε θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν και να ελέγξουν το Παγκόσμιο Κίνημα της Επανάστασης και να το χρησιμοποιήσουν ως Εγχειρίδιο Δράσης για να αποκτήσουν τελικό έλεγχο του πλούτου, των φυσικών πόρων και της ανθρώπινης δύναμης του συνόλου κόσμου.
Ο Rothschild αποκάλυψε πώς οργανώθηκε η Αγγλική Επανάσταση. Τόνισε τα λάθη που είχαν γίνει. Η επαναστατική περίοδος ήταν πολύ μεγάλη. Η απομάκρυνση των αντιδραστικών δεν είχε επιτευχθεί με επαρκή ταχύτητα και αδράνεια. Η προγραμματισμένη βασιλεία του τρόμου, με την οποία έπρεπε να επιτελεστεί γρήγορα η υποταγή των μαζών, δεν είχε τεθεί σε αποτελεσματική λειτουργία.
Ακόμη και μετά από όλα αυτά τα λάθη είχε γίνει ο αρχικός σκοπός της επανάστασης. Οι τραπεζίτες που προκάλεσαν την επανάσταση είχαν καταφέρει να ελέγξουν την εθνική οικονομία και να εδραιώσουν το δημόσιο χρέος. Μέσω ίντριγκας που διεξήχθη σε διεθνή κλίμακα, είχαν αυξήσει σταθερά το δημόσιο χρέος με δανεισμό των χρημάτων για να πολεμήσουν τους πολέμους και τις εξεγέρσεις που είχαν προκαλέσει από το 1694.
Βασίζοντας τα επιχειρήματά του στη λογική και την ορθή λογική, ο Mayer Rothschild επεσήμανε ότι τα οικονομικά αποτελέσματα που θα προκύψουν από την Αγγλική Επανάσταση δεν θα είναι τίποτα σε σύγκριση με τα οικονομικά οφέλη που θα αποκτούσε μια Γαλλική Επανάσταση, υπό την προϋπόθεση ότι οι παρόντες να συμφωνήσουν με την ενότητα του σκοπού και έθεσαν σε εφαρμογή το προσεκτικά μελετημένο και αναθεωρημένο επαναστατικό σχέδιο.
Το έργο θα υποστηρίζεται από όλη την δύναμη που θα μπορούσε να αγοραστεί με τους συγκεντρωμένους πόρους τους. Αυτή η συμφωνία έγινε, ο Mayer Rothschild ξεδίπλωσε το επαναστατικό του σχέδιο.
Με έξυπνο χειρισμό του συνδυασμένου πλούτου τους θα ήταν δυνατό να δημιουργηθούν τέτοιες δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, ώστε οι μάζες να πέσουν στην ανεργία από την πείνα. Με τη χρήση της έξυπνης προπαγάνδας θα ήταν εύκολο να τοποθετήσουμε την ευθύνη για τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες στο βασιλιά, το δικαστήριο του, τους ευγενείς, την Εκκλησία, τους βιομηχάνους και τους εργοδότες της εργασίας. Οι πληρωμένοι προπαγανδιστές τους θα προκαλούσαν αισθήματα μίσους και εκδίκησης εναντίον των κυρίαρχων τάξεων, εκθέτοντας όλες τις πραγματικές και φερόμενες περιπτώσεις υπερβολικής εξαθλίωσης, κακής συμπεριφοράς, αδικίας, καταπίεσης και διώξεων. Αυτοί, θα εφεύρισκαν επίσης κακόβουλες ενέργειες για να προσβάλλουν άλλους που θα μπορούσαν, εάν παραμείνουν μόνοι, να παρεμβαίνουν στα γενικά σχέδια τους.
Μετά τη γενική εισαγωγή για να δημιουργήσει μια ενθουσιώδη υποδοχή για την πλοκή που επρόκειτο να ξεδιπλωθεί, ο Rothschild στράφηκε σε ένα χειρόγραφο και προχώρησε να διαβάζει ένα προσεκτικά προετοιμασμένο σχέδιο δράσης. Τα ακόλουθα είναι αυτά που με έχουν  διαβεβαιώσει ότι είναι μια συμπυκνωμένη εκδοχή της πλοκής με την οποία οι συνωμότες ήλπιζαν να αποκτήσουν τον τελικό, αδιαμφισβήτητο έλεγχο του πλούτου, των φυσικών πόρων και της ανθρώπινης δύναμης όλου του κόσμου.

1. Ο ομιλητής άρχισε να ξεδιπλώνει την πλοκή λέγοντας ότι επειδή η πλειονότητα των ανδρών τείνουν στο κακό και όχι να βρουν τα καλύτερα αποτελέσματα στη διακυβέρνησή τους θα μπορούσαν να ληφθούν με τη χρήση βίας και τρομοκρατίας και όχι με ακαδημαϊκές συζητήσεις. Ο ομιλητής υποστήριξε ότι στην αρχή η ανθρώπινη κοινωνία είχε υποστεί βίαιη και τυφλή δύναμη η οποία στη συνέχεια μετατράπηκε σε ΝΟΜΟ. Ισχυρίστηκε ότι ο ΝΟΜΟΣ ήταν ισχύ μόνο σε μεταμφίεση. Υποστήριξε ότι ήταν λογικό να συμπεράνει κανείς ότι «Με τους νόμους της φύσης το σωστό βρίσκεται στην ισχύ».
2. Στη συνέχεια υποστήριξε ότι η πολιτική ελευθερία είναι μια ιδέα και όχι ένα γεγονός. Δήλωσε ότι για να σφετεριστεί την πολιτική εξουσία, ό, τι ήταν απαραίτητο ήταν να κηρύξει τον «φιλελευθερισμό» έτσι ώστε το εκλογικό σώμα, για χάρη μιας ιδέας, να αποδώσει μέρος της εξουσίας και των προνομιών του που οι σχεδιαστές θα μπορούσαν στη συνέχεια να συγκεντρώσουν στα χέρια τους.
3. Ο ομιλητής ισχυρίστηκε ότι η δύναμη του χρυσού είχε σφετεριστεί τη δύναμη των φιλελεύθερων ηγεμόνων ακόμα και τότε, δηλαδή το 1773. Υπενθύμισε στο ακροατήριό του ότι υπήρξε μια εποχή που η ΠΙΣΤΗ είχε κυβερνήσει, αλλά δήλωσε ότι άπαξ και η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αντικαταστήσει την ΠΙΣΤΗ, οι άνθρωποι δεν θα γνωρίζουν πώς να το χρησιμοποιήσετε με μέτρο. Ισχυρίστηκε ότι λόγω αυτού του γεγονότος ήταν λογικό να υποθέσουμε ότι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την ιδέα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ για να επιφέρουν «ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ». Υπογράμμισε ότι ήταν αδιάφορο για την επιτυχία του σχεδίου του αν οι καθιερωμένες κυβερνήσεις καταστραφούν από εσωτερικούς ή εξωτερικούς εχθρούς επειδή ο νικητής έπρεπε αναγκαστικά να ζητήσει τη βοήθεια του «κεφαλαίου» που «είναι εξ ολοκλήρου στα χέρια μας».
4. Ισχυρίστηκε ότι η χρήση οποιουδήποτε μέσου για την επίτευξη του τελικού στόχου δικαιολογείται από το γεγονός ότι ο κυβερνήτης που διέπεται από τον ηθικό κώδικα δεν ήταν εξειδικευμένος πολιτικός επειδή έμεινε ευάλωτος και ασταθής στη θέση. Είπε: «Όσοι επιθυμούν να κυβερνούν πρέπει να προσφύγουν στην πονηριά και στην πειθώ, επειδή οι μεγάλες εθνικές ιδιότητες, όπως η ειλικρίνεια και η τιμιότητα, είναι πικρία στην πολιτική».
5. Ισχυρίστηκε: «Το δικαίωμά μας βρίσκεται σε ισχύ. Η λέξη ΔΙΚΑΙΟ είναι μια αφηρημένη σκέψη και δεν αποδεικνύει τίποτα. Βρίσκω ένα νέο ΔΙΚΑΙΟ … να επιτεθεί η ΔΥΝΑΜΗ των ισχυρών και να διασκορπιστεί στους ανέμους όλες τις υπάρχουσες δυνάμεις της τάξης και των κανόνων, να ανακατασκευάσουμε όλα τα υπάρχοντα θεσμικά όργανα και να γίνουμε ο κυρίαρχος Άρχοντας όλων εκείνων που άφησαν σε μας τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ τους με το να τους βάλουν οικειοθελώς στον «Φιλελευθερισμό» τους».
6. Έπειτα προειδοποίησε τους ακροατές του με τις λέξεις αυτές: «Η δύναμη των πόρων μας πρέπει να παραμείνει αόρατη μέχρι την στιγμή που έχει αποκτηθεί τέτοια δύναμη ώστε να καμία πονηριά ή δύναμη να μην την υπονομεύει». Τους προειδοποίησε ότι οποιαδήποτε απόκλιση από τη Γραμμή του στρατηγικού σχεδίου που τους έκανε γνωστό θα κινδύνευε να καταστρέψει τις «ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΑΙΩΝΩΝ».
7. Στη συνέχεια υποστήριξε τη χρήση της «Ψυχολογίας τoυ Όχλου» για να αποκτήσει τον έλεγχο των μαζών. Υποστήριξε ότι η δύναμη ο όχλος είναι τυφλος, άσκοπος, και αδικαιολόγητος και πάντα στο έλεος της πρότασης από οποιαδήποτε πλευρά. Ο ίδιος δήλωσε: «Μόνο ένας δεσποτικός ηγέτης μπορεί να κυβερνήσει τον όχλο πολύ αποτελεσματικά γιατί χωρίς απόλυτο δεσποτισμό δεν υπάρχει ύπαρξη για πολιτισμό που δεν πραγματοποιήθηκε από τις μάζες αλλά από τον οδηγό τους, όποιος κι αν είναι αυτός. «Προειδοποίησε» Τη στιγμή που ο Όχλος προσλαμβάνει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στα χέρια του, γρήγορα γυρίζει στην αναρχία».
8. Στη συνέχεια υποστήριξε ότι η χρήση οινοπνευματωδών ποτών, ναρκωτικών, ηθικής διαφθοράς και όλων των μορφών αντιπολίτευσης πρέπει να χρησιμοποιείται συστηματικά από τους «πράκτορες» για να καταστρέψει τα ήθη της νεολαίας των εθνών. Πρότεινε ότι οι ειδικοί «πράκτορες» θα πρέπει να εκπαιδεύονται ως δάσκαλοι, λακέδες, κυβερνήτες, υπάλληλοι και από τις γυναίκες μας στις περιοχές που βρίσκονται οι Goyim (όλοι οι άλλοι οι ασήμαντοι εκτός της ομάδας του). Πρόσθεσε: «Στον αριθμό αυτών των τελευταίων υπολογίζω επίσης τις λεγόμενες κυρίες της κοινωνίας που γίνονται εθελοντικά οπαδοί των άλλων στη διαφθορά και την πολυτέλεια». Δεν πρέπει να σταματήσουμε τη δωροδοκία, την εξαπάτηση και την προδοσία όταν πρέπει να υπηρετήσουμε την επίτευξη του στόχου μας».
9. Όσον αφορά την πολιτική, ισχυριζόταν ότι είχαν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κατασχέσουν ιδιοκτησία με οποιονδήποτε τρόπο και χωρίς δισταγμό, αν με αυτόν τον τρόπο εξασφάλιζαν την υποταγή και την κυριαρχία. Δηλώνει ότι «το Κράτος ΜΑΣ που βαδίζει στην πορεία της ειρηνικής κατάκτησης έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να αντικαταστήσει τη φρίκη των πολέμων με λιγότερο αισθητές και πιο ικανοποιητικές ποινές θανάτου που είναι απαραίτητες για να διατηρηθεί ο «τρόμος» που τείνει να παράγει τυφλή υποταγή».
10. Αντιμετωπίζοντας τη χρήση των συνθημάτων είπε: «Τα παλιά χρόνια ήμασταν οι πρώτοι που βάζαμε τα λόγια Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφότητα στα στόματα των μαζών … λέξεις που επαναλαμβάνονται μέχρι σήμερα από ηλίθια pollparrots. Λέξεις που οι προφανείς σοφοί Goyim δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε με την αφαιρετικότητα τους, και δεν παρατηρούσαν την αντίφαση του νοήματος και την μεταξύ τους σχέσης». Είπε οι λέξεις ήταν καλές μόνο κάτω από τις οδηγίες τους και του ελέγχου τους, για να δημιουργήσουν ενθουσιασμό. Ο ίδιος υποστήριξε ότι δεν υπάρχει χώρος στη φύση για Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφότητα. Είπε: «Στα ερείπια της φυσικής και γενεαλογικής αριστοκρατίας του Goyim έχουμε δημιουργήσει την αριστοκρατία των ΧΡΗΜΑΤΩΝ. Το προσόν για αυτή την αριστοκρατία είναι ο ΠΛΟΥΤΟΣ που εξαρτάται από εμάς».
11. Στη συνέχεια εξέθεσε τις θεωρίες του σχετικά με τον πόλεμο. Το 1773 καθόρισε μια αρχή την οποία οι κυβερνήσεις της Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσαν δημοσίως ως κοινή πολιτική τους το 1939. Είπε ότι θα πρέπει να είναι η πολιτική των παρόντων σε υποψήφιους πολέμους αλλά να κατευθύνει τις διασκέψεις ειρήνης έτσι ώστε κανένας από τους μαχητές να μην έχει τοπικά οφέλη. Είπε ότι οι πόλεμοι θα πρέπει να κατευθύνονται έτσι ώστε τα έθνη που εμπλέκονται και στις δύο πλευρές να χωθούν περισσότερο στο χρέος τους, κάτω από τη δύναμη των «δικών μας» Agenturs. (Η λέξη σημαίνει το πλήρες σώμα πρακτόρων, εκβιαστών, σαμποτέρ και κατασκόπων που δουλεύουν γι’ αυτούς).
12. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη διοίκηση. Είπε στους παρόντες ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουν τον πλούτο τους για να έχουν υποψήφιους που έχουν επιλεγεί για δημόσιο αξίωμα, οι οποίοι θα είναι «εξυπηρετικοί και υπάκουοι στις εντολές μας, έτσι ώστε να μπορούν εύκολα να χρησιμοποιηθούν ως Πιόνια στο Παιχνίδι μας από τους εκπαιδευόμενους και ιδιοφυείς άνδρες που θα διορίσουμε να λειτουργούν στο παρασκήνιο μιας κυβέρνησης ως επίσημοι σύμβουλοι». Προσθέτει ότι, «Οι άνδρες που διορίζουμε ως «Σύμβουλοι» θα έχουν εκτραφεί, και εκπαιδεύονται από την παιδική ηλικία σύμφωνα με τις ιδέες μας να κυβερνάμε τις υποθέσεις ολόκληρου του κόσμου».
13. Ασχολήθηκε με την προπαγάνδα και εξήγησε πως ο συνδυασμένος πλούτος τους θα μπορούσε να ελέγξει όλες τις διεξόδους της δημόσιας πληροφόρησης ενώ παρέμειναν στη σκιά και καθ ‘όλη την ευθύνη’ Ο ομιλητής είπε: «Χάρη στον Τύπο έχουμε χρυσάφι στα χέρια μας, παρά το γεγονός ότι έπρεπε να το μαζέψουμε από τους ωκεανούς του αίματος και των δακρύων … Αλλά μας έχει αποζημιώσει, παρόλο που έχουμε θυσιάσει πολλούς από τους δικούς μας ανθρώπους . Κάθε θύμα από την πλευρά μας αξίζει χιλιάδες Γκόιμ» (σ.σ. οι μη εβραίοι).
14. Στη συνέχεια εξήγησε την αναγκαιότητα να υπάρχει πάντοτε το «Agentur» τους στο ύπαιθρο και να εμφανιστεί στη σκηνή, όταν οι συνθήκες θα έχουν φτάσει στο χαμηλότερο σημείο τους και οι μάζες θα έχουν υποταχθεί με τη θέληση και τον τρόμο. Επισημαίνει ότι όταν έρθει η ώρα να αποκατασταθεί η τάξη, πρέπει να το κάνουν με τέτοιο τρόπο ώστε τα θύματα να πιστεύουν ότι ήταν θύματα εγκληματιών και ανεύθυνων. Είπε: «Εκτελώντας τους εγκληματίες και τους αφελείς αφού έχουν πραγματοποιήσει την προκατειλημμένη μας «βασιλεία του τρόμου», μπορούμε να φανερώσουμε ως σωτήρες των καταπιεσμένων, και πρωταθλητές των εργαζομένων». Ο ομιλητής πρόσθεσε τότε: «Μας ενδιαφέρει ακριβώς το αντίθετο … στη μείωση, τη θανάτωση του Γκόιμ».
15. Στη συνέχεια εξήγησε πώς θα μπορούσαν να προκληθούν οι βιομηχανικές δυσπραγίες και οι οικονομικοί πανικοί και να χρησιμοποιηθούν για να εξυπηρετήσουν το σκοπό τους λέγοντας «Η αναγκαστική ανεργία και η πείνα, που επιβάλλεται στις μάζες εξαιτίας της εξουσίας που έχουμε να δημιουργήσουμε έλλειψη τροφής, θα δημιουργήσει το δικαίωμα του Κεφαλαίου να κυβερνά πιο σίγουρα από την πραγματική αριστοκρατία και από την νομική εξουσία των Βασιλέων». Το agentur θα ελέγχει το «Mob» (μάζα) και το «Mob» θα μπορούσε τότε να χρησιμοποιηθεί για να εξαφανίσει όσους τολμούσαν να σταθούν στο δρόμο τους.
16. Η διείσδυση στον Τεκτονισμό συζητήθηκε στη συνέχεια εκτενώς. Ο ομιλητής δήλωσε ότι ο σκοπός τους θα ήταν να επωφεληθούν από τις εγκαταστάσεις και το απόρρητο που είχε να προσφέρει ο Τεκτονισμός. Τόνισε ότι θα μπορούσαν να οργανώσουν τις δικές τους Grand Orient Lodges μέσα στον Τεκτονισμό για να συνεχίσουν τις ανατρεπτικές τους δραστηριότητες και να κρύψουν την αληθινή φύση του έργου τους κάτω από το μανδύα της φιλανθρωπίας. Τόνισε ότι όλα τα μέλη που ξεκίνησαν στις Μεγάλες Ανατολικές Στοές θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς προσηλυτισμού και για την εξάπλωση της αθεϊστικής-υλιστικής ιδεολογίας μεταξύ των Γκόιμ. Τελείωσε αυτή τη φάση της συζήτησης με τις λέξεις. «Όταν η ώρα χτυπήσει για τον κυριαρχικό μας Κύριο όλου του Κόσμου να στεφανωθεί, αυτά τα ίδια χέρια θα σκουπίσουν όλα όσα θα μπορούσαν να σταθούν στο δρόμο του».
17. Στη συνέχεια εξέθεσε την αξία των συστηματικών παραπλανήσεων, επισημαίνοντας ότι το πρακτορείο τους θα πρέπει να εκπαιδεύεται στη χρήση γλώσσας υψηλών τόνων και τη χρήση λαϊκών συνθημάτων. Θα πρέπει να δίνουν στις μάζες πιο πλούσιες υποσχέσεις. Παρατήρησε ότι «το αντίθετο από αυτό που έχει υποσχεθεί μπορεί πάντα να γίνει μετά … αλλά, αυτό δεν έχει καμία συνέπεια». Ο ίδιος υποστήριξε ότι με τη χρήση τέτοιων λέξεων όπως η Ελευθερία και Απελευθέρωση, ο Γκοίμ θα μπορούσε να αναστατωθεί σε ένα τέτοιο βήμα πατριωτικής θωράκισης που θα μπορούσε να πολεμήσει ακόμη και ενάντια στους νόμους του Θεού και της Φύσης. Και πρόσθεσε: «Και για τον λόγο αυτό, αφού αποκτήσουμε τον έλεγχο, το ίδιο το ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ θα διαγραφεί από το «λεξικό της ζωής».
18. Στη συνέχεια αναφέρει λεπτομερώς τα σχέδια για επαναστατικό πόλεμο, την τέχνη της πάλης των δρόμων, και περιέγραψε το πρότυπο για την «Βασιλεία της Τρομοκρατίας» που επέμεινε ότι πρέπει να συνοδεύει κάθε επαναστατική προσπάθεια «Επειδή είναι ο πιο οικονομικός τρόπος να φέρουμε τον πληθυσμό σε γρήγορη υποταγή».
19. Στη συνέχεια συζητήθηκε η διπλωματία. Μετά από όλους τους πολέμους πρέπει να επιμείνουμε σε μυστική διπλωματία «για να μπορέσει ο πράκτοράς μας, που μεταμφιέζεται ως «πολιτικός», «οικονομολόγος» και «οικονομικός» σύμβουλος, που θα μπορούν να εκτελέσουν τις εντολές μας χωρίς τον φόβο να εκθέσουν ποια είναι η «μυστική εξουσία» πίσω από τις εθνικές και διεθνείς υποθέσεις. «Ο ομιλητής είπε τότε στους παρόντες ότι με μυστική διπλωματία πρέπει να αποκτήσουν τέτοιο έλεγχο» ώστε τα έθνη να μην μπορούν να φτάσουν σε μια αμελητέα ιδιωτική συμφωνία χωρίς οι μυστικοί πράκτορες να την ελέγχουν».
20. Η Ύστατη Παγκόσμια Κυβέρνηση ο στόχος. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, ο ομιλητής είπε: «Θα χρειαστεί να δημιουργηθούν τεράστια μονοπώλια, δεξαμενές τέτοιων κολοσσιαίων πλούτων, που ακόμη και οι μεγαλύτερες περιουσίες των Γκόιμ θα εξαρτούνται από εμάς σε τέτοιο βαθμό που θα πάνε στο κατώτατο σημείο μαζί με την πίστη των κυβερνήσεών τους ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
21. Οικονομικός πόλεμος. Τα σχέδια για να ληστέψουν των Γκόιμ των ιδιοκτησιών και των βιομηχανιών τους συζητήθηκαν στη συνέχεια. Ένας συνδυασμός υψηλών φόρων, και ο αθέμιτος ανταγωνισμός για την οικονομική καταστροφή του Γκόιμ όσον αφορά τα εθνικά οικονομικά συμφέροντα και τις επενδύσεις. Στο διεθνές πεδίο, ένιωθε ότι θα μπορούσαν να ενθαρρυνθούν να αποτιμηθούν από τις αγορές. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με τον προσεκτικό έλεγχο των πρώτων υλών, την οργανωμένη αναταραχή μεταξύ των εργαζομένων για μικρότερες ώρες και υψηλότερες αμοιβές και με επιδότηση ανταγωνιστών. Ο ομιλητής προειδοποίησε τους συνωμότες του ότι πρέπει να οργανώσουν τα θέματα και τους όρους ελέγχου, έτσι ώστε «οι αυξημένοι μισθοί που θα αποκτήσουν οι εργαζόμενοι δεν θα τους ωφελήσουν με κανέναν τρόπο».
22. Εξοπλισμός. Προτάθηκε η κατασκευή πυροβόλων όπλων με σκοπό να καταστρέψουν ο ένας  τον άλλον και θα πρέπει να ξεκινήσουν σε μια τόσο κολοσσιαία κλίμακα, ώστε τελικά «θα απομείνουν μόνες οι μάζες του προλεταριάτου, με τους λίγους εκατομμυριούχους αφιερωμένους στον σκοπό μας … και την αστυνομία, και στρατιώτες επαρκείς για την προστασία των συμφερόντων μας».
23. Η Νέα Τάξη. Τα μέλη της κυβέρνησης ενός κόσμου θα διοριστούν από τον δικτάτορα. Θα επιλέξει άνδρες από τους επιστήμονες, τους οικονομολόγους, τους χρηματοδότες, τους βιομηχάνους, και από τους εκατομμυριούχους επειδή «κατ ‘ουσίαν όλα θα διευθετηθούν από το ζήτημα των αριθμών».
24. Σημασία της νεολαίας. Η σημασία της σύλληψης του ενδιαφέροντος της νεολαίας τονίστηκε με την παραδοχή ότι «οι πράκτορές μας θα πρέπει να διεισδύσουν σε όλες τις τάξεις και τα επίπεδα της κοινωνίας και της κυβέρνησης, με σκοπό να ξεγελάσουν, και να καταστρέψουν τα νεότερα μέλη της κοινωνίας, διδάσκοντάς τους θεωρίες και αρχές που γνωρίζουμε ότι είναι ψευδείς».
25. Το εθνικό και το διεθνές δίκαιο δεν πρέπει να αλλάξει αλλά πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως είναι, να καταστρέψει τον πολιτισμό του Γκοίμ «απλώς με τη συμπίεσή του σε μια αντίφαση της ερμηνείας που πρώτα καμουφλάρει τον νόμο και στη συνέχεια τον αποκρύπτει εντελώς. Ο απώτερος στόχος μας είναι να αντικαταστήσουμε την ΔΙΑΙΤΗΣΊΑ ΓΙΑ ΝΟΜΟ. «

Τότε ο ομιλητής είπε στους ακροατές του: «Μπορεί να σκεφτείτε ότι ο Γκόιμ θα ξεσηκωθεί εναντίον μας με όπλα, αλλά στην Δύση έχουμε τη δυνατότητα μιας οργάνωσης τέτοιου τρόμου που οι πολύ αυστηρότερες καρδιές … οι «Υπόγειοι» … Οι Μητροπολίτες … Οι υπόγειοι διάδρομοι … αυτοί θα καθιερωθούν στις πρωτεύουσες και πόλεις όλων των χωρών πριν απειλήσει ο κίνδυνος.
Η χρήση της λέξης «WEST» έχει μεγάλη σημασία. Αυτό καθιστά σαφές ότι ο Ρότσιλντ απευθυνόταν σε άνδρες που είχαν προσχωρήσει στο Παγκόσμιο Επαναστατικό Κίνημα το οποίο ξεκίνησε στην Ανατολή. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι πριν ο Amschel Moses Bauer εγκατασταθεί στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας, είχε ακολουθήσει το εμπόριο του ως χρυσοχόος και αργυροχόος, ταξιδεύοντας εκτενώς στην ‘Ανατολή’ της Ευρώπης, όπου είχε συναντήσει αναμφισβήτητα τους άνδρες που ο γιος του Amschel Mayer απηύθυνε αφού ήδη εξελίχθηκε από έναν δανειστή χρήματος σε έναν τραπεζίτη, και ίδρυσε το HOUSE OF ROTHSCHILD στην οδό Jundenstrasse όπου λέγεται ότι η παραπάνω συνάντηση έγινε το 1773.
Όσο μπορεί να εξακριβωθεί, το αρχικό σχέδιο της συνωμοσίας λήγει στο παραπάνω σημείο. Είμαι πεπεισμένος ότι τα έγγραφα που απέκτησαν το 1901 ο καθηγητής S. Nilus και δημοσίευσε το 1905 με τίτλο «Ο Εβραϊκός κίνδυνος» στη Ρωσία, ήταν μια διεύρυνση της αρχικής πλοκής. Δεν φαίνεται να υπάρχει καμία αλλαγή στο πρώτο τμήμα, αλλά διάφορες προσθήκες αποκαλύπτουν πώς οι συνωμότες είχαν χρησιμοποιήσει το δαρβινισμό, τον μαρξισμό και ακόμη και τον Νίτσε. Ακόμη πιο σημαντικό, τα έγγραφα που ανακαλύφθηκαν το 1901 αποκαλύπτουν πώς θα χρησιμοποιηθεί και ο σιωνισμός. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Σιωνισμός οργανώθηκε μόλις το 1897.

---

Λόγω του ότι το κεφάλαιο είναι μακροσκελές παρουσιάζουμε τα κύρια σημεία:

• Η μετάφραση του κ. Victor Marsden του βιβλίου «Ο Εβραϊκός κίνδυνος» δημοσιεύθηκε από την British Publishing Society, Λονδίνο, Αγγλία, με τίτλο «Τα πρωτόκολλα των Γηραιών της Σιών», το 1921.
• Η Βασιλεία της Τρομοκρατίας θα γίνει από τους ηγέτες των Εβραίων Illuminati, αφού οι πράκτορές τους διεισδύσουν στο νεοδημιουργημένο Γαλλικό Τεκτονισμό για να χρησιμοποιηθούν ως επαναστατικό υπόγειο και ως μέσο για την προσηλυτισμό του δόγματος του αθεϊστικού διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού.
• Ο Ρότσιλντ ολοκλήρωσε το λόγο του επισημαίνοντας ότι αν ληφθούν οι κατάλληλες προφυλάξεις, η σύνδεσή τους με το επαναστατικό κίνημα δεν πρέπει ποτέ να γίνει γνωστή.
• Η λέξη Illuminati προέρχεται από τη λέξη Lucifer, που σημαίνει Κομιστής του Φωτός.
• Μια καταγραφή ιστορικών γεγονότων που αναφέρθηκαν με χρονολογική σειρά συνδέει το Σπίτι του Rothschild με τους εβαίους Illuminati στην Φρανκφούρτη και τους Illuminati στο Γαλλικό Ελεύθερο Τεκτονισμό γνωστό ως Grand Orient Lodges.
• Οι Εβραίοι Ραβίνοι διεκδίκησαν τη δύναμη να ερμηνεύσουν τις μυστικές και κρυφές έννοιες των γραφών της Αγίας Γραφής με ειδική αποκάλυψη που αποκτήθηκε μέσω της Cabala.
• Το Ανώτατο Συμβούλιο των Εβραίων Illuminati αριθμούσε δεκατρία. Ήταν, και παραμένουν, το εκτελεστικό όργανο του Συμβουλίου των τριάντα τριών. Οι επικεφαλής των Εβραίων Illuminati ισχυρίζονται ότι κατέχουν άριστη γνώση σε ό, τι αφορά τη θρησκευτική διδασκαλία και τις θρησκευτικές τελετές και ήταν οι άντρες που συνέλαβαν την αθεϊσκό-υλιστική ιδεολογία που το 1848 εκδόθηκε ως «το κομμουνιστικό μανιφέστο» του Καρλ Μαρξ. Ο Μαρξ ήταν ο ανιψιός ενός Εβραίου ραβίνου, αλλά αποσυνδέθηκε επισήμως από τον αρχιερέα όταν ορίστηκε για να εκτελέσει τα σημαντικά του καθήκοντα.
• Ο λόγος για τον οποίο το Ανώτατο Συμβούλιο αριθμούσε δεκατρία ήταν να υπενθυμίσει στα μέλη ότι το μοναδικό τους καθήκον ήταν να καταστρέψουν τη θρησκεία που ιδρύθηκε από τον Χριστό και τους δώδεκα Αποστόλους του.
• Για να εξασφαλιστεί η μυστικότητα και να αποφευχθεί η πιθανότητα της προδοσίας που μοιάζει με τον Ιούδα, κάθε μέλος των Ιλλουμινάτι θα έπρεπε να κάνει όρκο της απεριόριστης υπακοής στον επικεφαλής του Συμβουλίου των Τριάντα Τριών, ως θεό του σε αυτή τη γη.
• Αυτό το γεγονός εξηγεί πόσο υψηλοί κομμουνιστές, ακόμα και σήμερα (εποχή ΕΣΣΔ), ορκίζονται όχι δηλώνοντας πίστη όχι στη χώρα, αλλά μόνο στον επικεφαλής των διευθυντών του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος.
• Όσοι έμπαιναν στον Ελευθεροτεκτονισμό διατάχτηκαν να εγκαταστήσουν τις Στοές της Μεγάλης Ανατολής και να τις χρησιμοποιήσουν για προσηλυτισμό, ώστε να μπορέσουν να έρθουν γρήγορα σε επαφή με μη-Εβραίους του πλούτου, εξουσίας και επιρροής που συνδέονται τόσο με την Εκκλησία όσο και με το Κράτος. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας τις παλιές μεθόδους δωροδοκίας, θα μπορούσαν να τους κάνουν να γίνουν πρόθυμοι μαθητές του Illuminism και να υποστηρίζουν τον αθεϊστικό υλισμό.
• Οι πραγματικοί σχεδιογράφοι της Γαλλικής Επανάστασης ήταν προσεκτικοί ώστε να μην αφήσουν οι άνθρωποι που τους χρησιμοποίησαν να γνωρίζουν ότι σκοπεύουν να δολοφονήσουν τον βασιλιά και τη βασίλισσα και χιλιάδες ευγενείς.
• Ο ΜΕΣΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ο οποίος πιστεύει στο Θεό και βρίσκει την ευχαρίστηση και την απόλαυση στα πανέμορφα πράγματα με τα οποία μας ευλόγησε ο Θεός, απλά δεν μπορεί να πιστέψει ότι ένα διαβολικό σχέδιο μίσους και εκδίκησης μπορεί να συλληφθεί από μερικούς ανθρώπους.
• Η εικόνα προς τα έξω πρέπει να είναι πώς τα άτομα και οι κυβερνήσεις παρέμειναν εξίσου ηλίθια και αφελείς όσον αφορά τις προειδοποιήσεις που τους δόθηκαν σχετικά με τον κακό μηχανισμό των πραγματικών ηγετών του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος.
• Η αδελφή της Μαρίας Αντουανέτας έγραφε στις προσωπικές επιστολές της προειδοποιώντας της για την επαναστατική πλοκή, τη σύνδεση των Διεθνών Τραπεζιτών, τον κίνδυνο του Τεκτονισμού.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το βιβλίο «Πιόνια στο Παιγνίδι»:

Unexpected server response (204) while retrieving PDF "http://igata.gr/wp-content/uploads/2019/01/William-Guy-Carr-Pawns-in-the-Game-1958.pdf".

igata.gr/