του Νεκτάριου Αρχοντίου
Αρχικά έγιναν τα δυο μεγάλα συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Ακολούθησαν κι άλλα σε άλλες πόλεις της Ελλάδος αλλά και του εξωτερικού.
Παρά τα συλλαλητήρια...και την αντίδραση των Ελλήνων πολιτών, στις 17 Ιουνίου του 2018, υπό τα βλέμματα των Τσίπρα και Ζάεφ, υπογράφεται από τους ΥΠΕΞ των δυο χωρών, η περιβόητη συμφωνία των Πρεσπών, γεγονός που πυροδοτεί νέες αντιδράσεις.
Κάπως έτσι φτάσαμε και στο τελευταίο μεγάλο συλλαλητήριο του Συντάγματος. Άλλη μια προσπάθεια των Ελλήνων να εισακουστούν και εν τέλει να μην περάσει η προδοτική αυτή Συμφωνία. Όμως, το μη αρεστό στην κυβέρνηση της αριστεράς συλλαλητήριο, πνίγεται στα ληγμένα χημικά και διαλύεται. Σήμερα, μερικές μόνο μέρες απομένουν μέχρι την ψήφιση της Συμφωνίας από την Ελληνική Βουλή και σε μια τελευταία προσπάθεια ένα νέο συλλαλητήριο έχει ανακοινωθεί.
Δυστυχώς όπως όλα δείχνουν, το ξεπούλημα της Μακεδονίας μας θα συντελεστεί. Τα συλλαλητήρια δεν έκαναν το αυτί κανενός να ιδρώσει όπως αποδείχθηκε. Μήπως όμως ταυτόχρονα λειτουργούν και υπέρ εκείνων που μας θέλουν απογοητευμένους και συνεχώς απελπισμένους; Σαφώς, αφού παρά τις μεγάλες συγκεντρώσεις των συλλαλητηρίων, δεν άλλαξε κάτι. Αυτό περνάει υποσυνείδητα σε όλους μας, το μήνυμα πως δεν μπορούμε να αποφασίσουμε για τα τεκταινόμενα στη χώρας μας, αφού ούτε μέσω συλλαλητηρίων επιτεύχθηκε κάτι, ούτε καν μας δόθηκε δυνατότητα δημοψηφίσματος όσον αφορά το αν θέλουμε ή όχι τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Αυτό είναι μόνο η αρχή, για όσα θα ακολουθήσουν, αφού η αριστερή κυβέρνηση φαίνεται να έχει πολλές «εκκρεμότητες» στην ατζέντα της.
Μην ξεχνάμε ότι ενδεικτικά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ.Τζανακόπουλος είχε δηλώσει λίγο πριν την ψηφοφορία για την ψήφο εμπιστοσύνης πως «από τη στιγμή που η κυβέρνηση θα πάρει την εμπιστοσύνη της Βουλής και μάλιστα με απόλυτη πλειοψηφία, στόχος είναι η ολοκλήρωση του κυβερνητικού έργου γιατί έχουμε μπροστά μας μια σειρά από πολιτικές προκλήσεις όπως είναι το ζήτημα της Συνταγματικής αναθεώρησης, η συμφωνία με την εκκλησία, η αύξηση του κατώτερου μισθού, η προστασία της πρώτης κατοικίας».
Τη στιγμή που έχουν γίνει τόσα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία και δεν απέδωσαν καρπούς, ποιο το νόημα θα σκεφτεί κανείς, αν για παράδειγμα στο εγγύς μέλλον, χάσουμε ακόμα και κάποιο νησί ή ένα άλλο κομμάτι της πατρίδος μας, να προσπαθήσει να αντιδράσει σε αυτό; Αφού το ξέρει ήδη ότι δεν πρόκειται να εισακουστεί. Το πολύ πολύ να ονομαστεί «ετερόκλητος όχλος» για ακόμα μια φορά και τέλος. Όπως αποδείχθηκε τα ειρηνικά συλλαλητήρια δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν το ξεπούλημα της Μακεδονίας μας. Μην ξεχνάμε άλλωστε πόσο χαλαρά ο Ζουράρις είχε δηλώσει πως ακόμα και να χάσουμε ένα νησί, δεν έγινε και κάτι.
Η πλειοψηφία, ενδιαφερόμενη μόνο για τα επιδόματα της αριστερής κυβέρνησης και ίσως κάποιο διορισμό στο δημόσιο, θα ειρωνεύεται εκείνους που θα πονάνε για την πατρίδα τους και τα όσα θα συμβαίνουν σε αυτή, δίχως να μπορούν να κάνουν κάτι. Είτε για κάποιο κομμάτι της Ελλάδας μας, όπως η Μακεδονία, είτε για το θέμα της Εκκλησίας και της αναθεώρησης του άρθρου 3 που εποφθαλμιά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι υπομονή, μέχρι να έρθει η ώρα των εκλογών, ώστε με την ψήφο μας να διώξουμε τους εθνομηδενιστές. Τα όσα ζούμε σήμερα κι όλα όσα ίσως ακολουθήσουν, ας γίνουν ένα καλό μάθημα σε εκείνους που ψηφίζουν εν βρασμώ καρδίας και όχι βάσει της μαθηματικής λογικής, να μην ξαναβγάλουν, είτε στηρίζοντας τους άμεσα, είτε έμμεσα (ψηφίζοντας μικρά κόμματα), κάποιους που δεν τους ενδιαφέρουν τα εθνικά μας θέματα και εν γένει η χώρα μας, γιατί όπως κι αν το κάνουμε, δεν είναι όλοι ίδιοι.
Να υπενθυμίσουμε για ακόμα μια φορά, πως αυτοί που σήμερα ξεπουλάνε τη Μακεδονία μας, είχαν ξεκαθαρίσει πολλάκις ποιες είναι οι θέσεις τους πολύ πριν εκλεγούν:
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου