Κυβερνητική σπέκουλα επί ερειπίων στη Θράκη

Δεν είχαν ξεκινήσει όλα έτσι. Τα πρώτα 1-2 χρόνια της κυβέρνησης Σύριζα – ΑνΕλ ήταν για τη Θράκη και το μειονοτικό της θέμα μια αληθινά ευχάριστη έκπληξη, με την έννοια ότι εν πολλοίς εφαρμόστηκε η νομιμότητα και ελαχιστοποιήθηκαν οι κομματικές παρεμβάσεις που ξέραμε από το παρελθόν. Ζήσαμε μια περίοδο όντως θετική, όπου οι μεν υπηρεσίες κάνανε τη δουλειά τους, οι δε κυβερνώντες έδειχναν υπεράνω μικροσυμφερόντων. Η αιτία ήταν βέβαια η άγνοιά τους για τα τεκταινόμενα, συνέβαλαν δε και κάποια στελέχη των ΑνΕλ που είχαν έναν λόγο στα θρακικά πράγματα. Δυστυχώς όλο αυτό κράτησε λίγο. Σήμερα πια φαίνεται ότι το εθνομηδενιστικό υπόβαθρο από τη μία και ο παλαιοκομματισμός του ΠΡΑΤΤΩ από την άλλη σκορπίζουν και τα εναπομείναντα ερείσματα της ελληνικής πολιτείας στο εσωτερικό της μουσουλμανικής μειονότητας.... Όσα χτίστηκαν τα τελευταία χρόνια στη Θράκη, που δεν ήταν και πολλά άλλωστε, κινδυνεύουν απείρως περισσότερο λόγω της Αθήνας παρά από την δράση της Άγκυρας!

Το ζήτημα της Θράκης το χειριζόταν πάντα η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων με έδρα την Ξάνθη και γραφεία σε Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη, αναφερόταν δε στην Διεύθυνση Ελληνοτουρκικών Α4. Σήμερα στη θέση όλου αυτού του συστήματος υπάρχει ουσιαστικά μόνον ένας πρώην κυπατζής της σημιτικής περιόδου, που κυριολεκτικά αλωνίζει καπελώνοντας τους πάντες. Δεν είναι διακριβωμένο το καθεστώς με το οποίο απασχολείται αλλά όλοι ξέρουν ότι το παν εξαρτάται από αυτόν, ο οποίος είναι ο άνθρωπος του Κοτζιά στη Θράκη και που (παρά την αποχώρηση του τελευταίου από την Κυβέρνηση) συνεχίζει να δίνει εντολές και όχι μόνο. Ταυτοχρόνως, το τοπικό κλιμάκιο της ΕΥΠ διαλύθηκε εξ Αθηνών με μία πρωτοφανή ενέργεια, με καρατόμηση της επικεφαλής και αποχώρηση όλων των υπηρετούντων! Από κει που ο βόρειος Έβρος ήταν αρμοδιότητα της Κομοτηνής, η τελευταία κατήντησε …κλιμάκιο της Αλεξανδρούπολης. Ό,τι στήθηκε στην περιφέρεια της Ροδόπης μα και του Διδυμοτείχου σκόρπισε, καταρρακώνοντας την κρατική μας φερεγγυότητα, περάσανε ήδη επτά μήνες και ακόμη τίποτε δεν έχει αποκατασταθεί, λες και δεν μιλάμε για την πιο ευαίσθητη περιοχή της χώρας! Προφανώς αυτή είναι η …αριστερή αντίληψη για το κράτος, το εθνικό συμφέρον, τα απόρρητα κονδύλια κτλ.

Τι έχει λοιπόν πετύχει η Συριζοπραττική δραστηριότητα στην περιοχή; Πρώτον την αλλαγή των μουφτήδων σε Διδυμότειχο, Ξάνθη και Κομοτηνή. Για τους δύο πρώτους δεν θα είχε κανείς αντίρρηση, αρκεί να γινόταν με πιο κομψό τρόπο. Αλλά αναφορικά με τον τρίτο, τον Μέτσο Τζεμαλή, ήταν μια τραγική επιλογή που άφησε ορφανή την Μουφτεία Κομοτηνής και την οδήγησε στην σημερινή της απαξίωση. Πέταξε έναν άνθρωπο που έχαιρε διεθνούς εκτίμησης, για να τον αντικαταστήσει με ένα πρόσωπο μάλλον αμφιλεγόμενο και σίγουρα αντιδημοφιλές (σκανδαλίζουν οι φήμες για την οικονομική του κατάσταση και όχι μόνο). Η Μουφτεία απαξιώθηκε εντελώς, ο κόσμος δεν εξυπηρετείται, η Επιθεώρηση Εργασίας μοιράζει πρόστιμα, οι επί δεκαετίες εργαζόμενοι πιέζονται να αποχωρήσουν χωρίς να απολυθούν (!) κτλ κτλ. Ο θεσμός των ιεροδιδασκάλων, που τόσο πολεμήθηκε από την Τουρκία ως Δούρειος Ίππος των …σατανικών Ελλήνων, ξέφτισε σε βαθμό κακουργήματος, με αργομισθίες και ρουσφέτια. Αλλά και το Προεδρικό Διάταγμα που ετοίμασε το Υπουργείο Παιδείας για τη στελέχωση των μουφτειών, μένει ανενεργό και μάλλον πάει στις καλένδες μετά τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Και σαν να μην έφταναν αυτά, γίνεται ανηλεής, ύπουλος πόλεμος στον μοναδικό θεσμικό εκπρόσωπο της μειονότητας που αποδεδειγμένα εργάζεται ακούραστα και ΑΜΙΣΘΙ για την νομιμότητα και την Ελλάδα: μιλάμε για τον Ισά Σελήμ, που μόνος του έχει αλλάξει το κλίμα στην Κομοτηνή υπέρ του ελληνικού κράτους, με τον έντιμο και παραγωγικό τρόπο που διευθύνει την Διαχειριστική Επιτροπή της Μουσουλμανικής Περιουσίας (ΔΕΜΠ). Τεμένη, νεκροταφεία, σχολεία, κοινωνικό έργο, όλα όσα δεν είχαν γίνει επί δεκαετίες έγιναν στα λίγα χρόνια του Σελήμ Ισά στην ΔΕΜΠ. Προφανώς δελεαστική η θέση, αφού κάποιος λαμόγιος που θα διαχειρίζεται αύριο εκατοντάδες βακούφια θα έχει πολλά ατού στα χέρια του…

Ταυτοχρόνως στην εκπαίδευση γίνονται νέα βήματα προς τα πίσω. Ενώ οι μουσουλμανικές αδελφότητες κερδίζουν το έδαφος που έχασε ο Φετουλλάχ Γκιουλέν και λειτουργούν οικοτροφεία σε Ξάνθη και Κομοτηνή για κατήχηση των μουσουλμάνων μαθητών, τα ιεροσπουδαστήρια που δήθεν ελέγχει το ελληνικό κράτος χάνουν κάθε χρόνο μαθητική δύναμη και ουδείς ασχολείται με τις αληθινές τους ανάγκες. Η επιβεβλημένη εκ των συνθηκών απόφαση για μετεγκατάσταση του ιεροσπουδαστηρίου του Εχίνου στην Ξάνθη δυστυχώς δεν συνοδεύτηκε από κάποιες υποστηρικτικές ενέργειες, παρά τη σχετική σπατάλη χρημάτων. Στην Κομοτηνή η πρόσφατη κατάληψη του σχολικού κτηρίου από τους μαθητές και με την συμπαράσταση των γονέων σε «προξενική» κατεύθυνση έδειξε τα όρια της διαχειριστικής ικανότητας της πλευράς μας: τόση φασαρία για ασήμαντες ρυθμίσεις που θα μπορούσαν να τακτοποιηθούν αθόρυβα. Παράλληλα, τα Μαθήματα Κορανίου που πληρώνει το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής ενσπείρουν στον μειονοτικό μαθητόκοσμο τον φανατισμό (βλ. και ψευτοθεατρικό δρώμενο Γλαύκης στο φετινό Μπαϊράμ) και την διχαστική νοοτροπία. Το κράτος έναντι όλων αυτών σιωπά, κι αν κάποιος – σαν εμάς, λ.χ. – επισημάνει όσα συμβαίνουν θα βρει και τον μπελά του.

Κάπου εδώ όμως το δαιμόνιο του ΠΡΑΤΤΩρα βρήκε τη λύση: έστησε μέσω ενός σωματείου ονόματι «Σύλλογος Φίλων του Βιβλίου» σε καμμιά 30ριά μειονοτικούς οικισμούς κέντρα ανάγνωσης, ας τα πούμε βιβλιοθήκες, για εξωσχολική στήριξη των μαθητών. Σκοπός θεάρεστος, αναμφίβολα, και τόσο εύηχος! Μάλιστα είδαμε ότι όλη η οικογένεια του κυρίου συμβούλου μοιράζεται τις ίδιες μορφωτικές ανησυχίες, αφού μετείχαν τόσα πολλά μέλη της στην ίδρυση του σωματείου… Βέβαια είναι ένα ερώτημα κατά πόσον τα οικήματα αυτά είναι νομίμως μισθωμένα, αν οι εργαζόμενοι (;) σε αυτά αμείβονται και ασφαλίζονται και με ποιο καθεστώς, αν το χρήμα για την ετήσια λειτουργία τους – που λογικά υπερβαίνει το εκατομμύριο – προέρχεται από τα απόρρητα κονδύλια του ΥΠΕΞ, αν και πώς αυτό ελέγχεται κτλ κτλ. Και αυτό είναι ένα μέγα θέμα, αφού η υπόθεση αφορά πάνω από 100 ανθρώπους και την ίδια την νομιμότητα. Όσον δε αφορά το όποιο «εθνικά ωφέλιμο» αποτέλεσμα, η απόλυτη αδιαφορία των προξενικών μηχανισμών, το γεγονός δηλαδή ότι δεν έβγαλαν ούτε λέξη εναντίον του, δείχνει και τον βαθμό στον οποίον ανησύχησαν. Ένας είναι ο δυνητικά ωφελούμενος από την ιστορία αυτή, ο σχεδιαστής της και το κόμμα του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κοτζιάς, που όσο ήταν υπουργός Εξωτερικών δεν πάτησε το πόδι του στη Θράκη, λίγες μέρες μετά την παραίτησή του ήρθε να μιλήσει στην Κομοτηνή (στη φωτό με τα τοπικά του στελέχη)… Όμως το να επωφελείται κανείς ποικιλοτρόπως μέσα στην πλήρη διάλυση του τόπου του, στην οποία και ο ίδιος συμβάλλει αποφασιστικά, είναι ακριβώς αυτό που θα χαρακτηρίζαμε πολιτική αναισχυντία. Για τα υπόλοιπα υπάρχουν οι αρμόδιες Αρχές.

 

Αντιφωνητής