ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ Η «ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ»

Τα σαφή μηνύματα του Ρώσου προέδρου για τα συμφέροντα της Μόσχας στα Βαλκάνια και τον σεβασμό στην Ιστορία

Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Oταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, αφαίρεσε τον πίνακα του Βρυζάκη «Η Ελλάς ευγνωμονούσα» από το Μέγαρο Μαξίμου, ο οποίος φιλοτεχνήθηκε το 1858 και παρουσίαζε την Ελλάδα ως νεαρή γυναίκα να στεφανώνει τους αγωνιστές του 1821, ποτέ δεν φανταζόταν ότι ένας ξένος ηγέτης κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στη Μόσχα θα του επέστρεφε ως δώρο τη σημειολογία της παράστασης του πίνακα του Βρυζάκη...
σε μια άλλη εκδοχή του, μέσω της εικόνας ενός αντιγράφου της επαναστατικής σημαίας του Λάμπρου Κατσώνη, απεσταλμένου της τσαρίνας Αικατερίνης το 1787 στην Πελοπόννησο και στο Αιγαίο, για να οργανώσει την Ελληνική Επανάσταση εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Από αρχαιοτάτων χρόνων τα δώρα τα οποία ανταλλάσσονται μεταξύ των ηγετών στις επίσημες συναντήσεις τους προετοιμάζονταν και διαλέγονταν προσεκτικά, ώστε να μην προσβάλλουν τη χώρα, τις ιστορικές διαδρομές των λαών καθώς και τις πολιτικές πεποιθήσεις των ηγετών. Με δεδομένες, όμως, τις συνεχείς προσβολές της Ελλάδος των Μνημονίων στη Ρωσία, όχι μόνο από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από τις προηγούμενες, η σκοπιμότητα της πρόσφατης επίσκεψης του Ελληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα, η οποία παραδοσιακά διατηρούσε καλές σχέσεις με τη χώρα μας από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, μόνο απορίες μπορεί να προκαλέσει.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις τοποθετήθηκαν λεκτικά εναντίον της Ρωσίας στην ουκρανική και τη συριακή κρίση, ενώ ακόμη και σήμερα στα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής προπαγάνδας και αποβλάκωσης πληθυσμού οι παρανοϊκοί ισλαμιστές δολοφόνοι, με τους οποίους είναι σε πόλεμο η Ρωσία, αποκαλούνται «μαχητές», ενώ γίνονται δεκτοί ως πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Οι πρόσφατες απελάσεις των Ρώσων διπλωματών καθώς και οι δηλώσεις των αμετροεπών υπουργών Εξωτερικών των Μνημονίων, με τις -ως φαίνεται εκ του αποτελέσματος- οι ανεπαρκείς διπλωματικές ικανότητες, εκτόπισαν τα ελληνικά προϊόντα από την αχανή ρωσική αγορά προς όφελος της Τουρκίας και άλλων ανταγωνιστικών χωρών, τη στιγμή που οι κυρώσεις δεν έχουν επηρεάσει κατ’ ελάχιστον τις εξαγωγές των προϊόντων των άλλων ευρωπαϊκών χωρών προς τη Ρωσία. Ετσι η ελληνική πολιτική ανικανότητα σήμερα αναγκάζει τα ελληνικά ροδάκινα και πορτοκάλια να «βαφτίζονται» σερβικά και ακολούθως να επανεξάγονται στη Ρωσία μέσω Βελιγραδίου, επιβαρύνοντας έτσι το τελικό κόστος του προϊόντος.

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας πήγε στη Μόσχα αιτούμενος να μη θέσουν οι Ρώσοι βέτο στον ΟΗΕ για την παράδοση της ελληνικής Ιστορίας στα Σκόπια, επειδή το ζητούν οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί, καθώς και να μην παραδώσουν οι Ρώσοι τούς S-400 στους Τούρκους, ώστε οι Αμερικανοί να προχωρήσουν απρόσκοπτα στην παράδοση των F-35 στην Αγκυρα. Επειδή, όμως, η Ιστορία έχει αποδείξει ότι, με εξαίρεση την Ελλάδα, καμία χώρα δεν παραχωρεί τίποτε σε κανέναν αμαχητί, και τα δύο αιτήματα είναι αφελή και δεν έπρεπε καν να τεθούν, αφού άπτονται των γεωπολιτικών συμφερόντων της Μόσχας στην περιοχή.

Η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα δεν είναι άπειρη, ώστε να στείλει πρέσβεις στη Μόσχα για να υιοθετήσουν οι Ρώσοι τις αμερικανικές γεωπολιτικές απόψεις, ούτε να τους πείσει περί όνου σκιάς ενεργειακών θεμάτων, όπως είναι ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Συνεπώς, η επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού αποφασίστηκε με δική του πρωτοβουλία. Θα έπρεπε, όμως, ο τελευταίος να έχει προβλέψει την αποτυχία της επίσκεψής του και τη ρωσική άρνηση στα αιτήματά του, και έτσι να αποφύγει το κόστος της απόρριψης, επειδή οι Βόρειοι λαοί -σε αντίθεση με τους Ελληνες- πείθονται μόνο με έργα και όχι από τα μεγάλα λόγια.
Ετσι ο Πούτιν με διπλωματικό τρόπο μέσω της σημειολογίας του δώρου του εξέφρασε στον αυτόκλητο επισκέπτη του το άτοπο της επίσκεψης, επισημαίνοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι οι δύο άνδρες ανήκουν σε διαφορετικούς κόσμους, επειδή ο ένας είναι διεθνιστής και ο άλλος εθνικιστής και πατριώτης, που σέβεται και υπηρετεί τον λαό του. Με το δώρο του ο Πούτιν κατέστησε επίσης σαφές στον Ελληνα πρωθυπουργό ότι από την εποχή της τσαρίνας Αικατερίνης η Ρωσία έχει διαχρονικά ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή της Μεσογείου, τα οποία και δεν σκοπεύει να παραχωρήσει αμαχητί σε κανέναν.
Τέλος, ο Ρώσος πρόεδρος επισήμανε ότι σέβεται και τιμά την Ιστορία, τον πολιτισμό και τα πάθη του ελληνικού λαού, διαχωρίζοντας έτσι τη θέση του από αυτή των ηγεσιών της Ελλάδος, που πάντα εξυπηρετούσαν ξένα συμφέροντα.
*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
Πηγή