Οἱ Ἀρχιτέκτονες τῆς Παγκοσμιοποιήσεως
Πρόλογος
Ἡ Ἑλλὰς μαστίζεται ἀπὸ κρίση ἐθνικῆς
καὶ πολιτειακῆς ταὐτότητος καὶ φαίνεται ὅτι ἐμεῖς, οἱ Ἐλληνες, βαδίζουμε
χαριεντιζόμενοι καὶ ἐθελουσίως σὲ μία κατάσταση πραγμάτων ποὺ εἶναι
πολὺ ξένη γιὰ τὴν μετριότητά μας νὰ ἀναγνωρίσουμε, πόσο μᾶλλον νὰ τὴν
ἀντιμετωπίσουμε. Βαδίζουμε κατὰ κρημνῶν καὶ δὲν διαθέτουμε τὴν
ἀπαιτουμένη ἐκπαίδευση νὰ ἀνασχέσουμε τὴν πορεῖα πρὸς τὴν καταστροφή.....
Εἴμαστε κατόπιν προγενεστέρου σχεδιασμοῦ, ἀπὸ τὸ 1955 περίπου καὶ ἐν ἀγνοίᾳ μας, μέλη τῆς εὐθραύστου Εὐρωπαϊκῆς Κοινότητος, ἡ ὁποία συντηρεῖται ὄχι μέσῳ ἀληθειῶν ἀλλὰ διὰ στρουθοκαμηλισμῶν καὶ συγκλονίζεται καθημερινῶς ἐξ αἰτίας τοῦ ἐπιβούυλου καὶ ἀνηθίκου σχεδιασμοῦ της. Προϊόντος τοῦ χρόνου καὶ μετὰ τὴν ἀναγέννηση οἱ γνώσεις τῶν ἀνθρώπων αὐξάνονται σχεδὸν κατὰ γεωμετρικὴ πρόοδο καὶ ἡ ἀντιληπτότης ἀκολουθεῖ μὲ ἀργοτέρους ῥυθμοὺς τὴν πρόοδο τῶν γνώσεων. Παλαιότερα τὰ συγγράματα καὶ ἡ πληροφόρησις ἦσαν δυσεύρετα, ἀλλὰ σήμερα ἔχουμε περάση ἀκόμη καὶ τὸ στάδιο τῆς ἀτελείιώτου βιβλιογραφίας, ἀφοῦ οἱ ἐκδόσεις τους ἔχουν ἀρχίση νὰ φθίνουν καὶ νὰ ἀντικαθίστανται μὲ πολλαπλάσια αὐτῶν, σὲ ἠλεκτρονικὴ μορφή, μὲ ἀποτέλεμα νὰ χωρᾷ μία τεραστία βιβλιοθήκη σὲ μία μικρὴ φορητὴ συσκευή.
Τώρα, ἡ πληροφόρησις ἔχει καταστῆ τόσο δύσκολος ὅσο ἦταν καὶ στὸν μεσαίωνα, μὲ τὴν διαφορὰ ὅτι ἡ μὲν δὲν ἦταν διαθέσιμος, ἡ δὲ εἶναι πολὺ ἐκτεταμένη γιὰ νὰ ἐπιλεγῇ καὶ νὰ ἀφομοιωθῇ. Σὰν φυσικὴ συνέπεια πρέπει νὰ δεχθοῦμε ὅτι ἔχει φθάση ἡ ὥρα τῆς αὐξήσεως τῆς ἀντιληπτότητός μας σὰν μόνη δυνατὴ ἐξεύρεσις λύσεως. Τὸ φαινόμενον τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἶναι γενικευμένο σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς χῶρες τοῦ κόσμου καὶ ἡ ἐποχὴ τῶν ἀλλαγῶν ἔχει φθάση. Ἀμέτρητα κινήματα σείουν τὸν πλανήτη καὶ οἱ ἄνθρωποι ὀργανώνονται σὲ ὁμάδες χρησιμοποιῶντας συνθήματα καὶ σύμβολα ὅπως τῆς γροθιᾶς, στὴν προσπάθεια νὰ ἀντιμετωπίσουν αὐτὸ ποὺ διαισθάνονται ὅτι τοὺς ἀπειλεῖ. Ἡ γενικὴ ἀντίληψις τῶν δράσεων ἀπανταχοῦ τοῦ πλανήτου θὰ ἐπικουρήσῃ στὴν μόνη διέξοδο ποὺ μᾶς ἀπομένει καί, μὲ τὴν βοήθεια ἑνὸς παλαιοτέρου σχετικοῦ ἄρθρου τοῦ Robert Beaudine (ποὺ ἐδημοσιεύθη τὸ 2011), θὰ ἀνατρέξουμε στὰ γεγονότα μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ διαφωτισθοῦμε γιὰ τὸν σχεδιασμὸ τῆς νέας αὐτῆς ἐποχῆς, ποὺ στέκεται ἀπειλητικὴ καὶ ὑπόσχεται ἕνα ζοφερὸ μέλλον γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα. Μέσα σὲ αὐτὸ τὸ χάος ἡ Ἑλληνικὴ κοσμοθέασις δὲν θὰ σταθῇ ἐμβρόντητος καὶ ἡ διάνοια θὰ εὕρη διέξοδο, ὅπως ἄλλωστε ἔκανε πάντα.
Πατεράκης Ἀναστάσιος,
12 Ἰουλίου 2013
Περιεχόμενα τῆς ἐρεύνης καὶ σύνδεσμοι παραπομπῆς τῶν σχετικῶν τμημάτων της
(Ὁ παρακάτω ὁδηγὸς θὰ ἐπαναλαμβάνεται σὲ ὅλα τὰ μέρη)
Ἡ πρώτη διαμαρτυρία «Occupy» ἡ ὁποία καὶ ἔτυχε εὐρείας καλύψεως ἦταν ἡ «Occupy Wall Street» στὸ Zuccotti Park τῆς Νέας Ὑόρκης, ἡ ὁποία ξεκίνησε στὶς 17 Σεπτεμβρίου τοῦ 2011. Μἐχρι τὴν 9η Ὀκτωβρίου 2011 παρόμοιες διαμαρτυρίες εἶχαν δημιουργηθῆ ἢ συνεχίζοντο σὲ περισσότερες ἀπὸ 95 πόλεις μεταξὺ 82 χωρῶν καὶ περισσότερες ἀπὸ 600 κοινότητες στὴν Ἀμερική.
Ἂν καὶ οἱ πλέον δραστήριες ἦσαν στὶς ΗΠΑ, μέχρι τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2012 ὑπῆρχαν διαμαρτυρίες καὶ καταλήψεις «Occupy» σὲ δεκάδες ἄλλες χῶρες, σὲ ὅλες τὶς ἠπείρους πλὴν τῆς Ἀνταρκτικῆς. Γιὰ τοὺς πρώτους δύο μῆνες οἱ ἀρχὲς υἱοθέτησαν ἀνεκτικὴ προσέγγιση πρὸς τὸ κίνημα ἀλλὰ αὐτὸ ἄρχισε νὰ ἀλλάζῃ στὰ μέσα Νοεμβρίου τοῦ 2011, ὅταν ἄρχισαν νὰ διαλύουν μὲ τὴν βία τὰ «στρατόπεδα» διαμαρτυρίας. Μέχρι τὸ τέλος τοῦ 2011 οἱ ἀρχὲς εἶχαν ἐκκαθαρίση τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ κύρια «στρατόπεδα» διαμαρτυρίας μὲ τελευταῖο ἐναπομείναν αὐτὸ τῆς Οὐάσιγκτον. Τὸ σχετικὸ «στρατόπεδον» τοῦ Λονδίνου διελύθη τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2012.
Τὸ κίνημα «Occupy» εἶναι ἐμπνευσμένο ἐν μέρει ἀπὸ τὴν Ἀραβικὴ Ἄνοιξη καὶ αὐτὴν τῆς Πορτογαλίας καὶ τὸ «κίνημα τῶν Ἀγανακτισμένων» τῆς Ἰσπανίας τῆς Ἰβηρικῆς χερσονήσου, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ κίνημα «Tea Party». Τὸ κίνημα χρησιμοποιεῖ τὸ σύνθημα: «Εἴμαστε τὸ 99 %» καὶ ὀργανώνεται μέσα ἀπὸ τὸ internet μέσῳ διαδικτυακῶν ἱστοχώρων ὅπως εἶναι τὸ «Occupy Together»: http://www.occupytogether.org/
Ἕνας συνδυασμὸς φωτογραφιῶν παγκοσμίων διαδηλώσεων τοῦ Ὀκτωβρίου 2011 (οἱ περισσότερες στὶς 15 Ὀκτωβρίου).
Εἰκόνα δευτέρα: Ἡ δολοφονία τοῦ Ἀμερικανοῦ προξένου Chris Stevens στὶς 31 Ὀκτωβρίου 2011
Οἱ ἀρχιτέκτονες τῆς Νεομαρξιστικῆς παγκοσμιοποιήσεως, τῆς δῆθεν «ἄνευ κεφαλῆς» κινήσεως «Occupy Wall Street».
Ἡ «Ἀραβικὴ Ἄνοιξις» εἶχε προγραμματισθῆ
χρόνια πρὶν καὶ στὴν συνέχεια, ἐξετελέσθη ἀπὸ τὶς δυνάμεις καταπιέσεως
ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἐνόμιζον ὅτι ἦταν ἀπόπειρα ἀνατροπῆς τοῦ πολιτεύματος.
Σὲ ἕνα AFP[1] ἄρθρο
του τὸν περασμένο Ἀπρίλιο ὁ Michael Posner, βοηθὸς ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν,
παρεδέχθη ὅτι οἱ ΗΠΑ ἔχουν ἐκπαιδεύση 5.000 ἀκτιβιστὲς τὸν περασμένο
Φεβρουάριο, ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, τὴν Τυνησία, τὴν Συρία καὶ τὸν Λίβανο. Ὁ
στόχος ἦταν νὰ παρέχουν τὴν τεχνολογικὴ γνώση γιὰ νὰ παρακάμψουν τὴν
κυβέρνηση καὶ νὰ βοηθήσῃ τοὺς ἀκτιβιστὲς νὰ δημιουργήσουν ἕνα νέο κῦμα
μὲ τὸ νὰ ἐκπαιδεύσουν συναδέλφους τους στὴν τέχνη τῆς ἀποσταθεροποιήσεως
τῆς κυβερνήσεως. Ὁ Michael Posner ἐδήλωσε ὅτι ἡ ὁμοσπονδιακὴ κυβέρνησις
χρηματοδότησε ἀπὸ τὸν προϋπολογισμὸ 50.000.000 US $ δολλάρια γιὰ νὰ
ἀναπτύξῃ τὴν τεχνολογία γιὰ προστασία τῶν ἀκτιβιστῶν ἀπὸ τὴν σύλληψη
τῶν ἀπολυταρχικῶν κυβερνήσεων.
Αὐτὴ ἡ βοήθεια δὲν ξεκίνησε τὴν «Ἀραβικὴ Ἄνοιξη» ἀλλὰ βοήθησε στὴν διαιώνισή της. Ἡ ἐκστρατεία γιὰ τὴν ἀποσταθεροποίηση τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ξεκίνησε πολὺ νωρίτερα ὅπως ἔχει ἐπανειλημμένα ἀποδείξη ὁ ἀναλυτὴς γεωπολιτικῆς Tony Cartalucci.
Τὸν προηγούμενο Μάϊο ὁ Tony Cartalucci ἔγραψε ἕνα ἄρθρο: America’s Arab Deception, «Ἡ ἐξαπάτησιε τῆς Ἀμερικῆς». Ἔγραψε ὅτι ἡ «Ἀραβικὴ Ἄνοιξις» ἦταν ὁλοκληρωτικὰ κατασκευασμένη, προετοιμασμένη γιὰ ἀκτιβιστές ποὺ ἐκπαιδεύονται, χρηματοδοτοῦνται καὶ ἐξοπλίζονται ἀπὸ τὶς ΗΠΑ γιὰ ὁλόκληρα χρόνια πρὶν, μὲ βάση τὶς ἐπιτυχίες καὶ τὴν κτηθεῖσα ἐμπειρία ἀπὸ τὴν πρακτική, τριβὴ καὶ ἀνάμιξη τῆς ἑτεροδικίας.
Εἰδικώτερα ἕνας συνασπισμὸς μεταξὺ τοῦ
ὑπουργείου ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ καὶ τῶν «Μὴ Κυβερνητικῶν Ὀργανώσεων»
(Μ.Κ.Ο.), ἐπιχειρήσεων καὶ ὀργανισμῶν, ἐντελῶς σκηνοθετημένων γιὰ τὸν
ἀποκλειστικὸ σκοπὸ τῆς ἐξεγέρσεως σὲ ξένα ἔθνη ἄρχισε τὸ 2008 τὴν
προετοιμασία γιὰ ὅ,τι ἀποκαλύπτεται τώρα στὴν Μέση Ἀνατολὴ καὶ Βόρειο
Ἀφρική.
Πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ συνεπάγονται ἀπὸ τὸ ἄρθρο τοῦ Ron Nixon[2] στὶς
14 Ἀπριλίου, New York, ὅπου ἀναφέρεται: « Ὁμάδες τῶν ΗΠΑ βοήθησαν νὰ
γεννηθοῦν οἱ Ἀραβικὲς ἐξεγέρσεις». Ὁ Ron Nixon ὑπερέβει τὴν λογικὴ
ἐκτίμηση τοῦ Tony Cartalucci ὅταν ἔγραψε: «Οὐδεὶς ἀμφιβάλλει ὅτι οἱ Ἀραβικὲς ἐξεγέρσεις καλλιεργοῦνται ἐγχώρια (δηλαδὴ στὶς Η.Π.Α.) καὶ δὲν εἶναι ἀποτέλεσμα «ξένης ἐπιῤῥοῆς» ὅπως ὑποστηρίζεται ἀπὸ μερικοὺς ἡγέτες τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.»
Οἱ καλοὶ συγγραφεῖς ἀποφεύγουν κατηγορηματικὲς δηλώσεις, ἀλλὰ ἡ δήλωσις τοῦ Ron Nixon εἶναι ἐπίσης ἀνορθολογική. Ἰσχυρίσθηκε ὅτι δὲν ὑπήρχαν ἀμφισβητίες, κάτι τὸ ὁποῖο ἠρνήθη, ὅπως ἀναφορικὰ προκύπτει ἀπὸ τοὺς ἰσχυρισμοὺς τῶν ἡγετῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Καὶ οὐδεὶς ἀμφιβάλλει ὅτι ἡ New York Times εἶναι μὴ ἀνεκτικὴ στὴν λογική.
Γιὰ νὰ ἐνισχύσῃ τὴν θέση του ὁ Nixon ἀνεφέρθη στὸν Stephen McInerney, διευθυντὴ τοῦ προγράμματος γιὰ τὴν δημοκρατία στὴν Μέση Ἀνατολὴ «Project on Middle East Democracy, (POMED[3]), ὁ ὁποῖος εἶχε πῆ: «Ἐμεῖς δὲν τοὺς χρηματοδοτήσαμε γιὰ νὰ ἀρχίσουν τὶς διαμαρτυρίες, ἀλλὰ συμβάλλαμε στὴν στήριξη τῆς ἀναπτύξεως τῶν ἱκανοτήτων της καὶ τῆς δικτυώσεώς της. Αὐτὴ ἡ ἐκπάιδευσις ἔπαιξε ῥόλο σὲ ὅ,τι τελικὰ συνέβη ἀλλὰ ἦταν δική τους ἐπανάστασις. Δὲν τὴν ξεκινήσαμε ἐμεῖς…»
Ὑπουργεῖο ἐξωτερικῶν ΗΠΑ, Google, MTV, ἑταιρεῖα δημοσίων σχέσεων τῆς Edelman, Facebook, CBS News, MSNBC
Στὶς 15 Ἀπριλίου ὁ Cartalucci ἔγραψε στὸ Land Destroyer Report[4]:
«Ἐπίσης παραδεκτὴ εἶναι ἡ συμμετοχὴ γιὰ τὸ σχέδιο τῆς δημοκρατίας στὴν Μέση Ἀνατολή (POMED), ὑπὸ τὴν προεδρία διαφόρων ἀποφοίτων του, τοῦ Συμβουλίου Ἐξωτερικῶν Σχέσεων (Council on Foreign Relations and Brookings Institute), Ἡ POMED ἰσχυρίζεται ὅτι βοήθησε διαδηλωτὲς νὰ ἀναπτύξουν δεξιότητες καὶ νὰ δικτυωθοῦν. Ἡ ἐκπαίδευσις αὐτὴ εἶχε λάβη χώρα στὸ πλαίσιο τῆς Movements.org[5]ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸ 2008 ὅταν ἡ Αἰγυπτιακὴ κίνησις τῆς 6ης Ἀπριλίου, μεταξὺ ἄλλων, ἔμαθε τὶς τεχνικὲς γιὰ νὰ ἀνατρέψῃ τὴν κυβέρνησή τους.»
Ἡ Movements.org βέβαια χρηματοδοτεῖται ἀπὸ μία συσπείρωση ἐπιχειρήσεων καὶ κρατικῶν ὀργανισμῶν ὅπως: τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α., τὴν Google, MTV, τὴν ἑταιρεὶα δημοσίων σχέσεων τῆς Edelman, τὸ Facebook, τὸ CΒS News, τὴν MSNBC καὶ ἄλλες.
Παρὰ τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι μία τέτοια
ἀνάμειξις εἶναι ἡ προώθησις τῆς δημοκρατίας, βλέποντας τοὺς χορηγοὺς καὶ
τὴν καπηλεία τῶν συμφερόντων ποὺ ἐμπλέκονται σ᾽αὐτὴν τὴν ἐπιχείρηση,
φαίνεται νὰ ἀφορᾷ περισσότερο στὴν παγκόσμιο στρατιωτικὴ καὶ οἰκονομικὴ
ἡγεμονία.
Παρὰ τὸ ἀκραῖο μήνυμά του ἡ ἀνάλυσις τοῦ Tony Cantalucci δικαιώνεται ἀπὸ τὰ γεγονότα.
Ἡ γροθιὰ τοῦ Big Brother μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀμηχανία τῆς ἀγνοίας. Οἱ διαμαρτυρίες μᾶς φαίνονται ἀκέφαλες ἀσαφεῖς καὶ ἀσυντόνιστες. Γιὰ νὰ συγκαλυφθῇ ὁ σχεδιασμός, οἱ διαμαρτυρίες ἄρχισαν σὲ λίγες καὶ μικρὲς πόλεις πρὶν νὰ ξεκινήσῃ ἡ ἐθνικὴ ἐξέγερσις, ποὺ εἶναι μία κοινὴ τακτικὴ τῶν περισσοτέρων προγραμμάτων τοῦ marketing. Αὐτὲς οἱ διαμαρτυρίες δὲν εἶναι ἀκέφαλες. Ἡ καλὰ καθορισμένη agenda τους διαπιστώνεται ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ χειρίζονται τὶς «ἀκέφαλες» συμμορίες στὸ παρασκήνιο.
Τὸν περασμένο Ἰούλιο ἡ Adbusters Media[6] foundation ἀνεκοίνωσε ὅτι ὀργάνωνε μία διαμαρτυρία δρόμου γιὰ νὰ καταλάβουν τὴν Wall Street. Ἡ ἑταιρεία αὐτὴ ἰδρύθηκε τὸ 1989 ἀπὸ τὸν Kalle Lasn και Bill Schmalz. Αὐτὴ ἡ καναδικὴ ἑταιρεία περιγράφει τὸν ἑαυτό της ὡς ἕνα «παγκόσμιο δίκτυο καλλιτεχνῶν, ἀκτιβιστῶν, συγγραφέων, φαρσέρ, μαθητῶν, ἐκπαιδευτικῶν καὶ τοὺς ἐπιχειρηματίες ποὺ θέλουν νὰ προωθήσουν τὸ νέο κοινωνικὸ κίνημα τῶν ἀκτιβιστῶν τῆς ἐποχῆς τῆς πληροφορίας». Ὑποτίθεται, ὅτι εἶναι ἀντικαπιταλιστές, ἀντικαταναλωτικοί, ὑπὲρ τοῦ περιβάλλοντος ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῆς βίας.
Ἡ Adbusters Media χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τὶς συνδρομὲς τῶν περιοδικῶν της, ἀλλὰ ἔλαβε ἐπιχορηγήσεις τὰ τελευταῖα 10 χρόνια 185.000 US $ ἀπὸ τὸ ἴδρυμα Tides[7] τὸ ὁποῖο ἐν μέρει χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τὸν ἰθύνοντα νοῦ τῆς οἰκονομικῆς ἀποσταθεροποιήσεως τὸν George Soros. Ὁ Οὖγγρος ἑβραϊκῆς καταγωγῆς George Soros, ἀνεκοίνωσε τὴν συμπάθειά του γιὰ τοὺς διαδηλωτὲς καὶ ἔχει ἀφιερώση καὶ δεσμεύση τοὺς ὀργανωτικοὺς καὶ οίκονομικούς του πόρους γιὰ αὐτὸν τὸ σκοπό.
Ἡ ὀργάνωσις MoveOn.org[8] τοῦ
George Soros εἶχε ὀργανώση κινήματα διαμαρτυρίας φιλελευθέρων καὶ
παρεκίνησε τὰ μέλη της νὰ συμμετάσχουν στὶς διαμαρτυρίες «κατοχῆς»
(Occupy Monement).
Ἡ MoveOn.org ἔχει προωθήση ἐπίσης μία διαδικτυακὴ βάσις ἐπιδείξεως σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ὁμάδα Rebuilt the Dream[9] (Ἀναδημιουργία τοῦ Ὀνείρου), τὸ ὁποῖο πρόκειται γιὰ μία ἄλλη ῥιζοσπαστικὴ ὁμάδα ποὺ χρηματοδοτεῖται ἐπίσης ἀπὸ τον George Soros καὶ ἔχει ὡς ἐπὶ κεφαλῆς της τὸν Van Jones.
Ὁ Van Jones ἦταν ὁ πρώην τσάρος τοῦ προέδρου Obama γιὰ τὴν «πράσινη ἀνάπτυξη», ὁ ὁποῖος παρῃτήθη ὅταν ἔμεινε ἐκτεθειμένος, ἀφοῦ ἀπεκαλύφθη τὸ ἐξτρεμιστικό του παρελθόν.
Ἡ MoveOn.org προέβλεψε, ὅπως προκύπτει ἀπὸ ἕνα μήνυμα ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου: «Μαζύ, θὰ προσθέσουμε ἑκατοντάδες χιλιάδες φωνὲς ἀλληλεγγύης ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ κίνημα Rebuilt the Dream γιὰ τὶς διαδηλώσεις σὲ ὁλόκληρη τὴν χώρα καὶ νὰ δείξουμε στὶς τράπεζες τῆς Wall Street πόση ὀργὴ πραγματικὰ ὑπάρχει».
Ὁ Van Jones εἶναι ἕνας κεντρικὸς σχεδιαστὴς ποὺ χρησιμοποιεῖ μεταξὺ ἄλλων ὡς ἐμπροσθοφυλακὴ τὴν ὁμάδα Rebuilt the Dream. Σὲ μία ὁμιλία του, στὸ χρηματοδοτούμενο ἀπὸ τὸν George Soros, Center for American Progress[10] (Κέντρο γιὰ τὴν ἀμερικανικὴ πρόοδο), συνέκρινε τὶς διαμαρτυρίες τῶν Ἀμερικανῶν μὲ αὐτὲς τῆς «Ἀραβικῆς Ἀνοίξεως» (Arab Spring), λέγοντας: «Εἶχαν τὴν Ἀραβικὴ Ἄνοιξη, ἡ ὁποία ἦταν λαϊκή καὶ μὴ βιαία εὐκαιρία γιὰ νὰ ἀλλάξουμε τὴν διαπραγμάτευση σὲ αὐτὲς τὶς χῶρες. Θὰ πρέπῃ νὰ ἔχουμε ἑνα «Ἀμερικανικὸ Φθινόπωρο» λαϊκὸ καὶ μὴ βίαιο».
Ὁ David DeGraw τῆς AmpedStatus.com[11] εἶναι ἕνας ἄλλος κεντρικὸς παίκτης ποὺ ἀφιέρωσε τὰ τελευταῖα χρόνια στὴν προσπάθεια νὰ ὀργανώσῃ διαδηλώσεις στὴν Ἀμερικὴ κατὰ τῶν διεθνῶν τραπεζιτῶν.
Ὅταν ἡ ἱστοσελίς του ἐδέχθη ἐπίθεση καὶ βγῆκε ἐκτὸς διαδικτύου (offline), μία χαλαρῆς ἡγεσίας ὁμάδα παραβιαστῶν ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν (hackers), μὲ τὸ ὄνομα Anonymous τὸν ἐπλησίασε κρυφὰ καὶ τὸν ἐβοήθησε νὰ σώσῃ τὴν ἐργασία του καὶ τὴν ἱστοσελίδα του.
Ὁ David DeGraw ὀργάνωσε μίαν διαμαρτυρία γιὰ τὴν Wall Street ποὺ θὰ ξεκινοῦσε τὴν ἡμέρα τῆς Σημαίας στὶς 14 Ἰουνίου.
Οἱ
Anonymous ἐπίσης ἀνεκοίνωσαν τὴν: «Ἐπιχείρηση Ἐξεγέρσεως τοῦ Empire
State» (Operation Empire State Rebellion), νὰ ξεκινήσῃ ἐπίσης στὶς 14
Ἰουνίου. Ὁταν αὐτὸ ξεθύμανε ὁ David DeGraw, συνεργάσθηκε μὲ τὸ Adbusters
Media γιὰ νὰ συντονίσουν τὴν ἐπίθεση τὸν Σεπτέμβριο.
Ὁ David DeGraw ἔχει μία ὁλοκληρωμένη ἄποψη γιὰ τὸν κόσμο. Ὁ ἰσχυρισμός του ὅτι οἱ παγκόσμιες ἐξεγέρσεις εἶναι ἀποκεντρωμένες καὶ ἀκέφαλες, εἶναι ἕνα φιλελεύθερο ψέμμα. Ὁ ἴδιος ἀναμένει ὅτι αὐτὲς οἱ ἐξεγέρσεις θὰ καταστρέψουν τελικὰ τὴν δύναμη τῆς παγκοσμίου elite ἀλλὰ ἡ οὐτοπική του στάσις εἶναι ἕνα κοινὸ τέχνασμα.
Τὸν Αὔγουστο, οἱ Anonymous[12] ἀνακοίνωσαν ὅτι θὰ συμμετάσχουν στὶς κινητοποιήσεις τοῦ Σεπτεμβρίου.
Οἱ
Anonymous ἀποσταθεροποιοῦν τὶς κυβερνητικὲς ὑπηρεσίες, ἐπιχειρήσεις καὶ
τὶς συνδεδεμένες μὲ αὐτὲς ἐπιχειρήσεις μακρᾶς συνεργασίας, μὲ πειρατεία
σὲ δίκτυα τῶν ὑπολογιστῶν τους. Διασύρουν τὶς κεντρικὲς τράπεζες καὶ
ἔχουν ἀπαιτήσῃ τὴν παραίτηση τοῦ Ben Bernanke. Ἐπίσης ἔχουν ἐνθαῤῥύνῃ
τοὺς διαδηλωτὲς τῆς Wall Street καὶ ἀνακοίνωσαν νίκη μὲ ἕνα μήνυμα
βίντεο μὲ κίνηση ἀνάλογη τοῦ Roi Mat (ῥουὰ μάτ).
Οἱ ἀνώνυμοι συμμετεῖχαν ἐπίσης στὴν Ἀραβικὴ Ἄνοιξη. Κατὰ τὴν κορύφωση τῶν διαδηλώσεων, ἐξαπέλυσαν ἐπιθέσεις στὶς αἰγυπτιακὲς κυβερνητικὲς ἱστοσελίδες. Τὸν Αὔγουστο ἔκαναν τὸ ἴδιο στὸ Ὑπουργεῖο Ἀμύνης τῆς Συρίας.
Ὁ Julian Assange τοῦ WikiLeaks ἔχει ἀπαξιωθῇ ἀπὸ ὀξυδερκεῖς παρατηρητὲς ὡς πιόνι τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τὴν ὁποίαν, φαινομενικῶς, ἐκθέτει, ὅπως τὶς 15 Ὀκτωβρίου ἀπευθυνόμενος σὲ ἕνα πλῆθος διαδηλωτῶν στὸ Λονδίνο ποὺ τὸν ἐλάτρευε.
Ὅπως ἰσχυρίζεται μεγαλυτέρα διαφάνεια μέσα ἀπὸ ἔγγραφα ποὺ ἔχουν διαῤῥεύσῃ ἔχουν κάνη καθεστῶτα νὰ κατεῤῥεύσουν. Τὸν Μάϊο ἡ Διεθνὴς Ἀμνηστία ἐπαίνεσε τὰ WikiLeaks καὶ τὶς ἐφημερίδες ποὺ δημοσίευσαν τὰ ἐμπιστευτικὰ ἀρχεῖα τὰ ὁποῖα λειτούργησαν ὡς καταλύτες πίσω ἀπὸ τὴν Ἀραβικὴ Ἄνοιξη.
Ὁ Tony Cartalluci περιέγραψε τὸν
κεντρικὸ σχεδιασμὸ τῆς Movements.org πίσω ἀπὸ τὴν Ἀραβικὴ Ἄνοιξη. Αὐτοὶ
οἱ σύμβουλοι τῶν ἐπαναστάσεων ἔχουν ἀναπτύξη πρόσφατα μία σειρὰ
ἐκπαιδευτικῶν πόρων γιὰ τοὺς διαδηλωτὲς. Στὶς 7 Ὀκτωβρίου ἡ Rachel
Silver[13] ἀνήρτησε στὴν ἱστοσελίδα της: «Σὲ
ἀπάντηση τῶν ἐκτεταμένων διαμαρτυριῶν καὶ διαδηλώσεων ποὺ λαμβάνουν
χώρα σὲ ὅλη τὴν Ἀμερική, ἔχουμε συλλέξῃ μία σειρὰ ἀπὸ ὁδηγοὺς ποὺ θὰ
βοηθήσουν τοὺς διοργανωτὲς νὰ ὑποστηρίξουν τὴν κίνησή τους σὲ ἐθνικὸ καὶ
τοπικὸ ἐπίπεδο καὶ νὰ ἐπιτύχουν τὴν καλλιτέρα ἐκμετάλλευση στὰ
διαδικτυακὰ καὶ ψηφιακὰ μέσα». Αὐτοὶ οἱ ὁδηγοὶ γιὰ τοὺς ἀκτιβιστὲς
καὶ τοὺς διοργανωτὲς φέρεται νὰ εἶχαν ἀναπτυχθῇ σὰν ἀπάντησις τῶν
ἐξεγέρσεων καὶ ὄχι ἀπὸ πρίν, ἀλλὰ μερικὲς φορὲς ἡ ἀλήθεια εἶναι ἄβολη.
Γιὰ χρόνια, ἡ ἑταιρεία ACORN[14] (Association of Community Organizations for Reform Now), καὶ ἡ ὑπηρεσία διεθνοὺς ἑνώσεως ἐργαζομένων Service Empoyees International Union[15] (SEIU), ἔχουν ὀργανώση ἐκστρατεῖες ἐναντίον τοῦ καπιταλισμοῦ.
Σὲ ἕνα βίντεο τὸν περασμένο Μάρτιο ὁ Steve Lerner τοῦ SEIU, μίλησε γιὰ ἕνα σχέδιο νὰ καταστρέψῃ τὸ χρηματιστήριο, νὰ ἀποσταθεροποιήσουν τὸ ἔθνος καὶ νὰ ἀναδιανείμῃ τὸν πλοῦτο του.
Τὸν
ἴδιο περίπου καιρό, ὁ Wade Rathke ἰδρυτὴς τῆς ACORN, ἔκανε ἔκκληση γιὰ
μαζικὴ διαμαρτυρία, τὴν «Ἡμέρα τῆς Ὁργῆς», (Day of Rage[16]), ποὺ θὰ ἐστόχευε τοὺς τραπεζίτες. Καὶ οἱ δύο ἄνδρες εἶναι σύμμαχοι καὶ κοντὰ στὸν πρόεδρο Obama.
Ἡ ACORN ἐκήρυξε πτώχευση ἀφ᾽ὅτου
ἀπεκαλύφθη μία σειρὰ ἐγκληματικὲς δραστηριότητές της, ἀλλὰ μὲ τὴν πάροδο
τῶν ἐτῶν, εἶχε δημιουργήση ἡγετικὲς ὁμάδες σὲ ὅλην τὴν χώρα καὶ κυρίως
τὴν ὁμάδα τῶν ἐργαζομένων οἰκογενειῶν Working Families Party[17] (WFP),
ἡ ὁποία ἐβοήθησε νὰ ὀργανωθῇ τὸ “Occupy Wall Street”. Τὸ ἴδιο δηλώνει
καὶ ἡ ἐκκεντρικὴ δημοσιογράφος Laura Flanders τοῦ Free Speech TV.
Ἡ Nelini Stamp τῆς WFP ὑπῆρξε σταθερὴ στὸν χῶρο ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα.
Ὁ ἀνθρωπολόγος David Graeber[18] ὁδηγεῖ τὸ παγκόσμιο κίνημα δικαιοσύνης καὶ προωθεῖ τὴν ἄμεσο δημοκρατία, γιὰ νὰ ἀντικαταστήσῃ τὴν ἀντιπροσωπευτικὴ δημοκρατία.
Ἔχει ἐπιφορτισθῇ μὲ τὴν πνευματικὴ
προεργασία ποὺ δικαιολογεῖ αὐτὲς τὶς διαμαρτυρίες, τὸν ἐναγκαλισμὸ τῆς
«Ἀμέσου Δημοκρατίας» καὶ τὴν ἐπίτευξη συναινέσεως μέσῳ τῆς χειραγωγήσεως
τῆς ὁμάδος.
Ὁ Garret John LoPorto[19] προσθέτει μία πολύτιμη ἱκανότητα γιὰ τὸν κεντρικὸ σχεδιασμό.
Ὁ Garret LoPorto, ἔμαθε τὴν τέχνη του ὡς σύμβουλος τῶν μέσων ἐνημερώσεως γιὰ τὰ μέλη τοῦ Skull and Bones, John Kerry ὅταν ὁ Kerry ἦταν ὑποψήφιος γιὰ πρόεδρος.
Τότε βοήθησε νὰ ὀργανωθῇ τὸ “Occupy Boston”.
Ἡ ῥιζοσπαστικὴ ὀργανώτρια δρόμου Lisa Fithian[20] εἶχε ἐμπλακῆ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῶν διαδηλώσεων.
Γιὰ δεκαετίες εἶχε ἀγωνισθῆ μαζὺ μὲ
ἀντιπολεμικὲς ὀργανώσεις καὶ ὑποστηρικτικές, ὀργανώσεις
ἀντιπαγκοσμιοποιήσεως, ἐργατικὰ συνδικάτα καὶ ἀναρχικούς. Ἦταν τακτικὴ
στὸ κίνημα “Occupy Chicago”. Ἡ εἰδικότης της εἶναι ἡ δημιουργία μιᾶς
κρίσεως, διότι ὅπως ἐξήγησε: «Κρίσις εἶναι ἡ ἀκμή ὅπου ἡ ἀλλαγὴ εἶναι ἐφικτή».
Ἡ θρυλικὴ σοσιαλίστρια καὶ καθηγήτρια Frances Fox Piven[21], εἶναι ἕνας ἄλλος κεντρικὸς σχεδιαστὴς ποὺ ἔχει πολεμήση τὸν καπιταλισμὸ σὲ ὅλη της τὴν ζωή.
Τὸν περασμένο Ἰανουάριο σὲ μία συνέντευξη μὲ τὴν Amy Goodman[22], εἶπε: «Νομίζω ὅτι εἶναι ἐπίσης τρελλὸ νὰ μὲ ἀποκαλέσῃς κομμουνιστή, σοσιαλιστή, ἐπαναστάτη ἢ ὀ,τιδήποτε ἄλλο.». Ὡς ἀκαδημαϊκὸς ποὺ εἶναι ἔχει διδαχθῆ, ὅτι ἡ ἀλήθεια εἶναι σχετική. Τὸ 2003 ἡ Frances Fox Piven ἐξελέγη ἐπίτιμος πρόεδρος τοῦ Δημοκρατικοῦ Σοσιαλιστικοῦ Κόμματος τῆς Ἀμερικῆς.
Ἀμέτρητα ἐργατικὰ κινήματα, συνδικάτα καὶ ἀριστερὲς κοινοτικὲς ὁμάδες ἔχουν δημιουργηθῆ. Ἄλλες ὀργανώσεις τῆς ἀριστερᾶς ποὺ ὑποστηρίζουν τὶς διαμαρτυρίες περιλαμβάνουν τὸ Σοσιαλιστικὸ κόμμα τῶν ΗΠΑ, τοῦ οἰκογενειακοῦ προγραμματισμοῦ, τὴν Δημοκρατία γιὰ τὴν Ἀμερική, τὴν Ἐκστρατεία γιὰ τὸ μέλλον τῆς Ἀμερικῆς, τὴν Ἄνθρωποι γιὰ τὸν Ἀμερικανικὸ Τρόπο, τὴν Δημόσια Ἐκστρατεία, τὴν Ῥοζ Κώδικα, τὴν Κοινὸ Σκοπό, Ἡνωμένη Δράσις, Ὀργάνωσις Τώρα καὶ πολλὲς ἄλλες χρηματοδοτούμενες κυρίως ἀπὸ τὸν George Soros[23] .
Ἐκτός ἀπὸ τὶς 195[24]
ὀργανώσεις τῆς Ἀμερικῆς, ποὺ χρηματοδοτῶνται ἀπ᾽εὐθείας ἀπὸ τὸν George
Soros καὶ τὸ Open Society Institute (OSI), ὑπάρχουν ἐπίσης πολλὲς
θυγατρικές, δευτερεύουσες, ἔμμεσες ὀργανώσεις τοῦ δικτύου Soros.
Αὐτές περιλαμβάνουν ὀργανώσεις ποὺ δὲν
λαμβάνουν ἄμεσο χρηματοδότηση ἀπὸ τὸν Soros καὶ τὴν OSI, ἀλλὰ οἱ ὁποῖες
χρηματοδοτῶνται ἀπὸ μία ἢ περισσότερες ὀργανώσεις ποὺ χρημοτοδοτῶνται
ἀπὸ τὸν ἴδιο.
Σὲ μία ἐξέλιξη παρόμοια μὲ αὐτὴν τῆς δεκαετίας τοῦ 1950, ὅταν οἱ ἔρευνες τοῦ Κογκρέσου ἐξέθεσαν τὸ δίκτυο τῆς ἐμπλοκῆς ἑκατοντάδων ὁμάδων κομμουνιστικῶν μετώπων μὲ κάλυψη ὀργανισμοὺς μὲ μὴ κερδοσκοπικὸ χαρακτήρα, πολλὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς ὀργανώσεις ἦσαν ἀλληλοσυνδεόμενες καὶ χρηματοδοτούμενες ἀπὸ πανίσχυρους μὴ κερδοσκοπικοὺς ὀργανισμούς.
Οἱ διαμαρτυρίες ὅπως φαίνεται εἶναι ἡ ἀποκορύφωσις προεργασίας ἀπὸ πολὺ προηγουμένη ὀργάνωση σὲ σχεδιασμὸ καὶ διεργασία, σὲ ἐθνικὸ καὶ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Συζητᾶμε πιθανῶς γιὰ ἐργασία ποὺ ἐχρειάσθη ὁλόκληρες δεκαετίες γιὰ νὰ ὁλοκληρωθῇ καὶ νὰ ὡριμάση μέχρι τὴν στιγμὴ ποὺ ἄρχισε νὰ γίνεται πραγματικότης. Οἱ ἡγέτες τῶν κινημάτων καὶ διαμαρτυριῶν ἀπαρτίζονται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ προδήλως ἔχουν ἀντιαμερικανικὲς ῥίζες. Δὲν ὑπάρχει κάτι αὐθόρμητο ἢ «ἀκέφαλο», χωρὶς ἡγετικὸ στέλεχος γιὰ αὐτὲς τὶς συγκεντρώσεις, ἀδιαφόρως τοῦ ὅτι μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι γνωστό, ἀλλὰ εἶναι ὅλες κατευθυνόμενες καὶ πολὺ προσεκτικὰ ὀργανωμένες.
Τέλος Α΄ μέρους
Πατεράκης Ἀναστάσιος,
[1] AFP εἶναι σύντμησις τοῦ AppleTalk Filing Protocol καὶ εἶναι ἕνα πρωτόκολλο ἀνταλλαγῆς ἀρχείων ποὺ χρησιμοποιεῖται στὸ δίκτυο AppleTalk
[2] New York Times Washington Correspondent
[3] Ἡ POMED, Project on Middle East Democracy εἶναι μία Μὴ Κυβερνητικὴ κομματικὴ Ὀργάνωσις ποὺ ἑδρεύει στὴν Washington District of Columbia, ἀφιερωμένη στὴν ἐξέταση τοῦ πῶς οἱ γνήσιες δημοκρατίες μποροῦν νὰ ἀναπτυχθοῦν στὴν Μέση Ἀνατολὴ καὶ πῶς οἱ Η.Π.Α. μποροῦν νὰ ὑποστηρίξουν καλλίτερα αὐτὴν τὴν διαδικασία, μέσῳ τοῦ διαλόγου, τὴν ἔρευνα καὶ τὴν ὑπεράσπιση. Ἡ POMED ἐργάζεται γιὰ τὴν ἐνίσχυση τῆς ἐκλογικῆς περιφερείας γιὰ τὶς ἀμερικανικὲς πολιτικές, ποὺ στηρίζουν εἰρηνικὰ δημοκρατικὲς μεταῤῥυθμίσεις στὴν Μέση Ἀνατολή.
[4] Τὸ Destroyer Land Report διατηρεῖται ἀπὸ τὸν Tony Cartalucci, εἶναι ἕνας γεωπολιτικὸς ἐρευνητὴς μὲ ἕδρα τὴν Bangkok, Thailand, Τὸ ἔργο του στοχεύει στὴν κάλυψη παγκοσμίων γεγονότων ἀπὸ μία προοπτικὴ τῆς νοτιοανατολικῆς Ἀσίας καθὼς καὶ τὴν προωθήσεως τῆς αὐταρκείας, τῆς πολιτκῆς καὶ οἰκονομικῆς ἀνεξαρτησίας θεωρούμενα σὰν κλειδιὰ γιὰ τὴν ἀληθινὴ ἐλευθερία.
[5] Ἡ Movements.org πιστεύει: «Τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα εἶναι οἰκουμενικά. Τὸ ὅραμά μας εἶναι ἕνας κόσμος ὅπου ἡ τεχνολογία καθιστᾶ τὸν ἀγῶνα γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα καθολικό. Σὲ κλειστὲς κοινωνίες οἱ δικτάτορες καὶ καταχραστὲς δικαιωμάτων κάνουν ἀπίστευτες προσπάθειες γιὰ νὰ φιμώσουν τὴν ἐλευθέρα ἔκφραση, νὰ περιορίσουν τὴν ἔνωση καὶ τὰ θεμελιώδη δικαιώματα. Σὲ πιὸ ἀνοικτὲς κοινωνίες ξοδεύουν ἑκατομμύρια γιὰ νὰ πείσουν τὸν κόσμο ὅτι δὲν ἐπιβάλλουν λογοκρισία, καὶ δὲν βασανίζουν τοὺς ἀντιπάλους τους στὴν χώρα τους. Ὅμως τὴν τελευταῖα δεκαετία ἔχουμε δῆ γενναίους νέους ἀκτιβιστὲς ἀπὸ τὸ Riyadh μέχρι τὴν Μόσχα νὰ ἀντεπιτίθενται μὲ ἐκπληκτικὴ ἐφευρετικότητα. Εὑρίσκουμε καινοτομίες στοὺς τρόπους ἐπικοινωνίας στὸ internet καὶ τὰ δίκτυα κοινωνικῆς δικτυώσεως, τὰ κινητὰ τηλέφωνα καὶ περισσότερα ἄλλα γιὰ νὰ ἀξιοποιήσουμε τὴν δύναμη τῶν ἀνθρώπων σὲ ὅλον τὸν κόσμο, γιὰ νὰ συμμετάσχουν στὸν ἀγώνα ἀκόμη καὶ στὶς πιθανότητες. Στὴν πορεία θὰ φέρουμε νέους συνεργάτες, πειραματιζόμενοι μὲ νέες προσεγγίσεις καὶ μοιραζόμενοι αὐτὰ ποὺ μάθαμε μαζὺ μὲ ἀκτιβιστὲς ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμο. Ἐλᾶτε μαζύ μας, ἂς τὸ κάνουμε νὰ γίνῃ».
[6] Οἱ Adbusters δηλώνουν: Εἴμαστε ἕνα παγκόσμιο δίκτυο ἀκτιβιστῶν, συγγραφέων, καλλιτεχνῶν, φερσέρ, μαθητῶν, ἐκπαιδευτικῶν καὶ ἐφευρετῶν ποὺ θέλουν νὰ προωθήσουν τὸ νέο κίνημα ἀκτιβιστῶν τῆς ἐποχῆς τῆς πληροφορίας. Στόχος μας εἶναι νὰ ἀνατρέψουμε τὶς ὑπάρχουσες δομὲς ἐξουσίας καὶ νὰ σφυρηλατήσουμε μίαν ἀλλαγὴ στὸν τρόπο ποὺ θὰ ζήσουμε στὸν 21ο αἰώνα.
[7] Ἡ Tides εἶναι ἕνας Μὴ Κερδοσκοπικὸς Ὁργανισμὸς ποὺ εὑρίσκεται στὸ Presidio τοῦ Σὰν Φρανσίσκο καὶ στὴν Νέα Ὑόρκη. Ἡ Tides συνεργάζεται μὲ ἰδιῶτες καὶ φορεῖς στοὺς τομεῖς τῆς δημοσιονομικῆς χορηγίας, μὴ κερδοσκοπικὲς κτηματομεσιτικὲς ὑπηρεσίες, συμβουλευτικὲς ὑπηρεσίες, φιλανθρωπικὲς ἐπενδύσεις, τὴν ὑπεράσπιση καὶ διοικητικὲς ὑπηρεσίες. Ἡ ὀργάνωσις ἀποτελεῖται ἀπὸ τρία στοιχεῖα: τὴν Tides Center, Tides Foundation καὶ Tides Shared Spaces.
[8] Ἡ MoveOn εἶναι μία ἀμερικανικὴ μὴ κερδοσκοπικὴ προοδευτικὴ ἢ φιλελεύθερη δημοσία ὁμὰς ὑπερασπίσεως τῆς πολιτικῆς καὶ ἐπιτροπῆς πολιτικῆς δράσεως, ἡ ὁποία ἔχει χορηγήση ἑκατομμύρια δολλαρίων γιὰ τοὺς ὑποψηφίους ποὺ ἀναγνωρίζονται ὡς προοδευτικοὶ στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες. Ἰδρύθη τὸ 1988 ὡς ἀπάντηση στὴν ἀπόπειρα μομφῆς τοῦ προέδρου Bill Clinton, ἀπὸ τὴν ἀμερικανικὴ βουλὴ τῶν ἀντιπροσώπων.
[9] Τὸ Rebuild the Dream ἐπίσης γνωστὸ ὡς American Dream Movement εἶναι μία κεντροαριστερὰ ἀμερικανικὴ ὀργάνωσηις ποὺ ἰδρύθηκε τὸν Ἰούνιο τοῦ 2011 ἀπὸ τὸν πρώην σύμβουλο τῆς κυβερνήσεως τοῦ Obama, Anthony K. “Van” Jones καὶ τῆς ὁμάδος MoveOn.org. Σὲ συνέντευξή του στὸ Democracy Now στὶς 3 Ἀπριλίου 2012 ὁ “Van” Jones συνέκρινε τοὺς ῥόλους τοῦ κινήματος Occupy μὲ ἐκείνους τῆς ἐπιτροπῆς τῶν φοιτητῶν τῆς Student Nonviolent Coordinating Committee μὲ τὸ κίνημα τῶν πολιτικῶν δικαιωμάτων στὴν δεκαετία τοῦ 1960.
[10] Τὸ Center for American Progress εἶναι μία προοδευτικὴ δημόσιος πολιτικὴ γιὰ τὴν ἔρευνα καὶ τὴν ὀργάνωση τῆς ὑπερασπίσεως. Ἡ ἱστοσελίς της ἀναφέρει ὅτι ἡ ὀργάνωσις εἶναι ἀφιερωμένη στὴν «βελτίωση τῆς ζωῆς τῶν Ἀμερικανῶν μέσῳ προοδευτικῶν ἰδεῶν καὶ δράσεως». Τὸ κέντρο παρουσιάζει μία φιλελευθέρα ἄποψη γιὰ οἰκονομικὰ θέματα καὶ ἔχει ἕδρα τὴν Washington, D.C..
[11] Ἡ AmpedStatus.com ἔχει σὰν βασικὸ σύνθημα: «Ἦλθε ἡ ὥρα νὰ κινητοποιηθοῦμε καὶ νὰ κινηθοῦμε ἐπιθετικὰ στὴν κοινὴ λογικὴ καὶ τὶς πολιτικὲς μεταῤῥυθμίσεις».
[12] Οἱ Anonymous εἶναι ἕνα χαλαρὰ συνδεδεμένο δίκτυο ἀκτιβιστῶν hackers (hacktivists). Μἰα ἱστοσελὶς ποὺ σχετίζεται μὲ τὴν ὁμάδα, τοὺς περιγράφει σὰν «μία συγκέντρωση στὸ internet», μὲ μία πολὺ χαλαρὴ καὶ ἀποκεντρωμένη δομὴ διοικήσεως ποὺ λειτουργεῖ γιὰ τὶς ἰδέες καὶ ὄχι ἀπὸ ὁδηγίες. Ἡ ὁμὰς ἔγινε γνωστὴ ἀπὸ μία σειρὰ ἔξυπνα διαδεδομένων εἰσβολῶν σὲ ὑπολογιστὲς καὶ κατανεμημένη ἄρνηση ἐξυπηρετήσεως σὲ κυβερνητικὲς, θρησκευτικὲς καὶ ἑταιρικὲς ἱστοσελίδες γνωστὸ ὡς Distributed Denial of Service (DDoS). Οἱ Anonymous προῆλθαν ἀρχικὰ τὸ 2003 μὲ τὴν λειτουργία τοῦ πίνακος 4chan, ποὺ ἀντιπροσωπεύει τὴν κοινότητα χρηστῶν μὲ τὴν ἔννοια τῶν πολλῶν δικτυωμένων online καὶ offline ὡς ἀναρχικὴ ὁμάδα ψηφιοποιημένου παγκοσμίου ἐγκεφάλου.
[13] Ἡ Rachel Silver εἶναι διευθυντὴς ἀναπτύξεως καὶ ἑταιρικῆς συμπράξεως στὴν συμμαχία γιὰ τὴν νεολαία (Development and Corporate Partnerships Manager at Alliance for Youth Movements).
[14] Ἡ Association of Community Organizations for Reform Now (ACORN), ἦταν μία συλλογὴ ὀργανώσεων βασιζομένων στὴν κοινότητα ποὺ παρεῖχε ὑποστήριξη στὶς οἰκογένειες χαμηλοῦ καὶ μετρίου εἰσοδήματος δουλεύοντας γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῆς γειτονιᾶς, ἐγγραφὴ ψηφοφόρων, ὑγειονομικὴ περίθαλψη, οἰκονομικὰ προσιτὴ στέγαση, καὶ ἀλλα κοινωνικὰ ζητήματα. Ἡ ACORN στὸ ἀπώγειό της ἀριθμοῦσε 500.000 μέλη καὶ περισσότερα ἀπὸ 1.200 κεφάλαια γειτονιᾶς σὲ ππερισσότερες ἀπὸ 100 πόλεις τῶν Η.Π.Α. καθὼς ἐπίσης στὴν Ἀργεντινή, τὸν Καναδᾶ καὶ τὸ Περοῦ. Ἡ ACORN ἰδρύθηκε τὸ 1970 ἀπὸ τοὺς Wade Rathke καὶ Gary Delgado. Κατέθεσαν γιὰ ἐκκαθάριση κεφαλαίου στὶς 2 Νοεμβρίου 2010 γιὰ τὸ κλείσιμο τῆς ἑταιρείας. Πολλὰ μέλη τους καὶ οἱ διοργανωτὲς σχημάτισαν νέες πολιτειακὲς ὀργανώσεις.
[15] Ἡ Service Employees International Union (SEIU) εἶναι ἕνα ἐργατικὸ συνδικάτο ποὺ ἀντιπροσωπεύει περίπου 1,9 ἑκατομμύρια ἐργαζομένους σὲ περισσόερα ἀπὸ 100 ἐπαγγέλματα στὶς Η.Π.Α. συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ Πόρτο Ῥίκο καὶ τὸν Καναδᾶ. Ἡ SEIU ἐπεκεντρώθη στὴν ὀργάνωση τῶν ἐργαζομένων σὲ τρεῖς τομεῖς: Ὑγειονομικὴ περίθαλψις, νοσοκομεῖα καὶ κατ᾽οἶκον φροντίδα καὶ ἐργαζομένων σὲ γηροκομεῖα, σὲ δημόσιες ὑπηρεσίες (τοπικῶν καὶ κρατικῶν δημοσίων ὑπαλλήλων) καὶ παροχῆς ὑπηρεσιῶν ἀκινήτων, ὅπως ἐπιστάτες, ἀξιωματικοὶ ἀσφαλείας καὶ παροχῶν ὑπηρεσιῶν ἑστιάσεως.
[16] Οἱ Days of Rage ἦταν μία σειρὰ ἀπὸ ἄμεσες ἐνέργειες πέραν τῶν τριῶν ἡμερῶν πορειῶν τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1969 στὸ Σικάγο καὶ εἶχαν διοργανωθῆ ἀπὸ τὴν φοιτητικὴ παράταξη Weatherman μὲ σκοπὸ μία Δημοκρατική Κοινωνία.
[17] Τὸ Working Families Party (WFP) εἶναι ἕνα μικρὸ πολιτικὸ κόμμα στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς, τὸ ὁποῖο ἰδρύθηκε στὴν Νέα Ὑόρκη τὸ 1998. Ὑπάρχει ἀδελφὸ κόμμα τοῦ WFP στὸ Connecticut, Massachusetts, South Carolina, Delaware, Pennsylvania, Vermont καὶ στὸ Oregon, ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει σὲ ἐθνικὸ ἐπίπεδο μέχρι σήμερα WFP.
[18] Ὁ David Graeber Rolfe ἐγεννήθη στὶς 12 Φεβρουαρίου 1961. Εἶναι Ἀμερικανὸς ἀνθρωπολόγος καὶ ἀναρχικός, ποὺ ἐσπούδασε Κοινωνικὴ Ἀνθρωπολογία στὸ Goldsmiths, University of London. Ἦταν βοηθὸς καθηγητὴς ἀνθρωπολογίας στὸ πανεπιστήμιο τοῦ Yale ἂν καὶ ἀμφιλεγόμενα τὸ πανεπιστήμιο ἠρνήθη νὰ τὸν ἐπαναπροσλάβῃ καὶ ἡ θητεία του ἔληξε ἐκεῖ τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2007. Ὁ David Graeber ἔχει συμμετάσχη σὲ κοινωνικὸ καὶ πολιτικὸ ἀκτιβισμό, συμπεριλαμβανομένων τῶν διαμαρτυριῶν κατὰ τὴν τρίτη σύνοδο κορυφῆς τῆς Ἀμερικῆς στὸ Quebec τὸ 2001, στὸ Παγκόσμιο Οἰκονομικὸ Συνέδριο στὴν Νέα Ὑόρκη τὸ 2002 καὶ στὸ κίνημα Occupy Wall Street.
[19] Ὁ Garret LoPorto ἐγεννήθη τὸ 1976, εἶναι Ἀμερικανὸς ἀκτιβιστής, συγγραφεύς, ὁμιλητής, ἐπιχειρηματίας καὶ ἐφευρέτης, Τὸ 2010 ὁ Garret LoPorto ἠχογράφησε καὶ κυκλοφόρησε μία ὁμιλία (ἡ ὁποία ἐμελλε νὰ ἀποκτήσῃ μεγάλες διαστάσεις δημοτικότητος στὸ YouTube ), φθάνοντας 6.000.000 θεάσεις, ὅπου ἐκλήθη γιὰ τὴν μεταῤῥύθμιση «Τῆς ἐγκαταστάσεως« (Τhe establishment).
[20] Ἡ Lisa Fithian εἶναι Ἀμερικανὶς πολιτικὴ ἀκτιβίστρια. Ξεκίνησε τὸ ἔργο της στὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ 1970 ὡς μέλος μαθητικοῦ συνδικαλισμοῦ στὸ Λύκειο καὶ στὸ κολλέγιο τοῦ Skidmore. Ὡς μέλος καὶ συντονιστὴς τοῦ κέντρου Εἰρὴνης τῆς Οὐάσιγκτον γιὰ 7 χρόνια κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ 1980. Ὀργάνωσε ἑκατοντάδες ἐκδηλώσεις καὶ διαδηλώσεις σὲ μία σειρὰ θεμάτων τόσο σὲ τοπικὸ ὅσο καὶ σὲ ἐθνικὸ ἐπίπεδο καὶ βοήθησε νὰ διατηρηθῇ μία ἀντιῤῥατσιστικὴ διαδικασία ποὺ μετέτρεψε τὸ Κέντρο Εἰρήνης σὲ μία πολυπολιτισμικὴ ὀργάνωση.
[21] Ἠ Frances Fox Piven ἐγεννήθη τὴν 10η Ὀκτωβριου 1932 καὶ εἶναι Ἀμερικανὶς καθηγήτρια πολιτικῶν ἐπιστημῶν καὶ κοινωνιολογίας στὸ Graduate Center, City University τῆς Νέας Υόρκης, ὅπου ἔχει διδάξη ἀπὸ τὸ 1982. Προηγουμένως εἶχε διατελέση μέλος τῆς Σχολῆς Πολιτικῶν ἐπιστημῶν στὸ πανεπιστήμιο τῆς Βοστώνης.
[22] Ἡ Amy Goodman εἶναι Ἀμερικανὶς δημοσιογράφος ἐκφωνήτρια, ἀρθρογράφος, ἐξεταστικὴ δημοσιογράφος καὶ συγγραφεύς. Ἡ Amy Goodman εἶναι ἡ οἰκοδέσποινα τοῦ Democracy Now, σὲ ἕνα ἀνεξάρτητο παγκόσμιο πρόγραμμα εἰδήσεων ποὺ μεταδίδονται καθημερινὰ στὸ ῥαδιόφωνο, τὴν τηλεόραση καὶ τὸ διαδίκτυο.
[23] Ὀ George Soros ἐγεννήθη στὶς 12 Αὐγούστου τοῦ 1930, εἶναι Οὖγγρος καὶ τὸ ὄνομά του εἶναι Schwartz György. Μεγιστὰν ἐπιχειρήσεων, ἐπενδυτικῶν προγραμάτων καὶ «φιλάνθρωπος». Εἶναι πρόεδρος τοῦ Soros Fund Management καὶ γνωστὸς ὡς «ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔσπασε τὴν Τράπεζα τῆς Ἀγγλίας», ἐξ αἰτίας τῆς ἐπενδύσεως 1 δισεκατομμυρίου US $ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς κρίσεως τοῦ 1992 γνωστῆς ὡς: «Black Wednesday UK currency crisis».
Ὁ George Soros ἐγεννήθη στὴν Βουδαπέστη, Οὐγγαρία, ἀπὸ μία ἑβραϊκὴ οἰκογένεια. Ἡ μητέρα του Ἐλισάβετ (ἐπίσης γνωστὴ ὡς Erzsebet) προῆλθε ἀπὸ μία οἰκογένεια ποὺ συντηροῦσε ἑνα κατάστημα μεταξιοῦ.. Ὁ πατέρας του Tivadar (ἐπίσης γνωστὸς ὡς Teodoro) ἦταν δικηγόρος καὶ αἰχμάλωτος πολέμου κατά τὴν διάρκεια καὶ μετὰ τὸν πρῶτο Παγκόσμιο Πόλεμο ἔως ὁτου δραπέτευσε ἀπό τὴ Ῥωσσία καὶ ἐπανεσύνδεσε τὴν οἰκογένειά του στὴν Βουδαπέστη.
[24] ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι, σελὶς 46, στὸ τέλος τοῦ ἄρθρου μὲ ὅλους τοὺς ὀργανισμοὺς μὲ βοήθεια ὑπερσυνδέσμου γιὰ δυνατότητα προσβάσεως στὴν κάθε μία, ποὺ χρηματοδοτεῖ ὁ George Soros μόνον στὴν Ἀμερικὴ καὶ μὲ τὶς θυγατρικὲς ποὺ χρηματοδοτῶνται μέσῳ τῶν πρωταρχικῶν ἑταιρειῶν. Ὑπάρχουν ἑκατοντάδες ἄλλες σὲ διάφορες χῶρες ὅλες κάτω ἀπὸ τὴν χρηματοδότηση τοῦ ἰδίου ἀριστεροῦ «φιλανθρώπου».
Πρόλογος
Ἡ Ἑλλὰς μαστίζεται ἀπὸ κρίση ἐθνικῆς
καὶ πολιτειακῆς ταὐτότητος καὶ φαίνεται ὅτι ἐμεῖς, οἱ Ἐλληνες, βαδίζουμε
χαριεντιζόμενοι καὶ ἐθελουσίως σὲ μία κατάσταση πραγμάτων ποὺ εἶναι
πολὺ ξένη γιὰ τὴν μετριότητά μας νὰ ἀναγνωρίσουμε, πόσο μᾶλλον νὰ τὴν
ἀντιμετωπίσουμε. Βαδίζουμε κατὰ κρημνῶν καὶ δὲν διαθέτουμε τὴν
ἀπαιτουμένη ἐκπαίδευση νὰ ἀνασχέσουμε τὴν πορεῖα πρὸς τὴν καταστροφή.....Εἴμαστε κατόπιν προγενεστέρου σχεδιασμοῦ, ἀπὸ τὸ 1955 περίπου καὶ ἐν ἀγνοίᾳ μας, μέλη τῆς εὐθραύστου Εὐρωπαϊκῆς Κοινότητος, ἡ ὁποία συντηρεῖται ὄχι μέσῳ ἀληθειῶν ἀλλὰ διὰ στρουθοκαμηλισμῶν καὶ συγκλονίζεται καθημερινῶς ἐξ αἰτίας τοῦ ἐπιβούυλου καὶ ἀνηθίκου σχεδιασμοῦ της. Προϊόντος τοῦ χρόνου καὶ μετὰ τὴν ἀναγέννηση οἱ γνώσεις τῶν ἀνθρώπων αὐξάνονται σχεδὸν κατὰ γεωμετρικὴ πρόοδο καὶ ἡ ἀντιληπτότης ἀκολουθεῖ μὲ ἀργοτέρους ῥυθμοὺς τὴν πρόοδο τῶν γνώσεων. Παλαιότερα τὰ συγγράματα καὶ ἡ πληροφόρησις ἦσαν δυσεύρετα, ἀλλὰ σήμερα ἔχουμε περάση ἀκόμη καὶ τὸ στάδιο τῆς ἀτελείιώτου βιβλιογραφίας, ἀφοῦ οἱ ἐκδόσεις τους ἔχουν ἀρχίση νὰ φθίνουν καὶ νὰ ἀντικαθίστανται μὲ πολλαπλάσια αὐτῶν, σὲ ἠλεκτρονικὴ μορφή, μὲ ἀποτέλεμα νὰ χωρᾷ μία τεραστία βιβλιοθήκη σὲ μία μικρὴ φορητὴ συσκευή.
Τώρα, ἡ πληροφόρησις ἔχει καταστῆ τόσο δύσκολος ὅσο ἦταν καὶ στὸν μεσαίωνα, μὲ τὴν διαφορὰ ὅτι ἡ μὲν δὲν ἦταν διαθέσιμος, ἡ δὲ εἶναι πολὺ ἐκτεταμένη γιὰ νὰ ἐπιλεγῇ καὶ νὰ ἀφομοιωθῇ. Σὰν φυσικὴ συνέπεια πρέπει νὰ δεχθοῦμε ὅτι ἔχει φθάση ἡ ὥρα τῆς αὐξήσεως τῆς ἀντιληπτότητός μας σὰν μόνη δυνατὴ ἐξεύρεσις λύσεως. Τὸ φαινόμενον τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἶναι γενικευμένο σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς χῶρες τοῦ κόσμου καὶ ἡ ἐποχὴ τῶν ἀλλαγῶν ἔχει φθάση. Ἀμέτρητα κινήματα σείουν τὸν πλανήτη καὶ οἱ ἄνθρωποι ὀργανώνονται σὲ ὁμάδες χρησιμοποιῶντας συνθήματα καὶ σύμβολα ὅπως τῆς γροθιᾶς, στὴν προσπάθεια νὰ ἀντιμετωπίσουν αὐτὸ ποὺ διαισθάνονται ὅτι τοὺς ἀπειλεῖ. Ἡ γενικὴ ἀντίληψις τῶν δράσεων ἀπανταχοῦ τοῦ πλανήτου θὰ ἐπικουρήσῃ στὴν μόνη διέξοδο ποὺ μᾶς ἀπομένει καί, μὲ τὴν βοήθεια ἑνὸς παλαιοτέρου σχετικοῦ ἄρθρου τοῦ Robert Beaudine (ποὺ ἐδημοσιεύθη τὸ 2011), θὰ ἀνατρέξουμε στὰ γεγονότα μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ διαφωτισθοῦμε γιὰ τὸν σχεδιασμὸ τῆς νέας αὐτῆς ἐποχῆς, ποὺ στέκεται ἀπειλητικὴ καὶ ὑπόσχεται ἕνα ζοφερὸ μέλλον γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα. Μέσα σὲ αὐτὸ τὸ χάος ἡ Ἑλληνικὴ κοσμοθέασις δὲν θὰ σταθῇ ἐμβρόντητος καὶ ἡ διάνοια θὰ εὕρη διέξοδο, ὅπως ἄλλωστε ἔκανε πάντα.
Πατεράκης Ἀναστάσιος,
12 Ἰουλίου 2013
Περιεχόμενα
- Πρόλογος
- Περιεχόμενα
- Οἱ δημιουργοὶ τῆς «ἄνευ κεφαλῆς» «Ἀραβικῆς Ἀνοίξεως» καὶ Occupy Wall Street
- Τὸ τελευταῖο προπύργιο τῆς ἐλευθερίας
- Ὑπουργεῖο ἐξωτερικῶν ΗΠΑ, Google, MTV, ἑταιρεῖα δημοσίων σχέσεων τῆς Edelman, Facebook, CBS News, MSNBC
- Γροθιά τοῦ Big Brother ὁδηγεῖ σὲ ἀδιέξοδο
- Ἡμέρες τῆς Ὀργῆς
- Πυροδότησις
- Κακοποιοί
- Ἡ διεθνὴς ἀτζέντα
- Ἡ καταῤῥάκωσις τῆς ἐλευθερίας
- Παράρτημα Ι
- Παράρτημα ΙΙ
- Παράρτημα ΙΙΙ
- Τὸ σύμβολο τῆς γροθιᾶς
- Ἐπίλογος
- Εἰκόνες
Περιεχόμενα τῆς ἐρεύνης καὶ σύνδεσμοι παραπομπῆς τῶν σχετικῶν τμημάτων της
(Ὁ παρακάτω ὁδηγὸς θὰ ἐπαναλαμβάνεται σὲ ὅλα τὰ μέρη)
- Πρόλογος
- Περιεχόμενα
- Οἱ δημιουργοὶ τῆς «ἄνευ κεφαλῆς» «Ἀραβικῆς Ἀνοίξεως» καὶ Occupy Wall Street
- Τὸ τελευταῖο προπύργιο τῆς ἐλευθερίας
- Ὑπουργεῖο ἐξωτερικῶν ΗΠΑ, Google, MTV, ἑταιρεῖα δημοσίων σχέσεων τῆς Edelman, Facebook, CBS News, MSNBC
- Γροθιά τοῦ Big Brother ὁδηγεῖ σὲ ἀδιέξοδο
- Ἡμέρες τῆς Ὀργῆς
- Πυροδότησις
- Κακοποιοί
- Ἡ διεθνὴς ἀτζέντα
- Ἡ καταῤῥάκωσις τῆς ἐλευθερίας
- Παράρτημα Ι
- Παράρτημα ΙΙ
- Παράρτημα ΙΙΙ
- Τὸ σύμβολο τῆς γροθιᾶς
- Ἐπίλογος
- Εἰκόνες
Οἱ δημιουργοὶ τῆς «ἄνευ κεφαλῆς» «Ἀραβικῆς Ἀνοίξεως» καὶ ἡ Occupy Wall Street
Τὸ κίνημα «Occupy» εἶναι ἕνα διεθνὲς κίνημα διαμαρτυρίας κατὰ τῆς κοινωνικῆς καὶ οἰκονομικῆς ἀνισότητος. Ὁ πρωταρχικός της στόχος εἶναι νὰ καταστήσῃ τὶς οἰκονομικὲς καὶ πολιτικὲς σχέσεις σὲ ὅλες τὶς κοινωνίες λιγώτερο κάθετες ἱεραρχικὰ καὶ πιὸ εὐρέως κατανεμημένες. Οἱ τοπικὲς ὁμάδες ἔχουν διαφορετικὲς ἑστίες, ἀλλὰ τὰ κύρια ζητήματα τοῦ κινήματος εἶναι ἡ πεποίθησις ὅτι οἱ μεγάλες ἑταιρεῖες καὶ τὸ παγκόσμιο σύστημα ἐλέγχου σὲ ὅλον τὸν κόσμο ὠφελεῖ δυσανάλογα μίαν μειονότητα, ὑπονομεύει τὴν δημοκρατία καὶ εἶναι ἀσταθής.Ἡ πρώτη διαμαρτυρία «Occupy» ἡ ὁποία καὶ ἔτυχε εὐρείας καλύψεως ἦταν ἡ «Occupy Wall Street» στὸ Zuccotti Park τῆς Νέας Ὑόρκης, ἡ ὁποία ξεκίνησε στὶς 17 Σεπτεμβρίου τοῦ 2011. Μἐχρι τὴν 9η Ὀκτωβρίου 2011 παρόμοιες διαμαρτυρίες εἶχαν δημιουργηθῆ ἢ συνεχίζοντο σὲ περισσότερες ἀπὸ 95 πόλεις μεταξὺ 82 χωρῶν καὶ περισσότερες ἀπὸ 600 κοινότητες στὴν Ἀμερική.
Ἂν καὶ οἱ πλέον δραστήριες ἦσαν στὶς ΗΠΑ, μέχρι τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2012 ὑπῆρχαν διαμαρτυρίες καὶ καταλήψεις «Occupy» σὲ δεκάδες ἄλλες χῶρες, σὲ ὅλες τὶς ἠπείρους πλὴν τῆς Ἀνταρκτικῆς. Γιὰ τοὺς πρώτους δύο μῆνες οἱ ἀρχὲς υἱοθέτησαν ἀνεκτικὴ προσέγγιση πρὸς τὸ κίνημα ἀλλὰ αὐτὸ ἄρχισε νὰ ἀλλάζῃ στὰ μέσα Νοεμβρίου τοῦ 2011, ὅταν ἄρχισαν νὰ διαλύουν μὲ τὴν βία τὰ «στρατόπεδα» διαμαρτυρίας. Μέχρι τὸ τέλος τοῦ 2011 οἱ ἀρχὲς εἶχαν ἐκκαθαρίση τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ κύρια «στρατόπεδα» διαμαρτυρίας μὲ τελευταῖο ἐναπομείναν αὐτὸ τῆς Οὐάσιγκτον. Τὸ σχετικὸ «στρατόπεδον» τοῦ Λονδίνου διελύθη τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2012.
Τὸ κίνημα «Occupy» εἶναι ἐμπνευσμένο ἐν μέρει ἀπὸ τὴν Ἀραβικὴ Ἄνοιξη καὶ αὐτὴν τῆς Πορτογαλίας καὶ τὸ «κίνημα τῶν Ἀγανακτισμένων» τῆς Ἰσπανίας τῆς Ἰβηρικῆς χερσονήσου, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ κίνημα «Tea Party». Τὸ κίνημα χρησιμοποιεῖ τὸ σύνθημα: «Εἴμαστε τὸ 99 %» καὶ ὀργανώνεται μέσα ἀπὸ τὸ internet μέσῳ διαδικτυακῶν ἱστοχώρων ὅπως εἶναι τὸ «Occupy Together»: http://www.occupytogether.org/
Ἕνας συνδυασμὸς φωτογραφιῶν παγκοσμίων διαδηλώσεων τοῦ Ὀκτωβρίου 2011 (οἱ περισσότερες στὶς 15 Ὀκτωβρίου).
Εἰκόνα πρώτη: Διαμαρτυρίες σὲ διάφορες πόλεις τοῦ κόσμου
Εἰκόνα δευτέρα: Ἡ δολοφονία τοῦ Ἀμερικανοῦ προξένου Chris Stevens στὶς 31 Ὀκτωβρίου 2011
Οἱ ἀρχιτέκτονες τῆς Νεομαρξιστικῆς παγκοσμιοποιήσεως, τῆς δῆθεν «ἄνευ κεφαλῆς» κινήσεως «Occupy Wall Street».
Τὸ τελευταῖο προπύργιο τῆς ἐλευθερίας
Οἱ διαμαρτυρίες γιὰ κατοχὴ (Occupy), στὴν Ἀμερική, ἔχουν χαρακτηρισθῆ ὡς ἀπρόσωπες καὶ ἀκέφαλες. Οἱ διαδηλωτές, οἱ πολιτικοί καὶ τὰ μέσα ἐνημερώσεως ἔχουν σχέση μὲ μὲ τὶς λεγόμενες αὐθόρμητες ἐξεγέρσεις τῆς Ἀραβικῆς «Ἀνοίξεως». Στὴν πραγματικότητα δὲν ἦταν οὔτε αὐθόρμητες οὔτε ἀκέφαλες.
Ἡ Hillary Rodham Clinton, ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ, 2008.
Michael Posner
Αὐτὴ ἡ βοήθεια δὲν ξεκίνησε τὴν «Ἀραβικὴ Ἄνοιξη» ἀλλὰ βοήθησε στὴν διαιώνισή της. Ἡ ἐκστρατεία γιὰ τὴν ἀποσταθεροποίηση τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ξεκίνησε πολὺ νωρίτερα ὅπως ἔχει ἐπανειλημμένα ἀποδείξη ὁ ἀναλυτὴς γεωπολιτικῆς Tony Cartalucci.
Τὸν προηγούμενο Μάϊο ὁ Tony Cartalucci ἔγραψε ἕνα ἄρθρο: America’s Arab Deception, «Ἡ ἐξαπάτησιε τῆς Ἀμερικῆς». Ἔγραψε ὅτι ἡ «Ἀραβικὴ Ἄνοιξις» ἦταν ὁλοκληρωτικὰ κατασκευασμένη, προετοιμασμένη γιὰ ἀκτιβιστές ποὺ ἐκπαιδεύονται, χρηματοδοτοῦνται καὶ ἐξοπλίζονται ἀπὸ τὶς ΗΠΑ γιὰ ὁλόκληρα χρόνια πρὶν, μὲ βάση τὶς ἐπιτυχίες καὶ τὴν κτηθεῖσα ἐμπειρία ἀπὸ τὴν πρακτική, τριβὴ καὶ ἀνάμιξη τῆς ἑτεροδικίας.
Tony Cartalucci
Ron Nixon
Οἱ καλοὶ συγγραφεῖς ἀποφεύγουν κατηγορηματικὲς δηλώσεις, ἀλλὰ ἡ δήλωσις τοῦ Ron Nixon εἶναι ἐπίσης ἀνορθολογική. Ἰσχυρίσθηκε ὅτι δὲν ὑπήρχαν ἀμφισβητίες, κάτι τὸ ὁποῖο ἠρνήθη, ὅπως ἀναφορικὰ προκύπτει ἀπὸ τοὺς ἰσχυρισμοὺς τῶν ἡγετῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Καὶ οὐδεὶς ἀμφιβάλλει ὅτι ἡ New York Times εἶναι μὴ ἀνεκτικὴ στὴν λογική.
Γιὰ νὰ ἐνισχύσῃ τὴν θέση του ὁ Nixon ἀνεφέρθη στὸν Stephen McInerney, διευθυντὴ τοῦ προγράμματος γιὰ τὴν δημοκρατία στὴν Μέση Ἀνατολὴ «Project on Middle East Democracy, (POMED[3]), ὁ ὁποῖος εἶχε πῆ: «Ἐμεῖς δὲν τοὺς χρηματοδοτήσαμε γιὰ νὰ ἀρχίσουν τὶς διαμαρτυρίες, ἀλλὰ συμβάλλαμε στὴν στήριξη τῆς ἀναπτύξεως τῶν ἱκανοτήτων της καὶ τῆς δικτυώσεώς της. Αὐτὴ ἡ ἐκπάιδευσις ἔπαιξε ῥόλο σὲ ὅ,τι τελικὰ συνέβη ἀλλὰ ἦταν δική τους ἐπανάστασις. Δὲν τὴν ξεκινήσαμε ἐμεῖς…»
Ὑπουργεῖο ἐξωτερικῶν ΗΠΑ, Google, MTV, ἑταιρεῖα δημοσίων σχέσεων τῆς Edelman, Facebook, CBS News, MSNBC
Στὶς 15 Ἀπριλίου ὁ Cartalucci ἔγραψε στὸ Land Destroyer Report[4]:«Ἐπίσης παραδεκτὴ εἶναι ἡ συμμετοχὴ γιὰ τὸ σχέδιο τῆς δημοκρατίας στὴν Μέση Ἀνατολή (POMED), ὑπὸ τὴν προεδρία διαφόρων ἀποφοίτων του, τοῦ Συμβουλίου Ἐξωτερικῶν Σχέσεων (Council on Foreign Relations and Brookings Institute), Ἡ POMED ἰσχυρίζεται ὅτι βοήθησε διαδηλωτὲς νὰ ἀναπτύξουν δεξιότητες καὶ νὰ δικτυωθοῦν. Ἡ ἐκπαίδευσις αὐτὴ εἶχε λάβη χώρα στὸ πλαίσιο τῆς Movements.org[5]ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸ 2008 ὅταν ἡ Αἰγυπτιακὴ κίνησις τῆς 6ης Ἀπριλίου, μεταξὺ ἄλλων, ἔμαθε τὶς τεχνικὲς γιὰ νὰ ἀνατρέψῃ τὴν κυβέρνησή τους.»
Ἡ Movements.org βέβαια χρηματοδοτεῖται ἀπὸ μία συσπείρωση ἐπιχειρήσεων καὶ κρατικῶν ὀργανισμῶν ὅπως: τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α., τὴν Google, MTV, τὴν ἑταιρεὶα δημοσίων σχέσεων τῆς Edelman, τὸ Facebook, τὸ CΒS News, τὴν MSNBC καὶ ἄλλες.
Εἰκόνα τρίτη: Ὑποστηρικταὶ τῆς Movements.org
Παρὰ τὸ ἀκραῖο μήνυμά του ἡ ἀνάλυσις τοῦ Tony Cantalucci δικαιώνεται ἀπὸ τὰ γεγονότα.
Stephen McInerney POMED
Γροθιά τοῦ Big Brother ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ἀδιέξοδο
Ἡ γροθιὰ τοῦ Big Brother μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀμηχανία τῆς ἀγνοίας. Οἱ διαμαρτυρίες μᾶς φαίνονται ἀκέφαλες ἀσαφεῖς καὶ ἀσυντόνιστες. Γιὰ νὰ συγκαλυφθῇ ὁ σχεδιασμός, οἱ διαμαρτυρίες ἄρχισαν σὲ λίγες καὶ μικρὲς πόλεις πρὶν νὰ ξεκινήσῃ ἡ ἐθνικὴ ἐξέγερσις, ποὺ εἶναι μία κοινὴ τακτικὴ τῶν περισσοτέρων προγραμμάτων τοῦ marketing. Αὐτὲς οἱ διαμαρτυρίες δὲν εἶναι ἀκέφαλες. Ἡ καλὰ καθορισμένη agenda τους διαπιστώνεται ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ χειρίζονται τὶς «ἀκέφαλες» συμμορίες στὸ παρασκήνιο.
Τὸν περασμένο Ἰούλιο ἡ Adbusters Media[6] foundation ἀνεκοίνωσε ὅτι ὀργάνωνε μία διαμαρτυρία δρόμου γιὰ νὰ καταλάβουν τὴν Wall Street. Ἡ ἑταιρεία αὐτὴ ἰδρύθηκε τὸ 1989 ἀπὸ τὸν Kalle Lasn και Bill Schmalz. Αὐτὴ ἡ καναδικὴ ἑταιρεία περιγράφει τὸν ἑαυτό της ὡς ἕνα «παγκόσμιο δίκτυο καλλιτεχνῶν, ἀκτιβιστῶν, συγγραφέων, φαρσέρ, μαθητῶν, ἐκπαιδευτικῶν καὶ τοὺς ἐπιχειρηματίες ποὺ θέλουν νὰ προωθήσουν τὸ νέο κοινωνικὸ κίνημα τῶν ἀκτιβιστῶν τῆς ἐποχῆς τῆς πληροφορίας». Ὑποτίθεται, ὅτι εἶναι ἀντικαπιταλιστές, ἀντικαταναλωτικοί, ὑπὲρ τοῦ περιβάλλοντος ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῆς βίας.
Ἡ Adbusters Media χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τὶς συνδρομὲς τῶν περιοδικῶν της, ἀλλὰ ἔλαβε ἐπιχορηγήσεις τὰ τελευταῖα 10 χρόνια 185.000 US $ ἀπὸ τὸ ἴδρυμα Tides[7] τὸ ὁποῖο ἐν μέρει χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τὸν ἰθύνοντα νοῦ τῆς οἰκονομικῆς ἀποσταθεροποιήσεως τὸν George Soros. Ὁ Οὖγγρος ἑβραϊκῆς καταγωγῆς George Soros, ἀνεκοίνωσε τὴν συμπάθειά του γιὰ τοὺς διαδηλωτὲς καὶ ἔχει ἀφιερώση καὶ δεσμεύση τοὺς ὀργανωτικοὺς καὶ οίκονομικούς του πόρους γιὰ αὐτὸν τὸ σκοπό.
Εἰκόνα 4: Χρηματοδοτήσεις ἑταιρειῶν ἀπὸ τὸν George Soros
Ἡ MoveOn.org ἔχει προωθήση ἐπίσης μία διαδικτυακὴ βάσις ἐπιδείξεως σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ὁμάδα Rebuilt the Dream[9] (Ἀναδημιουργία τοῦ Ὀνείρου), τὸ ὁποῖο πρόκειται γιὰ μία ἄλλη ῥιζοσπαστικὴ ὁμάδα ποὺ χρηματοδοτεῖται ἐπίσης ἀπὸ τον George Soros καὶ ἔχει ὡς ἐπὶ κεφαλῆς της τὸν Van Jones.
Ὁ Van Jones ἦταν ὁ πρώην τσάρος τοῦ προέδρου Obama γιὰ τὴν «πράσινη ἀνάπτυξη», ὁ ὁποῖος παρῃτήθη ὅταν ἔμεινε ἐκτεθειμένος, ἀφοῦ ἀπεκαλύφθη τὸ ἐξτρεμιστικό του παρελθόν.
Ἡ MoveOn.org προέβλεψε, ὅπως προκύπτει ἀπὸ ἕνα μήνυμα ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου: «Μαζύ, θὰ προσθέσουμε ἑκατοντάδες χιλιάδες φωνὲς ἀλληλεγγύης ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ κίνημα Rebuilt the Dream γιὰ τὶς διαδηλώσεις σὲ ὁλόκληρη τὴν χώρα καὶ νὰ δείξουμε στὶς τράπεζες τῆς Wall Street πόση ὀργὴ πραγματικὰ ὑπάρχει».
Ὁ Van Jones εἶναι ἕνας κεντρικὸς σχεδιαστὴς ποὺ χρησιμοποιεῖ μεταξὺ ἄλλων ὡς ἐμπροσθοφυλακὴ τὴν ὁμάδα Rebuilt the Dream. Σὲ μία ὁμιλία του, στὸ χρηματοδοτούμενο ἀπὸ τὸν George Soros, Center for American Progress[10] (Κέντρο γιὰ τὴν ἀμερικανικὴ πρόοδο), συνέκρινε τὶς διαμαρτυρίες τῶν Ἀμερικανῶν μὲ αὐτὲς τῆς «Ἀραβικῆς Ἀνοίξεως» (Arab Spring), λέγοντας: «Εἶχαν τὴν Ἀραβικὴ Ἄνοιξη, ἡ ὁποία ἦταν λαϊκή καὶ μὴ βιαία εὐκαιρία γιὰ νὰ ἀλλάξουμε τὴν διαπραγμάτευση σὲ αὐτὲς τὶς χῶρες. Θὰ πρέπῃ νὰ ἔχουμε ἑνα «Ἀμερικανικὸ Φθινόπωρο» λαϊκὸ καὶ μὴ βίαιο».
Ὁ David DeGraw τῆς AmpedStatus.com[11] εἶναι ἕνας ἄλλος κεντρικὸς παίκτης ποὺ ἀφιέρωσε τὰ τελευταῖα χρόνια στὴν προσπάθεια νὰ ὀργανώσῃ διαδηλώσεις στὴν Ἀμερικὴ κατὰ τῶν διεθνῶν τραπεζιτῶν.
Ὅταν ἡ ἱστοσελίς του ἐδέχθη ἐπίθεση καὶ βγῆκε ἐκτὸς διαδικτύου (offline), μία χαλαρῆς ἡγεσίας ὁμάδα παραβιαστῶν ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν (hackers), μὲ τὸ ὄνομα Anonymous τὸν ἐπλησίασε κρυφὰ καὶ τὸν ἐβοήθησε νὰ σώσῃ τὴν ἐργασία του καὶ τὴν ἱστοσελίδα του.
Ὁ David DeGraw ὀργάνωσε μίαν διαμαρτυρία γιὰ τὴν Wall Street ποὺ θὰ ξεκινοῦσε τὴν ἡμέρα τῆς Σημαίας στὶς 14 Ἰουνίου.
Οἱ
Anonymous ἐπίσης ἀνεκοίνωσαν τὴν: «Ἐπιχείρηση Ἐξεγέρσεως τοῦ Empire
State» (Operation Empire State Rebellion), νὰ ξεκινήσῃ ἐπίσης στὶς 14
Ἰουνίου. Ὁταν αὐτὸ ξεθύμανε ὁ David DeGraw, συνεργάσθηκε μὲ τὸ Adbusters
Media γιὰ νὰ συντονίσουν τὴν ἐπίθεση τὸν Σεπτέμβριο.Ὁ David DeGraw ἔχει μία ὁλοκληρωμένη ἄποψη γιὰ τὸν κόσμο. Ὁ ἰσχυρισμός του ὅτι οἱ παγκόσμιες ἐξεγέρσεις εἶναι ἀποκεντρωμένες καὶ ἀκέφαλες, εἶναι ἕνα φιλελεύθερο ψέμμα. Ὁ ἴδιος ἀναμένει ὅτι αὐτὲς οἱ ἐξεγέρσεις θὰ καταστρέψουν τελικὰ τὴν δύναμη τῆς παγκοσμίου elite ἀλλὰ ἡ οὐτοπική του στάσις εἶναι ἕνα κοινὸ τέχνασμα.
Τὸν Αὔγουστο, οἱ Anonymous[12] ἀνακοίνωσαν ὅτι θὰ συμμετάσχουν στὶς κινητοποιήσεις τοῦ Σεπτεμβρίου.
Οἱ
Anonymous ἀποσταθεροποιοῦν τὶς κυβερνητικὲς ὑπηρεσίες, ἐπιχειρήσεις καὶ
τὶς συνδεδεμένες μὲ αὐτὲς ἐπιχειρήσεις μακρᾶς συνεργασίας, μὲ πειρατεία
σὲ δίκτυα τῶν ὑπολογιστῶν τους. Διασύρουν τὶς κεντρικὲς τράπεζες καὶ
ἔχουν ἀπαιτήσῃ τὴν παραίτηση τοῦ Ben Bernanke. Ἐπίσης ἔχουν ἐνθαῤῥύνῃ
τοὺς διαδηλωτὲς τῆς Wall Street καὶ ἀνακοίνωσαν νίκη μὲ ἕνα μήνυμα
βίντεο μὲ κίνηση ἀνάλογη τοῦ Roi Mat (ῥουὰ μάτ).Οἱ ἀνώνυμοι συμμετεῖχαν ἐπίσης στὴν Ἀραβικὴ Ἄνοιξη. Κατὰ τὴν κορύφωση τῶν διαδηλώσεων, ἐξαπέλυσαν ἐπιθέσεις στὶς αἰγυπτιακὲς κυβερνητικὲς ἱστοσελίδες. Τὸν Αὔγουστο ἔκαναν τὸ ἴδιο στὸ Ὑπουργεῖο Ἀμύνης τῆς Συρίας.
Ὁ Julian Assange τοῦ WikiLeaks ἔχει ἀπαξιωθῇ ἀπὸ ὀξυδερκεῖς παρατηρητὲς ὡς πιόνι τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τὴν ὁποίαν, φαινομενικῶς, ἐκθέτει, ὅπως τὶς 15 Ὀκτωβρίου ἀπευθυνόμενος σὲ ἕνα πλῆθος διαδηλωτῶν στὸ Λονδίνο ποὺ τὸν ἐλάτρευε.
Ὅπως ἰσχυρίζεται μεγαλυτέρα διαφάνεια μέσα ἀπὸ ἔγγραφα ποὺ ἔχουν διαῤῥεύσῃ ἔχουν κάνη καθεστῶτα νὰ κατεῤῥεύσουν. Τὸν Μάϊο ἡ Διεθνὴς Ἀμνηστία ἐπαίνεσε τὰ WikiLeaks καὶ τὶς ἐφημερίδες ποὺ δημοσίευσαν τὰ ἐμπιστευτικὰ ἀρχεῖα τὰ ὁποῖα λειτούργησαν ὡς καταλύτες πίσω ἀπὸ τὴν Ἀραβικὴ Ἄνοιξη.
Rachel Silver
Γιὰ χρόνια, ἡ ἑταιρεία ACORN[14] (Association of Community Organizations for Reform Now), καὶ ἡ ὑπηρεσία διεθνοὺς ἑνώσεως ἐργαζομένων Service Empoyees International Union[15] (SEIU), ἔχουν ὀργανώση ἐκστρατεῖες ἐναντίον τοῦ καπιταλισμοῦ.
Σὲ ἕνα βίντεο τὸν περασμένο Μάρτιο ὁ Steve Lerner τοῦ SEIU, μίλησε γιὰ ἕνα σχέδιο νὰ καταστρέψῃ τὸ χρηματιστήριο, νὰ ἀποσταθεροποιήσουν τὸ ἔθνος καὶ νὰ ἀναδιανείμῃ τὸν πλοῦτο του.
Τὸν
ἴδιο περίπου καιρό, ὁ Wade Rathke ἰδρυτὴς τῆς ACORN, ἔκανε ἔκκληση γιὰ
μαζικὴ διαμαρτυρία, τὴν «Ἡμέρα τῆς Ὁργῆς», (Day of Rage[16]), ποὺ θὰ ἐστόχευε τοὺς τραπεζίτες. Καὶ οἱ δύο ἄνδρες εἶναι σύμμαχοι καὶ κοντὰ στὸν πρόεδρο Obama.
Nelini Stamp
Ἡ Nelini Stamp τῆς WFP ὑπῆρξε σταθερὴ στὸν χῶρο ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα.
Ὁ ἀνθρωπολόγος David Graeber[18] ὁδηγεῖ τὸ παγκόσμιο κίνημα δικαιοσύνης καὶ προωθεῖ τὴν ἄμεσο δημοκρατία, γιὰ νὰ ἀντικαταστήσῃ τὴν ἀντιπροσωπευτικὴ δημοκρατία.
David Graeber
Garret LoPorto
Ὁ Garret LoPorto, ἔμαθε τὴν τέχνη του ὡς σύμβουλος τῶν μέσων ἐνημερώσεως γιὰ τὰ μέλη τοῦ Skull and Bones, John Kerry ὅταν ὁ Kerry ἦταν ὑποψήφιος γιὰ πρόεδρος.
Τότε βοήθησε νὰ ὀργανωθῇ τὸ “Occupy Boston”.
Εἰκόνα 5: Ὁ LoPorto «Τὸ τέλος εἶναι κοντά».
Lisa Fithian
Ἡ θρυλικὴ σοσιαλίστρια καὶ καθηγήτρια Frances Fox Piven[21], εἶναι ἕνας ἄλλος κεντρικὸς σχεδιαστὴς ποὺ ἔχει πολεμήση τὸν καπιταλισμὸ σὲ ὅλη της τὴν ζωή.
Τὸν περασμένο Ἰανουάριο σὲ μία συνέντευξη μὲ τὴν Amy Goodman[22], εἶπε: «Νομίζω ὅτι εἶναι ἐπίσης τρελλὸ νὰ μὲ ἀποκαλέσῃς κομμουνιστή, σοσιαλιστή, ἐπαναστάτη ἢ ὀ,τιδήποτε ἄλλο.». Ὡς ἀκαδημαϊκὸς ποὺ εἶναι ἔχει διδαχθῆ, ὅτι ἡ ἀλήθεια εἶναι σχετική. Τὸ 2003 ἡ Frances Fox Piven ἐξελέγη ἐπίτιμος πρόεδρος τοῦ Δημοκρατικοῦ Σοσιαλιστικοῦ Κόμματος τῆς Ἀμερικῆς.
Ἀμέτρητα ἐργατικὰ κινήματα, συνδικάτα καὶ ἀριστερὲς κοινοτικὲς ὁμάδες ἔχουν δημιουργηθῆ. Ἄλλες ὀργανώσεις τῆς ἀριστερᾶς ποὺ ὑποστηρίζουν τὶς διαμαρτυρίες περιλαμβάνουν τὸ Σοσιαλιστικὸ κόμμα τῶν ΗΠΑ, τοῦ οἰκογενειακοῦ προγραμματισμοῦ, τὴν Δημοκρατία γιὰ τὴν Ἀμερική, τὴν Ἐκστρατεία γιὰ τὸ μέλλον τῆς Ἀμερικῆς, τὴν Ἄνθρωποι γιὰ τὸν Ἀμερικανικὸ Τρόπο, τὴν Δημόσια Ἐκστρατεία, τὴν Ῥοζ Κώδικα, τὴν Κοινὸ Σκοπό, Ἡνωμένη Δράσις, Ὀργάνωσις Τώρα καὶ πολλὲς ἄλλες χρηματοδοτούμενες κυρίως ἀπὸ τὸν George Soros[23] .
Amy Goodman
George Soros
Σὲ μία ἐξέλιξη παρόμοια μὲ αὐτὴν τῆς δεκαετίας τοῦ 1950, ὅταν οἱ ἔρευνες τοῦ Κογκρέσου ἐξέθεσαν τὸ δίκτυο τῆς ἐμπλοκῆς ἑκατοντάδων ὁμάδων κομμουνιστικῶν μετώπων μὲ κάλυψη ὀργανισμοὺς μὲ μὴ κερδοσκοπικὸ χαρακτήρα, πολλὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς ὀργανώσεις ἦσαν ἀλληλοσυνδεόμενες καὶ χρηματοδοτούμενες ἀπὸ πανίσχυρους μὴ κερδοσκοπικοὺς ὀργανισμούς.
Οἱ διαμαρτυρίες ὅπως φαίνεται εἶναι ἡ ἀποκορύφωσις προεργασίας ἀπὸ πολὺ προηγουμένη ὀργάνωση σὲ σχεδιασμὸ καὶ διεργασία, σὲ ἐθνικὸ καὶ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Συζητᾶμε πιθανῶς γιὰ ἐργασία ποὺ ἐχρειάσθη ὁλόκληρες δεκαετίες γιὰ νὰ ὁλοκληρωθῇ καὶ νὰ ὡριμάση μέχρι τὴν στιγμὴ ποὺ ἄρχισε νὰ γίνεται πραγματικότης. Οἱ ἡγέτες τῶν κινημάτων καὶ διαμαρτυριῶν ἀπαρτίζονται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ προδήλως ἔχουν ἀντιαμερικανικὲς ῥίζες. Δὲν ὑπάρχει κάτι αὐθόρμητο ἢ «ἀκέφαλο», χωρὶς ἡγετικὸ στέλεχος γιὰ αὐτὲς τὶς συγκεντρώσεις, ἀδιαφόρως τοῦ ὅτι μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι γνωστό, ἀλλὰ εἶναι ὅλες κατευθυνόμενες καὶ πολὺ προσεκτικὰ ὀργανωμένες.
Τέλος Α΄ μέρους
Πατεράκης Ἀναστάσιος,
[1] AFP εἶναι σύντμησις τοῦ AppleTalk Filing Protocol καὶ εἶναι ἕνα πρωτόκολλο ἀνταλλαγῆς ἀρχείων ποὺ χρησιμοποιεῖται στὸ δίκτυο AppleTalk
[2] New York Times Washington Correspondent
[3] Ἡ POMED, Project on Middle East Democracy εἶναι μία Μὴ Κυβερνητικὴ κομματικὴ Ὀργάνωσις ποὺ ἑδρεύει στὴν Washington District of Columbia, ἀφιερωμένη στὴν ἐξέταση τοῦ πῶς οἱ γνήσιες δημοκρατίες μποροῦν νὰ ἀναπτυχθοῦν στὴν Μέση Ἀνατολὴ καὶ πῶς οἱ Η.Π.Α. μποροῦν νὰ ὑποστηρίξουν καλλίτερα αὐτὴν τὴν διαδικασία, μέσῳ τοῦ διαλόγου, τὴν ἔρευνα καὶ τὴν ὑπεράσπιση. Ἡ POMED ἐργάζεται γιὰ τὴν ἐνίσχυση τῆς ἐκλογικῆς περιφερείας γιὰ τὶς ἀμερικανικὲς πολιτικές, ποὺ στηρίζουν εἰρηνικὰ δημοκρατικὲς μεταῤῥυθμίσεις στὴν Μέση Ἀνατολή.
[4] Τὸ Destroyer Land Report διατηρεῖται ἀπὸ τὸν Tony Cartalucci, εἶναι ἕνας γεωπολιτικὸς ἐρευνητὴς μὲ ἕδρα τὴν Bangkok, Thailand, Τὸ ἔργο του στοχεύει στὴν κάλυψη παγκοσμίων γεγονότων ἀπὸ μία προοπτικὴ τῆς νοτιοανατολικῆς Ἀσίας καθὼς καὶ τὴν προωθήσεως τῆς αὐταρκείας, τῆς πολιτκῆς καὶ οἰκονομικῆς ἀνεξαρτησίας θεωρούμενα σὰν κλειδιὰ γιὰ τὴν ἀληθινὴ ἐλευθερία.
[5] Ἡ Movements.org πιστεύει: «Τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα εἶναι οἰκουμενικά. Τὸ ὅραμά μας εἶναι ἕνας κόσμος ὅπου ἡ τεχνολογία καθιστᾶ τὸν ἀγῶνα γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα καθολικό. Σὲ κλειστὲς κοινωνίες οἱ δικτάτορες καὶ καταχραστὲς δικαιωμάτων κάνουν ἀπίστευτες προσπάθειες γιὰ νὰ φιμώσουν τὴν ἐλευθέρα ἔκφραση, νὰ περιορίσουν τὴν ἔνωση καὶ τὰ θεμελιώδη δικαιώματα. Σὲ πιὸ ἀνοικτὲς κοινωνίες ξοδεύουν ἑκατομμύρια γιὰ νὰ πείσουν τὸν κόσμο ὅτι δὲν ἐπιβάλλουν λογοκρισία, καὶ δὲν βασανίζουν τοὺς ἀντιπάλους τους στὴν χώρα τους. Ὅμως τὴν τελευταῖα δεκαετία ἔχουμε δῆ γενναίους νέους ἀκτιβιστὲς ἀπὸ τὸ Riyadh μέχρι τὴν Μόσχα νὰ ἀντεπιτίθενται μὲ ἐκπληκτικὴ ἐφευρετικότητα. Εὑρίσκουμε καινοτομίες στοὺς τρόπους ἐπικοινωνίας στὸ internet καὶ τὰ δίκτυα κοινωνικῆς δικτυώσεως, τὰ κινητὰ τηλέφωνα καὶ περισσότερα ἄλλα γιὰ νὰ ἀξιοποιήσουμε τὴν δύναμη τῶν ἀνθρώπων σὲ ὅλον τὸν κόσμο, γιὰ νὰ συμμετάσχουν στὸν ἀγώνα ἀκόμη καὶ στὶς πιθανότητες. Στὴν πορεία θὰ φέρουμε νέους συνεργάτες, πειραματιζόμενοι μὲ νέες προσεγγίσεις καὶ μοιραζόμενοι αὐτὰ ποὺ μάθαμε μαζὺ μὲ ἀκτιβιστὲς ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμο. Ἐλᾶτε μαζύ μας, ἂς τὸ κάνουμε νὰ γίνῃ».
[6] Οἱ Adbusters δηλώνουν: Εἴμαστε ἕνα παγκόσμιο δίκτυο ἀκτιβιστῶν, συγγραφέων, καλλιτεχνῶν, φερσέρ, μαθητῶν, ἐκπαιδευτικῶν καὶ ἐφευρετῶν ποὺ θέλουν νὰ προωθήσουν τὸ νέο κίνημα ἀκτιβιστῶν τῆς ἐποχῆς τῆς πληροφορίας. Στόχος μας εἶναι νὰ ἀνατρέψουμε τὶς ὑπάρχουσες δομὲς ἐξουσίας καὶ νὰ σφυρηλατήσουμε μίαν ἀλλαγὴ στὸν τρόπο ποὺ θὰ ζήσουμε στὸν 21ο αἰώνα.
[7] Ἡ Tides εἶναι ἕνας Μὴ Κερδοσκοπικὸς Ὁργανισμὸς ποὺ εὑρίσκεται στὸ Presidio τοῦ Σὰν Φρανσίσκο καὶ στὴν Νέα Ὑόρκη. Ἡ Tides συνεργάζεται μὲ ἰδιῶτες καὶ φορεῖς στοὺς τομεῖς τῆς δημοσιονομικῆς χορηγίας, μὴ κερδοσκοπικὲς κτηματομεσιτικὲς ὑπηρεσίες, συμβουλευτικὲς ὑπηρεσίες, φιλανθρωπικὲς ἐπενδύσεις, τὴν ὑπεράσπιση καὶ διοικητικὲς ὑπηρεσίες. Ἡ ὀργάνωσις ἀποτελεῖται ἀπὸ τρία στοιχεῖα: τὴν Tides Center, Tides Foundation καὶ Tides Shared Spaces.
[8] Ἡ MoveOn εἶναι μία ἀμερικανικὴ μὴ κερδοσκοπικὴ προοδευτικὴ ἢ φιλελεύθερη δημοσία ὁμὰς ὑπερασπίσεως τῆς πολιτικῆς καὶ ἐπιτροπῆς πολιτικῆς δράσεως, ἡ ὁποία ἔχει χορηγήση ἑκατομμύρια δολλαρίων γιὰ τοὺς ὑποψηφίους ποὺ ἀναγνωρίζονται ὡς προοδευτικοὶ στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες. Ἰδρύθη τὸ 1988 ὡς ἀπάντηση στὴν ἀπόπειρα μομφῆς τοῦ προέδρου Bill Clinton, ἀπὸ τὴν ἀμερικανικὴ βουλὴ τῶν ἀντιπροσώπων.
[9] Τὸ Rebuild the Dream ἐπίσης γνωστὸ ὡς American Dream Movement εἶναι μία κεντροαριστερὰ ἀμερικανικὴ ὀργάνωσηις ποὺ ἰδρύθηκε τὸν Ἰούνιο τοῦ 2011 ἀπὸ τὸν πρώην σύμβουλο τῆς κυβερνήσεως τοῦ Obama, Anthony K. “Van” Jones καὶ τῆς ὁμάδος MoveOn.org. Σὲ συνέντευξή του στὸ Democracy Now στὶς 3 Ἀπριλίου 2012 ὁ “Van” Jones συνέκρινε τοὺς ῥόλους τοῦ κινήματος Occupy μὲ ἐκείνους τῆς ἐπιτροπῆς τῶν φοιτητῶν τῆς Student Nonviolent Coordinating Committee μὲ τὸ κίνημα τῶν πολιτικῶν δικαιωμάτων στὴν δεκαετία τοῦ 1960.
[10] Τὸ Center for American Progress εἶναι μία προοδευτικὴ δημόσιος πολιτικὴ γιὰ τὴν ἔρευνα καὶ τὴν ὀργάνωση τῆς ὑπερασπίσεως. Ἡ ἱστοσελίς της ἀναφέρει ὅτι ἡ ὀργάνωσις εἶναι ἀφιερωμένη στὴν «βελτίωση τῆς ζωῆς τῶν Ἀμερικανῶν μέσῳ προοδευτικῶν ἰδεῶν καὶ δράσεως». Τὸ κέντρο παρουσιάζει μία φιλελευθέρα ἄποψη γιὰ οἰκονομικὰ θέματα καὶ ἔχει ἕδρα τὴν Washington, D.C..
[11] Ἡ AmpedStatus.com ἔχει σὰν βασικὸ σύνθημα: «Ἦλθε ἡ ὥρα νὰ κινητοποιηθοῦμε καὶ νὰ κινηθοῦμε ἐπιθετικὰ στὴν κοινὴ λογικὴ καὶ τὶς πολιτικὲς μεταῤῥυθμίσεις».
[12] Οἱ Anonymous εἶναι ἕνα χαλαρὰ συνδεδεμένο δίκτυο ἀκτιβιστῶν hackers (hacktivists). Μἰα ἱστοσελὶς ποὺ σχετίζεται μὲ τὴν ὁμάδα, τοὺς περιγράφει σὰν «μία συγκέντρωση στὸ internet», μὲ μία πολὺ χαλαρὴ καὶ ἀποκεντρωμένη δομὴ διοικήσεως ποὺ λειτουργεῖ γιὰ τὶς ἰδέες καὶ ὄχι ἀπὸ ὁδηγίες. Ἡ ὁμὰς ἔγινε γνωστὴ ἀπὸ μία σειρὰ ἔξυπνα διαδεδομένων εἰσβολῶν σὲ ὑπολογιστὲς καὶ κατανεμημένη ἄρνηση ἐξυπηρετήσεως σὲ κυβερνητικὲς, θρησκευτικὲς καὶ ἑταιρικὲς ἱστοσελίδες γνωστὸ ὡς Distributed Denial of Service (DDoS). Οἱ Anonymous προῆλθαν ἀρχικὰ τὸ 2003 μὲ τὴν λειτουργία τοῦ πίνακος 4chan, ποὺ ἀντιπροσωπεύει τὴν κοινότητα χρηστῶν μὲ τὴν ἔννοια τῶν πολλῶν δικτυωμένων online καὶ offline ὡς ἀναρχικὴ ὁμάδα ψηφιοποιημένου παγκοσμίου ἐγκεφάλου.
[13] Ἡ Rachel Silver εἶναι διευθυντὴς ἀναπτύξεως καὶ ἑταιρικῆς συμπράξεως στὴν συμμαχία γιὰ τὴν νεολαία (Development and Corporate Partnerships Manager at Alliance for Youth Movements).
[14] Ἡ Association of Community Organizations for Reform Now (ACORN), ἦταν μία συλλογὴ ὀργανώσεων βασιζομένων στὴν κοινότητα ποὺ παρεῖχε ὑποστήριξη στὶς οἰκογένειες χαμηλοῦ καὶ μετρίου εἰσοδήματος δουλεύοντας γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῆς γειτονιᾶς, ἐγγραφὴ ψηφοφόρων, ὑγειονομικὴ περίθαλψη, οἰκονομικὰ προσιτὴ στέγαση, καὶ ἀλλα κοινωνικὰ ζητήματα. Ἡ ACORN στὸ ἀπώγειό της ἀριθμοῦσε 500.000 μέλη καὶ περισσότερα ἀπὸ 1.200 κεφάλαια γειτονιᾶς σὲ ππερισσότερες ἀπὸ 100 πόλεις τῶν Η.Π.Α. καθὼς ἐπίσης στὴν Ἀργεντινή, τὸν Καναδᾶ καὶ τὸ Περοῦ. Ἡ ACORN ἰδρύθηκε τὸ 1970 ἀπὸ τοὺς Wade Rathke καὶ Gary Delgado. Κατέθεσαν γιὰ ἐκκαθάριση κεφαλαίου στὶς 2 Νοεμβρίου 2010 γιὰ τὸ κλείσιμο τῆς ἑταιρείας. Πολλὰ μέλη τους καὶ οἱ διοργανωτὲς σχημάτισαν νέες πολιτειακὲς ὀργανώσεις.
[15] Ἡ Service Employees International Union (SEIU) εἶναι ἕνα ἐργατικὸ συνδικάτο ποὺ ἀντιπροσωπεύει περίπου 1,9 ἑκατομμύρια ἐργαζομένους σὲ περισσόερα ἀπὸ 100 ἐπαγγέλματα στὶς Η.Π.Α. συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ Πόρτο Ῥίκο καὶ τὸν Καναδᾶ. Ἡ SEIU ἐπεκεντρώθη στὴν ὀργάνωση τῶν ἐργαζομένων σὲ τρεῖς τομεῖς: Ὑγειονομικὴ περίθαλψις, νοσοκομεῖα καὶ κατ᾽οἶκον φροντίδα καὶ ἐργαζομένων σὲ γηροκομεῖα, σὲ δημόσιες ὑπηρεσίες (τοπικῶν καὶ κρατικῶν δημοσίων ὑπαλλήλων) καὶ παροχῆς ὑπηρεσιῶν ἀκινήτων, ὅπως ἐπιστάτες, ἀξιωματικοὶ ἀσφαλείας καὶ παροχῶν ὑπηρεσιῶν ἑστιάσεως.
[16] Οἱ Days of Rage ἦταν μία σειρὰ ἀπὸ ἄμεσες ἐνέργειες πέραν τῶν τριῶν ἡμερῶν πορειῶν τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1969 στὸ Σικάγο καὶ εἶχαν διοργανωθῆ ἀπὸ τὴν φοιτητικὴ παράταξη Weatherman μὲ σκοπὸ μία Δημοκρατική Κοινωνία.
[17] Τὸ Working Families Party (WFP) εἶναι ἕνα μικρὸ πολιτικὸ κόμμα στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς, τὸ ὁποῖο ἰδρύθηκε στὴν Νέα Ὑόρκη τὸ 1998. Ὑπάρχει ἀδελφὸ κόμμα τοῦ WFP στὸ Connecticut, Massachusetts, South Carolina, Delaware, Pennsylvania, Vermont καὶ στὸ Oregon, ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει σὲ ἐθνικὸ ἐπίπεδο μέχρι σήμερα WFP.
[18] Ὁ David Graeber Rolfe ἐγεννήθη στὶς 12 Φεβρουαρίου 1961. Εἶναι Ἀμερικανὸς ἀνθρωπολόγος καὶ ἀναρχικός, ποὺ ἐσπούδασε Κοινωνικὴ Ἀνθρωπολογία στὸ Goldsmiths, University of London. Ἦταν βοηθὸς καθηγητὴς ἀνθρωπολογίας στὸ πανεπιστήμιο τοῦ Yale ἂν καὶ ἀμφιλεγόμενα τὸ πανεπιστήμιο ἠρνήθη νὰ τὸν ἐπαναπροσλάβῃ καὶ ἡ θητεία του ἔληξε ἐκεῖ τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2007. Ὁ David Graeber ἔχει συμμετάσχη σὲ κοινωνικὸ καὶ πολιτικὸ ἀκτιβισμό, συμπεριλαμβανομένων τῶν διαμαρτυριῶν κατὰ τὴν τρίτη σύνοδο κορυφῆς τῆς Ἀμερικῆς στὸ Quebec τὸ 2001, στὸ Παγκόσμιο Οἰκονομικὸ Συνέδριο στὴν Νέα Ὑόρκη τὸ 2002 καὶ στὸ κίνημα Occupy Wall Street.
[19] Ὁ Garret LoPorto ἐγεννήθη τὸ 1976, εἶναι Ἀμερικανὸς ἀκτιβιστής, συγγραφεύς, ὁμιλητής, ἐπιχειρηματίας καὶ ἐφευρέτης, Τὸ 2010 ὁ Garret LoPorto ἠχογράφησε καὶ κυκλοφόρησε μία ὁμιλία (ἡ ὁποία ἐμελλε νὰ ἀποκτήσῃ μεγάλες διαστάσεις δημοτικότητος στὸ YouTube ), φθάνοντας 6.000.000 θεάσεις, ὅπου ἐκλήθη γιὰ τὴν μεταῤῥύθμιση «Τῆς ἐγκαταστάσεως« (Τhe establishment).
[20] Ἡ Lisa Fithian εἶναι Ἀμερικανὶς πολιτικὴ ἀκτιβίστρια. Ξεκίνησε τὸ ἔργο της στὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ 1970 ὡς μέλος μαθητικοῦ συνδικαλισμοῦ στὸ Λύκειο καὶ στὸ κολλέγιο τοῦ Skidmore. Ὡς μέλος καὶ συντονιστὴς τοῦ κέντρου Εἰρὴνης τῆς Οὐάσιγκτον γιὰ 7 χρόνια κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ 1980. Ὀργάνωσε ἑκατοντάδες ἐκδηλώσεις καὶ διαδηλώσεις σὲ μία σειρὰ θεμάτων τόσο σὲ τοπικὸ ὅσο καὶ σὲ ἐθνικὸ ἐπίπεδο καὶ βοήθησε νὰ διατηρηθῇ μία ἀντιῤῥατσιστικὴ διαδικασία ποὺ μετέτρεψε τὸ Κέντρο Εἰρήνης σὲ μία πολυπολιτισμικὴ ὀργάνωση.
[21] Ἠ Frances Fox Piven ἐγεννήθη τὴν 10η Ὀκτωβριου 1932 καὶ εἶναι Ἀμερικανὶς καθηγήτρια πολιτικῶν ἐπιστημῶν καὶ κοινωνιολογίας στὸ Graduate Center, City University τῆς Νέας Υόρκης, ὅπου ἔχει διδάξη ἀπὸ τὸ 1982. Προηγουμένως εἶχε διατελέση μέλος τῆς Σχολῆς Πολιτικῶν ἐπιστημῶν στὸ πανεπιστήμιο τῆς Βοστώνης.
[22] Ἡ Amy Goodman εἶναι Ἀμερικανὶς δημοσιογράφος ἐκφωνήτρια, ἀρθρογράφος, ἐξεταστικὴ δημοσιογράφος καὶ συγγραφεύς. Ἡ Amy Goodman εἶναι ἡ οἰκοδέσποινα τοῦ Democracy Now, σὲ ἕνα ἀνεξάρτητο παγκόσμιο πρόγραμμα εἰδήσεων ποὺ μεταδίδονται καθημερινὰ στὸ ῥαδιόφωνο, τὴν τηλεόραση καὶ τὸ διαδίκτυο.
[23] Ὀ George Soros ἐγεννήθη στὶς 12 Αὐγούστου τοῦ 1930, εἶναι Οὖγγρος καὶ τὸ ὄνομά του εἶναι Schwartz György. Μεγιστὰν ἐπιχειρήσεων, ἐπενδυτικῶν προγραμάτων καὶ «φιλάνθρωπος». Εἶναι πρόεδρος τοῦ Soros Fund Management καὶ γνωστὸς ὡς «ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔσπασε τὴν Τράπεζα τῆς Ἀγγλίας», ἐξ αἰτίας τῆς ἐπενδύσεως 1 δισεκατομμυρίου US $ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς κρίσεως τοῦ 1992 γνωστῆς ὡς: «Black Wednesday UK currency crisis».
Ὁ George Soros ἐγεννήθη στὴν Βουδαπέστη, Οὐγγαρία, ἀπὸ μία ἑβραϊκὴ οἰκογένεια. Ἡ μητέρα του Ἐλισάβετ (ἐπίσης γνωστὴ ὡς Erzsebet) προῆλθε ἀπὸ μία οἰκογένεια ποὺ συντηροῦσε ἑνα κατάστημα μεταξιοῦ.. Ὁ πατέρας του Tivadar (ἐπίσης γνωστὸς ὡς Teodoro) ἦταν δικηγόρος καὶ αἰχμάλωτος πολέμου κατά τὴν διάρκεια καὶ μετὰ τὸν πρῶτο Παγκόσμιο Πόλεμο ἔως ὁτου δραπέτευσε ἀπό τὴ Ῥωσσία καὶ ἐπανεσύνδεσε τὴν οἰκογένειά του στὴν Βουδαπέστη.
[24] ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι, σελὶς 46, στὸ τέλος τοῦ ἄρθρου μὲ ὅλους τοὺς ὀργανισμοὺς μὲ βοήθεια ὑπερσυνδέσμου γιὰ δυνατότητα προσβάσεως στὴν κάθε μία, ποὺ χρηματοδοτεῖ ὁ George Soros μόνον στὴν Ἀμερικὴ καὶ μὲ τὶς θυγατρικὲς ποὺ χρηματοδοτῶνται μέσῳ τῶν πρωταρχικῶν ἑταιρειῶν. Ὑπάρχουν ἑκατοντάδες ἄλλες σὲ διάφορες χῶρες ὅλες κάτω ἀπὸ τὴν χρηματοδότηση τοῦ ἰδίου ἀριστεροῦ «φιλανθρώπου».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου