Προτεινόμενο!
Καθημερινά διαβάζει κανείς άρθρα που ξορκίζουν το ενδεχόμενο
δημιουργίας εμφυλιοπολεμικού κλίματος στην Ελλάδα, γιατί υποτίθεται ότι
αυτό θα είναι το τέλος του σύγχρονου Ελληνισμού. Κατά τη γνώμη μου,
ωστόσο, μόνον αυτό μπορεί να είναι η σωτηρία του...
Ας κοιτάξουμε γύρω μας. Η χώρα βαδίζει σταθερά προς τον γκρεμό, καθοδηγούμενη από μια πολιτική ελίτ που δεν της καίγεται καρφί (στην πραγματικότητα δεν έχει ιδέα τι σημαίνει η Ελλάδα για τον ανθρώπινο πολιτισμό). Δίπλα της ένας στρατός από ΜΜΕ που φιλοτεχνούν ασταμάτητα μια εικονική πραγματικότητα άσχετη με αυτήν που ζούμε και χυμάνε με λύσσα εναντίον οποιουδήποτε υπενθυμίσει κάποιαν αλήθεια. Και μια γραμμή πιο πίσω οι “ακιντζήδες” των Πανεπιστημίων: χρόνια τώρα ταγμένοι στον αγώνα να συκοφαντήσουν καθετί ελληνικό, εθνικό και ορθόδοξο. Όποιος δεν βδελύσσεται τον εθνικό εαυτό του καταδικάζεται ως εθνικιστής, λαϊκιστής, θρησκόληπτος, ακροδεξιός, ρατσιστής, αντισημίτης. Όποιος πάει να αναφερθεί στην ελληνική ιδιοπροσωπεία ή να προτάξει κάποιο συλλογικό μας συμφέρον γίνεται αυτομάτως “θαυμαστής του Χίτλερ”.
Ώς πότε θα ανεχόμαστε το κάθε σούργελο – δήθεν “ιστορικό” να βρωμίζει τα σχολικά εγχειρίδια; Τον κάθε εσχατόγερο να φτύνει από την δημαρχιακή καρέκλα τους σφαγμένους προγόνους μας; Τον κάθε σοροχαφιέ να οργανώνει Τάγματα Εφόδου για τον λαθροεποικισμό της πατρίδας μας; Μέχρι να αλωθεί οριστικά η χώρα από τους προδότες και τους ανεγκέφαλους που τους ακολουθούν;
Όσο ακόμη εμείς, του εθνολαϊκού σώματος, αποτελούμε την μεγάλη πλειοψηφία, πρέπει να απαλλαχθούμε από τα ελληνοφοβικά περιττώματα. Ο χρόνος δεν δουλεύει υπέρ μας. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ζούμε στην πραγματικότητα έναν εμφύλιο πόλεμο χαμηλής έντασης, όπου ο πάνοπλος εχθρός καταλαμβάνει σιγά σιγά κοινωνικό έδαφος. Η έγνοια του είναι να μην το αντιληφθούμε αλλά – βαυκαλιζόμενοι πως ζούμε σε “δημοκρατία” – να συνεχίσουμε αμέριμνοι τον ύπνο του δικαίου. Την Ελλάδα θα την πάρουμε πίσω μόνο αν αποκαλυφθεί και τσακιστεί ο μισελληνικός κοτζαμπασισμός της ξενόδουλης ελίτ.
antifonitis.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας. Η χώρα βαδίζει σταθερά προς τον γκρεμό, καθοδηγούμενη από μια πολιτική ελίτ που δεν της καίγεται καρφί (στην πραγματικότητα δεν έχει ιδέα τι σημαίνει η Ελλάδα για τον ανθρώπινο πολιτισμό). Δίπλα της ένας στρατός από ΜΜΕ που φιλοτεχνούν ασταμάτητα μια εικονική πραγματικότητα άσχετη με αυτήν που ζούμε και χυμάνε με λύσσα εναντίον οποιουδήποτε υπενθυμίσει κάποιαν αλήθεια. Και μια γραμμή πιο πίσω οι “ακιντζήδες” των Πανεπιστημίων: χρόνια τώρα ταγμένοι στον αγώνα να συκοφαντήσουν καθετί ελληνικό, εθνικό και ορθόδοξο. Όποιος δεν βδελύσσεται τον εθνικό εαυτό του καταδικάζεται ως εθνικιστής, λαϊκιστής, θρησκόληπτος, ακροδεξιός, ρατσιστής, αντισημίτης. Όποιος πάει να αναφερθεί στην ελληνική ιδιοπροσωπεία ή να προτάξει κάποιο συλλογικό μας συμφέρον γίνεται αυτομάτως “θαυμαστής του Χίτλερ”.
Ώς πότε θα ανεχόμαστε το κάθε σούργελο – δήθεν “ιστορικό” να βρωμίζει τα σχολικά εγχειρίδια; Τον κάθε εσχατόγερο να φτύνει από την δημαρχιακή καρέκλα τους σφαγμένους προγόνους μας; Τον κάθε σοροχαφιέ να οργανώνει Τάγματα Εφόδου για τον λαθροεποικισμό της πατρίδας μας; Μέχρι να αλωθεί οριστικά η χώρα από τους προδότες και τους ανεγκέφαλους που τους ακολουθούν;
Όσο ακόμη εμείς, του εθνολαϊκού σώματος, αποτελούμε την μεγάλη πλειοψηφία, πρέπει να απαλλαχθούμε από τα ελληνοφοβικά περιττώματα. Ο χρόνος δεν δουλεύει υπέρ μας. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ζούμε στην πραγματικότητα έναν εμφύλιο πόλεμο χαμηλής έντασης, όπου ο πάνοπλος εχθρός καταλαμβάνει σιγά σιγά κοινωνικό έδαφος. Η έγνοια του είναι να μην το αντιληφθούμε αλλά – βαυκαλιζόμενοι πως ζούμε σε “δημοκρατία” – να συνεχίσουμε αμέριμνοι τον ύπνο του δικαίου. Την Ελλάδα θα την πάρουμε πίσω μόνο αν αποκαλυφθεί και τσακιστεί ο μισελληνικός κοτζαμπασισμός της ξενόδουλης ελίτ.
antifonitis.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου