Κατά την επιστροφή τους ζήτησαν την άμεση αποδοχή και προπαγάνδηση της γραμμής της ΚΔ επί της Μακεδονίας και της Θράκης, αλλά συνήντησαν την πείσμονα αντίσταση και κατηγορηματική άρνηση δύο στελεχών: του Θωμά Αποστολίδη και του Γιάννη Κορδάτου.
Τότε, η ηγεσία της ΚΔ απέστειλε στην Ελλάδα δύο αντιπροσώπους τον Ντιμίτρι Μανουήλσκι (ειδικός για τα βαλκανικά θέματα) και τον Ριχάρδο Σμέραλ (Γενικός Γραμματέας του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας· του ισχυρότερου τότε ΚΚ στην Ευρώπη), οι οποίοι συγκάλεσαν το 3ο Εκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ (26/11-3/12/1924).
Η συζήτηση πάνω στο εθνικό ζήτημα έγινε κατά την τέταρτη ημέρα του Συνεδρίου. Κύρια πρόσωπα στη συζήτηση ήταν οι Μανουήλσκι, Αποστολίδης και Πουλιόπουλος. Ο εισηγητής του θέματος και ειδικός του ΣΕΚΕ Ελευθέριος Σταυρίδης βρισκόταν στην εξορία και έστειλε γραπτώς τη εισήγησή του, ενώ ο πιο αρμόδιος Γ. Κορδάτος απείχε αυτή την ημέρα από την συζήτηση. Οι σύνεδροι δεν γνώριζαν ή δεν αποτολμούσαν κάποια παρέμβαση. Έτσι, και στον τύπο και στην ουσία, η συζήτηση ήταν ένας μονόλογος του Μανουήλσκι, επαναλαμβανόμενος από τον Πουλιόπουλο, και διακοπτόμενος από τον πείσμονα Αποστολίδη. Τα επιχειρήματα του τελευταίου ήταν· α) με την εγκατάσταση των προσφύγων επαψε να υπάρχει μακεδονικός λαός, β) το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα ήταν ανέτοιμο για επανάσταση.
Τελικά, ελήφθη η απόφαση αποδοχής των ανθελληνικών συνθημάτων της ΚΔ και η καθαίρεση του μεν Αποστολίδη από Γραματέα, του δε Κορδάτου από μέλους. Ο νεοεκλεγείς Γραμματέας Π. Πουλιόπουλος άρχισε την προπαγάνδηση του συνθήματος επί του μακεδονικού διά ενυπόγραφων άρθρων του στον Ριζοσπάστη. Χαρακτηριστικό εξ αυτών στις 14/12/1924: «Το Μακεδονικό Ζήτημα»[1]. Συγχρόνως, το Συνέδριο αποφάσισε την μπολσεβικοποίηση του ΚΚΕ η οποία συνίστατο στη μετονομασία του ΣΕΚΕ σε ΚΚΕ, και στην οργάνωση του κόμματος βάσει των μπολσεβικικών αρχών οργάνωσης και λειτουργίας.
[1] Παραθέτουμε τη σχετική περικοπή· «Ανεξαρτησία στη Μακεδονία και στη Θράκη: Η ντόπια κεφαλαιοκρατία (…) καταπιέζει τις εθνικές μειονότητες στη Μακεδονία και στη Θράκη. Η ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος του μακεδονικού και θρακικού λαού. (…) Αν δεν συντρίψουμε τον εθνικό ζυγό της ντόπιας μπουρζουαζίας που βαρύνει στη Μακεδονία και στη Θράκη, δεν μπορούμε να τσακίσουμε τον κοινωνικό ζυγό της ίδιας μπουρζουαζίας που βαρύνει επάνω σ’ εμάς».
Πηγή: Αντίβαρο.
Ο Γιάννης Κορδάτος για ΚΚΕ και Μακεδονία - Πώς η Τρίτη Διεθνής επέβαλε στο ΚΚΕ την ανάγκη "αυτονομίας της Μακεδονίας"
 |
| Ο Γιάννης Κορδάτος διετέλεσε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ (1920–1924) και διευθυντής του Ριζοσπάστη (1922–1924). |
Είναι χαρακτηριστικά αυτά που έγραψε ο Γιάννης Κορδάτος σε άρθρο του στη Revolition Proletarienne το 1926, το οποίο αναδημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» το 1927 για να αποδείξει η τότε ηγεσία του Κ.Κ.Ε ότι ο Κορδάτος ήταν αντεπαναστάτης:
«Η Διεθνής εξάσκησε την επιρροήν της και πίεσε στο έκτακτο συνέδριο του Κόμματος του Νοέμβρη 1924 ν’ αντικαταστήση την Κεντρικήν Κορδάτου με την Κεντρικήν Πουλιόπουλου. Από τότε το παν κατέρρευσε σε συντρίμμια. Οι νέοι αρχηγοί πιπιλίζοντες την καραμέλλα της μπολσεβικοποίησης ρίχτηκαν σε τρελλές επιχειρήσεις.
Αντί να ενισχύσουν ολοένα περισσότερο την επιρροή του Κόμματος πάνω στην εργατική τάξη, κατέστησαν απεναντίας το κόμμα αντιπαθητικό στην εργατική μάζα. Με τα εξτρεμιστικά τους συνθήματα δώσανε στο κράτος προσχήματα για μερικές διώξεις. Μα το άκρον άωτον του παραλογισμού ήταν το σύνθημα της αυτονομίας της Μακεδονίας … Το Κ.Κ.Ε. δημιούργησε μετά ταύτα αυτό το ζήτημα.
Η πολιτική αυτή έδωσε στο Κόμμα το τελειωτικό χτύπημα.
Διαλύθηκε … γιατί αποδοκιμάστηκε από τους εργάτες, γιατί ο κομμουνισμός στην Ελλάδα παρουσιάστηκε σαν σύμμαχος του βουλγάρικου σωβινισμού… Το Κ.Κ.Ε. παρασύρθηκε σε συμμαχία με τους Βουλγάρους υπερεθνικιστές, τους κομιτατζήδες, ενώ ξέχασε να μιλήση ποτέ για τα Δωδεκάνησα που ανήκουν στην Ιταλία, αν και το 90% του πληθυσμού τους είναι Έλληνες, και για την Κύπρο που ανήκει στην Αγγλία, αν και ο πληθυσμός της είναι κατά 85% Ελληνικός».
Αντί να ενισχύσουν ολοένα περισσότερο την επιρροή του Κόμματος πάνω στην εργατική τάξη, κατέστησαν απεναντίας το κόμμα αντιπαθητικό στην εργατική μάζα. Με τα εξτρεμιστικά τους συνθήματα δώσανε στο κράτος προσχήματα για μερικές διώξεις. Μα το άκρον άωτον του παραλογισμού ήταν το σύνθημα της αυτονομίας της Μακεδονίας … Το Κ.Κ.Ε. δημιούργησε μετά ταύτα αυτό το ζήτημα.
Η πολιτική αυτή έδωσε στο Κόμμα το τελειωτικό χτύπημα.
Διαλύθηκε … γιατί αποδοκιμάστηκε από τους εργάτες, γιατί ο κομμουνισμός στην Ελλάδα παρουσιάστηκε σαν σύμμαχος του βουλγάρικου σωβινισμού… Το Κ.Κ.Ε. παρασύρθηκε σε συμμαχία με τους Βουλγάρους υπερεθνικιστές, τους κομιτατζήδες, ενώ ξέχασε να μιλήση ποτέ για τα Δωδεκάνησα που ανήκουν στην Ιταλία, αν και το 90% του πληθυσμού τους είναι Έλληνες, και για την Κύπρο που ανήκει στην Αγγλία, αν και ο πληθυσμός της είναι κατά 85% Ελληνικός».
Πηγή: Οι μάσκες πέφτουν
infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου