Τὰ θετικὰ τοῦ ῥατσισμοῦ

Ἡ ῥάτσα εἶναι λέξις Ἰταλικὴ σημαίνει φυλή· μεταφορικὰ χρησιμοποιεῖται καὶ σημαίνει ἔξυπνος, τετραπέρατος (διαβόλου ῥάτσα)· καὶ ρατσισμὸς εἶναι θεωρία περὶ ἀνωτέρας φυλῆς (ῥάτσας). Ὅλες οἱ φυλὲς ἔχουν τὸν ἰδικόν τους πολιτισμόν, ὁ ὁποῖος ἀκουμπᾶ ἐπάνω σὲ τρεῖς πυλῶνες, τὴν ἱστορία, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα ἑνὸς λαοῦ....

Στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων ἄλλες ῥάτσες ἀνεπτύχθησαν ῥαγδαῖα καὶ ἄλλες ἔμειναν στάσιμες. Πρᾶγμα ποὺ καθιστᾶ τὶς ἀνεπτυγμένες φυλὲς ἀντικειμενικῶς ἀνώτερες, ἀπό τὶς ἄλλες, ποὺ ἔμειναν στάσιμες σὲ ἕνα πρωτόγονο ἐπίπεδο, καὶ ἀπὸ αὐτὲς ποὺ ἀνεπτύχθησαν μερικῶς.
Αὐτὸ ποὺ δελεάζει μεγάλον ἀριθμὸν κατωτέρων ἐπιπέδου ῥάτσας νὰ εἰσβάλῃ σὲ ἀνεπτυγμένες χῶρες εἶναι ἡ συνεχὴς ἀναζήτησις φθηνοτέρων ἐργατικῶν χεριῶν ἀπό τὶς ἀνεπτυγμένες χῶρες, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι σοβαρὸ πλήῆγμα στὸν πολιτισμό, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τῶν φυλῶν, χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ κάποιο ὄφελος κοινωνικὸ ἢ οἰκονομικό. Ἀντιθέτως ὑποβαθμίζει τὸ βιωτικὸ καὶ τὸ πολιτιστικὸ ἐπίπεδο τῶν ἰθαγενῶν.
Ὁ Κᾶρλ Μᾶρξ, μὲ ἀφορμὴ τὴν μεγάλη ἀπεργία τῶν μεταλλορύχων τοῦ Βελγίου, ἔχει ἀφιερώσει ὁλόκληρο κεφάλαιο γιὰ τὸ συγκεκριμένο θέμα, ἀποκαλώντας ἐγκληματίες τοὺς μετανάστες, ἀλλὰ καὶ ὅσους τοὺς ὑποστηρίζουν.
Ὅταν δέ, εἴδε τὰ καράβια φορτωμένα μὲ μετανάστες ἐργάτες, εἶπε χαρακτηριστικά «Πετᾶξτε τους στὴν θάλασσα».
Ἡ εισβολὴ τῶν φυλῶν κατωτέρου ἐπιπέδου σὲ ἄλλες προηγμένες κοινωνίες δὲν βοηθᾶ κάποιαν ἀπὸ τὶς δύο.
Ἀντιθέτως δυσκολεύει τὴν μὴ προηγμένη καὶ ὀπισθοδρομεῖ τὴν ἀνάπτυξη τῆς προηγμένης, γιὰ νὰ ἀντισταθμίσῃ μὲ τὴν μὴ προηγμένη, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴν ὑπάρχῃ ἀνάπτυξις. Διότι εἰσάγουν τὴν ἰδικήν των κουλτούρα, γκρεμίζοντας δύο ἀπὸ τὰς κολώνας ποὺ στηρίζουν ἕναν πολιτισμό, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα.
Δημιουργεῖται ταὐτόχρονα τὸ αἴσθημα τοῦ ἀνταγωνισμοῦ τῶν ἰθαγενῶν ἔναντι τῶν ἀλλοδαπῶν καὶ τὸ ἀντίθετο, ἕκαστος γιὰ τοὺς δικούς του λόγους. Οἱ ἰθαγενεῖς, ὅντας παραγκωνισμένοι, προσπαθοῦν νὰ ἐπιβιβιώσουν στὸν τόπο τους, κατηγορώντας, ὄχι ἀδίκωςμ τοὺς εἰσβολεῖς, γιὰ τὴν ὀπισθοδρόμιση τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου των. Οἱ ἀλλοδαποί, ἀναζητώντας καλλίτερες συνθῆκες ζωῆς, εἰσέρχονται σὲ ἄλλες χῶρες φέρνοντας τὸν τρόπο ζωῆς των ἀπὸ τὶς χῶρες προελεύσεώς των καὶ χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ κάνουν τὴν παραμικρὴ προσπάθεια ἐνσωματώσεώς τους στὴν νέα χώρα καὶ τοὺς νόμους της, κατηγορώντας τοὺς ἰθαγενεῖς γιὰ ἔλλειψη ἀνθρωπιστικῶν διαθέσεων καὶ ταὐτόχρονα προσπαθοῦν νὰ γίνουν βεζύριδες στὴν θέση τοῦ βεζύρου.
Ἀν μὴ τὶ ἄλλο ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει τὸ ἱερὸ καθῆκον νὰ διαφυλλάξῃ τὴν φυλή του καὶ νὰ τὴν ἐξελίξῃ ὅσο μπορεῖ περισσότερο στὸν τόπο του.!
Ἐὰν οἱ συνθῆκες ἀναγκάσουν κάποιον νὰ φύγῃ ἀπὸ τὴν χώρα του, ἔχει κάποιες ὑποχρεώσεις:
α) Νὰ σεβασθῇ τὴν χώρα προορισμοῦ, τοὺς κατοίκους της καὶ τοὺς νόμους της.
β) Νὰ κρατήσῃ ἐπαφὲς μὲ τὴν πατρίδα του μέχρι θανάτου καὶ ὅταν θὰ ἔχῃ τὴν δυνατότητα νὰ βοηθήσῃ τοὺς ὀμοφύλους του.
γ)Ἐὰν δὲν ἔχῃ οἰκογένεια καί, κατὰ τὴν διάρκεια παραμονῆς του ἐκτὸς τῆς χώρας του, θελήσῃ νὰ ἀποκτήσῃ, νὰ διαλέξῃ ἄτομο τοῦ ἀντιθέτου φύλλου, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἴδια φυλή.
δ) Νὰ μεγαλώσῃ τὰ παιδιὰ ποὺ ἔχει σύμφωνα μὲ τὰ ἰδεώδη τῆς φυλῆς του καὶ ταὐτόχρονα νὰ τὰ μάθῃ νὰ σέβονται τὴν χώρα ποὺ τοὺς φιλοξενεῖ χωρὶς νὰ ντρέπονται γιὰ τὴν καταγωγή τους.
ε) Νὰ τὰ ὑποχρεώσῃ νὰ κρατοῦν ἐπαφὲς μὲ τὴν πατρίδα τους καὶ
στ) Μετὰ θάνατον νὰ ταφῇ στὴν πατρίδα του μὲ τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα αὐτῆς.
Ἲῶ