Ντόναλντ Τουσκ: Χρήσιμος ηλίθιος, αλλά για ποιους;

Για την ανέλιξή του δεν εκτιμήθηκε η οξυδέρκειά του ούτε η ηθική ακεραιότητά του. Μονάχα η ικανότητά του να μεταμορφώνεται σε γλοιώδες σφουγγαρόπανο της Frau

Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Ο Ντόναλντ Τουσκ είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα νεογενίτσαρου κομισάριου των Βρυξελλών. Γνήσιο πολιτικό προϊόν της μετασοβιετικής νεοφιλελεύθερης λαίλαπας στις χώρες του πρώην υπαρκτού, διετέλεσε πρωθυπουργός για δύο θητείες στην Πολωνία και, όταν είδε ότι ξέφτισε η μπογιά του, απέδρασε εγκαίρως για τις Βρυξέλλες....
Εκεί, ποντάροντας πρωτίστως στα αντιρωσικά διαπιστευτήριά του, τα γερμανικά μαντρόσκυλα του φόρτωσαν ένα κοστούμι πολύ μεγαλύτερο από το μπόι του. Κι έτσι αναδείχτηκε πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, διαδεχόμενος έναν άλλο φασουλή αχυράνθρωπο, τον Χέρμαν βαν Ρομπάι, κυριολεκτικά από το πουθενά.

Για την ανέλιξή του αυτή δεν εκτιμήθηκαν η οξυδέρκεια ή οι τεχνοκρατικές ικανότητές του (μιλάει αγγλικά λίγο χειρότερα από τον Τσίπρα…) ούτε η ηθική ακεραιότητά του (ενεπλάκη σε σκάνδαλο υποκλοπών). Μονάχα η ικανότητά του να μεταμορφώνεται σε γλοιώδες σφουγγαρόπανο της Μέρκελ. Τον θυμόμαστε, άλλωστε, στην κρίσιμη σύνοδο του Ιουλίου 2015 να λέει το ανεκδιήγητο «the game is over» στον Ελληνα πρωθυπουργό, ο οποίος του απάντησε ότι «οι ζωές των ανθρώπων, οι συντάξεις και οι μισθοί δεν είναι παιχνίδι».

Αν και Πολωνός στην καταγωγή, όπως προαναφέραμε, ο καλύτερος υπηρέτης του Βερολίνου είναι ασφαλώς αμβλυμένης εθνικής συνείδησης, όπως πολλοί αξιωματούχοι της νομενκλατούρας των Βρυξελλών. Γι’ αυτόν ευαγγέλιο είναι το γερμανικό όραμα «ευρωπαϊκής ενοποίησης» με την κυριαρχία των τραπεζών και το νεοφιλελεύθερο μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης.

Στην πατρίδα του, όπου κυβερνά με ευρεία αποδοχή το καθαρόαιμο δεξιό και ευρωσκεπτικιστικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη, δεν θέλουν πλέον ούτε να τον μυρίσουν, σε σημείο μάλιστα που επιχειρήθηκε πολωνικό βέτο στην ανανέωση της ευρωπαϊκής θητείας του!

Το Βερολίνο όμως επέβαλε την επανεκλογή του και συνέχιζε να αναπέμπει ύμνους στο πρόσωπό του. Μέχρι πρόσφατα, όταν αναγκάστηκε να τον «αδειάσει» προσωρινά επειδή προκάλεσε σάλο με τη διαφαινόμενη πρωτοβουλία του να ακυρώσει το (σαθρό ομολογουμένως) πλαίσιο μεταναστευτικής πολιτικής που προβλέπει, στη θεωρία πάντα, τη μετεγκατάσταση προσφύγων βάσει ποσοστώσεων στα κράτη-μέλη.

Κάποιοι ανόητοι ή εντολοδόχοι που θέλουν να αποκρύψουν τα πραγματικά κίνητρα της μαριονέτας των Γερμανών είπαν ότι… έκανε του κεφαλιού του για να ανεβάσει τις (καμένες) μετοχές του στην πατρίδα του, που μαζί με την Ουγγαρία και την Τσεχία υιοθετεί ένα σκληρό πλαίσιο αποκλεισμού επίδοξων μουσουλμάνων μεταναστών.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο Τουσκ λειτούργησε πάλι σαν λαγός της Μέρκελ, η οποία βρίσκεται σε δυσχερέστατη θέση και θέλει να βολιδοσκοπήσει το πεδίο δραστικών φραγμών στη μεταφορά προσφύγων από τις λεγόμενες «χώρες πρώτης υποδοχής».

Η Γερμανίδα πολιτικός, που δυσκολεύεται εξαιρετικά να σχηματίσει νέα κυβέρνηση, δεχόμενη αμφίπλευρες πιέσεις με κύριο άξονα το Μεταναστευτικό, επιθυμεί πλέον να υψώσει έναν νοητό φράχτη που θα περιορίζει τους Ασιάτες και τους Αφρικανούς μετανάστες στην Ιταλία, στην Ισπανία και την Ελλάδα. Εκεί δηλαδή όπου πρωτοπατούν το πόδι τους διασχίζοντας τα ευρωπαϊκά θαλάσσια σύνορα.

Δεν μπορεί να το ομολογήσει ευθέως, γιατί είναι η ίδια που ευθύνεται για την πολιτική των «ανοιχτών θυρών» με τα…Willkommen και τα άλλα καραγκιοζιλίκια της μαζικής υποδοχής προσφύγων που ξεκίνησε μόλις πριν τρία χρόνια και τερματίστηκε άδοξα όταν διαπιστώθηκε πως κάποιοι από τους νεοεποίκους, εκτός από το να δουλεύουν για ψίχουλα στα εργοστάσια της Βαυαρίας, στριμώχνουν τις Γερμανίδες στις χριστουγεννιάτικες γιορτές, βιάζουν παιδάκια και βάζουν καμιά βόμβα, όταν τους ορμηνέψει το Χαλιφάτο…

Η Μέρκελ λοιπόν ήταν εκείνη που έβαλε τον Ντόναλντ, «τον δικό μας Ντόναλντ», όπως αρέσκεται να τον προσφωνεί, να ρίξει άδεια μήπως και πιάσει γεμάτα… Και ασφαλώς όταν στις αρχές του καλοκαιριού ο αχυράνθρωπος αυτός επιστρέψει, ξεδιπλώνοντας στη Σύνοδο Κορυφής την πρόταση που αναγκάστηκε για λίγο να αποσύρει, θα φανούν οι πραγματικές προθέσεις αυτών που επιθυμούν να μένουν οι πρόσφυγες εκεί όπου τους περισυλλέγουν.

Η ειρωνεία του πράγματος είναι πως σε ό,τι αφορά την περιβόητη «μετεγκατάσταση», η Γερμανία έχει δεχτεί να φιλοξενήσει μέχρι τώρα λιγότερους από 5.500 πρόσφυγες που έκαναν αίτηση ασύλου σε ελληνικό έδαφος. Ηδη το πρόγραμμα έχει σταματήσει να εφαρμόζεται και το Βερολίνο διαμηνύει την πρόθεσή του να σφραγίσει τα σύνορά του σε μετανάστες από την Ελλάδα, υποβάλλοντας ακόμη και τους Ελληνες ταξιδιώτες σε εξευτελιστικούς ελέγχους ρατσιστικού τύπου.

Η συνέχεια προμηνύεται δυστυχώς ακόμη χειρότερη και δεν έχει σχέση με τον… εγκέφαλο του Τουσκ, αλλά με αυτούς που θα του πασάρουν τα σκονάκια…

πηγή