2018, το έτος της εκκαθάρισης

Βασίλης Βιλιάρδος

 Φαίνεται πως το 2018 θα «εκκαθαριστεί» ολόκληρη η ελληνική οικονομία, μέσω της μεταβίβασης της υπερχρεωμένης ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας στους νέους ιδιοκτήτες της χώρας. Έτσι οι εργαζόμενοι θα μετατραπούν σε φθηνούς σκλάβους της γερμανικής ή άλλης βιομηχανίας, τα εξοχικά τους θα χρησιμεύσουν ως κατοικία των Ευρωπαίων συνταξιούχων, τα σπίτια τους θα χαθούν, η ναυτιλία, ο τουρισμός και η γεωργία θα περάσουν σταδιακά σε ξένα χέρια κοκ....

«Εύλογα» θα σκεφθούν κάποιοι, αφού αυτή είναι η μοίρα οποιουδήποτε δεν διαχειρίζεται συνετά τα περιουσιακά του στοιχεία, με αποτέλεσμα να χρεοκοπεί.

Όπως και να είναι, στην όλη διαδικασία εκκαθάρισης θα συμμετέχουν επίσης ορισμένοι Έλληνες – είτε ως «προστάτες» των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων απέναντι στις εισπρακτικές εταιρείες, είτε ως ιδιοκτήτες/στελέχη εισπρακτικών εταιρειών, είτε ως συνεργάτες των επενδυτικών κεφαλαίων. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, τα «υποκείμενα» αυτά θα προσπαθήσουν να κερδίσουν ότι μπορούν από το «πλιάτσικο» που θα ακολουθήσει – χωρίς κανέναν απολύτως ηθικό ενδοιασμό.

Σε κάθε περίπτωση εάν δεν ανατραπεί η κυβέρνηση, εάν δεν αντιδράσουν οι Πολίτες και εάν δεν ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος, έχουμε την εντύπωση πως η ανάπτυξη θα ξεκινήσει μέσα στο 2018. Φυσικά η μεσαία τάξη θα έχει ήδη καταστραφεί, ενώ δεν θα ωφεληθούν καθόλου οι Έλληνες, αφού δεν θα τους ανήκει πια η Ελλάδα – με εξαίρεση τη νέα ελίτ που θα δημιουργηθεί, η οποία θα διαμένει σε πράσινες, προστατευμένες από τον «όχλο» περιοχές κατά το παράδειγμα του Ιράκ ή της Βραζιλίας στο παρελθόν.

Η αιτία της ανάπτυξης θα είναι το ότι, όταν μεταφερθεί η δημόσια, καθώς επίσης η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων στους ξένους, δεν θα υπάρχει πλέον κανένας λόγος να μη διενεργούνται επενδύσεις – ενώ για τις εξαγορές θα εισρεύσουν κεφάλαια από το εξωτερικό, τα οποία φυσικά δεν θα θέλουν να τα χάσουν οι «επενδυτές», με αποτέλεσμα να αποκτήσει η χώρα πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, καθώς επίσης θετικούς οικονομικούς δείκτες.

Στη συνέχεια, οι νέοι ιδιοκτήτες της Ελλάδας θα απαιτήσουν τη μείωση του δημοσίου χρέους της ή, τουλάχιστον, την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του, για το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί για να αποδώσουν οι επενδύσεις τους. Έτσι θα επιβαρύνουν πανέξυπνα τους υπόλοιπους Ευρωπαίους με το κόστος της επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας, εν αγνοία τους φυσικά – αφού αυτοί έχουν ουσιαστικά αναλάβει τα χρέη της Ελλάδας, κάποτε για να διασωθούν οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες.

Οι νέοι ιδιοκτήτες της Ελλάδας θα απαιτήσουν επί πλέον καλύτερους φορολογικούς συντελεστές, όσον αφορά τις επιχειρήσεις, σταθερό πλαίσιο, ευνοϊκότερη νομοθεσία κοκ. – οπότε θα αυξηθούν οι επενδύσεις, με αποτέλεσμα να ισχυροποιηθεί ο ρυθμός ανάπτυξης, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας (με μισθούς πείνας φυσικά και με μηδενικές συντάξεις), να κλιμακωθεί η κατανάλωση, να ενισχυθούν τα έσοδα του δημοσίου κλπ. Τέλος, εάν συνεχίσουν τα μεταναστευτικά κύματα, η Ελλάδα θα μετατραπεί σε μια πολυπολιτισμική περιοχή, στην οποία δεν θα έχει καμία θέση η Δημοκρατία – κρίνοντας από το ότι ήδη «αποικείται» από ξένους πληθυσμούς σε μεγάλη έκταση, ενώ δρομολογούνται μεγάλες αλλαγές στο Αιγαίο και στη Θράκη.

Υπάρχει βέβαια ένας μεγάλος αστάθμητος παράγοντας εντός της Ευρώπης, εκτός από τον κίνδυνο να ξεσπάσει παγκόσμιος πόλεμος με πεδίο μάχης τη Σαουδική Αραβία, καθώς επίσης το επόμενο νομοτελειακό κραχ: η βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια της Ευρωζώνης, η Ιταλία, η οποία είναι η μοναδική μεγάλη οικονομία που το κατά κεφαλήν εισόδημα παραμένει κάτω από το 2007 (γράφημα), ενώ αυξάνονται οι Πολίτες της που τοποθετούνται εύλογα εναντίον του ευρώ.

Πηγή