Βάστα Γερούν...

Του Κώστα Στούπα 

"Θαυμάζω τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος απέδειξε ότι είναι ένας επιτυχημένος πολιτικός, ικανός να καθοδηγήσει τη χώρα του στο δρόμο της σταθερότητας. Αυτό είναι κρίσιμο. Δεν χρειάζεται να συμφωνώ με κάθε πρωτοβουλία και άποψη. Η επαναφορά μιας χώρας στη σταθερότητα, όμως, είναι κρίσιμη. Ο Τσίπρας ήρθη στο ύψος των περιστάσεων ως όφειλε”. 

Η παραπάνω φράση...

δεν ανήκει στο σύμβουλο στρατηγικού σχεδιασμού τον κ. Καρανίκα, ούτε τον κ. Κουρουμπλή ή τον κ. Σπίρτζη που χάρη στον κ. Τσίπρα ανασύρθηκαν από το καλάθι των απλύτων του βαθέος ΠΑΣΟΚ.

Πολύ περισσότερο δεν ανήκουν σε κάποιον αντιμνημονιακό αριστεριστή που για χάρη μιας αργομισθίας ξέχασε με όσα "λιβάνιζε” τις αυταπάτες του για δεκαετίες.

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στο Γερούν Ντάιζελμπλουμ τον Πρόεδρο του Eurogroup.

Δυο τινά συμβαίνουν είτε οι Ευρωπαίοι δανειστές έχουν γοητευτεί από το σχέδιο οικονομικής και πολιτικής ανασύνταξης της χώρας του κ. Τσίπρα είτε μας δουλεύουν, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό.

Υπάρχει κάποιο σχέδιο οικονομικής και πολιτικής ανασύνταξης της χώρας και δεν το έχουμε καταλάβει;

Η κυβέρνηση μας λέει πως υπάρχει και πάει περίφημα.

Προφανώς η κυβέρνηση θεωρεί μεταρρύθμιση την παράδοση των πανεπιστημίων και δημόσιων οργανισμών σε συμμορίες που παριστάνουν τους συνδικαλιστές. Ή την προσπάθεια ακύρωσης υπηρεσιών όπως το Taxibeat για χάρη των "κατσαπλιάδων” της ασφάλτου.

Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη βελτίωσης της κατάστασης στην Ελλάδα σε κανέναν τομέα και πολύ περισσότερο στην οικονομία.

Ο μόνος τομέας που πάει καλά είναι αυτός των δημόσιων εσόδων αλλά ήδη υπάρχουν σημάδια μείωσης της φοροδοτικής ικανότητας λόγω υπερφορολόγησης. Το 2018 το αργότερο, τα μαντάτα θα είναι αρνητικά.

Υποτίθεται πως τα τελευταία χρόνια οι δανειστές με αντάλλαγμα την κάλυψη των δανειακών αναγκών και την αποφυγή μιας ολοσχερούς κατάρρευσης μας υποχρεώνουν μέσω μνημονίων να κάνουμε μεταρρυθμίσεις προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της οικονομικής ελευθερίας.

Το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών – "Μάρκος Δραγούμης” (ΚΕΦίΜ) παρουσίασε την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου τα αποτελέσματα μιας ετήσιας έρευνας σε σχέση με τους δείκτες οικονομικής ελευθερίας.

Τα στοιχεία του 2015 είναι διαφωτιστικά καθώς η Ελλάδα σύμφωνα με τα στοιχεία και την κατάταξη του Ινστιτούτου Frazer στην 116η θέση μεταξύ 159 χωρών, 27 θέσεις χαμηλότερα από το προηγούμενο έτος.

Σε σχέση με τον περσινό δείκτη η Ελλάδα υποχώρησε 27 θέσεις, με εμφανείς τις επιπτώσεις των κεφαλαιακών ελέγχων του 2015. Η Ελλάδα βρίσκεται πλέον ανάμεσα στη Νιγηρία (114) και το Μπαγκλαντές (117) σύμφωνα με επικαιροποιημένα στοιχεία του 2015 σε ό,τι αφορά τον βαθμό οικονομικής ελευθερίας. Η Ελλάδα καταλαμβάνει τη χειρότερη θέση μεταξύ όλων των κρατών-μελών της ΕΕ, αλλά και όλων των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Σε σχέση με τις εκθέσεις από το 2000 έως το 2015, οι χώρες που "βούτηξαν" στην κατάταξη περισσότερο ήταν η Ελλάδα, η Αργεντινή, η Βολιβία, η Ισλανδία και η Βενεζουέλα. Αυτές που "σκαρφάλωσαν" περισσότερο ήταν η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Ρουάντα, η Αλβανία και η Κύπρος.

Η οικονομική ελευθερία μιας χώρας είναι ευθέως ανάλογη με την ευημερία και το βιοτικό της επίπεδο. Οι βαλκανικές και ανατολικοευρωπαϊκές χώρες που βελτίωσαν τους δείκτες οικονομικής ελευθερίας τα τελευταία χρόνια όχι μόνο πλησιάζουν την Ελλάδα στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, αλλά κάποιες την έχουν προσπεράσει ήδη.

Μήπως ο κ. Ντάιζελμπλουμ είναι τόσο ανίδεος που πιστεύει τις διαβεβαιώσεις κυβερνητικών στελεχών πως έρχεται ανάπτυξη που θα τρίβουμε τα μάτια μας και ο κ. Τσακαλώτος θα αναγκαστεί να βάλει "φίλτρα” για να επιλέγει ποιες επενδύσεις θα προχωρήσουν;

Η οικονομική συνταγή που ακολουθεί η κυβέρνηση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην οικονομική στασιμότητα και αυτό είναι το καλύτερο σενάριο...

Κανένας τόσο ηλίθιος δεν φτάνει σε μια τόσο υψηλή θέση διαχείρισης εξουσίας σε ένα από τα πιο ισχυρά και πλούσια κλαμπ χωρών του πλανήτη, όπως είναι το Eurogroup.

Είναι προφανές πως μας "δουλεύει”, όπως οι προηγμένοι πολιτισμοί "δουλεύουν¨ τους ιθαγενείς με καθρεφτάκια, χάνδρες και επαίνους προς τους τοπικούς φυλάρχους.

Με τη στάση που κρατούν οι Ευρωπαίοι όμως αφαιρούν από τον κ. Τσίπρα, σε περίπτωση αποτυχίας του προγράμματος που εφαρμόζει να παίξει το χαρτί του διχασμού και ρήξης. Του αφαιρούν π.χ. τη δυνατότητα την ερχόμενη Άνοιξη, αν το πρόγραμμα δεν βγαίνει και χρειαστούν νέα μέτρα, να προσπαθήσει να αποδώσει τα αίτια της χρεοκοπίας στην υπονόμευσή του.

Από την άλλη πλευρά όμως με την αποδοχή του φορομπηχτικού μνημονίου του ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνουν ένα μέρος της ευθύνης της αποτυχίας...

πηγή