Οι μηχανισμοί όμως της εξουσίας δεν αρκούνται μόνο σ’ αυτό....
Σπέρνουν τον τρόμο και τον πανικό, τον μετατρέπουν σε μαζική «αντιτρομοκρατική» παράνοια για να καταλύσουν τις πολιτικές ελευθερίες, να ενοχοποιήσουν τις αντιστάσεις και να υποτάξουν ολοκληρωτικά τις κοινωνίες.
Μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη, ερεθίστηκε και τροφοδοτήθηκε υστερικά ο πλανητικός τρόμος, και μέσω αυτής της υστερίας και της αχαλίνωτης εμπορίας του τρόμου ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός μακελεύει τον πλανήτη και τα καπιταλιστικά κράτη σφυρηλατούν νέες αλυσίδες στις κοινωνίες και υφαίνουν ένα τελετουργικό σκηνικό τρόμου και ψυχωτικού σκοταδισμού με στόχο: Την ολοκληρωτική άλωση και ΥΠΟΤΑΓΗ των κοινωνιών…
Αυτή τη διαλεκτική του ΤΡΟΜΟΥ περιγράφει, παραστατικά, ο Νίκος Κλειτσίκας στο άρθρο του: «Η διεθνής "τρομοκρατία"... ελληνικό φαινόμενο!».
Μια ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ που έχει περιγραφτεί και αναλυθεί πριν από χιλιάδες χρόνια, από τον Ηρόδοτο!!!
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
«Historia vero testis temporum, lux veritatis,
vita memoriae, magistra vitae, nuntia vetustatis»
«Η Ιστορία στην πραγματικότητα είναι μάρτυρας των εποχών,
φως της αλήθειας, ζωή της μνήμης,
δάσκαλος ζωής, αγγελιοφόρος του παρελθόντος»
Μάρκος Τύλλιος Κικέρων (Marcus Tullius Cicero),
Περί ρήτορος (De oratore), II, 9, 36, (55 π.Χ.)
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της 11ης Σεπτέμβρη 2001 και μιας αγελάδας; Ο θηλασμός μιας αγελάδας για τόσο πολύ καιρό... Όπως εύστοχα επισημαίνει ο Θύμιος Παπανικολάου "Το γκρέμισμα των Δίδυμων Πύργων: Η ωμή αμερικανική προβοκάτσια, η οποία
αποτελεί το έναυσμα για την κήρυξη ενός δόλιου και σατανικού πολέμου των
ΗΠΑ εναντίον ολόκληρου του πλανήτη…" (περιοδικό "Ρεσάλτο").
Για να
κατανοήσουμε το φαινόμενο διεθνής "τρομοκρατία" πρέπει να ανατρέξουμε
στην Ηρόδοτο κι έτσι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε γιατί στις δημόσιες
προκηρύξεις της για πρόσληψη προσωπικού της αμερικάνικης μυστικής
υπηρεσίας Cia, προτιμώνται "γνώστες της αρχαίας ελληνικής ιστορίας".
Το κύρος των ΗΠΑ, της πάλαι ποτέ υπερδύναμης, φθίνει δραματικά ακόμη και στους πιστούς συμμάχους της.
Το εφεύρημα του υπερεθνικού κεφαλαίου να "επενδύσει" στη "δικαιωματική αριστερά" εγκαταλείποντας την παραδοσιακή δεξιά, οδήγησε την... κοσμοπολίτικη "αριστερά" των "Radical chic" να χάνουν την εμπιστοσύνη των λαϊκών μαζών, όταν όπως κι η δεξιά ανταγωνίζονται για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής του συστήματος. Χωρίς επιφυλάξεις ή προσχήματα έχουμε την ταύτιση της "ανανεωτικής αριστεράς" με την παραδοσιακή δεξιά, που τώρα συχνά παρατηρούμε να ενδύεται τον μανδύα, την αριστερή ρητορική διεκδικώντας εκ νέου τις λαϊκές μάζες που απογοητεύτηκαν από την "μεταρρυθμιστική αριστερά".
Το κύρος των ΗΠΑ, της πάλαι ποτέ υπερδύναμης, φθίνει δραματικά ακόμη και στους πιστούς συμμάχους της.
Το εφεύρημα του υπερεθνικού κεφαλαίου να "επενδύσει" στη "δικαιωματική αριστερά" εγκαταλείποντας την παραδοσιακή δεξιά, οδήγησε την... κοσμοπολίτικη "αριστερά" των "Radical chic" να χάνουν την εμπιστοσύνη των λαϊκών μαζών, όταν όπως κι η δεξιά ανταγωνίζονται για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής του συστήματος. Χωρίς επιφυλάξεις ή προσχήματα έχουμε την ταύτιση της "ανανεωτικής αριστεράς" με την παραδοσιακή δεξιά, που τώρα συχνά παρατηρούμε να ενδύεται τον μανδύα, την αριστερή ρητορική διεκδικώντας εκ νέου τις λαϊκές μάζες που απογοητεύτηκαν από την "μεταρρυθμιστική αριστερά".
Πολύ σωστά επικαιροποιεί τον ανταγωνισμό -μεταξύ
"αριστεράς" και δεξιάς- διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος ο κ.
Τσίπρας, όταν μόλις χθες στη ΔΕΘ τόνισε με έμφαση: «Θα πετύχουμε εκεί που απέτυχαν οι άλλοι». Δηλαδή το υπερεθνικό κεφάλαιο να γονατίσει, θα ηττηθεί από τη διαχείριση της "πρώτη φορά αριστερά".
Το κυρίαρχο όπλο του υπερεθνικού κεφαλαίου, τα ΜΜΕ κι η αργυρώνητη δημοσιογραφική πορνεία έχουν εξευτελιστεί στις λαϊκές μάζες. Ήταν αναγκαιότητα ο πνευματικός μαρασμός της "δημοσιογραφίας", όπως και των "διανοούμενων" -αν και σήμερα αυτός ο όρος είναι ανύπαρκτος ή προκαλεί ναυτία μιας και σιτίζονται από ευρωπαϊκά προγράμματα που πληρώνουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι- ώστε να υπηρετήσουν τη νέα πραγματικότητα, τη νέα τάξη.
Αναγκαιότητα μαζί με την οικονομική κι η διεθνής "τρομοκρατία": η στρατηγική της έντασης (Το καράβι της "τρομοκρατίας"... μπάζει νερά!). Κατασκευάζουν τον κόσμο των καλών και τον κόσμο των κακών: "Παγκόσμιος φόβος, Παγκόσμια δικτατορία..."
Σήμεραη επανάληψη της ίδιας θεατρικής παράστασης... Γαλλία, Ισπανία, Βέλγιο, Γερμανία κι όπου κρίνουν οι σχεδιαστές της παραφροσύνης, αυτοί που οργανώνουν, στηρίζουν, δημιουργούν και καθοδηγούν την "τρομοκρατία". Αδιαφορούν για τα αθώα ανθρώπινα θύματα, γιατί ο στόχος είναι σαφής και προδιαγεγραμμένος: "Παγκόσμιος φόβος, Παγκόσμια δικτατορία..."
"Η ιστορία είναι δάσκαλος ζωής"... επισημαίνει με τον Κικέρωνα κι ο Ιταλός φιλόσοφος Diego Fusaro. Γνωρίζοντας την ιστορία, το παρελθόν σε βοηθάει να κατανοήσεις το παρών και φυσικά να αποφύγεις τα λάθη του χθες που επαναλαμβάνονται σήμερα. Πάντα αν δεν είσαι υπάλληλος της νέας τάξης, του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων έξι χρόνων στήριξαν με κάθε τρόπο και μέσο τις σημερινές "οργανώσεις" που κτυπούν τη "μητέρα" τους, τους δημιουργούς της: Νίκο Κοτζιά... περίμενες τέτοια ταπείνωση;. Έτσι, αν τα αφεντικά αποφασίσουν "κτύπημα" και στην πατρίδα μας, ας μην αναζητήσουμε τους ενόχους σε "φανατικούς ισλαμιστές" γιατί: Η Ε.Ε. υποστηρίζει την τρομοκρατία!
Για να γνωρίσουμε την "τρομοκρατία" (αδόκιμος όρος που επιβλήθηκε από το σύστημα και διαπέρασε κάθε κείμενο ή αναφορά στο φαινόμενο) πρέπει να ξαναδιαβάσουμε τον Ηρόδοτο. Να μην κλείσουμε τ' αυτιά μας στις σειρήνες, γιατί οι δειλοί κλείνουν τ' αυτιά τους στις Σειρήνες!
Για να επιτευχθεί η τυραννία, η παγκόσμια δικτατορία, υπάρχει αναγκαιότητα, ενίσχυση και προϋπόθεση η "έκτακτη ανάγκη". "Χρέος" για την οικονομική δικτατορία κι ιδιωτικό νόμισμα (ευρώ), δίδυμοι πύργοι χθες για ξαναζέσταμα κι ανάδειξη της "τρομοκρατίας", "ισλαμική τρομοκρατία" σήμερα.
Αυτά τα περιέγραψε πριν χιλιάδες χρόνια ο Ηρόδοτος! Αυτή είναι σήμερα η "συνταγή" του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Ο Πεισίστρατος έγινε τύραννος με τη "στρατηγική της έντασης". Ο φόβος είναι μέθοδος διακυβέρνησης, ώστε να αναγκάζεις τις λαϊκές μάζες να αποδεχτούν "ειδικές συνθήκες" για το καλό τους.
Οι "έκτακτες ανάγκες" γίνονται άλλοθι για περιορισμό των ελευθεριών. Μετατρέπουν τους πολίτες σε δούλους, υπηκόους. Οδηγούν τους πολίτες ν' αγαπούν τις αλυσίδες τους και γι' αυτό το κύριο μέλημα ήταν κι επιτεύχθηκε η εξαγορά του συνόλου της δημοσιογραφίας: Δημοσιογραφική Αργυρώνητη Πορνεία.
Αρκεί να διαβάσουμε τον Όμηρο:
“Η επιστροφή του Πεισιστράτου” O Πεισίστρατος γίνεται τύραννος
ΗΡΟΔΟΤΟΣ Ἱστορίαι
Πεισιστράτου μηχανῶνται δὴ ἐπὶ τῇ κατόδῳ πρῆγμα εὐηθέστατον, ὡς ἐγὼ εὑρίσκω, μακρῷ (ἐπεί γε ἀπεκρίθη ἐκ παλαιτέρου τοῦ βαρβάρου ἔθνεος τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν καὶ δεξιώτερον καὶ εὐηθείης ἠλιθίου ἀπηλλαγμένον μᾶλλον), εἰ καὶ τότε γε οὗτοι ἐν Ἀθηναίοισι τοῖσι πρώτοισι λεγομένοισι εἶναι Ἑλλήνων σοφίην μηχανῶνται τοιάδε.
Μετάφραση:
ο Πεισίστρατος δέχτηκε την πρόταση και συμφώνησε με τους όρους, για να πετύχει την επιστροφή του στην Αθήνα μηχανεύτηκε ένα σχέδιο, που εγώ το βρίσκω πολύ αφελές (όταν μάλιστα είναι γνωστό ότι οι Έλληνες από παλιότερα ξεχώρισαν από τους βαρβάρους, έτσι που και ευφυέστεροι ήσαν και απαλλαγμένοι από ανόητε
[...συλλέξας δὲ στασιώτας καὶ τῷ λόγῳ τῶν ὑπερακρίων προστὰς μηχανᾶται τοιάδε· [1.59.4] τρωματίσας ἑωυτόν τε καὶ ἡμιόνους ἤλασε ἐς τὴν ἀγορὴν τὸ ζεῦγος ὡς ἐκπεφευγὼς τοὺς ἐχθρούς, οἵ μιν ἐλαύνοντα ἐς ἀγρὸν ἠθέλησαν ἀπολέσαι δῆθεν, ἐδέετό τε τοῦ δήμου φυλακῆς τινος πρὸς αὐτοῦ κυρῆσαι, πρότερον εὐδοκιμήσας ἐν τῇ πρὸς Μεγαρέας γενομένῃ στρατηγίῃ, Νίσαιάν τε ἑλὼν καὶ ἄλλα ἀποδεξάμενος μεγάλα ἔργα. [1.59.5] ὁ δὲ δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς ἔδωκέ οἱ τῶν ἀστῶν καταλέξας ἄνδρας τούτους οἳ δορυφόροι μὲν οὐκ ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι δέ· ξύλων γὰρ κορύνας ἔχοντες εἵποντό οἱ ὄπισθε. [1.59.6] συνεπαναστάντες δὲ οὗτοι ἅμα Πεισιστράτῳ ἔσχον τὴν ἀκρόπολιν.]
μετάφραση:
[...Μάζεψε έτσι στασιαστές και με το πρόσχημα πως θέλει να είναι προστάτης των βουνίσιων, νά τί μηχανεύεται: [1.59.4] Τραυμάτισε τον εαυτό του και τα μουλάρια του, και ξαμόλησε την άμαξά του στην αγορά, κάνοντας πως τάχα ξέφυγε τους εχθρούς, που δήθεν την ώρα που αυτός πήγαινε στο χωράφι του, θέλησαν να τον σκοτώσουν· και ζητούσε από το δήμο να του εξασφαλίσει μια σωματοφυλακή, αυτουνού που ως στρατηγός δοξάστηκε στην εκστρατεία εναντίον των Μεγαρέων, όταν πήρε τη Νίσαια, και έκανε κι άλλα κατορθώματα μεγάλα. [1.59.5] Ο δήμος των Αθηναίων γελάστηκε, και ύστερα από διαλογή ανάμεσα στους πολίτες, του έδωσε μιαν ομάδα ανδρών, αυτούς που βέβαια δεν έγιναν δορυφόροι του Πεισιστράτου αλλά ροπαλοφόροι· γιατί κρατώντας ξύλινα ραβδιά τον ακολουθούσαν από πίσω. [1.59.6] Ξεσηκώθηκαν λοιπόν αυτοί μαζί με τον Πεισίστρατο και πήραν την ακρόπολη.]
Το κυρίαρχο όπλο του υπερεθνικού κεφαλαίου, τα ΜΜΕ κι η αργυρώνητη δημοσιογραφική πορνεία έχουν εξευτελιστεί στις λαϊκές μάζες. Ήταν αναγκαιότητα ο πνευματικός μαρασμός της "δημοσιογραφίας", όπως και των "διανοούμενων" -αν και σήμερα αυτός ο όρος είναι ανύπαρκτος ή προκαλεί ναυτία μιας και σιτίζονται από ευρωπαϊκά προγράμματα που πληρώνουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι- ώστε να υπηρετήσουν τη νέα πραγματικότητα, τη νέα τάξη.
Αναγκαιότητα μαζί με την οικονομική κι η διεθνής "τρομοκρατία": η στρατηγική της έντασης (Το καράβι της "τρομοκρατίας"... μπάζει νερά!). Κατασκευάζουν τον κόσμο των καλών και τον κόσμο των κακών: "Παγκόσμιος φόβος, Παγκόσμια δικτατορία..."
Σήμεραη επανάληψη της ίδιας θεατρικής παράστασης... Γαλλία, Ισπανία, Βέλγιο, Γερμανία κι όπου κρίνουν οι σχεδιαστές της παραφροσύνης, αυτοί που οργανώνουν, στηρίζουν, δημιουργούν και καθοδηγούν την "τρομοκρατία". Αδιαφορούν για τα αθώα ανθρώπινα θύματα, γιατί ο στόχος είναι σαφής και προδιαγεγραμμένος: "Παγκόσμιος φόβος, Παγκόσμια δικτατορία..."
"Η ιστορία είναι δάσκαλος ζωής"... επισημαίνει με τον Κικέρωνα κι ο Ιταλός φιλόσοφος Diego Fusaro. Γνωρίζοντας την ιστορία, το παρελθόν σε βοηθάει να κατανοήσεις το παρών και φυσικά να αποφύγεις τα λάθη του χθες που επαναλαμβάνονται σήμερα. Πάντα αν δεν είσαι υπάλληλος της νέας τάξης, του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων έξι χρόνων στήριξαν με κάθε τρόπο και μέσο τις σημερινές "οργανώσεις" που κτυπούν τη "μητέρα" τους, τους δημιουργούς της: Νίκο Κοτζιά... περίμενες τέτοια ταπείνωση;. Έτσι, αν τα αφεντικά αποφασίσουν "κτύπημα" και στην πατρίδα μας, ας μην αναζητήσουμε τους ενόχους σε "φανατικούς ισλαμιστές" γιατί: Η Ε.Ε. υποστηρίζει την τρομοκρατία!
Για να γνωρίσουμε την "τρομοκρατία" (αδόκιμος όρος που επιβλήθηκε από το σύστημα και διαπέρασε κάθε κείμενο ή αναφορά στο φαινόμενο) πρέπει να ξαναδιαβάσουμε τον Ηρόδοτο. Να μην κλείσουμε τ' αυτιά μας στις σειρήνες, γιατί οι δειλοί κλείνουν τ' αυτιά τους στις Σειρήνες!
Για να επιτευχθεί η τυραννία, η παγκόσμια δικτατορία, υπάρχει αναγκαιότητα, ενίσχυση και προϋπόθεση η "έκτακτη ανάγκη". "Χρέος" για την οικονομική δικτατορία κι ιδιωτικό νόμισμα (ευρώ), δίδυμοι πύργοι χθες για ξαναζέσταμα κι ανάδειξη της "τρομοκρατίας", "ισλαμική τρομοκρατία" σήμερα.
Αυτά τα περιέγραψε πριν χιλιάδες χρόνια ο Ηρόδοτος! Αυτή είναι σήμερα η "συνταγή" του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Ο Πεισίστρατος έγινε τύραννος με τη "στρατηγική της έντασης". Ο φόβος είναι μέθοδος διακυβέρνησης, ώστε να αναγκάζεις τις λαϊκές μάζες να αποδεχτούν "ειδικές συνθήκες" για το καλό τους.
Οι "έκτακτες ανάγκες" γίνονται άλλοθι για περιορισμό των ελευθεριών. Μετατρέπουν τους πολίτες σε δούλους, υπηκόους. Οδηγούν τους πολίτες ν' αγαπούν τις αλυσίδες τους και γι' αυτό το κύριο μέλημα ήταν κι επιτεύχθηκε η εξαγορά του συνόλου της δημοσιογραφίας: Δημοσιογραφική Αργυρώνητη Πορνεία.
Αρκεί να διαβάσουμε τον Όμηρο:
“Η επιστροφή του Πεισιστράτου” O Πεισίστρατος γίνεται τύραννος
ΗΡΟΔΟΤΟΣ Ἱστορίαι
Πεισιστράτου μηχανῶνται δὴ ἐπὶ τῇ κατόδῳ πρῆγμα εὐηθέστατον, ὡς ἐγὼ εὑρίσκω, μακρῷ (ἐπεί γε ἀπεκρίθη ἐκ παλαιτέρου τοῦ βαρβάρου ἔθνεος τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν καὶ δεξιώτερον καὶ εὐηθείης ἠλιθίου ἀπηλλαγμένον μᾶλλον), εἰ καὶ τότε γε οὗτοι ἐν Ἀθηναίοισι τοῖσι πρώτοισι λεγομένοισι εἶναι Ἑλλήνων σοφίην μηχανῶνται τοιάδε.
Μετάφραση:
ο Πεισίστρατος δέχτηκε την πρόταση και συμφώνησε με τους όρους, για να πετύχει την επιστροφή του στην Αθήνα μηχανεύτηκε ένα σχέδιο, που εγώ το βρίσκω πολύ αφελές (όταν μάλιστα είναι γνωστό ότι οι Έλληνες από παλιότερα ξεχώρισαν από τους βαρβάρους, έτσι που και ευφυέστεροι ήσαν και απαλλαγμένοι από ανόητε
[...συλλέξας δὲ στασιώτας καὶ τῷ λόγῳ τῶν ὑπερακρίων προστὰς μηχανᾶται τοιάδε· [1.59.4] τρωματίσας ἑωυτόν τε καὶ ἡμιόνους ἤλασε ἐς τὴν ἀγορὴν τὸ ζεῦγος ὡς ἐκπεφευγὼς τοὺς ἐχθρούς, οἵ μιν ἐλαύνοντα ἐς ἀγρὸν ἠθέλησαν ἀπολέσαι δῆθεν, ἐδέετό τε τοῦ δήμου φυλακῆς τινος πρὸς αὐτοῦ κυρῆσαι, πρότερον εὐδοκιμήσας ἐν τῇ πρὸς Μεγαρέας γενομένῃ στρατηγίῃ, Νίσαιάν τε ἑλὼν καὶ ἄλλα ἀποδεξάμενος μεγάλα ἔργα. [1.59.5] ὁ δὲ δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς ἔδωκέ οἱ τῶν ἀστῶν καταλέξας ἄνδρας τούτους οἳ δορυφόροι μὲν οὐκ ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι δέ· ξύλων γὰρ κορύνας ἔχοντες εἵποντό οἱ ὄπισθε. [1.59.6] συνεπαναστάντες δὲ οὗτοι ἅμα Πεισιστράτῳ ἔσχον τὴν ἀκρόπολιν.]
μετάφραση:
[...Μάζεψε έτσι στασιαστές και με το πρόσχημα πως θέλει να είναι προστάτης των βουνίσιων, νά τί μηχανεύεται: [1.59.4] Τραυμάτισε τον εαυτό του και τα μουλάρια του, και ξαμόλησε την άμαξά του στην αγορά, κάνοντας πως τάχα ξέφυγε τους εχθρούς, που δήθεν την ώρα που αυτός πήγαινε στο χωράφι του, θέλησαν να τον σκοτώσουν· και ζητούσε από το δήμο να του εξασφαλίσει μια σωματοφυλακή, αυτουνού που ως στρατηγός δοξάστηκε στην εκστρατεία εναντίον των Μεγαρέων, όταν πήρε τη Νίσαια, και έκανε κι άλλα κατορθώματα μεγάλα. [1.59.5] Ο δήμος των Αθηναίων γελάστηκε, και ύστερα από διαλογή ανάμεσα στους πολίτες, του έδωσε μιαν ομάδα ανδρών, αυτούς που βέβαια δεν έγιναν δορυφόροι του Πεισιστράτου αλλά ροπαλοφόροι· γιατί κρατώντας ξύλινα ραβδιά τον ακολουθούσαν από πίσω. [1.59.6] Ξεσηκώθηκαν λοιπόν αυτοί μαζί με τον Πεισίστρατο και πήραν την ακρόπολη.]
"Παγκόσμιος φόβος, Παγκόσμια δικτατορία..."
Υπάρχει στ' αλήθεια "τρομοκρατία" ή ένα σχέδιο μυστικών υπηρεσιών του υπερεθνικού κεφαλαίου;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου